Μια μαρτυρία, απορίες και τεκμηρίωση υπέρ της διατήρησης της παραδόσεως από τον Σ. Καρά.

[emakris]

Κι όμως, στα ξενόγλωσσα λεξικά (π.χ. αγγλο-αγγλικό) υπάρχουν σύμβολα εκμάθησης της προφοράς, έτσι δεν είναι;

Ναι, είναι το λεγόμενο International Phonetic Alphabet (IPA), που προσπαθεί να αποδώσει την προφορά της κάθε γλώσσας με ενιαίο τρόπο. Έχει χρησιμοποιηθεί σε κάποιες περιπτώσεις και κατά την εκμάθηση ξένων γλωσσών (επικουρικά), περισσότερο όμως έχει επιστημονική χρήση. Εξάλλου σημασία έχει να μάθεις να διαβάζεις μια γλώσσα στο αλφάβητό της και όχι σε ένα τρίτο αλφάβητο.

 

[vaiacum]

Όσον αφορά στην προφορά, πατριώιτ' (παίρνω το θάρρος αγενώς, τυπικό δείγμα άξεστου καραγκούνη :wink::wink::wink, δεν πήρα απάντηση: Υπάρχει μια και μοναδική, απόλυτα σωστή ελληνική προφορά; Υπάρχει ένας και μοναδικός, απόλυτα σωστός τρόπος ψαλμωδίας;

Δημ. Καταραχιάς

υ.γ. στοιχηματίζω, ότι δεν μπορούν πολλά μέλη του Ψαλτολογίου να προφέρουν το επώνυμό μου με τη δική μου προφορά. Μη ζητήσετε ηχογράφηση, δεν ανεβάζω....:wink::wink::wink:

 

[Ηλίας Παπαδόπουλος]

Ναι, μόνο που η οξεία δεν είχε ποτέ την "ενέργεια" που νομίζετε (ενέργεια έχει, όπως και κάθε ποσοτικό σημάδι, αφού ανεβαίνει μια φωνή). Πρόκειται για παρερμηνεία του Καρά από το ανώνυμο σύγγραμμα "Ακρίβεια περί των τόνων της παπαδικής τέχνης" του 15ου-16ου αιώνος. Ιδού το σχετικό χωρίο (το αναφέρει και ο Καράς στο "Η βυζαντινή μουσική παλαιογραφική έρευνα εν Ελλάδι"):
"Ἡ δὲ ὀξεῖα θρασύτερόν ἐστι σημάδιον [ενν. σε σχέση με το ολίγον]· ἐπάνω γὰρ κρούει τὴν φωνήν, καὶ καταβαίνει χωρὶς ἀργίας ὑποκάτω..."
Εάν διαβάσει κανείς ολόκληρο το απόσπασμα, μαζί με τα μουσικά παραδείγματα, θα καταλάβει ότι ο ανώνυμος συγγραφέας αναφέρεται στην κλασική χρήση της οξείας, όπου αυτή ακολουθείται από κατάβαση χωρίς να υπάρχει σημείο αύξησης του χρόνου (αργία), τη στιγμή που το ολίγον πρέπει να φέρει αργία, προκειμένου να ακολουθήσει κατάβαση. Στη συνέχεια, απαντώντας σε απορία του μαθητή (το κείμενο έχει τη μορφή ερωταποκρίσεων) παραθέτει και άλλες περιπτώσεις, όπου η οξεία ακολουθείται από ισασμό ή ανάβαση, αλλά τότε το προηγούμενο σημαδόφωνο πρέπει να φέρει αργία (π.χ. ολίγον με διπλή, οξεία, ίσον). Εξηγεί δηλαδή την ορθογραφία της μουσικής και την ορθή χρήση των σημαδιών (χρησιμοποιώντας συχνά αλληγορίες και θεολογικούς παραλληλισμούς), ενώ πουθενά δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά σε "αναλύσεις".
Αντίστοιχες παρατηρήσεις θα είχε να κάνει κανείς και για το λύγισμα, αλλά δεν έχει νόημα να κάνω τώρα μάθημα. Ένα έχω να πω: Όποιος διδάσκει ότι τα ποιοτικά ή τα ποσοτικά σημάδια υποδηλώνουν υποχρεωτικά "κρυμμένους" φθόγγους (πλην ολίγων εξαιρέσεων) κάνει λάθος. Από τη στιγμή που ο μαθητής θα αντιληφθεί τις τυποποιημένες θέσεις του μέλους, όπως έχουν γραφεί αναλυτικά στη Νέα Μέθοδο, θα συνειδητοποιήσει και ότι κάθε θέση μπορεί να αναλυθεί περαιτέρω (=ποικιλθεί) με κάποιους τρόπους (ή και όχι), βάσει της προφορικής και μόνο παράδοσης. Η πρόσθεση παλαιών συμβόλων με φαντασιώδεις ενέργειες είναι περιττή και επιβλαβής.
Και εδώ έρχομαι πάλι στο παράδειγμα της γλώσσας: υπάρχει περίπτωση να μάθει κανείς τη σωστή προφορά των ελληνικών με τη χρήση ειδικών συμβόλων; Όχι βέβαια. Η γραφή είναι αυτή που είναι. Εάν είναι ξένος, θα έλθει στην Ελλάδα, θα συναναστραφεί με Έλληνες, θα μιλήσει, θα ακούσει και σιγά-σιγά θα μάθει την προφορά. Έτσι είναι και με τις αναλύσεις, τις έλξεις και τις λοιπές λεπτομέρειες της εκτέλεσης.

