Χριστόδουλος Χάλαρης

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
Ο Χριστόδουλος Χάλαρης είναι μουσικολόγος, που μελέτησε και Βυζαντινή μουσική και προσπάθησε, αποκρυπτογραφώντας διάφορα χειρόγραφα, να την ανασυνθέσει δίνοντας εξαιρετικά έργα.......................

Δείγμα της εργασίας του:
 
Last edited by a moderator:

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος

Ο Λαμπαδάριος, στα Βυζαντινά χρόνια ήταν ο υπεύθυνος για το άναμμα των φώτων θα λέγαμε της Εκκλησίας η μίας Περιοχής. Σταδιακά περιορίστηκε να ονομάζεται ο αριστερός Πρώτος Ψάλτης του Χορού (Χορωδίας) και αντιπροσωπεύει τις γυναίκες κατά την απόδοση των ύμνων. Μέγας Λαμπαδάριος ήταν αυτοκρατορικός τίτλος στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία και σήμαινε Μέγας Φωτοδότης - Αυτός που δίνει το φως του πολιτισμού στον κόσμο. (Από τη Βικιπαίδεια).
 
Last edited by a moderator:

ilias nektarios

Παλιο-μέλος... και μισό!
Θα ηθελα να ρωτησω,που ακουσε αυτους τους σκοπους και τους αναπαραγει;...
 
Η απάντηση βρίσκεται στις σπουδές του αξιόλογου μουσικοσυνθέτη!

Σημαντικές σπουδές αλλά δεν δίνουν a priori εγκυρότητα στις ερμηνείες του. Μάλλον προσεγγίσεις είναι που, για να δεχτούν βέβαια κριτική, θα πρέπει ο κριτής να έχει συγκεκριμένο καλλιτεχνικό και επιστημονικό υπόβαθρο.
 

ilias nektarios

Παλιο-μέλος... και μισό!
Η απάντηση βρίσκεται στις σπουδές του αξιόλογου μουσικοσυνθέτη!

Επαναλαμβανω το ερωτημα,διαφορετικα:
Ποιες ειναι οι ριζες αυτων ακουσματων;... Υπαρχει καποια παραδοση;...
Η' ηρθε η ''επιφοιτηση'' και σ'αυτον;... Τα περι ερευνας,δεν μου λενε τιποτα.
Τα χαρτια ειναι νεκρα,δεν ανασταινονται ξαφνικα.Χωρις το ακουσμα να προ'υ'παρχει,το χαρτι,ειναι αψυχο,δεν εχει ζωη...
 

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ

Παλαιό Μέλος
Επαναλαμβάνω το ερώτημα, διαφορετικά:
1. Ποιες είναι οι ρίζες αυτών των ακουσμάτων;... Υπάρχει κάποια παράδοση;...
ή
2. ήρθε η ''επιφοίτηση'' και σ' αυτόν;...
3. Τα περί ερευνάς, δεν μου λένε τίποτα.
4. Τα χαρτιά είναι νεκρά, δεν ανασταίνονται ξαφνικά. Χωρίς το άκουσμα να προϋπάρχει,το χαρτί, είναι άψυχο, δεν έχει ζωή...
Απαντώ, στα 1, 2, 3 & 4 σημεία αντίστοιχα:
1). Διαβάστε εδώ.
2). Το Άγιον πνεύμα, είναι διαρκώς ανάμεσά μας και θα είναι, φωτίζοντάς μας, έως της συντέλειας του αιώνος! Ο Κύριος, το είχε πει ξεκάθαρα: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ιωάν. 15,4).
3). Χωρίς την έρευνα, σ' όλους τους επιστημονικούς κλάδους, ο πολιτισμός μας, θα ήταν σε πρωτόγονη κατάσταση!
4). Άκουσε κι αυτό, ίσως ν' αλλάξεις γνώμη!
 

ilias nektarios

Παλιο-μέλος... και μισό!
Απαντώ, στα 1, 2, 3 & 4 σημεία αντίστοιχα:
1). Διαβάστε εδώ.
2). Το Άγιον πνεύμα, είναι διαρκώς ανάμεσά μας και θα είναι, φωτίζοντάς μας, έως της συντέλειας του αιώνος! Ο Κύριος, το είχε πει ξεκάθαρα: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ιωάν. 15,4).
3). Χωρίς την έρευνα, σ' όλους τους επιστημονικούς κλάδους, ο πολιτισμός μας, θα ήταν σε πρωτόγονη κατάσταση!
4). Άκουσε κι αυτό, ίσως ν' αλλάξεις γνώμη!

