(Συγγνώμη για το καθυστερημένο της απάντησης, αλλά πολλά θέματα σταματάω να τα παρακολουθώ από κάποια φάση και πέρα και μετά βρίσκω τη συνέχειά τους, όπως το παρόν) : ΟΚ για τον ορισμό του "πάλκου", συμφωνώ απόλυτα. Όμως στο εν λόγω μήνυμά σας δεν γράφετε μόνο αυτό, αλλά, μειώνετε, κατά κάποιον τρόπο, τη σημασία της εγκυκλίου λέγοντας ότι δεν πρόκειται να τηρηθεί, γιατί υπάρχουν "μελοποιητικές δραστηριότητες που δεν σέβονται χειρόγραφη και προφορική παράδοση της ελληνικής ψαλτικής τέχνης". Ερωτώ λοιπόν και πάλι: το Τριώδιο του Στανίτσα και η λειτουργία του Καραμάνη καταλέγονται σ' αυτές; (δεν ρώτησα αν τα ψάλετε ή πόσο σωστά τα αποδίδετε)
Κάνετε λάθος. Δεν σας "χρωστάω" (!) τίποτα. Το αν ψάλετε από το Τριώδιο του Στανίτσα, δε λέει τίποτα. Το θέμα δεν είναι τι ψάλεις, αλλά ΠΩΣ το ψάλεις... Αν κάποιος το ψάλει π.χ. με ύφος καραϊκό (όπως άκουσα πρόσφατα ένα γνωστό μάθημα του Στανίτσα και καράφλιασα...), τότε, το ότι ψάλει Στανίτσα δεν σημαίνει τίποτα, μάλλον θα έλεγα ότι ρεζιλεύει τα κείμενα του Άρχοντα.
Εγώ το βγάζω και έξω απ' αυτήν, αυτή είναι η διαφορά μας.
Εγώ όμως κάνω! Αν δεν ήταν γίγαντες ψαλτικής ο Στανίτσας κι ο Χρύσανθος, τότε ποιοι είναι; Μήπως κανένας ψαλτικός εκπρόσωπος της γνωστής σχολής;;
(ξαναεκφράζω την απορία μου: είναι άραγε τυχαίο που η σχολή αυτή, τόσα χρόνια που δραστηριοποιείται, δεν έχει βγάλει ούτε έναν ΜΕΓΑΛΟ ψάλτη; -και όχι απλώς καλό ή καλλίφωνο-).