«Αθωνιάς» Πέτρου Φιλανθίδη
- Thread starter kostaeri
- Start date
Από τα αγαπημένα μου Δοξαστάρια για τις αγρυπνίες και πανηγύρεις. Αργοσύντομες κλασσικές γραμμές, σοβαρότητα, απλότητα κτλ. Γι'αυτό φαντάζομαι το αγαπούν και οι Αγιορείτες. Χρήσιμο βιβλίο για κάθε ιεροψάλτη, ιδιαίτερα στην εποχή μας σε περιπτώσεις οπου ο Ιάκωβος δεν προσφέρεται (λόγω χρόνου ή άλλων λόγων, δυστυχώς).
Απαραίτητο βιβλίο για αυτούς που είναι για τα «πανηγύρια»!!!
Για τη σωστή απόδοση των μελών, προυποθέτει συγκροτημένο χορό με ισοκράτημα.
Εχει όμως το εξής πρόβλημα:
Εκδόσεις Ριγόπουλος, είναι στο κλασσικό μέγεθος όμως ένας τόμος, άρα δυσχρηστο πάνω στο αναλόγιο.
Εκδόσεις Πολυχρονάκης, 2 τόμοι αλλα στο μικρό μέγεθος (θα βγάλετε τα μάτια σας)
Άρα βγάλτε το δοξαστικό που θέλετε να ψάλλεται φωτοτυπία σε Α4 για να είστε άνετοι.
Με κατάλληλο προγραμματισμό στο χρόνο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στους αίνους της Κυριακής (όχι κάθε Κυριακή!) Όσο για τον Ιάκωβο, θέλει κι αυτός τον τρόπο του
Για τη σωστή απόδοση των μελών, προυποθέτει συγκροτημένο χορό με ισοκράτημα.
Εχει όμως το εξής πρόβλημα:
Εκδόσεις Ριγόπουλος, είναι στο κλασσικό μέγεθος όμως ένας τόμος, άρα δυσχρηστο πάνω στο αναλόγιο.
Εκδόσεις Πολυχρονάκης, 2 τόμοι αλλα στο μικρό μέγεθος (θα βγάλετε τα μάτια σας)
Άρα βγάλτε το δοξαστικό που θέλετε να ψάλλεται φωτοτυπία σε Α4 για να είστε άνετοι.
Με κατάλληλο προγραμματισμό στο χρόνο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στους αίνους της Κυριακής (όχι κάθε Κυριακή!) Όσο για τον Ιάκωβο, θέλει κι αυτός τον τρόπο του
Ενα κομμάτι που μου αρέσει και λέω κάθε χρόνο είναι το παρακάτω.
Η φθορά του εναρμονίου στον γα είναι αρχαία συνήθεια. Κάτι είχε μελετήσει ο Φιλανθίδης που δεν το συναντάμε σε άλλους.
Ψάλλει ο Φιρφιρής και θαυμάστε απόδοση των ήχων.
Μεγάλος δάσκαλος!
Παραθέτω μέλος και κείμενο για όσους δεν έχουν τα βιβλία Φιλανθίδη.
Η φθορά του εναρμονίου στον γα είναι αρχαία συνήθεια. Κάτι είχε μελετήσει ο Φιλανθίδης που δεν το συναντάμε σε άλλους.
Ψάλλει ο Φιρφιρής και θαυμάστε απόδοση των ήχων.
Μεγάλος δάσκαλος!
Παραθέτω μέλος και κείμενο για όσους δεν έχουν τα βιβλία Φιλανθίδη.
Ναι όντως ο Μπερεκέτης το κάνει στους καλοφωνικούς του ειρμούς (και όχι μόνο σε αυτόν αλλά και σε άλλους π.χ. Στενω εκ βαθέων... Χαίρε πύλη Κυρίου... ομόηχους). Νομίζω ότι είναι όμως ο πρώτος που ο κάνει. Παλαιότερα αυτή η πρακτική δεν είναι συνηθισμένη στην μελοποιεία. Πιο συνηθισμένο είναι το πεντάφωνο του ήχου όπως στο "έφριξε γη" του Χαλάτζογλου (με το ομόηχο φοβερό κράτημα) παρά αυτό του Μπερεκέτη. (στον Γα δηλαδή)
Μπράβο Δημήτρη πολύ ωραία ηχογράφηση αλλά μάλλον το συμπίεσες πολύ και από ποιότητα....
