dimitris_29
dimitris_29
καλημερα και απο μενα και χρονια πολλα σε ολους.υπαρχει καπου μεσα στο forum οδηγιες για το πως θα μπορω να χωριζω τα κειμενα σε μετρα ειδικα τα παλαια βιβλια.
γιατι πραγματικα θα με βοηθησεικαλημερα και απο μενα και χρονια πολλα σε ολους.υπαρχει καπου μεσα στο forum οδηγιες για το πως θα μπορω να χωριζω τα κειμενα σε μετρα ειδικα τα παλαια βιβλια.
καλημερα και απο μενα και χρονια πολλα σε ολους.υπαρχει καπου μεσα στο forum οδηγιες για το πως θα μπορω να χωριζω τα κειμενα σε μετρα ειδικα τα παλαια βιβλια.
... αλλά ακόμα δεν έχει υπάρξει κάποιος ανάλογος οδηγός.
Σωστά, όλα τα παραπάνω.
"Το μυστικό" του χωρισμού των μελών σε ρυθμικούς πόδες, βρίσκεται στο γεγονός ότι η ΕΒΜ ακολουθεί τον τονικό ρυθμό.
Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι στο ισχυρό μέρος του μέτρου, πρέπει να βρίσκεται η τονιζόμενη συλλαβή. [/B] Η βάση μέτρησης είναι ο τετράσημος συνεπτυγμένος! (δύο χρόνοι στη θέση και δύο στην άρση). Διαβάζοντας τον ποιητικό στίχο, πριν από κάθε τονιζόμενη συλλαβή σημειώνουμε δύο κάθετες διαστολές. Μετράμε τους χρόνους που υπάρχουν ανάμεσα σε δύο τονιζόμενες συλλαβές διακρίνοντας τα εξής:
1. Εφόσον υπάρχουν τέσσερις χρόνοι, προκύπτει το πρώτο μέτρο και σημειώνουμε το 4 που το μετράμε σε δύο κινήσεις! (2 χρόνοι στη θέση και 2 χρόνοι στην άρση).
2. Εάν οι χρόνοι είναι πέντε, τότε σημειώνουμε το 5 και το μετράμε σε δύο κινήσεις πάλι παίρνοντας, ανάλογα, (3 χρόνους στη θέση και 2 χρόνους στην άρση ή αντίστροφα).
3. Εάν οι χρόνοι είναι έξι, τότε σημειώνουμε το 6 και το μετράμε σε τρεις κινήσεις, παίρνοντας, 2 χρόνους σε κάθε κίνηση!
4. Εάν οι χρόνοι είναι επτά, τότε σημειώνουμε το 7 και το μετράμε σε τρεις κινήσεις, παίρνοντας, ανάλογα, 3+2+2 χρόνους ή 2+3+2 ή 2+2+3.
5. Εάν οι χρόνοι είναι οκτώ, τότε σημειώνουμε το 8 και το μετράμε σε τέσσερις κινήσεις, παίρνοντας, 2 χρόνους σε κάθε κίνηση!
καλημερα και απο μενα και χρονια πολλα σε ολους.υπαρχει καπου μεσα στο forum οδηγιες για το πως θα μπορω να χωριζω τα κειμενα σε μετρα ειδικα τα παλαια βιβλια.
"Το μυστικό" του χωρισμού των μελών σε ρυθμικούς πόδες, βρίσκεται στο γεγονός ότι η ΕΒΜ ακολουθεί τον τονικό ρυθμό.
Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι στο ισχυρό μέρος του μέτρου, πρέπει να βρίσκεται η τονιζόμενη συλλαβή.
Σωστά, όλα τα παραπάνω.
"Το μυστικό" του χωρισμού των μελών σε ρυθμικούς πόδες, βρίσκεται στο γεγονός ότι η ΕΒΜ ακολουθεί τον τονικό ρυθμό.
Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι στο ισχυρό μέρος του μέτρου, πρέπει να βρίσκεται η τονιζόμενη συλλαβή. [/B] Η βάση μέτρησης είναι ο τετράσημος συνεπτυγμένος! (δύο χρόνοι στη θέση και δύο στην άρση). Διαβάζοντας τον ποιητικό στίχο, πριν από κάθε τονιζόμενη συλλαβή σημειώνουμε δύο κάθετες διαστολές. Μετράμε τους χρόνους που υπάρχουν ανάμεσα σε δύο τονιζόμενες συλλαβές διακρίνοντας τα εξής:
1. Εφόσον υπάρχουν τέσσερις χρόνοι, προκύπτει το πρώτο μέτρο και σημειώνουμε το 4 που το μετράμε σε δύο κινήσεις! (2 χρόνοι στη θέση και 2 χρόνοι στην άρση).
