Σκέψεις για μελλοντικούς διακόνους των αναλογίων του Πατριαρχικού Ναού

ΠΑΛΗΚΑΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Παλαιό Μέλος
Χριστός Ανέστη Καλησπέρα σας.Διαβάζω όλα αυτά και <Φρίττω>.Όλα τα λόγια αυτά ακούγονται απο ανθρώπους που κοσμούν Αναλόγια?Και μάλιστα Αναλόγια σε Ιερούς Ναούς σε πόλεις?Τι να πώ.
Δε θα κατηγορήσω κανέναν σας γιατί με μάθανε το Αναλόγιο Πρώτα-Πρώτα να το Σέβομαι και αυτό που κατάλαβα εγώ είναι ότι το Αναλόγιο δεν είναι Πίστα Μουσικής σε κάποιο Κέντρο διασκεδάσεως αλλά είναι σε Ιερό Ναό.
Με Σεβασμό προς όλους σας θα έλεγα πως πρέπει να διαβάσουμε όλοι μας το βιβλίο του Μητροπολίτου Αργολίδος ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Με τίτλο <<Ψαλώ τώ Θεώ μου>> ή τώ έαυτώ μου?
Αξίζει πιστέψτε το.
Υγεία σε όλους σας.Αμήν.
 
Last edited:

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Χριστός Ανέστη Καλησπέρα σας.Διαβάζω όλα αυτά και <Φρίττω>.Όλα τα λόγια αυτά ακούγονται απο ανθρώπους που κοσμούν Αναλόγια?Και μάλιστα Αναλόγια σε Ιερούς Ναούς σε πόλεις?Τι να πώ.
Δε θα κατηγορήσω κανέναν σας γιατί με μάθανε το Αναλόγιο Πρώτα-Πρώτα να το Σέβομαι και αυτό που κατάλαβα εγώ είναι ότι το Αναλόγιο δεν είναι Πίστα Μουσικής σε κάποιο Κέντρο διασκεδάσεως αλλά είναι σε Ιερό Ναό.
Με Σεβασμό προς όλους σας θα έλεγα πως πρέπει να διαβάσουμε όλοι μας το βιβλίο του Μητροπολίτου Αργολίδος ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Με τίτλο <<Ψαλώ τώ Θεώ μου>> ή τώ έαυτώ μου?
Αξίζει πιστέψτε το.
Υγεία σε όλους σας.Αμήν.

Ἀπὸ βιβλία γιὰ τοὺς ΑΛΛΟΥΣ ἔχουμε χορτάσει. Ἄς διαβάσει ὁ συγγραφέας τοῦ ἐν λόγω βιβλίου καὶ τὸ παρακάτω ἀπὸ ἐδῶ.
Οι κληρικοί αναλαμβάνουν να είναι οι εργάτες του Αμπελώνος, όπως λέει ο Χριστός στο ευαγγέλιο. Αυτοί που έχουν την ευθύνη της φροντίδας και των άλλων αδελφών τους. Στην Εκκλησία του Χριστού όλα τα μέλη είναι βασιλείς και ιερείς, μέτοχοι των ιδιοτήτων του Χριστού, ως αδελφοί Του. Απ’ όλους αυτούς εκλέγονται κάποιοι προκειμένου να φροντίζουν, όσο ο Κύριος που αμπελώνος, σωματικά, απουσιάζει:

