Το αναλόγιον είναι προσευχή και όχι επάγγελμα

Αδελφοί βλέπουμε που καταντήσαμε εμείς οι ίδιοι την λατρεία μας. Δεν είναι σωστό να έχουμε αξιώσεις οικονομικές για το αν θα ψάλουμε σ εναν ναό. Το αναλόγιον είναι προσευχή και όχι επάγγελμα. Είναι καλο να παίρνει ενα βοήθημα ο ιεροψάλτης, όχι όμως να συμπεριφέρεται ως οι κοσμικοί τραγουδιστές, αιτούμενος μεγάλα ποσά για να ψάλει στον Τριαδικό Θεό. Για να βεβαιωθείτε ότι είναι ενάντιο στο λόγο του Θεού, μελετήστε την Αγ. Γραφή και πουθενά δεν θα δείτε επαγγελματισμό στην Λατρεία. Καλη μετάνοια και συγνώμη αν σκανδαλίζω.
 
Δεν σκανδαλίζετε. Έτσι είναι τα πράγματα. Η απαίτηση για μεγάλα χρηματικά ποσά δε συμβαδίζει με το πνεύμα του χριστιανισμού. Με την εξής διευκρίνιση: Ο ψάλτης, όταν δεν εργάζεται, αλλά διακονεί μόνο στο αναλόγιο (πρωί-βράδυ, όποτε λειτουργεί η εκκλησία και στα μυστήρια), ο οικείος επίσκοπος είναι υποχρεωμένος να φροντίσει για την οικονομική (και όχι μόνο) ενίσχυση του ψάλτη του, ώστε αυτός να ζει αξιοπρεπώς και με άνεση.
Όταν εργάζεται ο ψάλτης (εννοώ πέραν του αναλογίου), μπαίνουν άλλες παράμετροι, που κάνουν το θέμα αρκετά πιο πολύπλοκο. Ωστόσο, αυτό ισχύει συνηθέστερα (αν όχι σχεδόν πάντα και παντού), αλλά δεν θα το αναλύσω (είναι πέραν από τις δυνάμεις μου, καθώς δε γνωρίζω όλες τις παραμέτρους).
Το πρόβλημα δεν ξεκινάει από τους ψάλτες αυτούς καθ' αυτούς... αλλά από τον τρόπο <<πρόσληψης>> αυτών πολλάκις εκτός της ενορίας τους, με υπογραφή σύμβασης εργασίας, την ενδεχόμενη παύση του ψάλτη μετά από κάποιο χρονικό διάστημα (αυτό που ορίζει η σύμβαση) που κάνει τον ψάλτη ανασφαλή (αν έχει και οικογένεια ακόμα περισσότερο), και πολλά άλλα... Αν ο ψάλτης, αντί πρόσληψης ετύγχανε κανονικής χειροθεσίας (ονομαστικά για συγκεκριμένο ναό και μόνο, όπως ορίζουν οι ιεροί κανόνες), δεν θα υπήρχε το φαινόμενο "απόλυσης" των ψαλτών και αναζήτησης αναλογίου, καθώς θα συγκαταλέγονταν στον κλήρο της ενορίας. Και ο κλήρος της εκκλησίας, τρέφεται (όπως γινόταν πάντα) από τους πιστούς*. Το ιδανικό κατ' εμέ, για κάθε ναό, θα ήταν να λειτουργεί κάθε μέρα (όπως ο Πατριαρχικός Ναός), και οι ψάλτες (α΄ και β΄), που δεν εργάζονται πουθενά αλλού, να συμμετέχουν ανελλιπώς στα μυστήρια και τις ακολουθίες... Φυσικά, με την ανάλογη ενίσχυση (είτε αυτό είναι χρήματα σε επίπεδο βασικού μισθού ή και παραπάνω, ασφάλιση, παροχή κατοικίας:cool: και άλλα...) Όνειρα θερινής νυκτός:rolleyes:

*Διαβάστε και στο Βουδούρη, για τις οικονομικές απολαβές των Πατριαρχικών ψαλτών. Κάποια στιγμή, τα περισσότερα από τα έσοδα του ναού, πήγαιναν για τη συντήρηση των ψαλτών (6 ψάλτες, πολλά λεφτά:wink:). Επίσης, διαβάστε για την κατοικία τους, οικήματα παρεχόμενα από την Εκκλησία. Αλλά και όταν παντρεύτηκε κάποιος ψάλτης, η προίκα που δόθηκε από την περιουσία της Εκκλησίας, με συνοδική απόφαση. Αυτό θα πει μέριμνα για τους ψάλτες.:cool::D Δε νομίζω ότι γίνονται αυτά σήμερα...
 