Θα ήθελα να υπογραμμίσω κάποια σημεία της ηχογράφησης που αναδεικνύουν το "άκουσμα-ύφος-στυλ" γέροντα(και για να προλάβω τους επικριτές του...οι οποίοι αρέσκονται σε άλλα πιο ανάλαφρα "ύφοι" σε σχέση με το βαρύ το Καρεώτικο)...
1.το "πολύ" ΓΑ δίεση στην λέξη "σταυρώ"...(αφιερωμένο για αυτούς που ακόμα το αρνούνται σε γραμμές ά ήχου).
2.στην λέξη "κρεμάμενον" την αντικατάσταση της πεταστής από μια "φιρφιρίδικη τρίλια".
3.η εναλακτική εκτέλεση του δίγοργου στην λέξη "συνεταράττετο" για όταν δεν μπορούμε να κάνουμε κάποιο δίγοργο.
4.το πολύ ωραίο ψηφιστό(η οξεία για την ακρίβεια)στην λέξη "συνέπασχον".
5.η πεταστή(που την πιάνει από πριν)στην λέξη "δι ημάς".
6.Στην λέξη "Κύριε δόξα σοι" η αντικατάσταση της πεταστής από το "ισάκι" στο -Κυ-...οι 3 αποστροφοι καθώς και άλλη μια χαρακτηριστική τρίλια στο -ξα-
θα πρέπει να λάβουμε και σοβαρά υπ όψιν ότι σ αυτήν την ηχογράφηση ο γέροντας είναι σε μεγάλη ηλικία αν όχι και άρρωστος...
Όντως πολύ ωραία ηχογράφησηηηηηηη!!!
Υ.Γ.και μια ερώτηση μήπως ο γέροντας ήταν μαθητής κάποιου που πέθανε το 1999?...πολύ μου φέρνει βρε παιδάκι μου στα "τσαλίμια"
Θα ήθελα να υπογραμμίσω κάποια σημεία της ηχογράφησης που αναδεικνύουν το "άκουσμα-ύφος-στυλ" γέροντα(και για να προλάβω τους επικριτές του...οι οποίοι αρέσκονται σε άλλα πιο ανάλαφρα "ύφοι" σε σχέση με το βαρύ το Καρεώτικο)...
1.το "πολύ" ΓΑ δίεση στην λέξη "σταυρώ"...(αφιερωμένο για αυτούς που ακόμα το αρνούνται σε γραμμές ά ήχου).
2.στην λέξη "κρεμάμενον" την αντικατάσταση της πεταστής από μια "φιρφιρίδικη τρίλια".
3.η εναλακτική εκτέλεση του δίγοργου στην λέξη "συνεταράττετο" για όταν δεν μπορούμε να κάνουμε κάποιο δίγοργο.
4.το πολύ ωραίο ψηφιστό(η οξεία για την ακρίβεια)στην λέξη "συνέπασχον".
5.η πεταστή(που την πιάνει από πριν)στην λέξη "δι ημάς".
6.Στην λέξη "Κύριε δόξα σοι" η αντικατάσταση της πεταστής από το "ισάκι" στο -Κυ-...οι 3 αποστροφοι καθώς και άλλη μια χαρακτηριστική τρίλια στο -ξα-
θα πρέπει να λάβουμε και σοβαρά υπ όψιν ότι σ αυτήν την ηχογράφηση ο γέροντας είναι σε μεγάλη ηλικία αν όχι και άρρωστος...
Όντως πολύ ωραία ηχογράφησηηηηηηη!!!
