Καλώς ήρθες!
Πώς πρέπει να σημαίνεται ο ρυθμός στην Εκκλησιαστική μουσική;
- Thread starter Dimitri
- Start date
Καλώς ήρθες!
S
Sotres
Guest
Τώρα δέσαμε, αφού είδαμε κι αυτό!
Χρηστάκη προβλέπεις το μέλλον;
Όπως θέλετε αγαπητοί μου, ας χωρίζετε τα μέλη με κάθετες, πλάγιες, λοξές, με καπέλο ή χωρίς, διαστολές και ας τα ψάλλετε μετά.
Σε τι θα διαφέρετε από τους Ευρωπαίους;
Πότε θα καταλάβουμε ότι η Βυζαντινή μουσική δεν είναι μετροφωνική;
Πότε θα αντιληφθούμε ότι δεν ψάλλουμε ανά μέτρο ή ανά ρυθμικό πόδα, αλλά ανά ολόκληρη μουσική φράση;
Πότε θα καταλάβουμε ότι η Βυζαντινή Μουσική δεν διδάσκετε στα πανεπιστήμια, αλλά στο ψαλτήρι;
Είδαμε και πάθαμε να ανεχθούμε την ευρωπαϊκή αυτή συνήθεια που εφαρμόζεται στα ωδεία, που μέχρι να πάρεις το πολυπόθητο φτυχίο, πρέπει να κάνεις τον Καραγκιόζη και να γεμίζεις διαστολές, αριθμούς και άλλα τέτοια τραγελαφικά, τα ιερά μουσικά κείμενα.
Τώρα αγοράζεις το Αναστασιματάριο (το γνωστό) και όταν το ανοίγεις νομίζεις ότι ανήκει σε κάποιο μαθητή. Εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
Έχετε σκεφτεί τέλος, ότι τα χειρόγραφα με σημειωμένο το ρυθμό, που παρουσίασαν κάποιοι, μπορεί να αποτελούσαν βοήθημα αρχαρίων, την εποχή εκείνη;
Λέτε να έψαλλε κοιτώντας τέτοια ο Χαλάτζογλου ή ο Ιάκωβος; Εεεεεεεεεεε
Στην Βυζαντινή μουσική υπάρχει μόνον ένας ρυθμός που απορρέει απ' την παράδοση και είναι ο Ρέων Ρυθμός.
Όλα τα υπόλοιπα προέρχονται από τον Μπαχ.
Εδώ θα μου πείτε, σήμερα ψάλλουμε ευρωπαϊκά, με διαστήματα ωσάν το πιάνο, με ισοκρατήματα που ακολουθούν τους νόμους της αρμονίας, με διφωνίες, τριφωνίες και τετραφωνίες, ο ρυθμός θα μας βλάψει;
Επειδή όμως είναι πιο εύκολο να σταματήσεις τη διαδοχή μέρας-νύχτας, παρά να αλλάξουν κάποιοι (τυμβωρύχοι, αρχαιολόγοι, ευρωπαϊστές, πιανίστες, ακόλουθοι κ.α) και επειδή η πρόθεσή μου δεν είναι να αλλάξω κανενός την γνώμη, ας τους αφήσουμε να καταστρέφουν ανεπανόρθωτα τον ρέοντα ρυθμό με ότι διαστολές θέλουν, προσέχοντας πάντα να μην λείψει ούτε κεραία.
Υ.Γ.: Ας ανοίξουμε τον Ρυθμογράφο του Αγαθαγγέλου Κυριαζήδου και να δούμε τι λέει για τον ρυθμό. Μετά κάνουμε τους λέκτορες.
Χρηστάκη προβλέπεις το μέλλον;
Όπως θέλετε αγαπητοί μου, ας χωρίζετε τα μέλη με κάθετες, πλάγιες, λοξές, με καπέλο ή χωρίς, διαστολές και ας τα ψάλλετε μετά.
