Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα: Το Πατριαρχείο με αυτή την ανακοίνωση δεν έρχεται να καταδικάσει τον τρόπο που αποδίδει τα μέλη ο τάδε ή ο δείνα πρωτοψάλτης, η μία ή η άλλη χορωδία. Αλλοίμονο εάν φτάναμε σε αυτό το σημείο. Αυτό που καταδικάζεται με σαφήνεια είναι η αλλοίωση της παραδοσιακής διδασκαλίας της μουσικής και η αλλοίωση των κλασικών μουσικών κειμένων με την πρόσθεση στοιχείων, τα οποία ανάγονται στη διδασκαλία ενός και μόνο προσώπου, και μάλιστα μη εξουσιοδοτημένου προς τούτο ή, έστω, εκ των υστέρων αναγνωρισθέντος. Το μήνυμα είναι σαφέστατο και σε αυτό θα διαφωνήσω με κάποιους προλαλήσαντες. Δεν υπάρχει κανένα σκοτεινό σημείο για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Απλώς, το πράγμα πήρε πλέον υπερβολικές διαστάσεις, που έκαναν απαραίτητη αυτή τη λιτή, έστω, παρέμβαση.
Λίγοι πρόσεξαν δε μια ευχάριστη λεπτομέρεια: το εν λόγω Θεωρητικό χαρακτηρίζεται ως "παρωχημένο", πράγμα αληθέστατο, από τη στιγμή που δεν αντέχει στην παραμικρή σύγχρονη επιστημονική βάσανο. Όσοι ασχολούνται σοβαρά με τη θεωρία και ιστορία της εκκλησιαστικής μουσικής, το έχουν καταλάβει από καιρό, είτε το λένε φανερά, είτε, για δικούς τους λόγους, αποφεύγουν να το πουν. Από εκεί και πέρα, η αναφορά της εργασίας των Τριών Διδασκάλων ως βάσης για τη διδασκαλία δεν σημαίνει ότι απορρίπτονται μεταγενέστερα Θεωρητικά που την επεξηγούν, τη συμπληρώνουν ή και τη διορθώνουν σε επιμέρους σημεία, χωρίς όμως να εισάγουν "οθνεία" στοιχεία. Εάν αναφερόταν η Επιτροπή του 1881 θα έπρεπε να αναφερθούν και όλες οι αξιόλογες θεωρητικές εργασίες που ακολούθησαν (π.χ. Θεωρητικό Ευθυμιάδη), πράγμα αδύνατο και άτοπο.