Ωχ...μας ξενερωσες ασχημα τωρα ρε συ....
εκει που επρεπε ο ψαλτης να βαζει κι απο τη τσεπη του (καθοτι λειτουργημα κ προσφορα - διοτι προσφορα δεν ειναι η γνωση, η σπουδη ολων των ετων και η καλλιφωνια),
τωρα ο εκαστοτε ναος θα πρεπει να του βρει σπιτι, προικα και φαι...χαχαχαχαχαχα
Καποιος πηγε για μαλλι κ βγηκε κουρεμενος!!!!:D:D:D
 
Αδέλφια πιστεύω ότι κάθε ιεροψάλτης αυτό που λαμβάνει δεν είναι ούτε βοήθημα [δεν είμαστε ζητιάνοι,αναξιοπαθούντες κ.λ.π.],ούτε μισθός [δεν είμαστε επαγγελματίες]. Είναι καθαρά μία Ε υ λ ο γ ί α. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε για να μην παρεξηγούμε τα πεπραγμένα εν τω ναώ.Στην διάθεση και προαίρεση του προϊσταμένου μας εν τω ναω είναι το εάν θα μας δώσει κάτι παραπάνω η' όχι.........:wink:
 
θεωρω οτι τρεις ειναι οι εκδοχες.
1. ή το κανεις για την ψυχη σου και ψαλλεις για να προσευχεσαι πιο ευχαριστα.
2. ή το κανεις για να προσφερεις τις υπηρεσιες σου ως βοηθεια στην εκκλησια.
3. ή το κανεις για βιοποριστικους λογους.

Εγω προσωπικα το κανω και για τους τρεις λογους!!!

Απλως επέλεξα το Ναο που εχει την "προαιρεση" να μου
"προσφερει" μεγαλυτερη ευλογια!!!
 
θεωρω οτι τρεις ειναι οι εκδοχες.
1. ή το κανεις για την ψυχη σου και ψαλλεις για να προσευχεσαι πιο ευχαριστα.
2. ή το κανεις για να προσφερεις τις υπηρεσιες σου ως βοηθεια στην εκκλησια.
3. ή το κανεις για βιοποριστικους λογους.

Εγω προσωπικα το κανω και για τους τρεις λογους!!!

Απλως επέλεξα το Ναο που εχει την "προαιρεση" να μου
"προσφερει" μεγαλυτερη ευλογια!!!

Αδελφέ Γεώργιε συμφωνώ απόλυτα με τα ανωτέρω όσον αφορά το θέμα του τι κάνω για την διακονία του ψάλλειν.Για το θέμα όμως του τι λαμβάνω γι'αυτό που προσφέρω δεν συμφωνείς ότι η λήψη της προσφοράς σημαίνει ευλογία και μόνο ευλογία; Πιστεύω ότι η λέξη αυτήν,περιέχει όλα τα ανωτέρω είτε οικονομικά, είτε κοινωνικά, είτε ηθικά,είτε λατρευτικά κ.λ.π.
 
Αδελφέ Γεώργιε συμφωνώ απόλυτα με τα ανωτέρω όσον αφορά το θέμα του τι κάνω για την διακονία του ψάλλειν.Για το θέμα όμως του τι λαμβάνω γι'αυτό που προσφέρω δεν συμφωνείς ότι η λήψη της προσφοράς σημαίνει ευλογία και μόνο ευλογία; Πιστεύω ότι η λέξη αυτήν,περιέχει όλα τα ανωτέρω είτε οικονομικά, είτε κοινωνικά, είτε ηθικά,είτε λατρευτικά κ.λ.π.