Σε τι θα διαφέρετε από τους Ευρωπαίους;
Πότε θα καταλάβουμε ότι η Βυζαντινή μουσική δεν είναι μετροφωνική;
Πότε θα αντιληφθούμε ότι δεν ψάλλουμε ανά μέτρο ή ανά ρυθμικό πόδα, αλλά ανά ολόκληρη μουσική φράση;
Πότε θα καταλάβουμε ότι η Βυζαντινή Μουσική δεν διδάσκετε στα πανεπιστήμια, αλλά στο ψαλτήρι;
Είδαμε και πάθαμε να ανεχθούμε την ευρωπαϊκή αυτή συνήθεια που εφαρμόζεται στα ωδεία, που μέχρι να πάρεις το πολυπόθητο φτυχίο, πρέπει να κάνεις τον Καραγκιόζη και να γεμίζεις διαστολές, αριθμούς και άλλα τέτοια τραγελαφικά, τα ιερά μουσικά κείμενα.
Τώρα αγοράζεις το Αναστασιματάριο (το γνωστό) και όταν το ανοίγεις νομίζεις ότι ανήκει σε κάποιο μαθητή. Εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
Έχετε σκεφτεί τέλος, ότι τα χειρόγραφα με σημειωμένο το ρυθμό, που παρουσίασαν κάποιοι, μπορεί να αποτελούσαν βοήθημα αρχαρίων, την εποχή εκείνη;
Λέτε να έψαλλε κοιτώντας τέτοια ο Χαλάτζογλου ή ο Ιάκωβος; Εεεεεεεεεεε
Στην Βυζαντινή μουσική υπάρχει μόνον ένας ρυθμός που απορρέει απ' την παράδοση και είναι ο Ρέων Ρυθμός.
Όλα τα υπόλοιπα προέρχονται από τον Μπαχ.
Εδώ θα μου πείτε, σήμερα ψάλλουμε ευρωπαϊκά, με διαστήματα ωσάν το πιάνο, με ισοκρατήματα που ακολουθούν τους νόμους της αρμονίας, με διφωνίες, τριφωνίες και τετραφωνίες, ο ρυθμός θα μας βλάψει;
Επειδή όμως είναι πιο εύκολο να σταματήσεις τη διαδοχή μέρας-νύχτας, παρά να αλλάξουν κάποιοι (τυμβωρύχοι, αρχαιολόγοι, ευρωπαϊστές, πιανίστες, ακόλουθοι κ.α) και επειδή η πρόθεσή μου δεν είναι να αλλάξω κανενός την γνώμη, ας τους αφήσουμε να καταστρέφουν ανεπανόρθωτα τον ρέοντα ρυθμό με ότι διαστολές θέλουν, προσέχοντας πάντα να μην λείψει ούτε κεραία.
Υ.Γ.: Ας ανοίξουμε τον Ρυθμογράφο του Αγαθαγγέλου Κυριαζήδου και να δούμε τι λέει για τον ρυθμό. Μετά κάνουμε τους λέκτορες
.Συμφωνω .
Οι παλαιότεροι (Στανίτσας κ.α.) μετρούσαν με τον απλό χρόνο. Έτσι το παρέλαβαν από δασκάλους του 18χχ.
Ο δίσημος και τρίσημος είναι συνεπτυγμένοι απλοί;
Ο Απλός Χρόνος είναι πολύ απλός, δηλαδή ένας χρόνος, μια (διπλή κίνηση που θεωρείται σαν μία) κίνηση του χεριού, κάτω-πάνω.
Μισός κάτω, μισός πάνω.
Ο Δίσημος (2σημος) χρόνος, είναι στην κίνηση αυτή του χεριού, κάτω-πάνω, ένας χρόνος κάτω και ένας πάνω.
Αυτός ο χρόνος δεν είναι απλός.
(Μπορούμε να πούμε καταχρηστικώς, ότι είναι ένας συνεπτυγμένος Απλός Χρόνος)
Ο Τρίσημος (3σημος) τώρα, είναι 3 κινήσεις του χεριού, κάτω-δεξιά-πάνω, όπου σε κάθε μία αντιστοιχεί ένας χρόνος.
