Hristakis said:
αν ακούσουμε τον Μήτρου να διδάσκει έλξεις στον άγια και στον δεύτερο μάλλον θα τον βγάλουμε μαθητή του Καρά...επίσης αν ακούσουμε το απολυτίκιο των Αγιορειτών πατέρων απο τον διακο-Διονύση μάλλον και αυτόν θα τον βγάλουμε "Καραϊκό"...η ακόμα και το ΓΑ δίεση του Στανίτσα μην μου πείτε ότι είναι απλά μια δίεση...
Η άποψή μου είναι ότι εφόσον θες να κρίνεις έναν ψάλτη ως "καραϊκό" ή με οποιονδήποτε άλλο χαρακτηρισμό, αυτό το κάνεις λαμβάνοντας υπόψη
όχι μια εκτέλεσή του σε κάποια γραμμή που εκτέλεσε σε ένα κομμάτι, στο οποίο έκανε μεγάλη δίεση, αλλά
το σύνολο των εκτελέσεών του. Αν είναι να πάρουμε μια γραμμή μόνο, τότε μπορώ κι εγώ να σου βγάλω τον Στανίτσα καραϊκό ή ακόμα... και τον Καρά πατριαρχικό! Το δε ΓΑ δίεση του Στανίτσα στο δεύτερο φυσικά και είναι μια απλή δίεση: σε πάρα πολλές εκτελέσεις του (αν όχι στις περισσότερες) δεν το εκτελεί καθόλου, σε λίγες κάνει μαλακή δίεση και σε ελάχιστες πιο σκληρή. Και βέβαια οι τρεις περιπτώσεις αυτές ποικίλουν ανάλογα με τη θέση, το πόσο στέκεται στο ΔΙ, το πόσο περαστικός ή όχι είναι ο ΓΑ κλπ. Επίσης:
κάποιος κάποτε ρώτησε τον αείμνηστο Σ.Καρά για τις υπερβολικές έλξεις η μάλλον για τον τρόπο που τις εκτελούσε...λέγεται λοιπόν ότι τις εκτελούσε "επιδεικτικά" σε αντίθεση με την τότε δυτικοποιημένη ψαλτική που επικρατούσε τότε(πριν το 50 στην Αθήνα)σχολή Σακκελαρίδη κτλ...
+1. Ουδείς κακίζει την προσωπικότητα του Καρά, η προσφορά του υπήρξε τεράστια, ειδικά την εποχή εκείνη, το δε θεωρητικό του, ανεξάρτητα από τις υπερβολές που μπορεί να περιέχει, είναι μάλλον ό,τι πληρέστερο έχει κυκλοφορήσει ποτέ στη βυζαντινή μουσική. Είναι γνωστό ότι πριν την έλευση του Στανίτσα η βυζαντινή μουσική κρατιόταν μόνο από δύο στύλους (σίγουρα είχαν απόσταση ο ένας από τον άλλον, ίσως για... να την κρατούν καλύτερα!
) : Καρά και Καραμάνη. Ευτυχώς που έχει έρθει ο καιρός να γίνει καθολικά πλέον αποδεκτό ότι η επιδεικτική αυτή εκτέλεση των έλξεων (δεν φοβάμαι να γράψω το
επιδεικτική χωρίς εισαγωγικά...) κουράζει και τον εκτελεστή και τον ακροατή, κατά την επιτυχημένη έκφραση του κ. Κωνσταντίνου (την δανείζομαι).
Θωμά said:
Αμφισβητώ και προκαλώ για όποιων διαφωνεί να μας ανεβάσετε μια ηχογράφησή του όπου να εκτελεί π.χ τον Γα του άγια +2 μετά +4 και μετά +6.
Καλωσήρθες στο forum Θωμά!
Όπως έχουμε γράψει κι αλλού, τα +2, +4, +6 της Πατριαρχικής Επιτροπής δεν σημαίνουν συγκεκριμένα τμήματα, αλλά προσπαθούν να δείξουν το πόσο μαλακά ή σκληρά πρέπει να εκτελεστεί μία έλξη. Και επειδή οι άνθρωποι ήταν επιστήμονες, το εξέφρασαν με τρόπο επιστημονικό. Εγώ πιστεύω ότι κι εσύ ακόμα εκτελείς μαλακές και σκληρές έλξεις, εφόσον αξιοποιείς τις πλούσιες ακουστικές παραστάσεις που έχεις από τη βόρεια Ελλάδα και την πόλη που βλέπω ότι κατάγεσαι, κι αν ποτέ συναντηθούμε είμαι σίγουρος ότι θα σε ακούσω να τα εκτελείς.
Τώρα, συγκεκριμένα τμήματα δεν εκτελεί κανείς. Ακόμα και ο μείζων τόνος, το ευκολότερο θεωρητικά διάστημα, κόβεις το κεφάλι σου ότι, αν το μετρήσουμε επιστημονικά τη στιγμή της εκτέλεσης, θα είναι 12 τμήματα και όχι π.χ. 11.80; Μην τα βλέπεις λοιπόν στενά τα πράγματα, δεν το πνεύμα και όχι το γράμμα της Επιτροπής. Το δε μεταγενέστερα βιβλία υιοθέτησαν τα της Επιτροπής στο θέμα των έλξεων, αφού εγκαταλείφθηκε η αναγραφή των απλών έλξεων και υιοθετήθηκαν οι δίγραμμες, τρίγραμμες κλπ. διέσεις και υφέσεις. Η Επιτροπή δεν υποχρέωσε κανέναν να αναγράφει αυτές τις έλξεις σε κάθε σημείο που αυτές απαντώνται, απλά συστηματοποίησε ορισμένους κανόνες που προέκυπταν από εκτελέσεις παραδοσιακών ψαλτών, οι οποίοι (σημειωτέον) δεν έψαλαν με δίγραμμες και τρίγραμμες διέσεις.
Η κατάργηση των πολλών "γραμμών" πάντως στις έλξεις είναι όντως ένα θέμα προς συζήτηση, καθώς η υπερβολική σημειογραφία τους δημιουργεί ορισμένες φορές παρεξηγήσεις ως προς την εκτέλεση. Αυτό όμως δεν θα πρέπει να μας οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν μαλακές και σκληρές έλξεις.
