«Αθωνιάς» Πέτρου Φιλανθίδη

kostaeri

Μπουσδέκης Κώστας
Θα ήθελα την άποψή σας για το δοξαστάριο του Πέτρου Φιλανθίδη
 
Από τα αγαπημένα μου Δοξαστάρια για τις αγρυπνίες και πανηγύρεις. Αργοσύντομες κλασσικές γραμμές, σοβαρότητα, απλότητα κτλ. Γι'αυτό φαντάζομαι το αγαπούν και οι Αγιορείτες. Χρήσιμο βιβλίο για κάθε ιεροψάλτη, ιδιαίτερα στην εποχή μας σε περιπτώσεις οπου ο Ιάκωβος δεν προσφέρεται (λόγω χρόνου ή άλλων λόγων, δυστυχώς).
 
Απαραίτητο βιβλίο για αυτούς που είναι για τα «πανηγύρια»!!!
Για τη σωστή απόδοση των μελών, προυποθέτει συγκροτημένο χορό με ισοκράτημα.
Εχει όμως το εξής πρόβλημα:
Εκδόσεις Ριγόπουλος, είναι στο κλασσικό μέγεθος όμως ένας τόμος, άρα δυσχρηστο πάνω στο αναλόγιο.
Εκδόσεις Πολυχρονάκης, 2 τόμοι αλλα στο μικρό μέγεθος (θα βγάλετε τα μάτια σας)
Άρα βγάλτε το δοξαστικό που θέλετε να ψάλλεται φωτοτυπία σε Α4 για να είστε άνετοι.

Με κατάλληλο προγραμματισμό στο χρόνο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στους αίνους της Κυριακής (όχι κάθε Κυριακή!) Όσο για τον Ιάκωβο, θέλει κι αυτός τον τρόπο του
 
Ενα κομμάτι που μου αρέσει και λέω κάθε χρόνο είναι το παρακάτω.
Η φθορά του εναρμονίου στον γα είναι αρχαία συνήθεια. Κάτι είχε μελετήσει ο Φιλανθίδης που δεν το συναντάμε σε άλλους.
Ψάλλει ο Φιρφιρής και θαυμάστε απόδοση των ήχων.
Μεγάλος δάσκαλος!
Παραθέτω μέλος και κείμενο για όσους δεν έχουν τα βιβλία Φιλανθίδη.
 

Attachments

  • pasa h ktisis.mp3
    1.4 MB · Views: 304
  • pasaHKtisis.jpg
    49.3 KB · Views: 326
  • firfiris.jpg
    6.6 KB · Views: 53
Η φθορά του εναρμονίου στον γα είναι αρχαία συνήθεια. Κάτι είχε μελετήσει ο Φιλανθίδης που δεν το συναντάμε σε άλλους.

Σε ποια άλλα παλαιά κομμάτια την συναντάμε αυτή την αρχαία συνήθεια;
 
Σε ποια άλλα παλαιά κομμάτια την συναντάμε αυτή την αρχαία συνήθεια;
Ενα είναι του Π. Μπερεκέτη, καλοφωνικός πλ Α΄ "αντίληψις μου κόρη"
 
Ναι όντως ο Μπερεκέτης το κάνει στους καλοφωνικούς του ειρμούς (και όχι μόνο σε αυτόν αλλά και σε άλλους π.χ. Στενω εκ βαθέων... Χαίρε πύλη Κυρίου... ομόηχους). Νομίζω ότι είναι όμως ο πρώτος που ο κάνει. Παλαιότερα αυτή η πρακτική δεν είναι συνηθισμένη στην μελοποιεία. Πιο συνηθισμένο είναι το πεντάφωνο του ήχου όπως στο "έφριξε γη" του Χαλάτζογλου (με το ομόηχο φοβερό κράτημα) παρά αυτό του Μπερεκέτη. (στον Γα δηλαδή)
 
Πάντως θεωρώ ότι ξεφεύγει από την κλασσικότητα το μέλος του Φιλανθίδη. Τουλάχιστον με βάση το του Πέτρου Λαμπαδαρίου και την Πατριαρχική Μουσική παράδοση.
 