Ο τετράσημος (4σημος) είναι 4 κινήσεις του χεριού, κάτω-αριστερά-δεξιά-πάνω, όπου σε κάθε μία αντιστοιχεί ένας χρόνος.
Αυτοί οι χρόνοι δεν είναι συνεπτυγμένοι, αλλά απλοί.
Καμιά σχέση με τον Απλό Χρόνο.
Ο συνεπτυγμένος ρυθμός τώρα, είναι ένας εκ των πάρα πάνω, όπου σε κάθε κίνηση του χεριού, αντιστοιχούν 2 χρόνοι.
Έτσι ο 4σημος συνεπτυγμένος μπορεί να εκτελεστεί με 2σημο, όπου σε κάθε κίνηση αντιστοιχούν 2 χρόνοι.
Ο 6σημος συνεπτυγμένος μπορεί να εκτελεστεί με 3σημο, όπου σε κάθε κίνηση αντιστοιχούν 2 χρόνοι.
Ο 8σημος συνεπτυγμένος μπορεί να εκτελεστεί με 4σημο, όπου σε κάθε κίνηση αντιστοιχούν 2 χρόνοι.
Αυτοί οι 3 συνεπτυγμένοι χρόνοι χρησιμοποιούνται στην Βυζαντινή μας μουσική, απ' τους καθηγητές ωδείων και ευρωπαϊστές.
Είναι απαράδεκτο να γράφονται και να διδάσκονται τέτοια πράγματα στην ιερή ημών μουσική.
Αυτά έχουν θέση μόνο στην κοσμική και ευρωπαϊκή μουσική.
Τώρα χρόνοι με αριθμούς 5,7 και μεγαλυτέρους του 8, δεν ξέρω πως μετρώνται στην Βυζαντινή μουσική, δεν ξέρω πως τους χωρίζουν οι διδάσκαλοι αυτοί.
Ας απαντήσουν αυτοί σε αυτό το ερώτημα.
Ο ψόγος πάει στον Χρύσανθο φαντάζομαι, αφού απ'αυτόν προέρχονται τα περί σημάνσεως του ρυθμού!!!!
Το τι δεν ξέρω εγώ ή εσύ, πάντως, δεν μπορεί να αποτελεί μέτρο της παράδοσης! Ας διαβάσουμε για να μάθουμε.
Και από τα λίγα που έχουν ήδη αναρτηθεί, κάποια πράγματα φαίνονται.
Πώς ορίζεις το «ρέοντα ρυθμό» και από ποιά πηγή; Ευχαριστώ.
Ήταν αρκετά Ευρωπαϊστής ο Χρύσανθος, όχι μόνο στα περί μέτρων και ρυθμών, αλλά και στις αντιστοιχίσεις των Βυζαντινών φθόγγων με ευρωπαϊκές, στα απόλυτα ύψη των φθόγγων της Βυζαντινής μουσικής, κ.α.
Από την παράδοση Δημήτρη, απ' ότι ακούω απ' τους γίγαντες του αναλογίου, που δεν έχει καμία σχέση, μα καμία σχέση, με ότι εκτελείς όταν βλέπεις 3,4,5,6,7,8,9,10, κ.λ.π. που ακούμε σήμερα από κάποιους.
Εκεί είναι η διαφορά, άλλο πράγμα η παράδοση κι άλλο η μουσική γραφή.
Η παράδοση, το ύφος, το ήθος, ο Ρέοντας Ρυθμός, δεν γράφονται, ούτε προκύπτουν από κάποια έγγραφη πηγή, ακούγονται μόνο απ' όσους έχουν αυτιά για να ακούσουν.