Σαφως!!!
 
Ωχ...μας ξενερωσες ασχημα τωρα ρε συ....
εκει που επρεπε ο ψαλτης να βαζει κι απο τη τσεπη του (καθοτι λειτουργημα κ προσφορα - διοτι προσφορα δεν ειναι η γνωση, η σπουδη ολων των ετων και η καλλιφωνια),
τωρα ο εκαστοτε ναος θα πρεπει να του βρει σπιτι, προικα και φαι...χαχαχαχαχαχα
Καποιος πηγε για μαλλι κ βγηκε κουρεμενος!!!!:D:D:D

Den το ήθελα να σας ξενερώσω:D Λυπάμαι πολύ:p

Πέραν από την πλάκα, ξέρω ψάλτες, οι οποίοι σπούδαζαν βυζαντινή μουσική, και τα δίδακτρα τους τα πλήρωνε η Εκκλησία. Όσον αφορά τα υπόλοιπα (σπίτι, προίκα, φαΐ) σήμερα όντως φαίνονται λίγο υπερβολικά. Άλλωστε, αφορούν σε μία συγκεκριμένη κατηγορία ψαλτών (των Πατριαρχικών) και κατ᾿ επέκταση (ιδανικά ομιλώντας) στους ψάλτες που δεν ασχολούνται με τίποτα άλλο, παρά μόνο την διακονία στην Εκκλησία. Αυτό προϋποθέτει και τα αντίστοιχα κονδύλια (ποίμνιο, έσοδα) από τις εκκλησίες...
 
Αδελφοί βλέπουμε που καταντήσαμε εμείς οι ίδιοι την λατρεία μας. Δεν είναι σωστό να έχουμε αξιώσεις οικονομικές για το αν θα ψάλουμε σ εναν ναό. Το αναλόγιον είναι προσευχή και όχι επάγγελμα. Είναι καλο να παίρνει ενα βοήθημα ο ιεροψάλτης, όχι όμως να συμπεριφέρεται ως οι κοσμικοί τραγουδιστές, αιτούμενος μεγάλα ποσά για να ψάλει στον Τριαδικό Θεό. Για να βεβαιωθείτε ότι είναι ενάντιο στο λόγο του Θεού, μελετήστε την Αγ. Γραφή και πουθενά δεν θα δείτε επαγγελματισμό στην Λατρεία. Καλη μετάνοια και συγνώμη αν σκανδαλίζω.

Όλα αυτά τα οποία είναι σωστα,δεν πρέπει να ισχύουν και στους ιερείς;Γνώμη μου είναι στον Ι.Ναό πρέπει να πληρώνονται όλοι ή κανένας.
Επάγελμα ο ιερέας;Το ίδιο και ο ψάλτης.Προσευχήο ιερέας;Προσευχή και ο ψάλτης.
 
Όλα αυτά τα οποία είναι σωστα,δεν πρέπει να ισχύουν και στους ιερείς;Γνώμη μου είναι στον Ι.Ναό πρέπει να πληρώνονται όλοι ή κανένας.
Επάγελμα ο ιερέας;Το ίδιο και ο ψάλτης.Προσευχήο ιερέας;Προσευχή και ο ψάλτης.

Εγώ, φίλτατοι "προσευχόμενοι και ευλογούμενοι", θα ήθελα να ξέρω κι αυτό:
σε ενδεχόμενο (και πιθανόν εκκολαπτώμενο μέσα στην οικονομική μας κρίση) διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας,
ο οποίος θα συμπεριλαμβάνει και την οριστική παύση μισθοδοσίας των ιερωμένων ως δημοσίων υπαλλήλων-λειτουργών,
ποιός μετά θα πληρώνει ποιόν και πώς...
 
Εγώ, φίλτατοι "προσευχόμενοι και ευλογούμενοι", θα ήθελα να ξέρω κι αυτό:
σε ενδεχόμενο (και πιθανόν εκκολαπτώμενο μέσα στην οικονομική μας κρίση) διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας,
ο οποίος θα συμπεριλαμβάνει και την οριστική παύση μισθοδοσίας των ιερωμένων ως δημοσίων υπαλλήλων-λειτουργών,
ποιός μετά θα πληρώνει ποιόν και πώς...