Δεν είμαι στον υπολογιστή μου για να σκανάρω αυτά που εννοούσα. Δεν είπα ότι πάντοτε κρύβονται ενέργειες πίσω από όλους τους ποσοτικούς χαρακτήρες.
Περιγράφω ένα παράδειγμα:
Πεποικιλμένη στο αργό ειρμολόγιο του Πέτρου. Έχει πίεσμα. Μεταγράφεται με απόστροφο με κλάσμα και στήριγμα την πεταστή. Ακούμε τον παραδοσιακό ψάλτη πως ερμηνεύει την θέση. Άλλος ψάλτης την ερμηνεύει λίγο διαφορετικά. Άλλος την κάνει με απόστροφο-κεντήματα με γοργό-απόστροφο-συνεχές ελαφρόν. Άλλος την "φορτώνει" λίγο παραπάνω. Εξηγούμε στον μαθητή ότι υπήρχε ένα σημαδάκι που μετεγράφη έτσι και ο παραδοσιακός ψάλτης το ψάλλει έτσι και ο Καραμάνης πχ στο βιβλίο του το γράφει αναλυτικά έτσι.
Που είναι το λάθος;

 

[Laosynaktis]

Ναι, μόνο που η οξεία δεν είχε ποτέ την "ενέργεια" που νομίζετε (ενέργεια έχει, όπως και κάθε ποσοτικό σημάδι, αφού ανεβαίνει μια φωνή). Πρόκειται για παρερμηνεία του Καρά από το ανώνυμο σύγγραμμα "Ακρίβεια περί των τόνων της παπαδικής τέχνης" του 15ου-16ου αιώνος. Ιδού το σχετικό χωρίο (το αναφέρει και ο Καράς στο "Η βυζαντινή μουσική παλαιογραφική έρευνα εν Ελλάδι"):
"Ἡ δὲ ὀξεῖα θρασύτερόν ἐστι σημάδιον [ενν. σε σχέση με το ολίγον]· ἐπάνω γὰρ κρούει τὴν φωνήν, καὶ καταβαίνει χωρὶς ἀργίας ὑποκάτω..."
Εάν διαβάσει κανείς ολόκληρο το απόσπασμα, μαζί με τα μουσικά παραδείγματα, θα καταλάβει ότι ο ανώνυμος συγγραφέας αναφέρεται στην κλασική χρήση της οξείας, όπου αυτή ακολουθείται από κατάβαση χωρίς να υπάρχει σημείο αύξησης του χρόνου (αργία), τη στιγμή που το ολίγον πρέπει να φέρει αργία, προκειμένου να ακολουθήσει κατάβαση. Στη συνέχεια, απαντώντας σε απορία του μαθητή (το κείμενο έχει τη μορφή ερωταποκρίσεων) παραθέτει και άλλες περιπτώσεις, όπου η οξεία ακολουθείται από ισασμό ή ανάβαση, αλλά τότε το προηγούμενο σημαδόφωνο πρέπει να φέρει αργία (π.χ. ολίγον με διπλή, οξεία, ίσον). Εξηγεί δηλαδή την ορθογραφία της μουσικής και την ορθή χρήση των σημαδιών (χρησιμοποιώντας συχνά αλληγορίες και θεολογικούς παραλληλισμούς), ενώ πουθενά δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά σε "αναλύσεις".

Αυτά κάτι μου θυμίζουν.
Βλ. στη σ. 152-156. ιδιαιτέρως σημ. 20, εδώ:
http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/21885#page/1/mode/2up
Αυτά όμως αναφέρονται στην σύντομη (συλλαβική) ερμηνεία που πρότεινα. Αργότερα, σε αργότερες εξηγήσεις, η Οξεία είχε αναλύσεις, όπως είναι προφανές στην παραβολή εξηγήσεων των Τριών Διδ. με το πρωτότυπο (και το χωρίο προφανώς "επανερμηνεύτηκε"). Βλ. και εδώ παρακάτω.