Last edited:
Αντωνης Μιχελουδακης
παλαιόν στρουθίον μονάζον
Πολύ σωστα τα λεει ο Δημήτρης για τον ρέοντα ρυθμό ο οποιος είναι ο τονικός κατά το κοινώς λεγόμενο.Ο τονικός λοιπόν ρυθμός για να διασφαλιστεί θέλει απλό χρόνο.Η διασφάλιση του τονικού ρυθμού συμβάλλει τα μέγιστα στην κατονόηση των κειμένων γι αυτό και η ψαλτική είναι αφηγηματική τέχνη.Σε μία αφήγηση καθοριστικό ρόλο έχει ο ρέων λόγος και μάλιστα χωρίς άλλη ενέργεια του σώματος.Στην περιγραφή μπορεί να έχουμε και άλλες ενέργειες όπως χορό.Γι αυτό και οι άλλοι ρυθμοί χρειάζονται στην κοσμική μουσική ενώ στην ψαλτική είναι ανούσιοι και επικίνδυνοι διότι μπορεί να εκτρέψουν τον ανθρώπινο νού απο την κατανόηση των σωτηριωδών αληθειών των κειμένων.Πάντως κανείς δν αμφιβάλλει ότι οι ρυθμικοί πόδες προέρχονται απο την αρχαία μουσική και ότι είναι άκρως χρήσιμοι στην κοσμική μουσική.Παντα γειά
Αγαπητέ Αντώνη, πώς ορίζεις τον τονικό ρυθμό και από ποιά πηγή; Συγνώμη που ρωτάω ξανά αλλά είναι ενδιαφέροντα αυτά και προσπαθώ να καταλάβω τί λέτε.
Πώς μπορεί να υποστηριχθεί ο τονικός ρυθμός πχ. για τα λειτουργικά του Μ. Βασιλείου (και τόσα άλλα μέλη);
Ο Χρύσανθος και όλοι αυτοί που αργότερα γράψανε περί μέτρων και ρυθμών στην εκκλησιαστική μουσική (όχι στην κοσμική) δεν είχαν καλό αυτί για να ακούσουν την παράδοση;
Πιστεύω οτι στο θέμα αυτό του χρόνου και του ρυθμού υπάρχουν πολλές παρεξηγήσεις και θα ήταν χρήσιμο να λυθούν συν καιρώ με υπομονή και αναλυτικά επιχειρήματα από όσους μπορούν να δώσουν.
Πώς μπορεί να υποστηριχθεί ο τονικός ρυθμός πχ. για τα λειτουργικά του Μ. Βασιλείου (και τόσα άλλα μέλη);
Ο Χρύσανθος και όλοι αυτοί που αργότερα γράψανε περί μέτρων και ρυθμών στην εκκλησιαστική μουσική (όχι στην κοσμική) δεν είχαν καλό αυτί για να ακούσουν την παράδοση;
Πιστεύω οτι στο θέμα αυτό του χρόνου και του ρυθμού υπάρχουν πολλές παρεξηγήσεις και θα ήταν χρήσιμο να λυθούν συν καιρώ με υπομονή και αναλυτικά επιχειρήματα από όσους μπορούν να δώσουν.
Μπορείς να φέρεις ένα ηχητικό παράδειγμα από κάποιον που ψάλλει βλέποντας 3,4,5,6,7,8,9,10 και δεν χρησιμοποιεί αυτό που λές «ρέοντα ρυθμό»; Και το ίδιο μέλος από κάποιο γίγαντα του αναλογίου που τον χρησιμοποιεί. Αυτό πιστεύω θα δείξει τη διαφορά. Ευχαριστώ.
Last edited:
haris1963
παλαιότατο μέλος
Αρχικά θέλησα να μην ανακατευτώ στη συζήτηση αυτή, αλλά επειδή φαίνεται να οδηγείται κι αυτή σε λανθασμένα, κατά την άποψή μου, συμπεράσματα (όπως κι αυτή περί έσω και έξω ήχων), θα ήθελα να καταθέσω μερικούς προβληματισμούς - ερωτήσεις (όχι με τη μορφή κουίζ, θα γράφω και τη δική μου θεώρηση).
