Προτιμήσεις ψαλτών σε κοσμική μουσική


Κατ' εμέ μία από τις αυθεντικότερες και πηγαίες ερμηνείες του Γιάννη Πάριου στο κλασικό Σμυρνέικο του Αριστείδη Μόσχου, "Σ' αγαπώ γιατί είσαι ωραία"...
 
Ἕνα αἰγυπτιακὸ τραγούδι διασκευασμένο ἀπὸ τὸν Χρῆστο Νικολόπουλο σὲ στίχους τοῦ Πυθαγόρα, εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα ἕνα ἀπὸ τὰ δυσκολότερα λαϊκὰ ᾄσματα, ἀκριβῶς ἐπειδὴ οἱ ἐναλλαγὴ τῶν μουσικῶν φράσεων εἶναι καὶ συχνή, καὶ μὴ ἀναμενόμενη γιὰ τὰ δυτικοευρωπαϊκὰ αὐτιά. Ἑρμηνευμένο ἴσως ἀπὸ τὸν μόνο ποὺ μποροῦσε νὰ τὸ κάνει νὰ ῥέει σὰν νερό.
 
"Είν' αρρώστια τα τραγούδια που αγαπάς να λέω ..."
Οι στίχοι είναι του Μάνου Ελευθερίου & η μουσική είναι του Σταύρου Ξαρχάκου


Είν' αρρώστια τα τραγούδια που αγαπάς να λέω,
αναμμένο καρβουνάκι που κρατώ και κλαίω...

Είν' αρρώστια τα τραγούδια τι θαρρείς,
βρες αγάπες άλλες φως μου να χαρείς...
Τα τραγούδια που έχουν αίμα και καρδιά,
είν' αρρώστια που δε γίνεται καλά...

Αφορμές μου δίνεις πάντα και σκοπούς ν' αρχίζω,
μα για ξένες υποθέσεις που μιλούν στραγγίζω.

Είν' αρρώστια τα τραγούδια τι θαρρείς,
βρες αγάπες άλλες φως μου να χαρείς...
Τα τραγούδια που έχουν αίμα και καρδιά,
είν' αρρώστια που δε γίνεται καλά...

Σαν το σπίρτο που 'χει πέσει στο ξερό χορτάρι,
είναι 'κείνα τα τραγούδια που μας έχουν πάρει...

Είν' αρρώστια τα τραγούδια τι θαρρείς,
βρες αγάπες άλλες φως μου να χαρείς...
Τα τραγούδια που έχουν αίμα και καρδιά,
είν' αρρώστια που δε γίνεται καλά...
ΥΓ.: Η μελωδία, "περπατάει στο μουσικό δρόμο" λέγετο. ;)
 

Ένα πολύ όμορφο ερωτικό τραγούδι με τη Χαρούλα με τους εξαίσιους στίχους του Χριστόφορου Μπαλαμπανίδη και τη μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου, με μία εξαιρετικά προσεγμένη ενορχήστρωση... Προσέξτε το μπάσο, την κιθάρα, το μπουζούκι, πώς εναλλάσσονται και δίνουν ένα αρμονικό αποτέλεσμα. Θα σταθώ σε έναν πολύ όμορφο στίχο του τραγουδιού: Μη μου ζητήσεις να σου τραγουδήσω, εγώ δεν ξέρω μέτρα και ρυθμό. Τι θέλει να πει ο ποιητής; Δεν υπάρχει μουσική χωρίς μέτρα και ρυθμό, αυτή είναι η ραχοκοκκαλιά της μουσικής, χωρίς αυτά είναι ένα νεκρό πράγμα. Συζητούμε όσοι ασχολούμαστε με την ψαλτική για αναλύσεις, διαστήματα και άλλα, σημαντικά μεν, αλλά τον ρυθμό τον έχουμε πετάξει στην άκρη, τον έχουμε παραγνωρίσει. Το θέτω ως τροφή για σκέψη...
 
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ said:
"Κάποτε θα `ρθουν να σου πουν..."
Οι στίχοι είναι του Λ. Παπαδόπουλου & η μουσική του Μ. θεοδωράκη
Τραγούδι: Γ. Κότσιρας


Κάποτε θα `ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν
και πώς σε θένε...

Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
ψέματα λένε...

Κάποτε θα `ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί,
για να σε πείσουν.

Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν...

Κι όταν θα έρθουν οι καιροί,
που θα `χει σβήσει το κερί στην καταιγίδα,

υπερασπίσου το παιδί,
γιατί αν γλιτώσει το παιδί,
υπάρχει ελπίδα...
Click to expand...
Το ίδιο τραγούδι, σε ερμηνεία του αειμνήστου Π. Σιδηρόπουλου.

 
"Απ' τα ψηλά στα χαμηλά..."
Οι στίχοι είναι της Ευτ. Παπαγιαννοπούλου & η μουσική είναι του Απ. Καλδάρα.
Ερμηνεύει η αείμνηστη Βίκυ Μοσχολιού.


Απ' τα ψηλά στα χαμηλά κι απ' τα πολλά στα λίγα,
αχ πώς κατάντησα στη ζωή κι από το πρώτο το σκαλί
στο τελευταίο πήγα...

Μα κανένας δε μου φταίει για το χάλι μου,
σπάσιμο θέλει το κεφάλι μου.

Απ' τις κακές παρέες μου, ήρθ' η καταστροφή μου,
ρεζίλεψα στην τρέλα μου τ' όνομα του πατέρα μου
και κλαίω απ' την ντροπή μου...

Μα κανένας δε μου φταίει για το χάλι μου,
σπάσιμο θέλει το κεφάλι μου.

Στο πατρικό το σπίτι μου θέλω για να γυρίσω,
με τι κουράγιο, όμως, να μπω και στους δικούς μου τι να πω,
πώς να τους αντικρίσω...

Μα κανένας δε μου φταίει για το χάλι μου,
σπάσιμο θέλει το κεφάλι μου.
 
"Άνοιξε Πέτρο, άνοιξε να μπω να ξαποστάσω.."
Οι στίχοι & η μουσική, είναι του αειμνήστου μουσικοσυνθέτη Άκη Πάνου.
Τραγούδι: Γ. Νταλάρας


Άνοιξε Πέτρο, άνοιξε να μπω να ξαποστάσω,
από τη γη στον ουρανό κουράστηκα να φτάσω!
Τι παριστάνεις τα ες ες και μου γυρεύεις πάσο;
Θα μ’ αναγκάσεις τελικά το στόμα να χαλάσω...

Τι εισιτήριο ζητάς και πώς να στο πληρώσω;
Εγώ δεν αξιώθηκα τα χρέη μου να δώσω!
Ήρθα για να ξεκουραστώ, δεν ήρθα να μαλώσω...
Τι εισιτήριο ζητάς και πώς να στο πληρώσω;

Άνοιξε, στον Πανάγαθο να μπω, να μαρτυρήσω
κι αν θα μου βρει παράπτωμα με ξαναστέλνεις πίσω!
Ξέρω καλά τι θα του πω και πώς θα καθαρίσω
και λέγε ποιος με κάρφωσε στα μούτρα να τον φτύσω...

Ώσπου να βρεις το φάκελο, εγώ θα ξεπαγιάσω,
βάλε με στου παράδεισου τον κήπο να πλαγιάσω,
φέρε και κάνα δυο ουρί να το διασκεδάσω
ή πες μου πού είναι η κόλαση να πάω εκεί ν’ αγιάσω!

Μόνο ο Παντοκράτορας θα πει αν είμαι εντάξει,
οργίασα με το μυαλό, μα ελάχιστα στην πράξη
κι αν θα με κρίνει ένοχο, αυτός θα με πατάξει....
Εσύ είσαι σκέτος θυρωρός και "να κρατάς την τάξη"!

Στον κόσμο όσο περπάτησα, λαδιές δεν έχω κάνει,
εξόν από κάνα πιοτό κι από κάνα φουστάνι
και μια φορά αγανάκτησα, με κάποιον Παπαγιάννη,
αν λεν πως βαριαμάρτησα υπάρχουν και ρουφιάνοι...

