Δηλαδή έχουμε λέγετο με Κε ύφεση και Πα ανεβασμένο (δίεση). Αλλά υποστηρίζατε σε όλα τα προηγούμενα μηνύματα ότι ο λέγετος είναι δεύτερος.
Εγώ Dimitris δεν υποστήριξα άλλα. Εσύ μάλλον κατάλαβες άλλα. Μια επισύναψη των γραφομένων μου (όχι αποκομμένων, αλλά και με τον αριθμό του μηνύματος για την απαραίτητη αναγωγή των ενδιαφερομένων) θα είναι μια καλή αρχή για συζήτηση, έστω και εν μέρει προηγηθείσα.
(Ο δεύτερος όπως ξέρουμε όλοι θέλει τον πα κατεβασμένο (ύφεση)) εν αντιθέσει με σας ή τον Γρηγόριο
Εξαρτάται για ποιον δεύτερο μιλάς. Εσύ, μάλλον, ομιλείς περί χρωματικού δευτέρου από του Δι.
Ελπίζω το "σας" να έχει να κάνει με πολλούς και όχι με τον πληθυντικό που δεν σου αρέσει.
(μάλλον ο Γρηγόριος δεν εννούσε β΄).
Τώρα, τοποθετήσεις με "μάλλον" και "ίσως" δεν προάγουν τη συζήτηση. Μάλλον αδυναμία δηλώνουν (που δεν είναι πάντα κακό).
Και όλα αυτά που γράφατε είναι εν αντιθέσει με τον Καρά ο οποίος ονομάζει τον λέγετο "πλάγιο του δευτέρου διατονικό" και όχι "δεύτερο διατονικό".
Μα τι θέλεις και μπερδεύεις τα ονόματα και τα γραφόμενά τους όταν η "αναγνωσή" τους από τη μεριά σου είναι πλημμελής; Θέλει πολύ προσοχή όταν γράφουμε κάτι ως συμπέρασμα άποψης κάποιου. Δε νομίζω να είναι ο καταλληλότερος αυτός που τον έχει διαβάσει πολύ λίγο έως καθόλου.
(Δεύτερο διατονικό ονόμαζαν τον λέγετο όταν σε ήχο β΄ έβαζαν τη φθορά του λεγέτου).
Τώρα εγώ, τί πρέπει να πω εδώ; άλλαξε ο Μανολιός κι έβαλε τα ρούχα αλλιώς.
Οι αποδείξεις του Φωκαέως που φέρατε έχουν βαρύτητα γιατί είναι από θεωρητικό [....] αλλά υποστηρίζει ο Φωκαέας ότι ο λέγετος διατονικός έχει σχέση με τον Β΄και όχι τον πλάγιό του όπως υποστηρίζει ο Καράς.
Θα διευκόλυνε την απάντηση εάν μας έλεγες για ποιόν δεύτερο γράφει ο Φωκαεύς.
Οι αποδείξεις του ιδιογράφου του Χρυσάνθου αποτρέπουν την κλίμακα του Καρά μέχρι τον άνω βου ως έγραψα παραπάνω αλλά δεν απαντήθηκε.
Dimitris. Πρέπει να αρχίσεις να διαβάσεις το Χρύσανθο καλά και όχι κατά περίπτωση, και για ό,τι δεν καταλαβαίνεις να ανατρέχεις και στα άλλα θεωρητικά για παραπέρα κατανόηση. Ο Χρύσανθος, για π.χ., έχει κλίμακα (μελωδική) του Δευτέρου ήχου για το τροπάριο "Ότε εκ του ξύλου" την
Ζω, νη, πα, βου(ύφεση), γα(δίεση), δι, κε, ζω(ύφεση), Νη. Ποιά είναι η βάση του ήχου στην περίπτωση αυτή; εάν είναι ο πα, δεν υπάρχει κλίμακα με την έννοια που την εννοούμε σήμερα.
Όπως και για τον Τρίτο γράφει στην παραγραφο 335 της εντύπου εκδόσεως του 1832: "Ο Τρίτος ήχος μεταχειρίζεται την εξής εναρμόνιον κλίμακα:
πα, βου(δίεση), γα, δι, κε ζω(ύφεση), νη, Πα". Ποιός Τρίτος είναι αυτός που έχει κλίμακα πα-Πα;
Το αρχικό μου ερώτημα ήταν γιατί ο Καράς ονομάζει τον λέγετο πλ. του Β΄και όχι δεύτερο διατονικό και σε ποιό θεωρητικό το βρήκε.
Αυτές οι απορίες και με bold τονισμό μόνο συζήτηση δεν επιζητούν. Διάβασε το Χρύσανθο, πριν τοποθετηθείς με δογματικό τρόπο για κάτι, και εδώ είμαστε να συζητήσουμε καλοπροαίρετα. Πάντως ο Χρύσανθος είναι σαφέστατος: τον λέγετο τον σημειώνει και δεύτερο και πλάγιο του Δευτέρου (με την ίδια αντιστοιχία που σημειώνει τον πρώτο και τον πλάγιο του πρώτου από τον Πα). Όπως και ο Μπερεκέτης το Χερουβικό του και το Κοινωνικό του το ονομάζει πρώτο πεντάφωνο και όχι πλάγιο του πρώτου που είναι το ορθότερο.
Ευχαριστώ.