Τελίκα θα τρελαθούμε εντελώς η μήπως κάτι θέλει να μας πει ο αγαπητός
Απλά το είδα περιμένω σχολιασμό
Το παραπάνω είναι απο την το Ταμέιον Ανθολογίας Όρθρος Γ Τόμος (Ρηγόπουλος)
Άρχιζε να διαβάζεις από
αυτό το μήνυμα και παρακάτω (υπάρχει ο σχολιασμός που ζήτησες).
Εγώ θα πω κάτι απλό: υπάρχει ένα σύστημα που λέγεται όμοια διφωνία.
Η ΟΔ (όμοια διφωνία) χρησιμοποιείται κυρίως στον Β ήχο (αλλά και σε άλλους, συγγενικούς του ήχους, εις εξ ων και ο Δ ήχος).
Αν ξεκινήσεις απ'το Δι και πεις ότι εκεί έχεις Β ήχο, τότε έχεις Β ήχο και στον Βου και στον Νη και άνω Ζω και άνω Πα κτλ
Όπως ξέρεις όμως, στο Δι υπάρχει και ο Δ ήχος.
Έτσι, έχεις Δ ήχο στον Βου, στον Νη, στον άνω Ζω, στον άνω Πα κτλ
Ο Δ ήχος είναι διατονικός, αλλά όταν έχει συμπεριφορά λεγέτου (δηλαδή μουσικές γραμμές και καταλήξεις λεγέτου), τότε "χρωματίζεται" (χαμηλώνοντας τον Κε, ώστε να δημιουργεί πλήρες τετράχορδο με τον Βου) και μοιάζει με Β ήχο.
Αν "αποχρωματίσεις" τον Κε και κάνεις μείζονα τόνο Δι-Κε, τότε έχεις έναν Β ήχο, ο οποίος είναι διατονικός και μοιάζει με τον λέγετο.
Ο αγαπητός θέλει να δείξει αυτήν την σχέση.
Σε άλλα βιβλία, η ίδια δοξολογία ονομάζεται λέγετος.
Με μια φράση: πάνω στον Βου έχεις ταυτόχρονα και Β ήχο και Δ ήχο***, οπότε και η διπλή ονομασία της δοξολογίας είναι σωστή.
Όμως θα την ψάλλεις με τον ίδιον τρόπο, είτε την πεις Β διατονικό είτε λέγετο.
***μπορείς να το σκεφτείς και έτσι: πάρε τον τροχό (με μεταφορά μιας τετραφωνίας=5 φωνών, προς τα κάτω): Πα=Α ήχος, Βου=Β ήχος, Γα=Γ ήχος,
Δι=Δ ήχος
Τώρα, πάρε τον τροχό αλλά πήγαινε προς τα κάτω: Κε=Πρώτος, Δι=Β ήχος, Γα=Γ ήχος, Βου=Δ ήχος
Έτσι, στον Δι και στον Βου συμπίπτουν ο Β και ο Δ ήχος.
Ελπίζω να έγινα κατανοητός.
Διάβασε το θέμα απ'το μήνυμα 53 και μετά και λογικά θα βρεις κι άλλα.
Εγώ το έχω διαβάσει εδώ και πολύ καιρό, αλλά δεν το θυμάμαι και μάλλον δεν θα καθίσω να το ξαναδιαβάσω (αν και θα ήταν καλό, επί τη ευκαιρία), λόγω έλλειψης χρόνου.
Ευχαριστώ!