ΥΓ: Ένα τραγούδι του Άκη Πάνου, "εξομολογητικό...."
 
Αφιέρωμα στο μακαριστό, πλέον, αξιόλογο μουσικοσυνθέτη, Δήμο Μούτση, που πριν μια 'βδομάδα, αναχώρησε από "τη Στρατευομένη Εκκλησία για τη Θριαμβεύουσα...".
Ερμηνεύει συνθέσεις του, η μικτή Χορωδία ΟΠΑΝ Δήμου Ν. Ιωνίας & διευθύνει η κ. Μαρία Κάτσαρη

 

276. Λάμ.Καζιακούρας - Στ.Βλαχογιάννης & χορωδία - "Στάζουν τα κεραμίδια σου" 1978- cas-Αργιθέα Νο 1

"Στάζουν τα κεραμίδια σου, μαύρα γλαρά είν' τα φρύδια σου
Στάζει κι εμέ η καρδούλα μου, για μιά γειτονοπούλα μου....."

Το αργιθεάτικο τραγούδι της αγάπης "Στάζουν τα κεραμίδια σου" που σας παρουσιάζουμε, προέρχεται από ηχογράφηση που έγινε τον Μάρτιο-Απρίλιο του 1978, στην Αθήνα, για λογαριασμό του Συλλόγου Αργιθεατών Καρδίτσας, με επιμέλεια του Λευτέρη Κάμπα, οργάνωση παραγωγής του Σίμωνα Καρρά [Σίμωνα Καρά] & εκδόθηκε το 1979 σε κασέτα ως "Τραγούδια της Αργιθέας Νο 1".
Παίζουν οι μουσικοί:
Καζιακούρας Λάμπρος, βιολί
Κάμπας Αποστόλης, λαούτο, ενώ τους συνοδεύει ανδρική χορωδία αργιθεατών, με προεξάρχοντα τον σπουδαίο Στέργιο Βλαχογιάννη.
 
"Του θάνατου παράγγειλα, του χάρου παραγγέλνω..."
Οι στίχοι είναι του Γιάννη Κακουλίδη & η μουσική του Χριστόδουλου Χάλαρη.
Ερμηνεία: Ν. Ξυλούρης & Χρύσανθος θεοδωρίδης


Του θάνατου παράγγειλα
του χάρου παραγγέλνω, (δις)
ανάθεμά σε χάροντα
και μια κατάρα στέλνω
και λέω της χαρόντισσας
στα χαροπαίδια λέω: (δις)

Ρούχο ‘χω πράσινο είναι αφόρεγο
φορώ το και γελώ σε.
Άρτος στο χέρι μου είναι επτάζυμος,
τρώγω τον και θωρώ σε!

Και λέω της χαρόντισσας
στα χαροπαίδια λέω:
ανάθεμά σας όφιδες
και άλλο πια δεν κλαίω...

Του θάνατου παράγγειλα
Του χάρου παραγγέλνω:
ανάθεμά σε χάροντα
και μια κατάρα στέλνω...(δις)
και λέω της χαρόντισσας
στα χαροπαίδια λέω:

Ρούχο ‘χω πράσινο είναι αφόρεγο
φορώ το και γελώ σε.
Άρτος στο χέρι μου είναι επτάζυμος,
τρώγω τον και θωρώ σε!
 
Last edited:

