Σνομπαρίστηκε η προυπάρχουσα παράδοση και με μία ωραιότατη πλήση εγκεφάλου ήταν φυσικό να πάει στο περιθώριο. Δεν χρειάζεται βία...
Δεν είναι έτσι. Ό,τι και να λέμε στα Επτάνησα (και στην Κρήτη, απ' όπου όμως μετά την άλωση του Χάνδακα οι Κρήτες κατέφυγαν στα Επτάνησα και κυρίως στη Ζάκυνθο) υπήρχε πολιτισμός,
ελληνικός πολιτισμός, όταν στην υπόλοιπη Ελλάδα δεν υπήρχε τίποτα. Το μαρτυρούν οι προσωπικότητες, η λογοτεχνική παραγωγή, οι εκδόσεις, οι σχολές, η νοοτροπία. Ήταν κοσμοπολίτες και λόγιοι και όσο και να υπέφεραν από του Βενετούς και τους άλλους ευρωπαίους, πολιτιστικά ήταν σαφώς σε μακράν καλύτερη κατάσταση. Δεν είναι πλύση εγκεφάλου αυτά, οι ίδιοι τα λένε και καυχιώνται φυσικά γι' αυτό και η ιστορία τα επιβεβαιώνει. Είναι η αλήθεια. Η μουσική ήταν λογικό να διαμορφωθεί με τα υπόλοιπα.
Παρόλα αυτά, δεν υιοθέτησαν την αρμονία της Δύσης ούτε, πόσω μάλλον, το τυπικό, αντίθετα διέσωσαν τυπικά στοιχεία (π.χ. ψαλμώδηση διπλών Κοντακίων σε αργό μέλος) τα οποία εξέλειψαν από την κυρίως Ελλάδα και για πολλά χρόνια έστελναν τους ψάλτες τους στην Πόλη να μάθουν μουσική, γι' αυτό και διατήρησαν βασικά δομικά χαρακτηριστικά, όπως δομή της οκταηχίας (έστω και παραλλαγμένη) και πολλά άλλα. Εν τέλει, είναι, όπως ειπώθηκε, ένα λαϊκό μουσικό ιδίωμα, με καταβολές τόσο βυζαντινές όσο και ευρωπαϊκές και ταυτόχρονα ξεχωριστό (για κάθε ένα νησί!) ηχόχρωμα. Είναι δηλαδή μια τέχνη ατόφια και πολυτιμότατη που, ακόμα κι αν γεννήθηκε με τον τρόπο που γεννήθηκε ή αν παρέκαμψε την προϋπάρχουσα βυζαντινή παράδοση, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιτρέψουμε να χαθεί. Σημασία έχει το αποτέλεσμα στο παρόν. Αν κάτι δεν έχει αξία, ακόμα κι αν δημιουργήθηκε υπό "καλές" συνθήκες, είμαι της γνώμης ότι δεν πειράζει να χαθεί. Ποτέ όμως το αντίστροφο.
Σε τελική ανάλυση, συμφωνώ ότι εν καιρώ κινδύνου για την διατήρηση της βυζαντινής μουσικής, εννοείται ότι θα κάνουμε τα πάντα για να την σώσουμε. Αλλά, όπως έγραψα και σε άλλο θέμα, σήμερα δεν υπάρχει λόγος τέτοιας ανησυχίας, τουλάχιστον σε αυτό το "μέτωπο", άρα ούτε λόγος να εξοβελίσουμε την τετραφωνία από όσους ναούς έχει μείνει. Έχει γραφτεί μουσική εκεί πέρα που θα ήταν έγκλημα να χαθεί, κανένας μουσικόφιλος δεν θα μπορούσε να το επιτρέψει.
Όσο για τα Επτάνησα, αφού είχε εδραιωθεί τόσο μέσα τους η δυτική μουσική, κι έφευγαν όλοι και πηγαίναν στις καθολικές εκκλησίες, κατ' οικονομίαν επετράπη η πολυφωνία εκεί. (Στην τελική, η Αγιότητα δεν εξαρτάται από την μουσική. Υπάρχουν αναρίθμητοι Ρώσοι Άγιοι.)
Ακριβώς, ούτε λοιπόν καν κατ' οικονομίαν δεν χρειάζεται να πούμε ότι επετράπη. Επετράπη ακριβώς διότι η αγιότητα και η ορθή πίστη δεν εξαρτάται απ΄ τη μουσική. Γι' αυτό δεν βλέπω πού είναι το "κακώς κείμενο".
Προσωπική μου άποψη: θα ήθελα να πάω στην Αγία Αικατερίνη στην Πλάκα και να ακούσω βυζαντινή ψαλμωδία.
Κι εγώ να πάω στο Πατριαρχείο να ακούσω Σακελλαρίδη!

(ΟΧΙ, στην πραγματικότητα δεν θα το ήθελα καθόλου)
ΥΓ. Έγραφα ταυτόχρονα με τον κ. Μακρή και βλέπω ακριβώς αυτά που σκεπτόμουν και αναφέρω κι εγώ.