Δεν θέλω να λάβω μέρος σε καμιά τέτοια κουβέντα, διότι, όπως έχετε καταλάβει όλοι σας, δεν οδηγεί πουθενά, αλλά γίνεται μόνο θόρυβος, δημιουργώντας έριδες και μίση μεταξύ μας.
Ένας λόγος που σταμάτησα να γράφω εδώ, είναι το γεγονός ότι ο καθένας κάνει κάθε συζήτηση καφενείο, με πρώτον εμένα.
Το θέμα αυτό όμως, είναι περισσότερο σοβαρό απ' όσο νομίζουμε.
Σπάω τη σιωπή μου λοιπόν, θέλοντας να εκφράσω κι εγώ, σαν όλους σας, την δική μου άποψη περί της Πατριαρχικής ανακοίνωσης.
Καταρχήν,
θα ήθελα να πω, μην πανηγυρίζετε οι μεν (χαλαρώστε Νίκο και Nick), ούτε να απολογήστε οι δε (θάρρος Laosynakti).
Συνεχίζοντας,
* Ο Καράς πέθανε, ο Θεός να τον αναπαύσει εν χώρα δικαίων.
* Μόνο το θεωρητικό του κρίνουμε αυτή τη στιγμή, όχι τον άνθρωπο Σίμωνα.
* Ο Αγγελόπουλος, αν και μαθητής του μακαρίτη, δεν έχει καμία σχέση με αυτόν.
* Ο Γιάννης Αρβανίτης, είναι ένας λαμπρός επιστήμονας, αλλά βρίσκω τελείως τραβηγμένο απ' τα μαλλιά τον ισχυρισμό περί συκοφαντίας του για τη θέση καθηγητού. Αφήστε τον λαοσυνάκτη στο λαό του
, ε ήθελα να πω ότι δεν φταίει σε τίποτα και νομίζω ότι στοχοποιήθηκε τελείως άδικα και απάνθρωπα.
(Να 'σαι καλά πάντα φίλε μου Γιάννη. Στην τελική, καλύτερα που δεν πήγες στην Αμερική, να είσαι εδώ δίπλα μας να μας συνθέτεις όμορφους ύμνους με το άνωθεν δοθέν σοι τάλαντον)
Από την άλλη, έχω μια απορία ρε παιδιά, πώς μπορεί να υπάρχει τόσο μεγάλη αντίφαση;
Απ' τη μία η ανακοίνωση του Πατριαρχείου κι απ' την άλλη
αυτό.
Έχω την εντύπωση ότι κάποιος ή κάποιοι μας βάζουν να τσακωνώμαστε μεταξύ μας, γιατί;
- για τις αρλούμπες του μακαρίτη του Καρά (μεταξύ μας τώρα, αλλά δεν ήξερε τι έλεγε ο φουκαράς),
- τις αντιφάσεις του Χρυσάνθου (βλέπε τα περίφημα 12-9-7 με την αντιστοιχία των διαστημάτων που παραθέτει, αλλά και την μερική αναντιστοιχία μεταξύ αυτογράφου και μεγίστου θεωρητικού),
- τις αερολογίες του Κωνσταντίνου (μέχρι τα δικαστήρια έσυρε ιερωμένο, επειδή έδειξε δήθεν, την ημιμάθεια του, και ξέρετε τι λένε για την ημιμάθεια...),
- τα δικαστήρια του Αγγελόπουλου κατά "Υπερμάχων",
- η φασιστική νοοτροπία των συνεχιστών της "γνωστής σχολής" και η έπαρση των δε, ως των μοναδικών υπερμάχων ή "Υπερμάχων" της γνήσιας παράδοσής μας,
- τα σχόλια που κάνουμε εδώ μέσα ο ένας για τον άλλον, ακόμα και μεταξύ μας (οι μεν για τους μεν και οι δε για τους δε),
και... και... μεγάλος ο κατάλογος.
Ακόμα κι εγώ κι εσείς, με τη συμπεριφορά μας εδώ μέσα, δεν μπορούμε να πείσουμε κανέναν ότι είμαστε Ψάλτες και πόσο μάλλον Ιεροψάλτες.
Η μόνη
όαση σ' αυτήν την κουβέντα είναι ο φίλος μου
Αντώνης. Πάντα γεια Αντώνη μου, πάντα υγεία σε όλους μας.
Ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός, μετά πάντων ημών! Αμήν!