Έλενα Ξυδιά-Λίμνες Ζερέλια Αλμυρός

Μαθητές Αλμυρού Δημιουργούν το Μεγαλύτερο Φόρεμα από Βαμβάκι στον Κόσμο και προωθούν τον τόπο τους! Η ιπτάμενη πιανίστρια Έλενα Ξυδιά σε μια συνεργασία που γράφει ιστορία! Μαθητές προωθούν τον τόπο τους: Μόδα και Φύση στις Λίμνες Ζερέλια Μαθητές του Γυμνασίου Ευξεινούπολης, με την υποστήριξη του Δήμου Αλμυρού και του Δημάρχου Εσερίδη Δημήτρηκαι τη διάσημη πιανίστρια Έλενα Ξυδιά, δημιούργησαν ένα πρωτοποριακό προωθητικό βίντεο που αποτυπώνει την αληθινή ομορφιά και μοναδικότητα της περιοχής του Αλμυρού και των μοναδικών δίδυμων Λιμνών Ζερέλια. Αυτή η παραγωγή δεν είναι απλά ένας τρόπος να παρουσιάσουν τον τόπο τους· είναι ένα ταξίδι στην καρδιά της φύσης, επικεντρωμένο στην αγάπη και τη δημιουργικότητα των νέων. Χωρίς την αφοσίωση και την εργατικότητα των μαθητών του Γυμνασίου Ευξεινούπολης, υπό την επίβλεψη της Διευθύντριας κας Μαρίας Σταυραντώνη, η παραγωγή αυτή δεν θα ήταν ποτέ δυνατή. Αφιέρωσαν έναν ολόκληρο μήνα για να δημιουργήσουν ένα καταπληκτικό κατάλευκο ΜΟΝΑΔΙΚΟ έργο τέχνης από ΑΚΑΤΕΡΓΑΣΤΟ ΒΑΜΒΑΚΙ, 15 μέτρων, που προσαρμόστηκε στη μοναδικό φόρεμα του οίκου μόδας Vatrima, χρησιμοποιώντας μόνο τα χέρια τους και τη φαντασία τους. Ένα Φόρεμα από Ακατέργαστο Βαμβάκι, μια Ιστορία Γραμμένη με Νήματα Χρησιμοποιώντας 200 κιλά ακατέργαστου βαμβακιού σε τσουβάλια, οι μαθητές δημιούργησαν ένα έργο μοναδικής ομορφιάς. Υπό τις οδηγίες των αγαπημένων τους καθηγητών, του σκηνοθέτη Πασχάλη Μάντη, της Έλενας Ξυδιά και του Οίκου Μόδας Vatrima, οι μαθητές αφιέρωσαν ατελείωτες ώρες στη δημιουργία αυτού του εντυπωσιακού έργου τέχνης, του μεγαλύτερου φορέματος από ακατέργαστο βαμβάκι στον κόσμο. Η δημιουργία τους δεν αποτελεί απλά ένα ενδυματολογικό αριστούργημα. Είναι η ενσάρκωση της ομαδικής δουλειάς, της αφοσίωσης και της αγάπης για την τέχνη. Για να αναδείξουν το αριστούργημά τους, οι μαθητές επέλεξαν την τέλεια μούσα: την ιπτάμενη πιανίστρια Έλενα Ξυδιά. Η Έλενα Ξυδιά, με την αστείρευτη ενέργεια και το καλλιτεχνικό της πνεύμα, ενσαρκώνει ιδανικά το πνεύμα του φορέματος. Το βίντεο αυτό εντάσσεται στο piano project, το γνωστό project της Έλενας Ξυδιά και του Πασχάλη Μάντη που σκοπό έχει να αναδείξει τη φυσική και πολιτιστική κληρονομιά της χώρας μας. Μέσα από αυτό το φόρεμα, απεικονίζεται η αγάπη και ο σεβασμός προς τη φύση, μια αξία που οι μαθητές, ο Δήμος Αλμυρού επιθυμούν να μεταδώσουν με κάθε ευκαιρία. Στο βίντεο, η μαγεία της μουσικής συναντά τη μαγεία της φύσης, αποτυπώνοντας την αληθινή ομορφιά και μοναδικότητα της περιοχής και των μοναδικών Λιμνών Ζερέλια, έναν από τους πιο μυστηριώδεις και κρυμμένους θησαυρούς της Ελληνικής φύσης. Η μοναδικότητα αυτών των λιμνών απαιτεί την προσοχή μας και την προώθησή τους για να διατηρηθούν και να απολαμβάνονται και από τις μελλοντικές γενιές. Είναι ένας χώρος που αξίζει να ανακαλυφθεί και να προστατευθεί, προσφέροντας μια ανανεωμένη σύνδεση με τη φύση. Αυτή η πρωτοβουλία είναι μια ωδή στη νεανική δημιουργικότητα, μια υπενθύμιση ότι η Ελλάδα κρύβει αστείρευτες δυνατότητες και ταλέντα. Είναι μια πρόσκληση για όλους να αγκαλιάσουν το καινούργιο, να στηρίξουν την τέχνη και να αναδείξουν την ομορφιά της φύσης. Είναι ένας χώρος που αξίζει να ανακαλυφθεί και να προστατευθεί, προσφέροντας μια ανανεωμένη σύνδεση με τη φύση.
 