Υ.Γ.και μια ερώτηση μήπως ο γέροντας ήταν μαθητής κάποιου που πέθανε το 1999?...πολύ μου φέρνει βρε παιδάκι μου στα "τσαλίμια"
θα πρέπει να λάβουμε και σοβαρά υπ όψιν ότι σ αυτήν την ηχογράφηση ο γέροντας είναι σε μεγάλη ηλικία αν όχι και άρρωστος...
Όντως πολύ ωραία ηχογράφησηηηηηηη!!!
Όντως πολύ ωραία ηχογράφησηηηηηηη!!!
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ.
Είχα βάλλει κάποια φορά σε κάποια φίλη που δεν είχε βυζαντινά ακούσματα ένα καλό κομμάτι του Στανίτσα και ένα του Φιρφιρή. Ο Στανίτσας δεν της άρεσε αλλά με τον Φιρφιρή τρελάθηκε. Το αντίστροφο συμβαίνει με τους περισσότερους.
Λένε οι παλαιοί στο όρος ότι σε ένα πανηγύρι ο Φιρφιρής νέος είχε σπάσει τζάμι με τη φωνή του. Εντάξει ίσως τα παραλένε. Αλλά πιστεύω ότι είχε πάντα αυτό το ύφος το Καρυώτικο που όσο και καλή φωνή να είχε δεν θα άρεσε σε όσους δεν αρέσει αυτό το ύφος.
Είναι λίγο θλιβερό, αργό και ρεμπετίζει κάπως.
Πιστεύω όμως ότι όλα έχουν σχέση με το χώρο και το εκκλησίασμα. Σε ένα σκοτεινό ναό του Αγίου Όρους είναι το ιδανικό ύφος ειδικά όταν το εκκλησίασμα είναι εξοικειωμένο με την αιωνιότητα και κάνει κομποσκοίνι σε αργούς ρυθμούς.
Αντίθετα στην σημερινή ενορία το εκκλησίασμα θέλει περισσότερα φώτα, γρηγορότερους ρυθμούς, φωνές χωρίς τρεμουλιάσματα και λυγίσματα, κι έναν ηλεκρτονικό ισοκράτη για πιο σταθερό κράτημα του ίσου.
Αν παρατηρήσουμε το Πατριαρχείο από τις παλαιότερες ερμηνείες που έχουμε του Ναυπλιώτη μέχρι σήμερα θα δούμε προοδευτικές αλλαγές.
Λένε ότι καλός ο Ναυπλιώτης και ο Πρίγγος αλλά ο Στανίτσας έβαλε ένα πετραδάκι παραπάνω. Αν ήταν καλύτερος ο Στανίτσας, ο Πρίγγος ή Ναυπλιώτης, αν έβαλαν πετραδάκι παραπάνω ή παρακάτω δεν το γνωρίζω. Απλά υποθέτω ότι οι ψάλτες προσαρμόζονται στις απαιτήσεις του εκκλησιάσματος και της εποχής. Η φωνή ισιώνει, η προφορά αλλάζει, τα ισοκρατήματα προσαρμόζονται.
Προτιμώ παλαιές ηχογραφήσεις με φάλτσα ισοκρατήματα παρά αυτό που γίνεται σήμερα δηλ. εγγραφή σε στούντιο με ισοκράτη και ηχητικά εφέ, χορωδίες με ισοκρατήματα να εναλλάσσουν συνεχώς τον ΝΗ-ΠΑ ακαριαία με τη νότα κάτι που θυμίζει ευρωπαϊκή μπάντα.
Οι ευρωπαίοι χρησιμοποιούν αρμονίες 7ης που συμψάλλεται ο Νη με τον Πα κι εμείς τις καταργήσαμε για λίγα εφέ.
Πιστεύω ότι αυτή η απαίτηση του εκκλησιάσματος είναι η μεγάλη αλλοτρίωση της εκκλησιαστικής μουσικής από την εξωτερική και όχι οι δρόμοι (μακάμια).
Οι δρόμοι εξάλλου μας λένε πως να πηγαίνουμε από τον ένα ήχο στον άλλο κάτι που μας δίδασκε και ο Κουκουζέλης.