Κων/νος Βαγενάς
Κωνσταντίνος
Το πρώτο που θα πω ειναι οτι δεν υπάρχει σύγκριση Δασκαλούδη και Γκίκα. Καμία σχέση. Έχουμε την τάση να τα κατατάσσουμε όλα στην κατηγορία "τραγούδι".
Δε συμφωνώ και εγώ με υπερβολικά τραγουδιστικές εκτελέσεις.
Την κρίνω ως μη παραδοσιακή και μη αρμόζουσα στη λατρεία, όπως ΜΗ παραδοσιακή κρίνω και αυτήν των Καραϊκών αλλά και των Σακελλαριδικών.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους κι όχι όπως μας συμφέρει ο καθείς, αναλόγως της "Σχολής" του...
Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι ιεροψάλτες της πρώτης κατηγορίας, συνήθως, μπορούν να ψάλλουν και παραδοσιακά ενώ των άλλων δύο όχι...
Μα αυτό είναι, ίσως, ακόμα χειρότερο αφού πρόκειται για καθαρά θέμα επιλογής και όχι άγνοιας. Ένας καραϊκός ή ένας σακελλαριδικός ή οποιασδήποτε άλλης σχολής έχουν μάθει κάποια πράγματα απ' τους δασκάλους τους τα οποία και εφαρμόζουν. Ενώ ένας παραδοσιακός ψάλτης που έχει στ' αυτιά του την παράδοση του Πατριαρχείου απ' τους δασκάλους του, έχει διπλή ευθύνη να την εφαρμόζει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, για να την αναδείξει σαν τέχνη και πολύ περισσότερο να εκμεταλλευτεί τη σοβαρότητα και την ιεροπρέπειά της προς όφελος των πιστών. Αλλά θα μου πείτε, ακόμα κι ο Πρίγγος και ιδίως ο Στανίτσας φεύγοντας απ' το Πατριαρχείο ακολούθησαν μια "μικτή" γραμμή και εισήγαγαν πολλά στοιχεία, κάτι που δεν είχαν δικαίωμα να κάνουν στο Πατριαρχείο. Βέβαια ο Στανίτσας είχε τη γνώση να μην αποκλίνει πολύ, αλλά λιγότερο προικισμένοι ψάλτες φαίνεται πως δεν μπορούν να κρατήσουν το μέτρο.