Δίσκος... Παλιές καλές συνήθειες:wink:
 
Κι ἄμα τὸ βλέπει κάποιος σὰν ἐπάγγελμα, εἶναι σοβαρὸς, τυπικότατος στὰ καθήκοντά του, ποιὸ τὸ πρόβλημα;
Μήπως τὸ ὅτι δὲν δακρύζει ὅποτε ψάλει τὸν Παρακλητικὸ Κανόνα;

Ἡ προσευχὴ καὶ τὸ προσεύχεσθαι δὲν εἶναι κουκιὰ νὰ τὰ μετρήσεις, οὕτε μπορεῖς νὰ τὸ διαπιστώσεις. Προσωπικά, προτιμῶ τὸν ἐπαγγελματία ποὺ ξεπληρώνει κάθε εὐρῶ ποὺ πληρώνεται μὲ σεβασμὸ στὴν ἀκολουθία κὰι τὸν λειτουργό παρὰ τὸν κάθε δακρυροοῦντα «εὐσεβῆ» ψάλτη ποὺ τὸν ἀκοὺς καὶ φεύγεις τρέχοντας κι ἐπὶ πλέον ἄμα τοῦ πεῖς καμιὰ κουβἐντα, σκουπίζει τὰ δάκρυα καὶ σοῦ κατεβάζει ὅποιον ἐξορκισμὸ γνωρίζει ...

Ἔχω βαρεθεῖ νὰ ἀκούω αὐτὰ μὲ τὴν προσευχὴ στὸ ἀναλόγιο. Χίλιες φορὲς τὸν ἄθεο παρὰ τὸν κεκονιαμένο τάφο ... Ἔχει γεμίσει ἡ ἐκκλησία μας ἀπὸ δαύτους, πᾶς στὸν ἑσπερινὸ κι ἀκοῦς καμιὰ δεκαριὰ ἀπολυτικια μὴ στενοχωρήσουμε κανέναν ἅγιο ...
 
Last edited:
Αφιερωμένο

σε νεοταξικούς "ευσεβείς δακρυρροούντας" της προσευχής επ' αναλογίω
και "αθέους επαγγελματίας", καλλιφώνους και μη, του αναλογίου:

http://www.youtube.com/watch?v=EQ54tDC-AYY

Υ.Γ. Γιωργάκη Φανάρα, το έλεγες ποτέ στο μαγαζί;
 
Περί της προσευχής...
http://analogion.com/forum/showthread.php?p=27814#post27814
Περί του επαγγέλματος (ειδικότερα, αλλά και γενικότερα όπως κουβεντιάζεται εδώ)...
http://analogion.com/forum/showthread.php?p=50119#post50119

Η εν Χριστώ ζωή δεν περιορίζεται στους 4 τοίχους των Ιερών Ναών, αλλά επεκτείνεται και εκτός αυτών. Όταν κάποιος επιθυμεί να επιβιώσει με την οικογένειά του τίμια και με τον ιδρώτα του, ενταγμένος στο σημερινό κοινωνικό σύνολο με τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής, αυτό από μόνο του αποτελεί για μένα προσευχή (μέσω της θυσίας). Εάν το αναλόγιο έχει έναν ουσιαστικό ρόλο σε όλο αυτό, αποτελεί μία επιπλέον, αλλά και κυριολεκτική πια ευλογία από μόνο του, εφόσον η αναφορά στον Δωτήρα των πάντων είναι πλέον πιο άμεση, αλλά και η ανταπόδωση δεν αναφέρεται μόνο στο δυσθεώρητο πολλές φορές πνεύμα μας, αλλά στο ορατό σώμα.
Ο Θεός έστειλε το μάννα στους Ισραηλίτες όχι μόνο για να Τον δοξάσουν, αλλά και διότι είχαν ανάγκη να το φάνε για να μην πεθάνουν...
Εάν κάποιος θέλει να ψάλλει αφιλοκερδώς, είναι δικαίωμά του. Δεν πρέπει όμως να θεωρείται αμαρτωλός κάποιος ο οποίος επενδύει υπεύθυνα και με ένθεο ζήλο σε κάτι που ονομάζουμε πολλές φορές τέχνη και επιστήμη. Καλό θα είναι να μην μπερδεύουμε τα όντως δυσνόητα πολλές φορές όρια μεταξύ της ευλάβειας και του ευσεβισμού.
 
