Ίσα ίσα νομίζω πως το συζητάμε γιατί το θέμα δεν είναι μόνο κοινωνικό ιστορικό πρακτικό αλλά και θεολογικό (με βάση τον απ. Παύλο) εκτός αν ερμηνεύεται αλλιώς. Δεν είμαι αντίθετος αν κανείς μου εξηγήσει θεολογικά το τι και πώς, γιατί το φτωχό μου μυαλό βρίσκει εμπόδια (όχι ανυπέρβλητα). Στις σλαβικές χώρες ψάλλουν γυναίκες και έχουν επίσης μεικτούς χορούς, δεν ξέρω αν δημιουργούνται προβλήματα, αλλά η φτωχική μου εμπειρία έδειξε μια άνεση στο θέμα αυτό.Για την εκκλησία δεν υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες είναι ισότιμα μέλη της και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι η συμμετοχή τους στα μυστήρια της Εκκλησίας είναι "η αυτή" . Επίσης η εξόδιος ακολουθία είναι η ίδια ,το μόνο που αλλάζει είναι "δούλος" ή "δούλη" . Τα πάντα μέσα στην εκκλησία έχουν θεσμοθετηθεί σοφά, διότι η εμπειρία της εκκλησίας (παράδοση) διανύει ,όχι 100 και 200 χρόνια αλλά 2000 χρόνια +22 και καταλαβαίνουμε ότι σ΄ όλη αυτή την περίοδο έχουν δοκιμαστεί τα πάντα και κάποια διατηρήθηκαν κάποια απορρίφθηκαν. Τα προβλήματα που προκύπτουν είναι πολλά και δεν χρειάζεται να τα αναφέρω εδώ ,ο καθένας μπορεί να τα σκεφτεί μόνος του. Ακριβώς επειδή η εκκλησία γνώριζε αυτά τα προβλήματα ανέθεσε στους άντρες , κατά κύριο λόγο τη θέση του αναλογίου. Κατά την άποψη μου ο διαχωρισμός που υπάρχει μέσα στην εκκλησία για ανάληψη ευθυνών και λειτουργημάτων έχει καθαρά πρακτική σημασία και όχι οντολογική ή θεολογική. Το είπα και σε προηγούμενη παρέμβαση μου, είναι διαφορετική η φυσιολογία και η λειτουργία του γυναικείου σώματος από το αντρικό και γι αυτό το λόγο η εκκλησία έχει" απαγορεύσει" κάποια πράγματα από τις γυναίκες και τα έχει επιτρέψει στους άντρες και κυρίως την ιεροσύνη.
Βέβαια ζούμε σε μια εποχή που εξ αιτίας της αμάθειας ,της τεμπελιάς και του εγωισμού μας νομίζουμε ότι πρωτοτυπούμε και θα αλλάξουμε τον κόσμο ισοπεδώνοντας τα πάντα . Δεν είναι όμως έτσι, χρειάζεται γνώση και μυαλό που έλεγε κι ο αείμνηστος Καραμάνης.
Χορός μικτός στη βυζαντινή μουσική είναι σχεδόν αδύνατο να υπάρξει διότι ούτε ο ένας θα ψάλλει άνετα ούτε ο άλλος . Έχω ακούσει καταπληκτικές γυναικείες φωνές , μάλιστα σε ένα μοναστήρι της περιοχής μου που οι μοναχές ήταν μουσικολογιότατες σε έστελναν στα ουράνια. Τώρα αν μια γυναίκα βάλει σε δεύτερη μοίρα εγκυμοσύνη, οικογένεια , ανατροφή τέκνων και πολλά άλλα και επιδοθεί στην υπηρεσία του αναλογίου γιατί όχι ; Άρα αυτό που έχει σημασία δεν είναι άνδρας ψάλτης ή γυναίκα αυτό που έχει σημασία είναι καλή γνώση και απόδοση της εκκλησιαστικής μουσικής. Αν δλδ σε κάποια εκκλησία έψαλλε ,γνωρίζοντας καλή Β Μουσική η Βιτάλη και σε κάποια άλλη ένας μέτριος άντρας εννοείτε ότι θα άκουγα τη Βιτάλη.
Παράλληλο ερώτημα:
Μπορούν να υπάρχουν γυναίκες ιεροκήρυκες; Ασφαλώς δεν είναι το ίδιο, αλλά δεν σχετίζεται;
Για όλες τις πρακτικές και ηθικές διαστάσεις κατά περίπτωση μπορεί να δεις από τα χειρότερα ως τα καλύτερα με άντρες η γυναίκες, δεν με ενδιαφέρει τόσο.