Μια μερική απάντηση σε μια από τις ερωτήσεις σας (οι υπογραμμίσεις δικές μου)
Πενῆντα χρόνια διαδίδει καὶ προβάλει τὴν Βυζαντινὴ μουσικὴ τέχνη εἴτε ὡς σολὶστ, εἴτε ὡς χοράρχης μὲ τὴν ἐξηκονταμελὴ χορωδία του καὶ εἶναι ἴσως ὁ πρῶτος σύγχρονος Ἕλλην πρωτοψάλτης ποὺ παρουσίασε γιὰ πρώτη φορὰ τὴν Βυζαντινὴ μουσικὴ στὸ ἐξωτερικὸ (Εὐρώπη - Βόρεια Ἀμερική - Αὐστραλία - Ἀφρική).
Ἡ χορωδία εἶχε μονίμους καὶ ἀποκλειστικοὺς χορηγοὺς γιὰ μία δεκαετία καὶ πλέον, τὴν ΙΟΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ - καὶ ἐν συνεχείᾳ τὸ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ.
Ἡ χορωδία ἔχει προσκληθεῖ κατὰ καιροὺς ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας - τοὺς Ἀρχιεπισκόπους Ἀμερικῆς καὶ Αὐστραλίας - ἀπὸ κρατικοὺς φορεῖς καὶ Δήμους τοῦ ἐξωτερικοῦ, (ὅπως ἀπὸ τὴν Γαλλικὴ Ῥαδιοφωνία καὶ Τηλεόραση ΡΑΔΙΟ ΦΡΑΝΣ στὸ Παρίσι, - ἀπὸ τοὺς Δημάρχους τῶν Γαλλικῶν πόλεων ΡΕΝ - ΛΑΝΣ - ΛΥΩΝ - ΤΟΥΛΟΥΖΗ - ΧΑΒΡΗ - ΜΟΝ ΠΕΛΙΕ - ΑΒΙΝΙΟΝ).
Μέχρι σήμερα ἡ χορωδία ἔχει ἐπισκεφθεῖ:
1980:
Παρίσι (Σαιν Ντενίς) ὅπου παρουσία 6.000 θεατῶν ἑρμήνευσε τὴν ἐξόδιο Ὀρθόδοξη Νεκρώσιμη ἀκολουθία. Ἀξίζει νὰ σημειωθῇ ὅτι τὴ συναυλία αὐτὴ μετέδωσαν ζωντανὰ συγχρόνως 12 ραδιοφωνικοὶ σταθμοὶ τῆς Εὐρώπης - μὲ ἀρκετὰ ἐκατομμύρια ἀκροατῶν - καὶ μεταξὺ αὐτῶν καὶ ἡ Ἑλληνικὴ ῥαδιοφωνία πρῶτο πρόγραμμα, ἐπίσης σὲ ζωντανὴ σύνδεση μὲ τὸ Παρίσι (Σαιν Ντενίς).
1982:
Μόναχο - Βερολίνο - Παρίσι - Λονδίνο - Λίβερπουλ (Εὐρώπη)
1983:
Ἀβινιόν - Παρίσι - Χάβρη - Βρυξέλλες (Εὐρώπη).
1984:
Σίδνεϋ - Μελβούρνη - Πὲρθ (Αὐστραλία).
1985:
Μόντρεαλ-Τορόντο (Καναδά) - Παρίσι - Γενεύη (Εὐρώπη)
1986:
Νέα Ὑόρκη - Νιοὺ Τζέρσεϋ (Βορείου Ἀμερικῆς)
1987:
Σὰν Φρανσίσκο - Βιρτζίνια (Βορείου Ἀμερικῆς).
1988:
Λος ’Ἀντζελες - Σηὰτλ - Σὰν Ἀντώνιο (Βορείου Ἀμερικῆς)
1989:
Πίτσμπουργκ - Φιλαδέλφεια - Οὐάσιγκτον (Βορείου Ἀμερικῆς) - Ῥώμη. Μετὰ ἀπὸ πρόσκληση τοῦ Βατικανοῦ δόθηκε μία «ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ" ἀπὸ τὴν χορωδία στὴν πλατεῖα τοῦ Ἁγίου Πέτρου - Βατικανὸ - παρουσία τοῦ Πάπα Ἰωάννου - Παύλου τοῦ Β΄ - δεκάδων καρδιναλίων - καὶ τουλάχιστον 60.000 θεατῶν - ἀκροατῶν - μὲ τὴν παρουσία τῆς Ἰταλικῆς τηλεοράσεως RAI-2 σὲ ζωντανὴ μετάδοση. Κύπρο: Λευκωσία - Λάρνακα - Λεμεσὸ - Ἱ. Μονὴ Κύκκου, Ἱ. Μονὴ Μαχαιρὰ σὲ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ καὶ στὶς ἱερὲς Πανηγύρεις τῶν πιὸ πάνω ἀναφερομένων ἱερῶν Μονῶν.