Ενα κομμάτι που μου αρέσει και λέω κάθε χρόνο είναι το παρακάτω.
Η φθορά του εναρμονίου στον γα είναι αρχαία συνήθεια. Κάτι είχε μελετήσει ο Φιλανθίδης που δεν το συναντάμε σε άλλους.
Ψάλλει ο Φιρφιρής και θαυμάστε απόδοση των ήχων.
Μεγάλος δάσκαλος!
Παραθέτω μέλος και κείμενο για όσους δεν έχουν τα βιβλία Φιλανθίδη.
Μπράβο Δημήτρη πολύ ωραία ηχογράφηση αλλά μάλλον το συμπίεσες πολύ και από ποιότητα....
Θα ήθελα να υπογραμμίσω κάποια σημεία της ηχογράφησης που αναδεικνύουν το "άκουσμα-ύφος-στυλ" γέροντα(και για να προλάβω τους επικριτές του...οι οποίοι αρέσκονται σε άλλα πιο ανάλαφρα "ύφοι" σε σχέση με το βαρύ το Καρεώτικο)...
1.το "πολύ" ΓΑ δίεση στην λέξη "σταυρώ"...(αφιερωμένο για αυτούς που ακόμα το αρνούνται σε γραμμές ά ήχου).
2.στην λέξη "κρεμάμενον" την αντικατάσταση της πεταστής από μια "φιρφιρίδικη τρίλια".
3.η εναλακτική εκτέλεση του δίγοργου στην λέξη "συνεταράττετο" για όταν δεν μπορούμε να κάνουμε κάποιο δίγοργο.
4.το πολύ ωραίο ψηφιστό(η οξεία για την ακρίβεια)στην λέξη "συνέπασχον".
5.η πεταστή(που την πιάνει από πριν)στην λέξη "δι ημάς".
6.Στην λέξη "Κύριε δόξα σοι" η αντικατάσταση της πεταστής από το "ισάκι" στο -Κυ-...οι 3 αποστροφοι καθώς και άλλη μια χαρακτηριστική τρίλια στο -ξα-
θα πρέπει να λάβουμε και σοβαρά υπ όψιν ότι σ αυτήν την ηχογράφηση ο γέροντας είναι σε μεγάλη ηλικία αν όχι και άρρωστος...
Όντως πολύ ωραία ηχογράφησηηηηηηη!!!
Υ.Γ.και μια ερώτηση μήπως ο γέροντας ήταν μαθητής κάποιου που πέθανε το 1999?...πολύ μου φέρνει βρε παιδάκι μου στα "τσαλίμια":D
 
Σε ποια άλλα παλαιά κομμάτια την συναντάμε αυτή την αρχαία συνήθεια;
Αν εννοείτε την πτώση στο ΖΩ ύφεση(ατζέμ ασιράν)...είναι σύνηθες στο αναστασιματάριο του Δαμασκηνού στον Γ ήχο...δηλαδή αν θεωρήσουμε τον Γ ήχο στον ΓΑ τότε ο πλάγιός του(4 φωνές κάτω δηλαδή)βρίσκεται στον ΖΩ ύφεση...και ήταν πολύ οικείου στους παλαιούς διδασκάλους μας...
 
Ναι όντως ο Μπερεκέτης το κάνει στους καλοφωνικούς του ειρμούς (και όχι μόνο σε αυτόν αλλά και σε άλλους π.χ. Στενω εκ βαθέων... Χαίρε πύλη Κυρίου... ομόηχους). Νομίζω ότι είναι όμως ο πρώτος που ο κάνει. Παλαιότερα αυτή η πρακτική δεν είναι συνηθισμένη στην μελοποιεία. Πιο συνηθισμένο είναι το πεντάφωνο του ήχου όπως στο "έφριξε γη" του Χαλάτζογλου (με το ομόηχο φοβερό κράτημα) παρά αυτό του Μπερεκέτη. (στον Γα δηλαδή)

αρκετά παλιός όμως δεν είναι ο Μπερεκέτης? αν θεωρήσουμε νεωτεριστές τους μετά Πέτρο Λαμπαδάριο δηλαδή...


