Ευτράπελα (αστείες καταστάσεις στο ψαλτήρι)

Εἶχα δεῖ στὴν περιοχὴ μου σχολὴ ὀδηγῶν Κουκουζέλης.
 
Θέλουμε φώτο. Οι δικές μου είναι από πρώτο χέρι.
 
Πρόσφατο.
Των 3 Ιεραρχών, στη Λειτουργία, είχαμε εκκλησιασμό των σχολείων και ήταν όλα τα σχολεία του χωριού (το αδιαχώρητο πραγματικά, περισσότερα ηταν τα παιδιά του γυμνασίου), μετά το Πάτερ ημών, που το είπαμε όλοι μαζί τα παιδάκια του δημοτικού (ως συνήθεια από την πρωινή προσευχή που λένε στο σχολείο) είπαν το Δι ευχών με στόμφο και ήταν σίγουρα ότι τότε ήταν, αλλά απλά τους είπαμε ότι δεν το λέμε τώρα και μας κοιτούσαν περίεργα.
Βέβαια η παιδική απλότητα είναι αγιασμένη απλότητα ,αλλά γενικότερα τέτοια ευτράπελα συμβαίνουν, όταν προκαλείς-καλείς το λαό να συμμετέχει στη θεία λατρεία !
 
Βέβαια η παιδική απλότητα είναι αγιασμένη απλότητα ,αλλά γενικότερα τέτοια ευτράπελα συμβαίνουν, όταν προκαλείς-καλείς το λαό να συμμετέχει στη θεία λατρεία !
Δράττομαι της ευκαιρίας αγαπητέ να πω ότι η προσφιλής τακτική πολλών ιερωμένων ενίοτε δε και ιεροψαλτών να καλούν τον λαό στο "Πάτερ ημών" και το "Πιστεύω" να το πουν όλοι μαζί, στην πραγματικότητα μόνο πρόβλημα δημιουργεί. Γενικά ο απαίδευτος μουσικά κόσμος, όταν για παράδειγμα ο καλλιτέχνης σε μια συναυλία πει το περίφημο "δικό σας..." έχει την τάση να τρέχει τον ρυθμό, είναι λογικά ενστικτώδες. Το αυτό συμβαίνει και στον ναό όπου αντί να ακολουθήσει ο λαός αυτόν ο οποίος αναγιγνώσκει (υποτίθεται αργά και σταθερά...) προκειμένου ο ιερέας ή ο αρχιερέας να αφήσει τον λαό να "ακουστεί", καταλήγει να τρέχει το ανάγνωσμα και να ακούγεται μια χασμωδία... Αντί να καλλιεργήσουμε τον κόσμο να διαβάζει σωστά, με ευκρίνεια και σοβαρότητα, καταφεύγουμε σε τέτοιου τύπου λαϊκίστικες μεθόδους, οι οποίες μόνο πρόβλημα δημιουργούν.
 
Το αυτό συμβαίνει και στον ναό όπου αντί να ακολουθήσει ο λαός αυτόν ο οποίος αναγιγνώσκει (υποτίθεται αργά και σταθερά...)
Κι εγώ αναγιγνώσκω το Πάτερ ημών, απαγγέλλω αργά, αλλά νομίζω ότι είναι λάθος. Γενικά η απαγγελία είναι λάθος στον Ναό. Διότι απαγγέλλουμε σύμφωνα με τις αρετές και τά πάθη μας, δεν είμαστε μηχάνημα. Μπορεί κάποιος εκκλησιαζόμενος να έχει περισσότερες αρετές και λιγότερα πάθη από τον ψάλτη (υπάρχει ηχογράφηση του Πάτερ ημών από τόν άγιο Πορφύριο).
Γιαυτό νομίζω ότι η εκκλησία ευηύρε την εμμελή απαγγελία.
Η εμμελής απαγγελία προφυλάσσει τον ιερέα να αλλοιώσει τά λόγια του Κυρίου και τόν ψάλτη να αλλοιώσει τα λόγια του αποστόλου και των προφητών.
Τα αλλοιώνουμε πρώτον με τα πάθη μας αλλά και με το ύφος της ανάγνωσης γιατί δεν ξέρουμε αν ο Παύλος π.χ. το είπε επιτακτικά, κελευστικά κτλ
 