1. Μόλις πριν από 2 μηνύματα ξεκαθάρισε ο κ. Ανδριώτης το τι είναι συνεπτυγμένος ρυθμός. Έχω μια αίσθηση γενικά, πως οι διάφοροι σύνθετοι ρυθμοί -όπως λ.χ. 4άσημος = δύο 2σημοι, 6άσημος = δύο 3σημοι, 5άσημος = 2σημος + 3σημος (ή αντίστροφα), 7σημος = 3σημος + δύο 2σημοι (ή με άλλη σειρά) κ.λ.π.- αντιμετωπίζονται σαν συνεπτυγμένοι. Αλλά, συνεπτυγμένος είναι αυτός
2. Ας αναρωτηθούμε λίγο παρακαλώ, πού γράφει ο Χρύσανθος τα περί ρυθμών και ρυθμοποιίας (και πού δεν γράφει), πριν βιαστούμε σε ένα θέμα για τον ρυθμό στην Εκκλησιαστική Μουσική, να αποφαινόμαστε ότι από τον Χρύσανθο τα διδαχθήκαμε.
Θα επανέλθω :wink:
Χαραλάμπης
1. Μόλις πριν από 2 μηνύματα ξεκαθάρισε ο κ. Ανδριώτης το τι είναι συνεπτυγμένος ρυθμός. Έχω μια αίσθηση γενικά, πως οι διάφοροι σύνθετοι ρυθμοί -όπως λ.χ. 4άσημος = δύο 2σημοι, 6άσημος = δύο 3σημοι, 5άσημος = 2σημος + 3σημος (ή αντίστροφα), 7σημος = 3σημος + δύο 2σημοι (ή με άλλη σειρά) κ.λ.π.- αντιμετωπίζονται σαν συνεπτυγμένοι. Αλλά, συνεπτυγμένος είναι αυτός
Έχουν γίνει πολλές συζητήσεις, για το αν υπάρχει ή όχι στη βυζαντινή μουσική συνεπτυγμένος ρυθμός. Γνώμη μου είναι, ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί (άν και η λογική του έρχεται από την δυτική μουσική με το ala breve και το κομμένο C, ήγουν 2/2), σε μαθήματα αργού στιχηραρίου και σε παλαιές συνθέσεις, για να δώσει περισσότερη κίνηση στο μέλος (να αποφευχθεί ο πλατειασμός). Χαρακτηριστική περίπτωση χρήσης του, έχουμε στη Λειτουργία του Μ. Βασιλείου, όπου κι αυτοί που δεν τον παραδέχονται τον χρησιμοποιούν, ως τρόπο εκτέλεσης. Στο "Άγιος Άγιος" λ.χ. έχουμε δύο 3σημους με 2 χρόνους σε κάθε κίνηση και ακολουθούν 2σημοι δύο χρόνων με εξαιρέσεις. Και να μην τον γνωρίζεις όμως, όταν ψάλλεις κατά παράδοσιν, ο τρόπος που ερμηνεύεις αυτή την κατηγορία των μελών είναι ουσιαστικά ο ίδιος που θα ψάλλεις αν σκέφτεσι τον συνεπτυγμένο.
2. Ας αναρωτηθούμε λίγο παρακαλώ, πού γράφει ο Χρύσανθος τα περί ρυθμών και ρυθμοποιίας (και πού δεν γράφει), πριν βιαστούμε σε ένα θέμα για τον ρυθμό στην Εκκλησιαστική Μουσική, να αποφαινόμαστε ότι από τον Χρύσανθο τα διδαχθήκαμε.
Θα επανέλθω :wink:
Χαραλάμπης
V_Zacharis
Παλαιό Μέλος
Αν κάποιος δεν θέλει ν' ακολουθήσει τον Χρύσανθο σ' αυτά που λέει είναι δικαίωμά του. Απλά επειδή υπήρξε ερώτηση που βρέθηκαν όλα αυτά. Γι αυτό απάντησα.
Όλα τα υπόλοιπα είναι ήδη απαντημένα από τον ίδιο τον Χρύσανθο μέσα από το θεωρητικό του, οπότε δεν έχω να προσθέσω κάτι. Όποιος θέλει διαβάζει και βρίσκει απαντήσεις.