Όλοι οι ψάλλοντες (με πρώτον εμένα που μιλάω),
αμειβόμενοι και μη, θρησκευόμενοι και μη, ευσεβείς και ευσεβιστές και μη, προσευχόμενοι και επαγγελματίες, επιφανείς και αφανείς, του ενός ή του άλλου ύφους και τεχνοτροπίας κτλ
μήπως βράζουμε στο ίδιο καζάνι
του μόχθου και της προσπάθειας και ανάλωσης στο λειτουργικό στίβο
και γι' αυτό θα έπρεπε να αφήσουμε τα πολλά-πολλά
και τις αφορμές διαχωρισμών
και τους επεκτατισμούς και κυριαρχικότητες
και ενοχοποιήσεις και υπεροψίες
και να νοιώθουμε πότε-πότε
(έστω και τοπικά απομακρυσμένοι)
αλληλέγγυοι και φίλοι, αληθινά φίλοι;

Κι αν κάποια πράγματα ή πρόσωπα
μας ωθούν σε ποικιλότροπες ρήξεις, διαιρέσεις
και εξυπηρετήσεις σκοπιμοτήτων
έχουμε τη δύναμη να μην αλλοτριωνόμαστε;

Αυτονόητο θα πείτε.
Μακάρι.
 
Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι,

Η πρόσφατη διαρκής και εξόφθαλμη καταστρατήγηση του λεγόμενου "Κανονισμού Ιεροψάλτου" (ο Θεός να τον κάνει...) στις προσλήψεις συναδέλφων σε πολλούς ναούς της Αρχιεπισκοπής (και όχι μόνο...) επαναφέρει το ζήτημα της μορφής της σχέσης του ψάλτη με την εκκλησία. Πολλοί, καλοπροαίρετα, προβάλλουν "πνευματικά" διλήμματα και κωλύματα με αποτέλεσμα να κυνηγούμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος...

Και αυτό γιατί το ζήτημα της καταστάσεως των ιεροψαλτών από επαγγελματική άποψη μέσα στο χώρο της Εκκλησίας και ο διαχωρισμός αυτής της σχέσης από λοιπές πνευματικές εξαρτήσεις είναι διεξοδικά αναλελυμμένο και ληγμένο εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Το ζητούμενο είναι ποιοί δεν μπορούν (ή δεν επιθυμούν...) να το λύσουν.
Την εποχή της θητείας μου ως Γενικού Γραμματέα του Πανελληνίου Συνδέσμου Ιεροψαλτών "Ρωμανός και Ιωάννης ο Δαμασκηνός", (το 2000 περίπου, όταν ακόμα λειτουργούσε...) επιχείρησα μια πρώτη αποδελτίωση των παλαιών, πρώτων Φύλλων της Εφημερίδας "Ιεροψαλτικά Νέα", στα οποία φιλοξενήθηκαν άρθρα μεγάλων εκκλησιαστικών ανδρών της εποχής (1964 και εντεύθεν), υπό την καθοδήγηση του μακαρίτη πρωτοψάλτη Αντωνίου Μπελούση (Προέδρου του νεοσύστατου τότε Πανελληνίου Συνδέσμου, που προήλθε από την συγχώνευση των δύο παλαιότερων αλληλοσπαρασόμενων Συλλόγων, του "Ρωμανού" και του "Δαμασκηνού").
Επιγραμματικά αναφέρω τους μακαριστούς Επίσκοπο "Ρωγών" Διονύσιο Ψαριανό, μετέπειτα Κοζάνης, Αρχιμ. Νικόδημο Βαλληνδρά, μετέπειτα Πατρών, το νομικό Γεώργιο Αναγνωστόπουλο, τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο κυρό Χριστόδουλο, τότε Αρχιγραμματέα της Συνόδου, μετέπειτα Δημητριάδος και πολλούς άλλους για τους οποίους κάποτε πρέπει να γίνει μια διεξοδικότερη συζήτηση....
Ένα από τα αποδελτιωμένα κείμενα που είχα ανεβάσει τότε, λοιπόν, στο παλαιό Site της ΟΜΣΙΕ είναι η δημοσιευμένη το 1964 μελέτη του Νικοδήμου Βαλληνδρά: "ΟΙ ΨΑΛΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΑΣ".(Υπάρχει στη διεύθυνση http://t.co/QShHYpN )
Θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι στη δεκατία του ’60, δεν προλάβαινες να βγεις στην αγορά εργασίας και οι προτάσεις έπεφταν βροχή.
Οι σοβαροί, μάλιστα, και μορφωμένοι άνθρωποι δεν καταδέχονταν να διοριστούν υπάλληλοι στο Δημόσιο αλλά αναζητούσαν την προκοπή τους στην επιχειρηματικότητα και το εμπόριο.
Οι ψάλτες είναι λειτουργοί του αναλογίου και εφόσον προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε Ν.Π.Δ.Δ. (Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου), όπως είναι οι ναοί, δικαιούνται τα προβλεπόμενα, δυστυχώς όμως λίαν καταστρατηγούμενα δικαιώματα...