Το αυτό συμβαίνει και στον ναό όπου αντί να ακολουθήσει ο λαός αυτόν ο οποίος αναγιγνώσκει (υποτίθεται αργά και σταθερά...)
Κι εγώ αναγιγνώσκω το Πάτερ ημών, απαγγέλλω αργά, αλλά νομίζω ότι είναι λάθος. Γενικά η απαγγελία είναι λάθος στον Ναό. Διότι απαγγέλλουμε σύμφωνα με τις αρετές και τά πάθη μας, δεν είμαστε μηχάνημα. Μπορεί κάποιος εκκλησιαζόμενος να έχει περισσότερες αρετές και λιγότερα πάθη από τον ψάλτη (υπάρχει ηχογράφηση του Πάτερ ημών από τόν άγιο Πορφύριο).
Γιαυτό νομίζω ότι η εκκλησία ευηύρε την εμμελή απαγγελία.
Η εμμελής απαγγελία προφυλάσσει τον ιερέα να αλλοιώσει τά λόγια του Κυρίου και τόν ψάλτη να αλλοιώσει τα λόγια του αποστόλου και των προφητών.
Τα αλλοιώνουμε πρώτον με τα πάθη μας αλλά και με το ύφος της ανάγνωσης γιατί δεν ξέρουμε αν ο Παύλος π.χ. το είπε επιτακτικά, κελευστικά κτλ

Ίσως δεν έγινα καλά αντιληπτός από τα λεγόμενά μου... Όταν λέω "αναγιγνώσκει" -τουλάχιστον αναφερόμενος στον εαυτό μου- ποτέ δεν αναφέρομαι σε ξερή ανάγνωση τύπου εφημερίδας ή διδασκαλίας σε σχολείο. Πάντα αναφέρομαι σε εμμελή ανάγνωση, σε οποιοδήποτε ανάγνωσμα, Εξάψαλμο, Προφητείες, Ψαλμούς κλπ. Απλώς το "εμμελώς" έχει και αυτό τις βαθμίδες του. Οι Προφητείες και οι Ψαλμοί λιγότερο εμμελώς, μία απλή εναλλαγή σε δύο νότες ας πούμε, ο Απόστολος λίγο περισσότερο. Το "Πιστεύω" όπως ας πούμε μία Προφητεία με λίγη ίσως περισσότερη επισημότητα...
 
Ο πρωτοκανόναρχος που περιχαρακώνει την παράδοση.

(Έβαλα φάτσα μέσα για να αποδείξω ότι οι φωτό είναι από πρώτο χέρι)
 

Attachments

  • IMG_20240222_123520_573.jpg
    IMG_20240222_123520_573.jpg
    1.6 MB · Views: 152
Τον Ζόρζ Πιλαλί (Γιώργο Παπαδόπουλο/ Πιλάλα) τον γνώρισα πριν αρκετά χρόνια. Μου είπε ότι είναι κοντινός συγγενής (ή εγγονός ή ανεψιός, δεν θυμάμαι) του παλαιού Λαμπαδαρίου της Χρυσοσπηλιώτισσας Βασιλείου Παπαδοπούλου, του οποίου σώζονται και διάφορες συνθέσεις (Λειτουργικά κλπ). Δεν θυμάμαι ακριβώς τώρα, αλλά νομίζω ο Βασ. Παπαδόπουλος ήταν ακόμη εκεί, όταν επισκέφτηκα εκεί κανα-δυό φορές τον Πρωτοψάλτη κ. Χαραλάμπη Καρακατσάνη.
 
Είχε ο καημένος ο κυρ Θανάσης κουραστεί και γλάρωσε εκεί δίπλα στο ψαλτήρι. Ξεκινάει ο ψάλτης δυνατά και πανηγυρικά: "Κύματι θαλάσσης..." - Όχι ρε παιδιά δεν κοιμάμαι! Άκουσε ο ευλογημένος, κοιμάται ο Θανάσης...😅
 
Ο αριστερός μου ψάλτης (αιωνία του η μνήμη), έκανε κάθε Κυριακή και μεγάλη γιορτή, 100+100 χλμ για να ψάλει το μεράκι του όπως έλεγε. Πως να του αλλάξεις αυτό που πηγαία του έβγαινε, 40 χρόνια περίπου στο ψαλτήρι... Έτσι, μαζί με τα πολλά, έψαλε και το : "Βροτοκτόνον αλλ' ού Θεοκτόνον έφυ το πταίσμα του Αδάμ...", με την παραλλαγή: "Βροντοκτόνον ...", ως βροντή εξ ουρανού εξηχθήσα!!!
 
παρελήφθη ἀπὸ ἀξιόπιστη προέλευση, μὲ τὴν διευκρίνιση: "τα έξε χρώματα είναι διαφορετικά μεταξύντωνε" καὶ τὴν ὑποσημείωση: "και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο".
 

Attachments

  • πίτα.jpg
    πίτα.jpg
    102.2 KB · Views: 120
Last edited:
Back
Top