Συγγνωμη,αλλα ποιο απο τα πιο πανω θεματα απαντουν στις ερωτησεις μου;....:confused: Νομιζω ειμαι σαφης.
Μαλλον κανεις πως δεν καταλαβαινεις,οποτε δεν αξιζει τον κοπο να ασχοληθω αλλο...
 

ilias nektarios

Παλιο-μέλος... και μισό!
Η απάντηση είναι απλή: η πηγή των ακουσμάτων είναι οι σημερινοί βυζαντινοί ύμνοι.
Ωραία και εν μέρει, συμφωνώ.
Είναι γεγονός πως πάρχουν ''μικροθεσούλες''(Υποψία κοσμικής μουσικής της τότε εποχής) μέσα στα παλιά βυζαντινά μουσικά κείμενα, οι οποίες είναι φανερές ΜΟΝΟ σ' αυτόν που έχει ''φάει με τα καντάρια'' την ψαλτική τέχνη και έχει διαβάσει ατελείωτη παραλλαγή ΟΛΩΝ των παλαιών μαθημάτων της Β.Μ....
Είναι όμως αρκετά αυτά τα στοιχεία, ώστε να μας οδηγήσουν σε ασφαλή συμπεράσματα για την κοσμική Β. μουσική;
 

giorgosgoudi

Νέο μέλος
Δε νομίζω ότι είναι τόσο δύσκολο για έναν μουσικό να πιάσει την αρμονία που κρύβει ένας κατά τα άλλα μονοφωνικός ύμνος και να την αποδώσει με όργανα. Ούτε χρειάζεται να φτάσει σε παλαιά μαθήματα. Με μέλη που ψάλλονται ακόμα έγινε η δουλειά και εικάζω όχι και πολλά, διότι το αποτέλεσμα είναι επαναλαμβανόμενο και μονότονο. Μακάρι να υπάρξουν συνεχιστές που να το κάνουν για περισσότερους ήχους και είδη μέλους.

Από αυτές τις συνθέσεις εγώ αυτό που κρατάω είναι ο τρόπος που ένας μαέστρος, αντελήφθη τη βυζαντινή μουσική. Κι αυτός ο τρόπος αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον όταν ο καλλιτέχνης απλά ακούει, χωρίς να ασκεί ο ίδιος την ψαλτική τέχνη.

Σχετικά με το τελευταίο ερώτημα εξαρτάται πόσο ασφαλή συμπεράσματα ψάχνεις. Νομίζω ότι η συγκεκριμένη μουσικολογία δεν προσπαθεί να κάνει τους ψάλτες ή τους βυζαντινολόγους πιο σοφούς, αλλά να μεταδώσει τη δική τους σοφία τους στο κοινό.

Ορισμένα μέλη του υπογράφονται από παλαιούς μελοποιούς, πχ Ξένου Κορώνης. Δεν αποκλείεται όντως να υπάρχουν τα μέλη αυτά και να τα έχει καταγράψει κανένας Χουρμούζιος. Κάποια άλλα σχετίζονται με δημοτικά άσματα, για τα οποία οι αναφορές τυγχάνει να ξεκινούν την ίδια εποχή που έχουμε και καταγεγραμμένα ψαλτικά μέλη. Η τελευταία σύμπτωση θα πρέπει να εξεταστεί και ιστορικά. Τι συνέβη και όλα συγκεντρώνονται σε εκείνη τη χρονική περίοδο;

Θα προσθέσω επίσης ότι στη συγκριτική μελέτη ύμνων και τραγουδιών, θα μπορούσαν να προστεθούν και άλλοι τομείς του πολιτισμού, όπως το φαγητό! τι έτρωγαν στο βυζάντιο και τι απέγιναν αυτά τα φαγητά; μήπως το ίδιο συνέβη και με τη μουσική;
 

ilias nektarios

Παλιο-μέλος... και μισό!
Δε νομίζω ότι είναι τόσο δύσκολο για έναν μουσικό να πιάσει την αρμονία που κρύβει ένας κατά τα άλλα μονοφωνικός ύμνος και να την αποδώσει με όργανα. Ούτε χρειάζεται να φτάσει σε παλαιά μαθήματα. Με μέλη που ψάλλονται ακόμα έγινε η δουλειά και εικάζω όχι και πολλά, διότι το αποτέλεσμα είναι επαναλαμβανόμενο και μονότονο. Μακάρι να υπάρξουν συνεχιστές που να το κάνουν για περισσότερους ήχους και είδη μέλους.

Από αυτές τις συνθέσεις εγώ αυτό που κρατάω είναι ο τρόπος που ένας μαέστρος, αντελήφθη τη βυζαντινή μουσική. Κι αυτός ο τρόπος αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον όταν ο καλλιτέχνης απλά ακούει, χωρίς να ασκεί ο ίδιος την ψαλτική τέχνη.

Σχετικά με το τελευταίο ερώτημα εξαρτάται πόσο ασφαλή συμπεράσματα ψάχνεις. Νομίζω ότι η συγκεκριμένη μουσικολογία δεν προσπαθεί να κάνει τους ψάλτες ή τους βυζαντινολόγους πιο σοφούς, αλλά να μεταδώσει τη δική τους σοφία τους στο κοινό.

