Δημήτρη εύγε! Έπιασες την ουσία της λάθος προσέγγισης από τον Καρά. Η κλίμακα με τον τρόπο που την παρουσιάζει, και βέβαια και το ΒΟΥ δίεση, απλά δεν υπάρχουν.
Αν έπρεπε να σημειωθεί μια κλίμακα, αυτή θα έπρεπε να είναι βάσει του τροχού κι όχι του διαπασών. Οπότε το ΒΟΥ' είναι ΚΕ του τροχού και το ΠΑ΄ - ΒΟΥ΄ = 12 μόρια βάσει κλίμακας.
Τώρα, γιατί δεν θέλουν να δουν αυτό το οφθαλμοφανές λάθος οι συνομιλητές σου και προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα... έχω γράψει κι αλλού!
Χαραλάμπης
ΥΓ. Βέβαια, τις μαρτυρίες τις γράφει βάσει του τροχού, αλλά και πάλι γιατί εξηγεί τη θέση του ΒΟΥ', βάσει της διαπασών κλίμακας; Λίγο ευρωπαϊζουσα δεν είναι αυτή η νοοτροπία; Να ψάχνουμε την παλαιά γραφή και να (δείχνουμε ότι δεν) αντιλαμβανόμαστε τις μεθόδους των θέσεων;
+100 to Ηaris!
Αυτή είναι η ουσία στην όλη θεώρηση του Καρά, δεν είναι ότι έχει κάνει σαν άνθρωπος, πολλά λάθη, όπως όλοι μας, αλλά ότι όσοι τον ασπάζονται, αποδέχονται χωρίς έλεγχο και κρίση,
τα πάντα rolleyes: ή
).
Ας θυμηθούμε παραδείγματα μαθητών που ψεύδιζαν όταν έψαλλαν, μόνο και μόνο για να τα λένε σαν... τον δάσκαλο. Χωρίς καμιά απολύτως κρίση, αν αυτό που κάνουν είναι θεμιτό απ' τον δάσκαλο και μόνο, σαν σωματικό ελάττωμα ή παραδεδομένο στοιχείο του "ύψους του ψάλλειν".
------------------------------------------
Έτσι είναι και με τους όρους «έσω» και «έξω», που τόση πολλή συζήτηση έγινε εδώ.
Υπάρχουν όπως όλοι είδαμε παλαιά
χειρόγραφα(*) που αναφέρουν τον όρο «έξω» για να δηλώσουν, στον Ά Ήχο, για παράδειγμα, την τετρατονία.
Έτσι Ήχος Α΄ έξω, σημαίνει ήχος Α΄ εκ του Κε.
Άλλα παλαιά
χειρόγραφα πάλι, χρησιμοποιούν τον όρο τετράφωνος.
Το πρόβλημα φαινομενικά φαίνεται μόνο σαν θέμα ονοματολογίας.
Είναι όμως έτσι;
Ο Ήχος Α΄, τι βάση έχει;
Αφού ο έξω είναι τετράφωνος, ο Ήχος Α΄θα έχει βάση τον Πα.
Ας δούμε ένα ακόμα παράδειγμα:
Στον Β΄ Ήχο, ο Ήχος Β΄ έξω, έχει βάση τον Δι.
Με βάση τα παραπάνω, ο Β΄ Ήχος πρέπει να έχει βάση το Νη.
Έχει όμως, εξ ορισμού ο Β΄Ήχος, βάση τον Νη;
Έχει μήπως ο Ά Ήχος, εξ ορισμού (όπως είδαμε πριν), βάση τον Πα;
Μήπως υπάρχουν περιπτώσεις που ο όρος «έξω», δεν δηλώνει τετραφωνία;
Μήπως άλλες φορές δηλώνει τετραφωνία και άλλες όχι;
Ο Ήχος Β΄ έσω, έχει βάση τον Νη, οπότε και ο Ήχος Α΄ έσω, πρέπει να έχει βάση τον Πα.
Ο Ήχος Β΄ μέσος, έχει βάση τον Βου, οπότε και ο Ήχος Α΄ μέσος, πρέπει να έχει βάση τον Γα.