Καλή δύναμη σε όλους.

(to be continued...)
 
Αδελφοί βλέπουμε που καταντήσαμε εμείς οι ίδιοι την λατρεία μας. Δεν είναι σωστό να έχουμε αξιώσεις οικονομικές για το αν θα ψάλουμε σ εναν ναό. Το αναλόγιον είναι προσευχή και όχι επάγγελμα. Είναι καλο να παίρνει ενα βοήθημα ο ιεροψάλτης, όχι όμως να συμπεριφέρεται ως οι κοσμικοί τραγουδιστές, αιτούμενος μεγάλα ποσά για να ψάλει στον Τριαδικό Θεό. Για να βεβαιωθείτε ότι είναι ενάντιο στο λόγο του Θεού, μελετήστε την Αγ. Γραφή και πουθενά δεν θα δείτε επαγγελματισμό στην Λατρεία. Καλη μετάνοια και συγνώμη αν σκανδαλίζω.



Αν αναφέρεστε σε υπέρογκους μισθούς ψαλτών , να σας ενημερώσω ότι πλέον είναι ελάχιστοι .Άλλο η προσευχή και άλλο η τέχνη. πληρωνόμαστε γιατί σπαταλάμε πολύ κόπο, χρόνο ακόμα και χρήματα γι’ αυτό που αγαπάμε και κάνουμε με πολύ μεράκι αλλά και σεβασμό στην παράδοση. Άλλωστε με αυτό τον τρόπο πολύ ιεροψάλτες ζουν οικογένειες , και ο Χριστός ευλόγησε τον γάμο…Αν θέλετε να μιλάτε με παραδείγματα, και όχι να τα ισοπεδώνετε όλα..
 
Διάβασα πολύ προσεκτικά όλα όσα είπατε και θα ήθελα να προσθέσω και την δική μου γνώμη.