Ορισμένα μέλη του υπογράφονται από παλαιούς μελοποιούς, πχ Ξένου Κορώνης. Δεν αποκλείεται όντως να υπάρχουν τα μέλη αυτά και να τα έχει καταγράψει κανένας Χουρμούζιος. Κάποια άλλα σχετίζονται με δημοτικά άσματα, για τα οποία οι αναφορές τυγχάνει να ξεκινούν την ίδια εποχή που έχουμε και καταγεγραμμένα ψαλτικά μέλη. Η τελευταία σύμπτωση θα πρέπει να εξεταστεί και ιστορικά. Τι συνέβη και όλα συγκεντρώνονται σε εκείνη τη χρονική περίοδο;

Θα προσθέσω επίσης ότι στη συγκριτική μελέτη ύμνων και τραγουδιών, θα μπορούσαν να προστεθούν και άλλοι τομείς του πολιτισμού, όπως το φαγητό! τι έτρωγαν στο βυζάντιο και τι απέγιναν αυτά τα φαγητά; μήπως το ίδιο συνέβη και με τη μουσική;
Oσον αφορά τη γαστρονομία, λογικά οι μαρτυρίες και η προφορική παράδοση χάθηκαν στους αιώνες. Αν δεν υπήρχαν και κάποιες καταγραφές καθιστά την έρευνα ακόμα πιο δύσκολη.
Για την κοσμική μουσική όμως που μας παρουσιάζει ο κος Χάλαρης, συνεχίζω να έχω αμφιβολίες, δεδομένου οτι μέχρι σήμερα δεν υπήρξαν συνεχιστές αυτής της μουσικής...
 

giorgosgoudi

Νέο μέλος
οι μαρτυρίες μπορεί να χάθηκαν αλλά οι άνθρωποι σταμάτησαν να τρώνε;
το ίδιο και στη μουσική, δεν μπορεί να ξεχάστηκαν όλα.
πού πήγαν οι άνθρωποι αυτοί που ονομάζουμε βυζαντινούς; δεν μπορεί να πέθαναν όλοι, άρα δεν μπορεί να χάθηκε και η μουσική τους. κάτι άλλο συνέβη ίσως.

στο θέμα της μουσικής του Χάλαρη νομίζω πως η παρεξήγηση οφείλεται στη χρήση του όρου "βυζαντινός". εμείς ακούμε βυζαντινός και μπορεί να φανταζόμαστε μέχρι και την εποχή του Αγίου Κωνσταντίνου. αλλά ο όρος περιλαμβάνει και την υστεροβυζαντινή - πρώιμη μεταβυζαντινή εποχή και συνήθως η διαθέσιμη γνώση είναι συγκεντρωμένη εκεί.
 

ilias nektarios

Παλιο-μέλος... και μισό!
giorgosgoudi Ναι, έχετε δίκιο, ίσως κάτι συνέβη και σταμάτησε η ροή των πραγμάτων.

Συμφωνώ και εδώ, είναι η γνώση συγκεντρωμένη σ' αυτές τις περιόδους, όμως από τότε μέχρι σήμερα, ποιος είναι ο συνδετικός κρίκος που δίνει στη μουσική του κου Χάλαρη εξέλιξη, υπόσταση και αξία;... Από χειρόγραφα και στο περίπου στην πράξη; Δεν νομίζω..
 

giorgosgoudi

Νέο μέλος
Από τότε μέχρι σήμερα τα πράγματα δεν είναι τόσο δύσκολα. Αρχίζουν πια οι καταγραφές και είναι και οι συνθήκες λίγο πολύ είναι σταθερές. Το πρόβλημα είναι το μέχρι τότε..

Το γεγονός που συνέβη είναι η διείσδυση του ισλαμισμού. Από τον 11ο αιώνα οι Βυζαντινοί της Μ. Ασίας αρχίζουν να εξισλαμίζονται.

Πριν κρίνουμε τη μουσική αυτή καθ εαυτή, πρέπει να αναρωτηθούμε που θα μπορούσε να χρειάζεται κοσμική μουσική στην εποχή εκείνη..
 
Last edited:

ilias nektarios

Παλιο-μέλος... και μισό!
Οπότε τη σκυτάλη αναλαμβάνουν οι ιστορικοί. Είναι πιο ειδικοί.
 

giorgosgoudi

Νέο μέλος
Αυτό που έκανε δηλαδή και ο Χριστόδουλος Χάλαρης.

Βέβαια, όλες τις προσπάθειες, όπου και να βασίζονται, μπορεί συνέχεια κανείς να τις απορρίπτει λόγω έλλειψης στοιχείων.
 
Last edited:
Top