1990:
Κλήβελαντ - Βοστώνη (Βορείου Ἀμερικῆς) - Παρίσι - Βερολίνο - Στρασβοῦργο (Εὐρώπη).
1991:
Μελβούρνη - Σίδνεϋ (Αὐστραλία) - Μὸν Πελιέ - Τουλούζη (Εὐρώπη).
Ὁ Θεόδωρος Βασιλικὸς καὶ ἡ χορωδία του ἔχουν καταγράψει σὲ ΒΙΝΤΕΟΤΑΙΝΙΕΣ - ΔΙΣΚΟΥΣ - CD καὶ ΚΑΣΣΕΤΕΣ μαγνητοφώνου, τοὺς περισσοτέρους ὕμνους καὶ ἱερὲς ἀκολουθίες ποὺ ψάλλονται καθ᾽ ὅλον τὸ ἔτος στὴν Ὀρθόδοξη λατρεία μας, ξεπερνώντας τὰ 300 ἔργα.
Ἐκτὸς αὐτῶν, 12 διπλᾶ ἄλμπουμ ἠχογραφήθηκαν γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ δισκογραφικὴ ἑταιρεία ΜΙΝΩΣ ΜΑΤΣΑΣ. Στὸ ἐξωτερικὸ ἔχει ἠχογραφήσει για λογαριασμὸ τῆς Γαλλικὴς φωνογραφικῆς ἐταιρίας OCORA 25 διπλᾶ ἄλμπουμ κλασσικῶν συνθετῶν τῆς Βυζαντινῆς μουσικῆς τοῦ 14ου - 18ου - 19ου αἰῶνος - ὅπως τοῦ Ἰωάννη Κουκουζέλη - Πέτρου Μπερεκέτη - Πέτρου Λαμπαδαρίου τοῦ Πελοποννησίου - Θεοδώρου Φωκαέως - Ἰωάννου Πρωτοψάλτου - καὶ ἄλλων. 'Ἔργα του ἀπὸ αὐτὴ τὴ σειρᾷ κυκλοφοροὺν σὲ διαφόρους Πανεπιστημιακοὺς χώρους, Εὐρώπης - Ἀμερικῆς - Αὐστραλίας, σὲ μεγάλα Μουσεῖα ἀνὰ τὸν κόσμο, ὅπως στὸ μεγάλο Μουσεῖο τοῦ Λούβρου στὸ Παρίσι, καθὼς καὶ σὲ μεγάλα καταστήματα σοβαρῆς μουσικῆς. Πρόσφατα ἐκυκλοφόρησε στὴν Ἑλλάδα κατὰ πρῶτον μία μεγάλη σειρὰ σὲ σὲ CD καὶ κασσέτες, ὅπου σὲ διδασκαλία καὶ ἑρμηνεία τοῦ ἰδίου τοῦ πρωτοψάλτου, διδάσκει τὴν Βυζαντινὴ μουσικὴ σὲ μία ΠΡΟΤΥΠΗ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟ ἐκμαθήσεως, δι᾽ ὅσους καὶ ὅσες θέλουν καὶ ποθοῦν νὰ μάθουν τὴν Βυζαντινὴ μουσική. Εἶναι ἕνα αὐστηρὰ διαχρονικὸ ἔργο 2.000 σελίδων παραλλαγῆς καὶ μέλους μὲ τοὺς κλασσικότερους συνθέτες ποὺ θὰ μείνει, διὰ νὰ διδάσκῃ τὶς ἐπερχόμενες γενεὲς τὴν μουσικὴ τῆς Ὀρθοδόξου Θείας λατρείας μας.
Ἔχει συνεργαστεῖ μὲ πολλοὺς ραδιοφωνικοὺς καὶ τηλεοπτικοὺς σταθμοὺς τῆς χώρας μας, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ, διευθύνοντας τὴν χορωδία καὶ ψάλλοντας σὲ ἐκατοντάδες ἐκπομπὲς Βυζαντινῆς μουσικῆς. Μαζικὰ μέσα ἐνημερώσεως καὶ εἰδικοὶ ἔχουν ἀσχοληθεῖ μὲ τὶς κατὰ καιροὺς συναυλίες τῆς χορωδίας ἀλλὰ καί μὲ τὴν ἑρμηνεία τοῦ χοράρχη της, μὲ εὐμενέστατα σχόλια θαυμασμοῦ καὶ δέους γιὰ τὴν ἀξία τῆς Βυζαντινῆς μουσικῆς.
Από εδώ:
http://theovasilikos.com/gr/choir.htm