Όλα τα υπόλοιπα είναι ήδη απαντημένα από τον ίδιο τον Χρύσανθο μέσα από το θεωρητικό του, οπότε δεν έχω να προσθέσω κάτι. Όποιος θέλει διαβάζει και βρίσκει απαντήσεις.
domesticus
Lupus non curat numerum ovium
Χρησιμότατες οἱ παραπάνω παραθέσεις.
Πρόκειται ὄμως γιὰ χειρόγραφα, ποὺ ἴσως ἀπηχοῦν καὶ τὶς προσωπικὲς ἀπόψεις ἤ διαθέσεις τοῦ γραφέα-ἰδιοκτήτη. Γιατὶ ἡ παραπάνω σήμανση δὲν συνεχίσθηκε καὶ στὶς ἔντυπες ἐκδόσεις, μολονότι ὁ Χρύσανθος στὸ Θεωρητικό του τὸ ἀναφέρει καὶ τὸ ἀναλύει; Ἡ παλαιότερη ποὺ διαθέτω στὴν βιβλιοθήκη μου, τὸ Ἀναστασιματάριο μὲ ἐκδότη τὸν Πέτρο Ἐφέσιο (1820), ἑννιὰ μόλις χρόνια μετὰ τὸ αὐτόγραφο τοῦ Χρυσάνθου ποὺ παρατέθηκε καὶ φέρει χρονολογία αωια΄(1811), δὲν φέρει σήμανση χρονικῶν μέτρων.
Ἐὰν ἔχει ἀπαντηθεῖ ἤδη ἡ ἁπορία μου, παρακαλῶ παραπέμψτε με ἁπλῶς στὸ οἰκεῖο post.
Εὐχαριστῶ.
Κάπου μπλέκουμε το μέτρημα ,όχι το μέτρο, με τους ρυθμούς.
Μπορούμε να μετρήσουμε ένα κομμάτι με χρόνο απλό. θέση-άρση=1 χρόνος κατά το πατροπαράδοτο.
Αν το κομμάτι πάει γρήγορα, θέση-άρση=2 χρόνοι.
Ακόμη πιο γρήγορα θέση - άρση= 4χρόνοι.
Πιο γρήγορα =8 κλπ.
Οπως διευκολύνεται κάποιος προκειμένου να μην κουνάει και τα χέρια σαν τον Βέγγο.
Στην υπεραναλυτική γραφή (δίγοργα-τρίγοργα) ο απλός χρόνος της παράδοσης έχει διαφορά από τον ευρωπαικό θέση=1χρόνος.
(τα εξηγεί αναλυτικά ο κ. Παϊβανάς στην ιστοσελίδα του http://www.paivanas.gr)
Αρα έχει διαφορά και η απαγγελία.
Άλλο θα πει ο μεν και άλλο ο δε που χωρίζει το δίγοργο σε 1/3+1/3+1/3
Ο ρυθμός (ή μέτρο ευρωπαιστί , υπάρχει κάποιο μπέρδεμα ανάλογα αν τα δούμε από ανατολή ή δύση) έχει να κάνει περισσότερο με την συγγραφή.
π.χ. Τ. Γεωργιάδης επέλεξε να γράψει όλα του τα έργα σε 4/4.
Δεν σημαίνει ότι ξεφεύγει από την ελληνική ρυθμική ούτε ότι δεν είναι βυζαντινός αλλά απλά αυτοπεριορίζεται στα στενά πλαίσια της ευρωπαικής.
Ο Λαμπαδάριος έγραψε όπως είχα γράψει παλαιότερα σε τροχαικό κ.α.
http://analogion.com/forum/attachment.php?attachmentid=742&d=1203064684
Αυτά για μελοποιούς.
Εκεί που διαφωνούν αρκετοί εκτελεστές είναι τα κρατήματα.
Ναι μεν τα σύμβολα επιτάχυνσης είναι χρονικής αγωγής, αλλά σχεδόν όλοι οι παραδοσιακοί αλλάζουν ρυθμική αγωγή.