Πιστεύω το ότι οι ψάλτες να μην θεωρούν τους εαυτούς τους καλλιτέχνες είναι λάθος. Είναι καλλιτέχνες γιατί με την τέχνη ασχολούνται και αυτήν εξασκούν. Όσο και να θέλουν κάποιοι (ηθελημένα έχοντας άλλους σκοπούς ή από υπερβάλλουσα ευσέβεια) να μην κατατάσσουν στις τάξεις τον καλλιτεχνών τους ψάλτες, πιστεύω ότι κάνουν λάθος. Και η μουσική όπως κάποιος πολύ σωστά είπε παραπάνω, είναι επιστήμη και τέχνη ταυτόχρονα. Σαφώς δεν είναι τραγουδιστές, είναι κάτι διαφορετικό αλλά αυτό δεν τους στερεί την καλλιτεχνική τους ιδιότητα. Ο ψάλτης που δεν είναι καλλιτέχνης δεν είναι και καλός ψάλτης. Δεν ερμηνεύει, δεν κατανοεί και δε νιώθει την τέχνη. Αφού δεν κατανοεί, δεν ερμηνεύει! Τι και αν είναι ευσεβείς. Ευσέβεια και καλλιτεχνία είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Ο συνδυασμός είναι το ιδανικό φυσικά. Και να σας φέρω ένα άσχετο αλλά και σχετικό παράδειγμα ταυτόχρονα.
W. A. Mozart. : αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αντιχριστιανικής ζωής και ασέβειας (σε αρκετές φάσεις της ζωής του). Ακούστε το Requiem ή την λειτουργία στην Do ελάσσονα … η μουσική του είναι σα να κατεβαίνει από τον ουρανό. Η ύψιστη μορφή τέχνης!

Επίσης, οι ψάλτες είναι επαγγελματίες και πρέπει να είναι επαγγελματίες. Τόσο στην συνέπεια που χαρακτηρίζει έναν επαγγελματία όσο και στο ότι πληρώνεται από αυτό που κάνει. Αν ο Ναός θέλει να έχει ψάλτη θα πρέπει (πάντα προσωπική άποψη εκφράζω) να τον πληρώνει (και αν όχι ο Ναός, ο επίσκοπος ή όποιος άλλος) σύμφωνα με τις απαιτήσεις που έχει απ’ αυτόν. Αν λειτουργεί κάθε μέρα και τον θέλει κάθε μέρα, θα πρέπει να τον πληρώνει τόσο έτσι ώστε αυτός ο άνθρωπος να μπορείς να ζήσει απ’ αυτό! Όχι και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο!!!

Ας αφήσουμε λίγο τα περί πίστης και προσευχής (τα οποία διόλου δεν παραγκωνίζω αλλά για να μιλήσουμε το κατά δυνατόν αντικειμενικά, κάθε συναισθηματισμός θα πρέπει να πάει στην άκρη) και ας σκεφτούμε ότι αυτό που κάνουμε το έχουμε σπουδάσει, έχουμε επενδύσει σ’ αυτό και κάθε επένδυση (εφόσον περιέχει και οικονομική πλευρά) πρέπει να αποφέρει τουλάχιστον την απόσβεσή της. Σαφώς κάποιοι από μας ήταν τυχεροί (σαν εμένα) και δεν πλήρωσαν και πολλά, κάποιοι άλλοι όμως όχι. Επενδύσαμε χρόνο, χρήματα και μέρος από την ζωή μας για να κάνουμε κάτι το οποίο και μας αρέσει και μας αντιπροσωπεύει. Το ότι κάνεις κάτι που σ’ ευχαριστεί δεν σημαίνει το ότι αυτό δεν πρέπει να σου αποφέρει και κέρδος.

Ας σκεφτούμε πως όταν υπάρχουν απαιτήσεις και υποχρεώσεις, υπάρχουν και δικαιώματα. Επίσης, οι άνθρωποι έχουν ανάγκες και κανένας μας … δεν ψωνίζει στο super market αναφέροντας ότι είναι ψάλτης και έχει την ευλογία……
Μεγάλο θέμα πήγες να ανοίξεις συνάδελφε με τον διαχωρισμό Εκκλησίας – Κράτους. Ας δώσουν τα της Εκκλησίας στην Εκκλησία και ας την διαχωρίσουν. Ίσως τότε να μπορεί η Εκκλησία να πληρώσει καλύτερα και τους κληρικούς της αλλά και τους ψάλτες της.

Αυτά τα ολίγα λοιπόν από μένα και συγχωρέστε με για την πολυλογία μου. Υπενθυμίζω πως είναι η άποψή μου.

Σας ευχαριστώ.
 
