Το περίεργο είναι ότι η "βυζαντινή" μουσική όπως και η αγιογραφία έχουν ορισμένο γεωγραφικό τόπο παρόλο που είναι ανοιχτές πολιτισμιακά προς όλους τους λαούς.
Κάποιος μοίραζε κοσμήματα σε μια πλατεία και κανείς δεν έπαιρνε λέει σε ένα βιβλίο του ο Χαλίλ Γκιμπράν.
Σερβία, Ελλάδα, Συρία, Λίβανος, Ιορδανία, Παλαιστίνη, είναι τα κράτη που σήμερα ψάλλουν βυζαντινή και αγιογραφούν βυζαντινά. (για άλλα δεν γνωρίζω, παρακαλώ διορθώστε με)
Αλλοι λαοί χριστινανικοί (ορθόδοξοι ή ψιλοαποκλίνοντες) δεν θέλησαν να ακολουθήσουν την τέχνη του Δαμασκηνού ως προς την ψαλτική και την αγιογραφία.
Αυτό γεννά ερώτημα.
Κι αν στην μουσική έχουμε δυσκολίες να απαντήσουμε αν είναι ορίτζιναλ αρχαία ή μεταλλαγμένη με μέλη επίσακτα, στην αγιογραφία τα πράγματα είναι πιο απλά γιατί "έχουμε εικόνα" τα πορτρέτα της Φαγιούμ, τις τοιχογραφίες της Πομποιίας κ.α.
Στην μουσική "παίζει" η θεωρία. Στην ζωγραφική η θεώρηση.
Κάποιος μοίραζε κοσμήματα σε μια πλατεία και κανείς δεν έπαιρνε λέει σε ένα βιβλίο του ο Χαλίλ Γκιμπράν.
Σερβία, Ελλάδα, Συρία, Λίβανος, Ιορδανία, Παλαιστίνη, είναι τα κράτη που σήμερα ψάλλουν βυζαντινή και αγιογραφούν βυζαντινά. (για άλλα δεν γνωρίζω, παρακαλώ διορθώστε με)
Αλλοι λαοί χριστινανικοί (ορθόδοξοι ή ψιλοαποκλίνοντες) δεν θέλησαν να ακολουθήσουν την τέχνη του Δαμασκηνού ως προς την ψαλτική και την αγιογραφία.
Αυτό γεννά ερώτημα.
Κι αν στην μουσική έχουμε δυσκολίες να απαντήσουμε αν είναι ορίτζιναλ αρχαία ή μεταλλαγμένη με μέλη επίσακτα, στην αγιογραφία τα πράγματα είναι πιο απλά γιατί "έχουμε εικόνα" τα πορτρέτα της Φαγιούμ, τις τοιχογραφίες της Πομποιίας κ.α.
Στην μουσική "παίζει" η θεωρία. Στην ζωγραφική η θεώρηση.