  • Να δίνουν στους αδελφούς τους «τήν τροφήν ἐν καιρῷ»·
  • Τους ανατίθεται «διδόναι αὐτοῖς (τοῖς ἀδελφοῖς) τό σιτομέτριον» (Λουκ. 12, 42)·
  • Τους υποδεικνύεται «ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν ἀσθενούντων» «να στηρίζουν θεμελιακά τους πνευματικά αδύνατους» (Πράξ. 20, 35)·
  • «Να γίνονται τα πάντα, ώστε να βοηθήσουν να σωθούν όσοι θέλουν» (Α’ Κορ. 9, 22).
Φυσικά δεν πρέπει οι κληρικοί (αυτοί στους οποίους ανετέθει ο κλήρος μιας τέτοιας διακονίας) να ξεχνούν: i. ότι τους δόθηκε υπόδειγμα πορείας· και ii) ότι η ευθύνη της φροντίδας δεν μετακυλίεται σε ευθύνη εξουσίας. Αν κάποιος θυμηθεί την εξουσία της αφέσεως και λύσεως των αμαρτιών θα πρέπει να την θυμάται για τους χριστιανούς, φυσικά για όσους τον εμπιστεύονται και απευθύνονται σ’ αυτόν, και εφ’ όσον την βλέπει να συλλειτουργεί με το άλλο χάρισμα και δώρημα... «το πατεῖν ἐπάνω ὄφεων και σκορπίων καί ἐπί πάσαν τήν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ» (Λουκ. 10, 19). Δεν χωράει μεγαλοστομία στους διακόνους της Ιεροσύνης, δεν χρειάζεται να παριστάνουμε τους «Κολυμβητές μεγάλων αποστάσεων, μέσα σε ένα πηγάδι». Αυτό που μας δόθηκε πρέπει να το διακονούμε εν σιγή. «Υπάρχουν λέξεις που μοιάζουν πιο πολύ με την σιωπή παρά με λέξεις» γι' αυτό στην Λειτουργία παρακαλούμε «δός ἡμῖν λόγον ἐν ἀνοίξει τοῦ στόματος ἡμῶν εἰς τό ἐπικαλεῖσθαι τήν χάριν Σου ἐπί τῶν προκειμένων δώρων».
Η όλη ιερατική διακονία έχει στόχο όχι το «ἐκτίλαι», αλλά το «καταφυτεῦσαι». Ο κληρικός αναλαμβάνει να είναι: «... ὁδηγός τυφλῶν, φῶς τῶν ἐν σκότει, παιδευτής ἀφρόνων, διδάσκαλος νηπίων, φωστήρ ἐν κόσμῳ...».
Αυτά, είναι όλοι οι κληρικοί, αφού μία είναι η Ιεροσύνη του Χριστού και αυτής της Ιεροσύνης είναι μέτοχοι. Οι διακρίσεις βαθμών (πλήν του διακόνου για τον οποίον "μιλάει" ο προσδιορισμός του τίτλου-ονομασίας) δεν "ποσοστώνουν" σε αναλογία μετοχής την Ιεροσύνη, απλώς προσδιορίζουν αρμοδιότητες.
Επικύρωση όλων αυτών έρχεται από το ιστορικό και το θεολογικό παρελθόν της Εκκλησίας του Χριστού. Οι κληρικοί (όταν είναι υγιείς θεολογικά) υπεραμύνονται ακόμα και των αιρετικών! Όχι των αιρετικών αντιλήψεων, αλλά των φυσικών προσώπων! Ο μέγας όσιος Θεόδωρος ο Στουδίτης συγκρούεται με τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Ραγκαβέ υπερασπιζόμενος τους Παυλικιανούς (αιρετική γνωστικίζουσα ομάδα Καθαρών) και τους Βούλγαρους αιχμαλώτους. Οι όσιοι Νείλος της Σόρας και Παΐσιος Παροσλάβωφ υπερμαχούν των Ιουδαϊζόντων προστατεύοντας τους από διωγμούς. Και ο μέγας διδάσκαλος της Εκκλησίας άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ευρισκόμενος ο ίδιος σε εξορία, συγκεντρώνει χρήματα για εξαγορά αιχμαλώτων Ισαύρων (ειδωλολατρών). Ο ίδιος δε σχολιάζοντας τον ψαλμό 141 σε κήρυγμα στην γιορτή μάρτυρα γράφει τα εκπληκτικά:
«Δική μου συνήθεια είναι να διώκομαι και όχι να διώκω· να εκτοπίζομαι και όχι να εκτοπίζω. Όπως φέρθηκε ο Χριστός· δεν σταύρωσε, αλλά σταυρώθηκε· δεν ράπισε, αλλά ραπίστηκε. Αν μίλησα άσχημα, απόδειξέ το μου· αν μίλησα σωστά γιατί με δέρεις; (Ιω. 18, 23). Ο Κύριος της Οικουμένης απολογείται στον δούλο, ακόμα και όταν ραπίζεται στο στόμα, από το οποίο βγήκε λόγος που χαλίνωσε την θάλασσα και ανέστησε τον Λάζαρο τέσσερεις μέρες νεκρό. Αν και μπορούσε να ρίξει κεραυνό και να σείσει την γη και να παραλύσει το χέρι του δούλου τίποτε από αυτά δεν έκανε, αλλά απολογείται και φέρεται με πραότητα διδάσκοντας εσένα, που είσαι άνθρωπος, να μην αγανακτήσεις ποτέ»
Εις τον άγιο Ιερομάρτυρα Φωκά
P.G. 50, 841-842

 
Last edited:

Pappous43

Παλαιό Μέλος
....
Με Σεβασμό προς όλους σας θα έλεγα πως πρέπει να διαβάσουμε όλοι μας το βιβλίο του Μητροπολίτου Αργολίδος ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Με τίτλο <<Ψαλώ τώ Θεώ μου>> ή τώ έαυτώ μου?
Αξίζει πιστέψτε το....

Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Ὁ domesticus καλά ἔκαμε, τήν δουλειά του ἔκαμε, ἔγραψε ἀνωτέρω ἀπόσπασμα ἀπό ἕνα ἐνοριακόν κέντρον.
Μήπως θά ἔπρεπε καί σεῖς νά γράψετε ἕνα ἀντίστοιχον ἀπόσπασμα ἀπό τό ἀλλο βιβλίον, πού ὅπως λέτε τό ἔχει γράψει μάλιστα Μητροπολίτης.
Καί βεβαίως καί ὁ domesticus δέν θά ἔχει ἀντίρρησιν νά ὑπάρχουν στοιχεῖα καί ἀπό τόν ἄλλον.
 

ΠΑΛΗΚΑΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Παλαιό Μέλος
Χριστός Ανέστη Χρόνια Πολλά.
Εγώ ένα έχω να πω και να δηλώσω: Σηκώνω τα χέρια ψηλά και παρακαλάω τα λίγα μαλλιά που έχω άνωθεν εις την κεφαλή μου να μου μείνουν με αυτά που διαβάζω.
Λυπάμαι και ντρέπομαι. Κρίμα.
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Καλὸν εἶναι νὰ σηκώνουμε τὰς χείρας εἰς τὸν οὐρανόν.

Τότε ἀπευθυνόμαστε εἰς τὸν Κύριον καὶ Θεὸν καὶ παρακαλοῦμε νὰ μᾶς ἑλεήσει, ΠΡΩΤΑ τον ἑαυτό μας καὶ ΜΕΤΑ τοὺς ἄλλους.
 
Top