"σε ενδεχόμενο (και πιθανόν εκκολαπτώμενο μέσα στην οικονομική μας κρίση) διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας,
ο οποίος θα συμπεριλαμβάνει και την οριστική παύση μισθοδοσίας των ιερωμένων ως δημοσίων υπαλλήλων-λειτουργών,
ποιός μετά θα πληρώνει ποιόν και πώς..."


Να είσαι σίγουρος ότι θα περάσουμε πολύ δύσκολα χρόνια, αδερφέ. Ιδιαίτερα όμως οι νεότεροι (δεν εννοώ μόνο οι ψάλτες: εννοώ οι ορθόδοξοι χριστιανοί...). Αλλά (σχετικά με τους ψάλτες τώρα) ο δίσκος προϋποθέτει ότι ο κόσμος προσφέρει. Και ο κόσμος, η κοινωνία δηλαδή, ο ελληνικός λαός, όταν θα γίνει χωρισμός κράτους-εκκλησίας (σίγουρα σε πολύ δύσκολη πολιτικοοικονομικά εποχή), δεν θα έχει τα σημερινά οικονομικά δεδομένα. Και από ένα δίσκο τι πρωτοπληρωθεί από τα πάμπολλα έξοδα ενός ναού; ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΨΑΛΤΩΝ ΜΕ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΝΘΥΜΟΥΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΑΔΡΕΣ "ΕΥΛΟΓΙΕΣ" ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ (ΚΑΙ ΤΟ "ΠΑΙΖΟΥΜΕ" ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟΙ!: Παίρνουμε ως δεξιοί 700 Euro και πηγαίνουμε μόνο Κυριακές! Και αν μας πουν "έλα και σε ένα εσπερινό του Σαββάτου, έλα και μια καθημερινή", λέμε: "ο τρίτος! αυτά δεν είναι του Α'ψάλτη υποχρεώσεις"!! Κούνια που μας κούναγε...).
 
"σε ενδεχόμενο (και πιθανόν εκκολαπτώμενο μέσα στην οικονομική μας κρίση) διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας,
ο οποίος θα συμπεριλαμβάνει και την οριστική παύση μισθοδοσίας των ιερωμένων ως δημοσίων υπαλλήλων-λειτουργών,
ποιός μετά θα πληρώνει ποιόν και πώς..."


Να είσαι σίγουρος ότι θα περάσουμε πολύ δύσκολα χρόνια, αδερφέ. Ιδιαίτερα όμως οι νεότεροι (δεν εννοώ μόνο οι ψάλτες: εννοώ οι ορθόδοξοι χριστιανοί...). Αλλά (σχετικά με τους ψάλτες τώρα) ο δίσκος προϋποθέτει ότι ο κόσμος προσφέρει. Και ο κόσμος, η κοινωνία δηλαδή, ο ελληνικός λαός, όταν θα γίνει χωρισμός κράτους-εκκλησίας (σίγουρα σε πολύ δύσκολη πολιτικοοικονομικά εποχή), δεν θα έχει τα σημερινά οικονομικά δεδομένα. Και από ένα δίσκο τι πρωτοπληρωθεί από τα πάμπολλα έξοδα ενός ναού; ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΨΑΛΤΩΝ ΜΕ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΝΘΥΜΟΥΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΑΔΡΕΣ "ΕΥΛΟΓΙΕΣ" ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ (ΚΑΙ ΤΟ "ΠΑΙΖΟΥΜΕ" ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟΙ!: Παίρνουμε ως δεξιοί 700 Euro και πηγαίνουμε μόνο Κυριακές! Και αν μας πουν "έλα και σε ένα εσπερινό του Σαββάτου, έλα και μια καθημερινή", λέμε: "ο τρίτος! αυτά δεν είναι του Α'ψάλτη υποχρεώσεις"!! Κούνια που μας κούναγε...).



Ήταν το μοναδικό ίσως σχόλιο που απορέει απ΄την σημερινή τραγική πραγματικότητα,αλλά δυστυχώς οι περισσότεροι ''ζούν σε δικό τους κόσμο''.Εθελοντικά ψάλτης ,λοιπόν,..????(Τότε θα μείνουν μονο οι ευσεβείς ψάλτες......????)
 
Back
Top