"Την πατρίδα μ' έχασα, έκλαψα και πόνεσα..."
Οι στίχοι είναι του Χρ. Αντωνιάδη & η μουσική του Κ. Σιαμίδη
Ερμηνεύει ο Κ. Αγέρης


Την πατρίδα μ' έχασα, έκλαψα και πόνεσα, (δις)
λύουμαι κι αρόθυμο, όι όι ν' ανασπάλω κι επορώ.

Μίαν κι άλλο 'σην ζωή μ' σο πεγάδι μ' σην αυλή μ', (δις)
νέροπον ας έπινα, όι όι και τ' ομμάτα μ' έπλυνα. (δις)

Εκκλησίας έρημα, μοναστήρα ακάντηλα, (δις)
πόρτας και παράθυρα, όι όι επέμναν ακρόνυχτα.

Μίαν κι άλλο 'σην ζωή μ' σο πεγάδι μ' σην αυλή μ', (δις)
νέροπον ας έπινα, όι όι και τ' ομμάτα μ' έπλυνα. (δις)

Τά ταφία μ' έχασα ντ' έθαψα κι ενέσπαλα, (δις)
τ' εμετέρτς αναστορώ, όι όι και 'ς σο ψυόπο μ' κουβαλώ. (δις)
 
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ said:
Με αφορμή "την αποφράδα ημέρα" του Βυζαντίου (29.05.1453) σαν σήμερα..


Θά 'ρθεις σαν αστραπή,
θά 'χει η χώρα γιορτή
θάλασσα, γη και ουρανός στο δικό σου φως...
Θα ντυθώ στα λευκά να σ΄ αγγίξω ξανά
φως εσύ και καρδιά εγώ, πόσο σ΄ αγαπώ...

Βασιλεύς Βασιλέων, Βασιλεί Βοήθει, έλεος, έλεος Επουράνιε Θεέ, Κωνσταντίνος Δραγάτσης Παλαιολόγος, έλεω Θεού Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων. Στην πύλη του αγίου Ρωμανού, καβαλικά την φάρα του την ασπροποδαράτην, Τέσσερα Βήτα, έλεος, έλεος, Μαρμαράς, Βόσπορος και Μαύρη Τρίτη. Φρίξον ήλιε, στέναξον γη, Εάλω ή Πόλη, Εάλω η Πόλη Βασιλεύουσα, πύλη χρυσή κι ο πορφυρογέννητος στην κόκκινη μηλιά. Η Πόλη ήταν το σπαθί, η Πόλη το κοντάρι, η Πόλη ήταν το κλειδί της Ρωμανίας όλης Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις, πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά Σου θά 'ναι...

Στην πύλη του Ρωμανού έφυγες για αλλού...
κι άγγελος θα σε φέρει εδώ στον σωστό καιρό!
Μες την Άγια Σοφιά θα βρεθούμε ξανά
Λειτουργία μελλοντική, οι Έλληνες μαζί...

Βασιλεύς Βασιλέων, Βασιλεί Βοήθει, έλεος, έλεος Επουράνιε Θεέ, Κωνσταντίνος Δραγάτσης Παλαιολόγος, έλεω Θεού Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων. Στην πύλη του αγίου Ρωμανού, καβαλικά την φάρα του την ασπροποδαράτην, Τέσσερα Βήτα, έλεος, έλεος, Μαρμαράς, Βόσπορος και Μαύρη Τρίτη. Φρίξον ήλιε, στέναξον γη, Εάλω ή Πόλη, Εάλω η Πόλη Βασιλεύουσα, πύλη χρυσή κι ο πορφυρογέννητος στην κόκκινη μηλιά. Η Πόλη ήταν το σπαθί, η Πόλη το κοντάρι, η Πόλη ήταν το κλειδί της Ρωμανίας όλης Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις, πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά Σου θά 'ναι...

