Εντάξει, αλλά και αυτά τα πολυσύλλαβα απηχήματα πολλές φορές δείχνουν την πορεία της παραγωγής κάποιων κλάδων των ήχων. Θυμάμαι ένα "νεχέανες" που κατέληγε τον Κε για να μπει το "Αι Αγγελικαί..." Τώρα αν ξεκινάς από την κάτω αντιφωνία του Δι για να δείξεις την τετραφωνία του, από τον Δι του Άγια παραμεσάζεις.
Ναι
αν ήταν ένας εξαρτώμενος ήχος από αυτόν που βρίσκεται στο Δι (της Παπαδικής).
Ο.Κ. αλλά κάπως πρέπει να συνεννοηθούμε έτσι; Πως να το γράψω; Τετράφωνος της κάτω αντιφωνίας του Άγια στη βάση του Άνανες;
Ο Κώνστας ας πούμε τον ονομάζει (μάλλον λανθασμένα) πλ Α' Μονόφωνο.
Δεν έχω μαζί μου τον Κώνστα, δεν μπορώ να σου απαντήσω…
Τι εννοείς, είναι γραμμένο σε θεωρητικά; γιατί με το που έχει τη μαρτυρία του Άγια δεν έχει γίνει και Άγια κύριος.
Η λέξη «Άγια» είναι μια ονοματοδοσία μέσω…απηχήματος. Άρα με το που έχει μαρτυρία του Άγια-άρα και απήχημα (
κοίτα και την προθεωρία της παπαδικής που έβαλα) άγια-είναι και άγια «κύριος» (αν και δεν υπάρχει άγια μη κύριος),
τέταρτος δηλαδή είτε της παπαδικής, είτε του στιχηραρίου. Αυτά πάντα κατά τους παλαιούς.
Αλλά και σ’ εμάς είναι ξεκάθαρος ο τρόπος που τον παρουσιάζει ο Χρύσανθος. Ως αυτόνομο ήχο:
View attachment Xrysanthos_Agia.pdf
Και φυσικά είναι κι οι εξηγήσεις των κομματιών το επιβεβαιώνουν. Τόσο όσον αφορά τις βάσεις, όσο και όσον αφορά την μελωδική πορεία του ήχου. Ο τέταρτος του στιχηραρίου δεν είναι ούτε ο άγια της παπαδικής, ούτε ο λέγετος, όσο κι μοιάζουν μελωδικά στις νεώτερες συνθέσεις. (στις παλαιότερες δεν μοιάζουν τόσο)
Το πότε έκαναν απήχημα παπαδικής ή στιχηραρίου (και τι βάση έπαιρναν φυσικά!), είχε να κάνει με το τι κομμάτι είχαν να ψάλλουν μπροστά τους.
...εννοώ με την παλαιά θεωρία σε ποιό κανόνιο υπάγεται και προκύπτει Άγια; Γιατί σαν κύριος ήχος όπως λες και όχι κλάδος του Άγια, όπως λέω, πρέπει να βρεθεί σε κάποιο κανόνιο έτσι;
Κοίτα αυτό που έβαλα από τον Χρύσανθο. Κάνει δύο διαφορετικούς υπολογισμούς για την βάση από το Πα. Ένα στο αυτόγραφο (με την σωστή λογική της ανάβασης) κι ένα άλλο διαφορετικό στο έντυπο (με άλλη λογική όμως-του Πελοπίδου ίσως
Το ξέρεις οτι πάντα κάτι γίνεται (τώρα μάλιστα που δεν αρπαζόμαστε)
Ποτέ δεν είναι αργά...