2. Εάν οι χρόνοι είναι πέντε, τότε σημειώνουμε το 5 και το μετράμε σε δύο κινήσεις πάλι παίρνοντας, ανάλογα, (3 χρόνους στη θέση και 2 χρόνους στην άρση ή αντίστροφα).
3. Εάν οι χρόνοι είναι έξι, τότε σημειώνουμε το 6 και το μετράμε σε τρεις κινήσεις, παίρνοντας, 2 χρόνους σε κάθε κίνηση!
4. Εάν οι χρόνοι είναι επτά, τότε σημειώνουμε το 7 και το μετράμε σε τρεις κινήσεις, παίρνοντας, ανάλογα, 3+2+2 χρόνους ή 2+3+2 ή 2+2+3.
5. Εάν οι χρόνοι είναι οκτώ, τότε σημειώνουμε το 8 και το μετράμε σε τέσσερις κινήσεις, παίρνοντας, 2 χρόνους σε κάθε κίνηση!
καλημερα και απο μενα και χρονια πολλα σε ολους.υπαρχει καπου μεσα στο forum οδηγιες για το πως θα μπορω να χωριζω τα κειμενα σε μετρα ειδικα τα παλαια βιβλια.
Είχα την ευτυχία να μαθητεύσω και στον Άρχοντα Μουσικοδιδάσκαλο αείμνηστο Δ. Σουρλαντζή, ο οποίος για το ρυθμό μας έλεγε χαρακτηριστικά:Δε νομίζω να σοβαρολογείτε...!!!
το ζητούμενο είναι ο συνεπτυγμένος ΧΡΟΝΟΣ και όχι ο ρυθμός, όπως φαίνεται απ'το συνημμένο και τους παρατιθέμενους συνδέσμους.Είχα την ευτυχία να μαθητεύσω και στον Άρχοντα Μουσικοδιδάσκαλο αείμνηστο Δ. Σουρλαντζή, ο οποίος για το ρυθμό μας έλεγε χαρακτηριστικά:
"Ο απλός ρυθμός ή μουλαρίσιος, (συγνώμη για την έκφραση - ο δάσκαλος έτσι τον χαρακτήριζε), είναι το πρώτο στάδιο προσέγγισης & εκτέλεσης των μαθημάτων. Το επόμενο στάδιο, είναι η μέτρηση και η εκτέλεση τους με δίσημους - τρίσημους & τετράσημους, που εφαρμόζουμε και εκτελούμε οι περισσότεροι.
Όμως, η τέλεια προσέγγιση (μέτρηση & εκτέλεση), είναι αυτή όπου ακολουθώντας τον τονικό ρυθμό, προκύπτουν μέτρα με τέσσερις, πέντε, έξι, επτά, οκτώ, εννέα χρόνους και τα εκτελούμε με συνεπτυγμένο ρυθμό!"
Κατά την εφαρμογή του συνεπτυγμένου ρυθμού, "το μέλος πετάει" και προσδίδει χαρακτηριστικό κάλος και ιδιαιτέρα χάριν. (βλ. Θεωρητικό Ι. Μαργαζιώτη, Κεφ. 3, σελ. 61, 62.).
Ένα χειροπιαστό παράδειγμα, των όσων ανέφερα στο προηγούμενο μήνυμά μου, υπάρχει εδώ. (Θεωρητικό Ι. Μαργαζιώτη, Κεφ. 3, σελ. 64).
Για να γίνει ακριβής ο χωρισμός των μέτρων με συνεπτυγμένο ρυθμό, χρειάζεται, εκτός από τον παραπάνω γενικό κανόνα του τονικού ρυθμού, που ακολουθούμε να προσέξουμε και κάποιες λεπτομέρειες, που θα μπορούσαμε να αναλύσουμε στην πορεία.
ΥΓ: Φαίνεται δύσκολο μεν, αλλά εάν το συνειδητοποιήσουμε, το καταλάβουμε και αρχίζουμε να το εφαρμόζουμε στην πράξη, θα δούμε εντυπωσιακά αποτελέσματα, μέσω της εκτέλεσης, στην απόδοση των μαθημάτων!