Μπορούμε να μετρήσουμε ένα κομμάτι με χρόνο απλό. θέση-άρση=1 χρόνος κατά το πατροπαράδοτο.
Αν το κομμάτι πάει γρήγορα, θέση-άρση=2 χρόνοι.
Ακόμη πιο γρήγορα θέση - άρση= 4χρόνοι.
Πιο γρήγορα =8 κλπ.
Οπως διευκολύνεται κάποιος προκειμένου να μην κουνάει και τα χέρια σαν τον Βέγγο.
Στην υπεραναλυτική γραφή (δίγοργα-τρίγοργα) ο απλός χρόνος της παράδοσης έχει διαφορά από τον ευρωπαικό θέση=1χρόνος.
(τα εξηγεί αναλυτικά ο κ. Παϊβανάς στην ιστοσελίδα του http://www.paivanas.gr)
Αρα έχει διαφορά και η απαγγελία.
Άλλο θα πει ο μεν και άλλο ο δε που χωρίζει το δίγοργο σε 1/3+1/3+1/3
Ο ρυθμός (ή μέτρο ευρωπαιστί , υπάρχει κάποιο μπέρδεμα ανάλογα αν τα δούμε από ανατολή ή δύση) έχει να κάνει περισσότερο με την συγγραφή.
π.χ. Τ. Γεωργιάδης επέλεξε να γράψει όλα του τα έργα σε 4/4.
Δεν σημαίνει ότι ξεφεύγει από την ελληνική ρυθμική ούτε ότι δεν είναι βυζαντινός αλλά απλά αυτοπεριορίζεται στα στενά πλαίσια της ευρωπαικής.
Ο Λαμπαδάριος έγραψε όπως είχα γράψει παλαιότερα σε τροχαικό κ.α.
http://analogion.com/forum/attachment.php?attachmentid=742&d=1203064684
Αυτά για μελοποιούς.
Εκεί που διαφωνούν αρκετοί εκτελεστές είναι τα κρατήματα.
Ναι μεν τα σύμβολα επιτάχυνσης είναι χρονικής αγωγής, αλλά σχεδόν όλοι οι παραδοσιακοί αλλάζουν ρυθμική αγωγή.
Emmanouil Giannopoulos
Emmanouil Giannopoulos
Πώς προκύπτει τροχαϊκό μέτρο από το συγκεκριμένο παράδειγμα του Ἔσωσε λαόν;
Αντωνης Μιχελουδακης
παλαιόν στρουθίον μονάζον
Αγαπητέ Δημήτρη τονικός είναι αυτός ο ρυθμός που εξασφαλίζει τον παλμό στο μέλος με το να είναι όλοι οι χρόνοι θέσεις.Αυτός χάνεται όταν έχουμε ισχυρο μέτρο (θέση) και ασθενές (άρση) Βέβαια προυπόθεση είναι οχι μόνο να μετράμε αλλά κυρίως να λέμε τον χρόνο για να καταλάβουμε την διαφορά.Στην ψαλτική οι χαρακτήρες είναι ισόχρονοι και όπου χρειάζεται κάποιοι τονίζονται περισσότερο με τους τονικούς χαρακτήρες.Στον Μέγα Βασίλειο που λές, μπορούμε να τον ψάλλουμε με απλό συνεπτυγμενο βαζοντας σε καθε κτύπο 2 χρόνους και βγαίνει μια χαρά.Τώρα όλα αυτά στηρίζονται στην παρατήρηση και στο ακράδαντο επιχείρημα της μη ύπαρξης χωρισμού στα χειρόγραφα και στα πρώτα έντυπα κλασσικά βιβλία.Οσον αφορά τον Χρύσανθο ας μην πούμε άλλα και αρχίσουμε απο την αρχή.Ας αρκεστούμε στο ότι ο Χρύσανθος σηματοδοτεί μια μεταβατική περίοδο στην μουσική μας.Πάντα γειά