Θά 'ρθεις σαν αστραπή,
θά 'χει η χώρα γιορτή θάλασσα, γη και ουρανός στο δικό σου φως....
Μες την Άγια Σοφιά θα βρεθούμε ξανά, Λειτουργία μελλοντική οι Έλληνες μαζί...
Click to expand...
Σαν σήμερα...
 
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ said:
"Για το μαρμαρωμένο Βασιλιά, ούτε φωνή, ούτε λαλιά..."
Οι στίχοι είναι του Πυθαγόρα & η μουσική του Απ. Καλδάρα
Εκτέλεση: μαθητές Μ. Σχ. Βόλου


Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά,
που λένε τα γραμμένα,
τo ‘να σκοτώθηκε, τ’ άλλο λαβώθηκε,
δε γύρισε κανένα. (δις)

Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά,
ούτε φωνή, ούτε λαλιά,
τον τραγουδάει όμως στα παιδιά,
σαν παραμύθι η γιαγιά...

Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά,
που λένε τα γραμμένα,
το `να σκοτώθηκε, τ’ άλλο λαβώθηκε
δε γύρισε κανένα.

Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά,
δυο πετροχελιδόνια,
μα εκεί εμείνανε κι όνειρο γίνανε
και δακρυσμένα χρόνια. (δις)

Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά,
ούτε φωνή, ούτε λαλιά,
τον τραγουδάει όμως στα παιδιά,
σαν παραμύθι η γιαγιά...

Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά,
δυο πετροχελιδόνια,
μα εκεί εμείνανε κι όνειρο γίνανε
και δακρυσμένα χρόνια. (δις)
Click to expand...
Το ίδιο τραγούδι, ερμηνεία από τη Μαρία Σουλτάτου & το Πέτρο Γαϊτάνο

 
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ said:
"Στη Μακεδονία του παλιού καιρού..."
Οι στίχοι είναι του Π. Θεοδωρίδη & η μουσική του Γ. Μαρκόπουλου


Σ΄αυτό το video, τα μουσικά σύνολα διευθύνει ο ίδιος ο συνθέτης του τραγουδιού, αείμνηστος, πλέον, μουσουργός, Γιάννης Μαρκόπουλος.
Τραγούδι - μονωδία: ο κ. Δ. Αναστασιάδης.

Στη Μακεδονία του παλιού καιρού,
γνώρισα τη μάνα του Αλέξανδρου,
μου 'στησε κουβέντα στις εξοχές
κι έκανε νυχτέρια με μάγισσες.

Αχ Μακεδονία χιλιόμορφη,
γιατί κλαις και λιώνεις σαν το κερί;
Έχω γιο μονάκριβο η καψερή
κι έχει φύγει για την ανατολή...

Τον προσμένουν κίνδυνοι και χωσιές,
λόγια ανθρώπων μαύρα και συμφορές,
μοναχός τ' αντέχει και τα περνά,
τελειωμό δεν έχουν τα βάσανα...

Στη Μακεδονία του παλιού καιρού,
γνώρισα τη μάνα του Αλέξανδρου,
στο φεγγάρι ψάχνει για μάγισσες,
στ' όνειρό της φέρνει τους Έλληνες...
Click to expand...
Το ίδιο τραγούδι, ερμηνεύει ο Γ. Νταλάρας


ΥΓ: Το παρόν μήνυμα γίνεται με αφορμή της συμπλήρωσης ενός έτους από την εκδημία του "εθνικού μουσικοσυνθέτη Γ. Μαρκόπουλου", ο οποίος, μεταξύ των άλλων, μελέτησε την παραδοσιακή μας μουσική, προτείνοντας με έμφαση: «Επιστροφή στις Ρίζες...»
«Έβαλα παραδοσιακά ελληνικά όργανα στη κλασική συμφωνική ορχήστρα, αυτό ήταν και είναι το γεωπολιτικό αποτύπωμά μου στη μουσική», είχε πει χαρακτηριστικά.
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ!
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top