το ζητούμενο είναι ο συνεπτυγμένος ΧΡΟΝΟΣ και όχι ο ρυθμός, όπως φαίνεται απ'το συνημμένο και τους παρατιθέμενους συνδέσμους.
http://music.analogion.net/Theory/ru0mosxronos.html#syneptygmenos
http://music.analogion.net/Theory/ru0mos_ekklmousikh.html
http://music.analogion.net/Theory/PalaioiPsaltesXronos.html
και γενικά: επειδή ρυθμός ορίζεται ως η επαναλαμβανόμενη και τακτική κίνηση (δηλαδή ίδιος αριθμός χρόνων απ'την αρχή μέχρι το τέλος) και ύπαρξη ισχυρών και ασθενών μερών και επειδή τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει στην εκκλησιαστική μουσική, αντί να μιλάμε για κάτι που δεν υπάρχει, μήπως θα έπρεπε να μιλάμε για χρόνο και για τα είδη αυτού και για τον τρόπο καταμέτρησής του; γνώμη μου....
Ευχαριστώ!
Υ.Γ.: το αποτέλεσμα της σωστής καταμέτρησης και εκτέλεσης του χρόνου είναι "ρυθμός", αλλά άλλο πράγμα είναι ο ρυθμός της ευρωπαϊκής μουσικής και η καταμέτρησή του με τις γνωστές κινήσεις στον αέρα...
Επισημαίνω, ότι το αρχείο που επισυνάπτεις, είναι η παλαιότερη πρόχειρη έκδοση 0.6 (με μετάφραση και κάποια σχόλια στα αγγλικά, από τον Γ. Κ. Μιχαλάκη), της εργασίας του Παναγιώτη Δ. Παπαδημητρίου, που στην τρέχουσα πρόχειρη έκδοση 0.73, βρίσκεται στον κάτωθι σύνδεσμο:
http://music.analogion.net/Theory/ru0mosxronos.html
Είχα την ευτυχία να μαθητεύσω και στον Άρχοντα Μουσικοδιδάσκαλο αείμνηστο Δ. Σουρλαντζή, ο οποίος για το ρυθμό μας έλεγε χαρακτηριστικά:
"Ο απλός ρυθμός ή μουλαρίσιος, (συγνώμη για την έκφραση - ο δάσκαλος έτσι τον χαρακτήριζε), είναι το πρώτο στάδιο προσέγγισης & εκτέλεσης των μαθημάτων. Το επόμενο στάδιο, είναι η μέτρηση και η εκτέλεση τους με δίσημους - τρίσημους & τετράσημους, που εφαρμόζουμε και εκτελούμε οι περισσότεροι.
Όμως, η τέλεια προσέγγιση (μέτρηση & εκτέλεση), είναι αυτή όπου ακολουθώντας τον τονικό ρυθμό, προκύπτουν μέτρα με τέσσερις, πέντε, έξι, επτά, οκτώ, εννέα χρόνους και τα εκτελούμε με συνεπτυγμένο ρυθμό!"
Κατά την εφαρμογή του συνεπτυγμένου ρυθμού, "το μέλος πετάει" και προσδίδει χαρακτηριστικό κάλος και ιδιαιτέρα χάριν. (βλ. Θεωρητικό Ι. Μαργαζιώτη, Κεφ. 3, σελ. 61, 62.).
Ένα χειροπιαστό παράδειγμα, των όσων ανέφερα στο προηγούμενο μήνυμά μου, υπάρχει εδώ. (Θεωρητικό Ι. Μαργαζιώτη, Κεφ. 3, σελ. 64).
Για να γίνει ακριβής ο χωρισμός των μέτρων με συνεπτυγμένο ρυθμό, χρειάζεται, εκτός από τον παραπάνω γενικό κανόνα του τονικού ρυθμού, που ακολουθούμε να προσέξουμε και κάποιες λεπτομέρειες, που θα μπορούσαμε να αναλύσουμε στην πορεία.
ΥΓ: Φαίνεται δύσκολο μεν, αλλά εάν το συνειδητοποιήσουμε, το καταλάβουμε και αρχίζουμε να το εφαρμόζουμε στην πράξη, θα δούμε εντυπωσιακά αποτελέσματα, μέσω της εκτέλεσης, στην απόδοση των μαθημάτων!