Πάντως θεωρώ ότι ξεφεύγει από την κλασσικότητα το μέλος του Φιλανθίδη. Τουλάχιστον με βάση το του Πέτρου Λαμπαδαρίου και την Πατριαρχική Μουσική παράδοση.

1. Σου αρέσει ή όχι?
2. Το ψάλλεις ή όχι?
3. Αν δεν το ψάλλεις, το κάνεις επειδή δε σου αρέσει ή επειδή δεν είναι "παραδοσιακό" με την έννοια που το εννοείς εσύ συγκρίνοντάς το με του πέτρου...
 
Αν εννοείτε την πτώση στο ΖΩ ύφεση(ατζέμ ασιράν)...είναι σύνηθες στο αναστασιματάριο του Δαμασκηνού στον Γ ήχο...δηλαδή αν θεωρήσουμε τον Γ ήχο στον ΓΑ τότε ο πλάγιός του(4 φωνές κάτω δηλαδή)βρίσκεται στον ΖΩ ύφεση...και ήταν πολύ οικείου στους παλαιούς διδασκάλους μας...
Δεν εννοώ αυτό αλλά την διαρκή ύφεση του Ζω πάνω στον Γα (όπως στο παράδειγμα του Φιλανθίδου αλλά και τους καλοφωνικούς ειρμούς στον πλ.Α' του Μπερεκέτη).
 
αρκετά παλιός όμως δεν είναι ο Μπερεκέτης? αν θεωρήσουμε νεωτεριστές τους μετά Πέτρο Λαμπαδάριο δηλαδή...
Αν εννοείς χρονικά ναι είναι παλαιός ο Μπερεκέτης.
Όμως τα μελοποιήματά του και ιδίως οι καλοφωνικοί ειρμοί (αλλά και άλλα) νεωτερίζουν για την εποχή τους. Αυτό λέω.
 
Υ.Γ.και μια ερώτηση μήπως ο γέροντας ήταν μαθητής κάποιου που πέθανε το 1999?...πολύ μου φέρνει βρε παιδάκι μου στα "τσαλίμια":D
Ηταν μαθητής του Συνεσίου Σταυρονικητιανού
Μεγάλος μουσικός στο πρώτο ήμισυ του 20 αιώνα.
Να κι ένα έργο του ανέκδοτο, "αντίφωνα Δ΄ήχου"
Δ. Λέκκας
 

Attachments

  • antifwno.doc
    560.5 KB · Views: 140
Ηταν μαθητής του Συνεσίου Σταυρονικητιανού
Μεγάλος μουσικός στο πρώτο ήμισυ του 20 αιώνα.
Να κι ένα έργο του ανέκδοτο, "αντίφωνα Δ΄ήχου"
Δ. Λέκκας

Η επισυναψη δεν ανοιγει σωστα . Γιατι ;
 
Ο Πέτρος κάνει τον γα εναρμόνιο στο κοινωνικό του Λαζάρου στη λέξη "νηπίων".
 
Η επισυναψη δεν ανοιγει σωστα . Γιατι ;
Μάλλον θα είναι διαφορετική έκδοση word
τα ξαναανεβάζω σαν φωτογραφίες.

Εχω και εκτέλεση των αντιφώνων του Συνεσίου από Φιρφιρή αλλά λίγο παλαιά η εγραφή και έχει ψιλοθόρυβο.
Αν θέλετε την ανεβάζω
 

Attachments

  • 1.jpg
    208.3 KB · Views: 104
  • 2.jpg
    178.5 KB · Views: 27
  • 3.jpg
    146.7 KB · Views: 27
Μάλλον θα είναι διαφορετική έκδοση word
τα ξαναανεβάζω σαν φωτογραφίες.

Εχω και εκτέλεση των αντιφώνων του Συνεσίου από Φιρφιρή αλλά λίγο παλαιά η εγραφή και έχει ψιλοθόρυβο.
Αν θέλετε την ανεβάζω

ΟΚ. Ευχαριστω .
 
