Άνοιγμα και κλείσιμο βημοθύρων και καταπετάσματος.

[Rethymno force 33]

Σε περίπτωση εσπερινής λειτουργίας του Μεγάλου Βασιλείου η οποία περιέχει και αναγνώσματα τότε ποια θα είναι η τάξη ανοιγοκλείσματος των βημοθύρων;
Θα παραμείνουν ανοιχτά μετά την μικρά είσοδο του Ευαγγελίου, και κατά τη διάρκεια δηλαδή των αναγνωσμάτων;; και μετά θα κλείσουν πάλι μετά το πέρας των αναγνωσμάτων όταν αρχίσει να ψάλλεται ο Τρισάγιος Ύμνος ή θα παραμένουν ανοιχτά και κατά τη διάρκεια του Τρισαγίου Ύμνου και θα κλείσουν μετά την ανάγνωση του Ευαγγελίου όταν λέγεται η Εκτενής ("Είπομεν πάντες");

 

[Παναγιώτης]

Ὑπάρχει αὐτὴ ἡ παράθεσις τοῦ π. Νικολάου (σχετικὸ ὡς πρὸς τὰ Ἀναγνώσματα):

Ανοίγουν στην είσοδο, κλείνουν μετά τις προφητείες, στο ειπωμεν πάντες, και ξανανοίγουν στην απόλυση, στο Στερεώσαι.

Σύμφωνα μὲ αὐτὸ νομίζω θὰ κλείσουν μετὰ τὰ ἀναγνώσματα, καὶ (μετά όπως στον Πίνακα 18-1) θὰ ἀνοίξουν στὸ Δύναμις τοῦ Τρισαγίου, κτλ..

 

[Rethymno force 33]

Έχουμε όμως και την Προηγιασμένη όπου και εκεί έχουμε αναγνώσματα, και ανοίγουν τα βημόθυρα μετά την είσοδο, παραμένουν ανοιχτά και κατά τη διάρκεια των αναγνωσμάτων και κατά τη διάρκεια του "Κατευθυνθήτω" (εδώ βέβαια έχουμε και θυμίαση του ιερέως για αυτό παραμένουν ανοιχτά ) και μετά κλείνουν στο "Είπομεν πάντες".

 

[Klaus Vlastos]

Στὴν θεία λειτουργία βῆλο καὶ βημόθυρα κλείνουν μετὰ τὴν μεγάλη εἴσοδο καὶ ἀνοίγουν στὸ «Στῶμεν καλῶς...»

(Ἰ. Φουντούλη Ἀπαντήσεις τ. 1 σσ. 104-105, Συμεὼν Θεσσαλονίκης (+1429) P.G. τ. 155 στ. 296A, 296C, 732A).


Στὴν προηγιασμένη βῆλο καὶ βημόθυρα κλείνουν μετὰ τὴν μεγάλη εἴσοδο καὶ ἀνοίγουν στὸ «Μετὰ φόβου...»

(Ἰ. Φουντούλη Ἀπαντήσεις τ. 1 σ. 107, τ. 2 σ. 284).

Επεξεργασμένο το κατά δύναμιν,
για εκτύπωση σε μονοσέλιδο...

 

[Παναγιώτης]

Επεξεργασμένο το κατά δύναμιν,
για εκτύπωση σε μονοσέλιδο...

Το άρθρο του π. Θεοδώρου Κουμαριανού, «Τὰς θύρας, τὰς θύρας πρόσχωμεν», πύλες τοῦ ναοῦ ἢ θύρες τοῦ Ἁγίου Bήματος; Ἐπιστημονική Ἑπετηρίς Θεολογικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν 1997, 32:537-565,

έχει απαντηθεί, και καταρριφθεί στο βιβλίο:

Τὸ ἀθέατον τῆς Ἁγίας Τράπεζας, στὴν Κωνσταντινούπολη, στὴν Ἑλλάδα, καὶ ἀπό Ἀνατολή σὲ Δύση, τὴν ὥρα τῆς Ἀναφορᾶς — Τὰς θύρας, τάς θύρας· Ποιὲς θύρες; Τό Ἱερόν Κιβώριον, τά Καταπετάσματα-Παραπετάσματα-Βῆλα, τὸ Φράγμα τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, τὸ Φράγμα τοῦ Πρεσβυτερίου (Σολέα), τὸ Σύνθρονον (και εδώ).

Πιο συγκεκριμένα, βλ. τα κεφάλαια 14, 15, 16. Επίσης, βλ. κεφ. 36, 50, 66, 68.