Γιώργος Μ.
Γιώργος Μπάτζιος
Κύριε Γιαννουκάκη, είναι αυθαίρετο το έτερο σκέλος της αντίθεσης. Υπάρχει ΚΑΙ αυτό, αλλά παθολογικά, όχι οντολογικά.<υπογραμμίζω> Διοτι είτε το θέλετε, είτε δεν το θέλετε, ζουμε σε εποχές που η έννοια της εκκλησίας έχει και την παράμετρο της ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑΣ, και όχι τον ευσεβισμό με την ψευδομοναστικήζουσα και ψευδολυτρωτηκίστικη εσωστρέφεια.
Η εκκλησία ποτέ δεν υπήρξε προγραμματικά εξωστρεφής. Ακόμα και όταν ανοίγεται στην ιεραποστολή, από την εσωτερικότητα του Αγίου Πνεύματος αρύεται και σε αυτήν καλεί. (Αυτό «έπαθαν» και οι Ρώσοι στην Αγία Σοφία, δεν θαμπώθηκαν από την αίγλη, νομίζω, φίλε Κώστα· απλώς οι συνθήκες ήταν τέτοιες, ώστε να υπάρχει και αίγλη). Σε αντίθετη περίπτωση είναι ορατός ο κίνδυνος της έκπτωσης σε θεσμό, ή το χειρότερο, σε οργανισμό.
Στα περί αξιοκρατίας και ακεραιότητας της διαδικασίας, βεβαίως, συμφωνώ μαζί σας.