ΚΑΙ ο Νίκος L. αλλά ΚΑΙ ο Ηλίας Παπαδόπουλος εκφράζουν την απορία τους γι'αυτά που έγραψα. Εγώ ευχαρίστως θα τα ανακαλέσω, εάν μου εξηγήσει κάποιος, πώς ο άνω ΝΗ παίρνει το Μαρτυρικό του ΔΙ ( δηλαδή το δ με τις τελίτσες ), ο άνω ΠΑ το Μαρτυρικό του ΚΕ ( δηλαδή το ημίφι με τις τελίτσες ), ο ΔΙ στην Δοξολογία του Χουρμουζίου ( τον Βαρύ Εναρμόνιο ), παίρνει το ημίφι του ΠΑ, ο Βου το ημίφι του ΚΕ αλλά χωρίς τις τελίτσες και ο ΠΑ το δ του ΔΙ, πάντα χωρίς τελίτσες Είπαμε ότι στο Α΄ Τετράχορδο ΔΕΝ μπαίνουν ΟΥΤΕ τελίτσες, ΟΥΤΕ τόνοι στις Μαρτυρίες.
Τι συμπέρασμα βγαίνει αβίαστα, για κάποιον που διαθέτει στοιχειώδη φαιά ουσία, μέσα στο κεφάλι του ;;;; Εφ'όσον ο άνω ΝΗ = ΔΙ, ο άνω ΠΑ = ΚΕ και ο ΔΙ = ΠΑ, ο ΖΩ πως πρέπει να παραλλαγιστεί ;; Όποιος το βρεί παίρνει μία τσίχλα. Επίσης αφού ο ΒΟΥ = ΚΕ και ο ΠΑ = ΔΙ, τότε τι θα πρέπει να είναι ο ΓΑ ;;;; Όποιος βρεί και αυτό, παίρνει άλλη μία τσίχλα. Όποιος βρεί και τα δύο, παίρνει γλυφιτζούρι.
Αυτά όμως που ήθελα να μάθω, είναι ποιό Θεωρητικό τα γράφει όλ' αυτά;;;; Και γιατί εφ' όσον αλλάζουν τις Μαρτυρίες στον άνω ΝΗ και στον άνω ΠΑ και καμιά φορά, όποτε το ξεχάσουν και στον ΔΙ, γιατί επαναλαμβάνω, δεν αλλάζουν και του ΚΕ ;;;;;;;;;;;
Αποδείξτε ότι κάνω λάθος και ευχαρίστως θα δηλώσω δημοσίως την αγραμματοσύνη μου γύρω από τα μουσικά θέματα.Εάν όμως δεν θα μπορέσετε να το κάνετε, καλό θα είναι να ακούτε πότε - πότε και εμάς τις παλιοκαραβάνες του Αναλογίου, Δεν ξέρεις. Καμιά φορά μπορεί να μάθεις και κάτι, παρ' όλο ότι ολοι σ' αυτήν την εποχή που ζούμε, είναι ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΕΣ και ΞΕΡΟΛΕΣ. Είμαι 72 χρονών και με τη μουσική, ασχολούμαι από τα 6 μου. Σήμερα, μετά από 66 χρόνια, ακόμα ψάχνομαι και διαβάζω, γιατί θα πρέπει να χωνέψουμε ΟΛΟΙ μας, ότι ΔΕΝ γνωρίζουμε καλά τη μουσική μας. Εάν γνωρίζουμε καλά την Θεωρία, οπωσδήποτε θα έχουμε κενά στην Εκτέλεση και το αντίθετο. Καλό θα είναι να μάθουμε να ακούμε τον άλλον. Όταν συζητάς με κάποιον - μου έλεγε ο Παππούς μου - πάντα μαθαίνεις. Εάν είναι πιό έξυπνος από σένα, σίγουρα θα μάθεις. Εάν είναι πιό βλάκας από σένα, πάλι σίγουρα θα μάθεις. Στην ερώτησή μου τί θα μάθω από ένα πιό βλάκα από μένα, η απάντησή του ήταν : Θα μάθεις να αποφεύγεις τις βλακείες του. Αυτό που χρειάζεται, είναι να ακούς ΠΑΝΤΟΤΕ τον άλλον.
Πάντως εμείς στα χρόνια που μαθητεύαμε, εάν πατάγαμε κατά λάθος καμιά φορά, λάθος Φθόγγο, τρώγαμε σφαλιάρα και τα σημάδια του χεριού του Δασκάλου, τα είχαμε μιά βδομάδα στα μούτρα μας. Ρωτάγαμε αλλά μας έλεγαν ότι ήθελαν, κρατώντας για τον εαυτό τους ορισμένες λεπτομέρειες, για αποδεικνύουν ότι ΑΥΤΟΙ είναι οι Δάσκαλοι. Αυτό μας έκανε και βάζαμε το μυαλό μας να δουλεύει, έστω και με λειψές πληροφορίες. Αυτά που έγραψα για τον ΖΩ και ΓΑ, τα είχα βγαλει κατόπιν πολλής και μεγάλης σκέψης και προβληματισμού, και τα ανέφερα στον Νίκο τον Σαλτάρη γύρω στο 1968, ο οποίος μου έδωσε συγχαρητήρια και μου είπε, ότι κάποια στιγμή θα μου τα έλεγε αυτά τα πράγματα. Τελικά πέθανε και ακόμα δεν μου τα είπε. Αρκέστηκε στο ότι τα βρήκα μόνος μου.
ΑΥΤΑ !!!!!