Γιώργος Μ.
Γιώργος Μπάτζιος
Μανόλη, δέχτηκα πως
Απο κει και πέρα, άλλη ήταν η εστίασή μου: ότι το κίνητρο δεν μοιάζει να είναι μια γενικότερη θεωρητική στάση, αλλά μάλλον μια διάθεση ad hoc καινοτομίας
Γι' αυτό και πιστεύω (διότι αυτό λέω τελικά) πως:
και μόνο το ότι γίνονται δείχνει ότι οι μεγάλοι δεν θεωρούν απαραβίαστη τη σχέση μορφής- περιεχομένου.
Απο κει και πέρα, άλλη ήταν η εστίασή μου: ότι το κίνητρο δεν μοιάζει να είναι μια γενικότερη θεωρητική στάση, αλλά μάλλον μια διάθεση ad hoc καινοτομίας
Έχει όμως σημασία μεγάλη για μένα το κίνητρο.). Προσωπικά (και ξέρω ότι ακούγομαι λίγο απόλυτος τώρα, αλλά θα το πω με πολύ σεβασμό) οι μεγάλοι άνοιξαν μεν τεράστιους δρόμους, αλλά πολλές φορές έχοντας έντονη επίγνωση ότι το κάνουν και ότι δικαιούνται να το κάνουν, οδηγήθηκαν και σε ορισμένες υποκειμενικές προσεγγίσεις, όχι κατ' αρχήν σύμφωνες με τη συλλογικότητα και το συλλογικό βίωμα(*).
Γι' αυτό και πιστεύω (διότι αυτό λέω τελικά) πως:
Ίσως δεν είναι πολύ αξιόπιστες [οι παρεμβάσεις τους] ως τεκμήρια για κάτι ή πρέπει να αξιοποιούνται με πολλή φειδώ.