θα πρέπει να λάβουμε και σοβαρά υπ όψιν ότι σ αυτήν την ηχογράφηση ο γέροντας είναι σε μεγάλη ηλικία αν όχι και άρρωστος...
Όντως πολύ ωραία ηχογράφησηηηηηηη!!!
:D
Αγαπητέ, Χριστάκη χαίρομαι που σου αρέσει. Κι εμένα μου αρέσει ο γέροντας αλλά,
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ.
Είχα βάλλει κάποια φορά σε κάποια φίλη που δεν είχε βυζαντινά ακούσματα ένα καλό κομμάτι του Στανίτσα και ένα του Φιρφιρή. Ο Στανίτσας δεν της άρεσε αλλά με τον Φιρφιρή τρελάθηκε. Το αντίστροφο συμβαίνει με τους περισσότερους.

Λένε οι παλαιοί στο όρος ότι σε ένα πανηγύρι ο Φιρφιρής νέος είχε σπάσει τζάμι με τη φωνή του. Εντάξει ίσως τα παραλένε. Αλλά πιστεύω ότι είχε πάντα αυτό το ύφος το Καρυώτικο που όσο και καλή φωνή να είχε δεν θα άρεσε σε όσους δεν αρέσει αυτό το ύφος.
Είναι λίγο θλιβερό, αργό και ρεμπετίζει κάπως.
Πιστεύω όμως ότι όλα έχουν σχέση με το χώρο και το εκκλησίασμα. Σε ένα σκοτεινό ναό του Αγίου Όρους είναι το ιδανικό ύφος ειδικά όταν το εκκλησίασμα είναι εξοικειωμένο με την αιωνιότητα και κάνει κομποσκοίνι σε αργούς ρυθμούς.
Αντίθετα στην σημερινή ενορία το εκκλησίασμα θέλει περισσότερα φώτα, γρηγορότερους ρυθμούς, φωνές χωρίς τρεμουλιάσματα και λυγίσματα, κι έναν ηλεκρτονικό ισοκράτη για πιο σταθερό κράτημα του ίσου.

Αν παρατηρήσουμε το Πατριαρχείο από τις παλαιότερες ερμηνείες που έχουμε του Ναυπλιώτη μέχρι σήμερα θα δούμε προοδευτικές αλλαγές.
Λένε ότι καλός ο Ναυπλιώτης και ο Πρίγγος αλλά ο Στανίτσας έβαλε ένα πετραδάκι παραπάνω. Αν ήταν καλύτερος ο Στανίτσας, ο Πρίγγος ή Ναυπλιώτης, αν έβαλαν πετραδάκι παραπάνω ή παρακάτω δεν το γνωρίζω. Απλά υποθέτω ότι οι ψάλτες προσαρμόζονται στις απαιτήσεις του εκκλησιάσματος και της εποχής. Η φωνή ισιώνει, η προφορά αλλάζει, τα ισοκρατήματα προσαρμόζονται.

Προτιμώ παλαιές ηχογραφήσεις με φάλτσα ισοκρατήματα παρά αυτό που γίνεται σήμερα δηλ. εγγραφή σε στούντιο με ισοκράτη και ηχητικά εφέ, χορωδίες με ισοκρατήματα να εναλλάσσουν συνεχώς τον ΝΗ-ΠΑ ακαριαία με τη νότα κάτι που θυμίζει ευρωπαϊκή μπάντα.
Οι ευρωπαίοι χρησιμοποιούν αρμονίες 7ης που συμψάλλεται ο Νη με τον Πα κι εμείς τις καταργήσαμε για λίγα εφέ.
Πιστεύω ότι αυτή η απαίτηση του εκκλησιάσματος είναι η μεγάλη αλλοτρίωση της εκκλησιαστικής μουσικής από την εξωτερική και όχι οι δρόμοι (μακάμια).
Οι δρόμοι εξάλλου μας λένε πως να πηγαίνουμε από τον ένα ήχο στον άλλο κάτι που μας δίδασκε και ο Κουκουζέλης.
 
Back
Top