domesticus
Lupus non curat numerum ovium
Αγαπητέ μου Δομέστικε, γνωρίζεις ότι σε εκτιμώ, το καταθέτω και δημοσίως, και για το λόγο αυτό με ενδιαφέρει η γνώμη σου σχετικά με τις σελίδες 83-4 της πτυχιακής εργασίας, σύνδεσμο της οποίας μας ανέβασε ο κ. Σκρέκας. Δεν το κάνω με ΠΜ διότι πιστεύω ότι οι θέσεις σου θα βοηθήσουν πολλούς.
Τα ερωτήματα του κ. Αρβανίτη νομίζω ότι χρίζουν ιδιαίτερης προσοχής. Σε όλα αυτά όμως που αναφέρθηκαν πιστεύω ότι διαδραματίζει σημαντικό ρόλο και ο δάσκαλος στον οποίο μάθαμε τα ψαλτικά. Εάν δούλευε πιανάκι, τι να κουβεντιάσουμε;
σ. 37: Όπως είδαμε ως τώρα τα υψηλά θεολογικά νοήματα της εορτής αποτυπώθηκαν με κατανοητό και ανάγλυφο τρόπο, διαμέσου δηλαδή του ποιητικού λόγου, στην υμνογραφία της ημέρας. Η εκκλησιαστική ποίηση, απ΄ τα πρωτοχριστιανικά κιόλας χρόνια, συνεργάστηκε και συμπορεύτηκε αρμονικά με το μέλος, με την μουσική δηλαδή επένδυση των ύμνων. Έτσι το λειτουργικό άσμα επιστρατεύτηκε για να υπηρετήσει τον λόγο και για να συμβάλλει στην διδασκαλία και κατάνυξη του πιστού λαού του Θεού.
σ. 83:Όσο όμως βαίνουμε προς τις νεώτερες μελωδίες του η συνθετική του μεταχείριση παρασύρεται σε νεωτερισμούς και πολλές φορές σε ευφάνταστους αλλά υποκειμενικούς και αυθαίρετους μελικούς χειρισμούς, οι οποίοι δημιουργούν μία συγκεχυμένη και αποπροσανατολισμένη απ΄ το τελικό ζητούμενο ψαλτική πραγματικότητα.
Πρόκειται γιὰ ἐργασία μὲ γενικόλογους καὶ ἐξαιρετικὰ ὑποκειμενικοὺς χαρακτηρισμούς καὶ ἡ συγγραφέας χρειάζεται νὰ ξεκαθαρίσει πρώτα βασικές ἔννοιες προτοῦ καταλήξει σὲ ἐξίσου γενικόλογα εὐχολόγια.