Με όλα αυτά τα περίεργα, μήπως απλά θέλουμε να πούμε ότι ο όρος «έξω» και «έσω», δηλώνουν την κορυφή και τη βάση ενός 5χόρδου, ενώ ο όρος «μέσος» κάποιον ενδιάμεσο;
Ποιος είναι αυτός ο ενδιάμεσος (μέσος) φθόγγος;
Στην περίπτωση του Α΄ Ήχου, ο μέσος απέχει τόνο Ελάσσων και Ελάχιστο, απ’ την βάση του 5χόρδου.
Στην περίπτωση του πλ. Δ΄, ο μέσος είναι εκ του Βου, δηλαδή ο μέσος απέχει τόνο Μείζονα και Ελάσσων, απ’ την βάση του 5χόρδου.
Στην περίπτωση του Β΄ Ήχου, τα πράγματα αλλάζουν λίγο, διότι το 5χορδο είναι χρωματικό.
Εδώ τι διαστήματα έχουμε;
Ποιο είναι λάθος απ’ τα δύο;
Είναι και τα δύο σωστά;
Έχει ο όρος «μέσος», δύο περιπτώσεις, ανάλογα με την πορεία του 5χόρδου;
Αν δηλαδή, ο 1ος τόνος (σε ανιών διάστημα) του 5χόρδου είναι Μείζων θα κινηθεί με τον έναν τρόπο, ενώ αν είναι Ελάσσων με τον άλλον;
Αν είναι ελάχιστος τι θα γίνει;
Αν έχουμε χρωματικά 5χορδα ή εναρμόνια (εννοώντας τον Αρχαίο ορισμό του όρου κι όχι αυτόν που καταχρηστικά πήρε στα νεότερα χρόνια), τι θα γίνει; Ποιος θα είναι ο μέσος;
Καταλήγοντας λοιπόν, θεωρώ ότι οι όροι αυτοί είναι αδόκιμοι, που φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκαν απ’ τους παλαιούς (όχι από όλους), αλλά αργότερα εγκαταλείφτηκαν, για προφανείς λόγους.
Δεν υπάρχει σαφήνεια στο τι λέμε, στο τι εννοούμε. Άλλο πράγμα να πεις στον οποιονδήποτε Ήχος Α΄ εκ του Κε, ή Ήχος Ά τετράφωνος κι άλλο Ήχος Α΄ έξω. Ο ακροατής σου, πρέπει να είναι «μυημένος» για να σε καταλάβει, να έχει δηλαδή «ιδιαίτερη μόρφωση».
Όπως και να έχει πάντως, οι όροι αυτοί, κατά τη γνώμη μου, μπερδεύουν και αποπροσανατολίζουν τον ψάλτη απ’ την ουσία της ψαλτικής πρακτικής, αλλά και θεωρίας, διότι αποτελούν περιττολογία στην μουσική μας.
Αν αυτοί οι όροι ήταν όντως χρήσιμοι και απαραίτητοι, οι μεγάλοι δάσκαλοι και διαμορφωτές του συστήματος την Βυζαντινής Μουσικής, θα το είχαν συμπεριλάβει και διασώσει.
Απ’ την εποχή του Πέτρου του Λαμπαδαρίου (να μην πούμε ότι αυτοί οι όροι δεν απαντώνται ούτε στην εποχή του άλλου Πέτρου του Μπερεκέτου), τέτοια φαινόμενα είχαν εκλείψει, ωσάν περιττολογία.
(τουλάχιστον οι όροι "έσω" και "έξω", γιατί ο "μέσος", αναφέρεται στον Χρύσανθο)
Ας μην κάνουμε τη ζωή μας δύσκολη λοιπόν, το ναι να είναι ναι και το όχι όχι, ας είμαστε απλοί σαν τον Κύριο Ημών Ιησού Χρηστό και θα έχουμε διά μέσου της Υπεραγίας Θεοτόκου, τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Αμήν
Υ.Γ. : Δεν έχω ξεχάσει (*) ότι έχω πει Βασίλη, αναμένομεν, ερευνώμεν, ψάλλομεν
(Τα ερωτήματα με έντονη γραφή, είναι αναπάντητα για μένα, τα θέτω όμως προς απάντηση από ειδικούς τυμβωρύχους παπυρονουμερολόγους.)