Αντίστοιχες παρατηρήσεις θα είχε να κάνει κανείς και για το λύγισμα, αλλά δεν έχει νόημα να κάνω τώρα μάθημα. Ένα έχω να πω: Όποιος διδάσκει ότι τα ποιοτικά ή τα ποσοτικά σημάδια υποδηλώνουν υποχρεωτικά "κρυμμένους" φθόγγους (πλην ολίγων εξαιρέσεων) κάνει λάθος. Από τη στιγμή που ο μαθητής θα αντιληφθεί τις τυποποιημένες θέσεις του μέλους, όπως έχουν γραφεί αναλυτικά στη Νέα Μέθοδο, θα συνειδητοποιήσει και ότι κάθε θέση μπορεί να αναλυθεί περαιτέρω (=ποικιλθεί) με κάποιους τρόπους (ή και όχι), βάσει της προφορικής και μόνο παράδοσης. Η πρόσθεση παλαιών συμβόλων με φαντασιώδεις ενέργειες είναι περιττή και επιβλαβής.
Και εδώ έρχομαι πάλι στο παράδειγμα της γλώσσας: υπάρχει περίπτωση να μάθει κανείς τη σωστή προφορά των ελληνικών με τη χρήση ειδικών συμβόλων; Όχι βέβαια. Η γραφή είναι αυτή που είναι. Εάν είναι ξένος, θα έλθει στην Ελλάδα, θα συναναστραφεί με Έλληνες, θα μιλήσει, θα ακούσει και σιγά-σιγά θα μάθει την προφορά. Έτσι είναι και με τις αναλύσεις, τις έλξεις και τις λοιπές λεπτομέρειες της εκτέλεσης.

Ολίγα τινά από τον μεταγενέστερο (περ. 3ο τέταρτο 18ου αι) κώδικα Petropolitanus Gr. 239:

 

[Laosynaktis]

Δεν είμαι στον υπολογιστή μου για να σκανάρω αυτά που εννοούσα. Δεν είπα ότι πάντοτε κρύβονται ενέργειες πίσω από όλους τους ποσοτικούς χαρακτήρες.
Περιγράφω ένα παράδειγμα:
Πεποικιλμένη στο αργό ειρμολόγιο του Πέτρου. Έχει πίεσμα. Μεταγράφεται με απόστροφο με κλάσμα και στήριγμα την πεταστή. Ακούμε τον παραδοσιακό ψάλτη πως ερμηνεύει την θέση. Άλλος ψάλτης την ερμηνεύει λίγο διαφορετικά. Άλλος την κάνει με απόστροφο-κεντήματα με γοργό-απόστροφο-συνεχές ελαφρόν. Άλλος την "φορτώνει" λίγο παραπάνω. Εξηγούμε στον μαθητή ότι υπήρχε ένα σημαδάκι που μετεγράφη έτσι και ο παραδοσιακός ψάλτης το ψάλλει έτσι και ο Καραμάνης πχ στο βιβλίο του το γράφει αναλυτικά έτσι.
Που είναι το λάθος;

Από τον κώδ. Petropolitanus Gr. 239

 

[emakris]

Yπάρχει μια και μοναδική, απόλυτα σωστή ελληνική προφορά;

Σε κάθε εθνική γλώσσα υπάρχει ένας κοινά αποδεκτός τύπος, που ακούγεται στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση, το θέατρο και διδάσκεται στην επίσημη εκπαίδευση της αντίστοιχης χώρας. Υπάρχουν όμως και οι κατά τόπους διάλεκτοι, όπως και οι "αργκό" συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων. Δεν είναι θέμα σωστού ή λάθους. Μέσα από μια περίπλοκη ιστορική διαδικασία καθιερώθηκε ένας γλωσσικός τύπος με την αντίστοιχη προφορά ως επίσημος και κοινά αποδεκτός.

Υπάρχει ένας και μοναδικός, απόλυτα σωστός τρόπος ψαλμωδίας;

Εξαρτάται από το τι εννοείτε ως "τρόπο". Υπάρχουν οι λεπτομέρειες που αλλάζουν από ψάλτη σε ψάλτη και υπάρχουν και πιο "χοντρά" πράγματα που εκτροχιάζουν την ψαλτική. Όπως και στη γλώσσα, είναι άλλο να κάνεις γραμματικά, συντακτικά και εκφραστικά λάθη και άλλο να μιλάς με διαφορετικό τόνο ή ύφος.

 

[emakris]

Ο έμπειρος ερευνητής γνωρίζει ότι τα παλαιά θεωρητικά, που συνήθως δεν φημίζονται για την ακριβολογία τους, κατά την περιγραφή των σημαδοφώνων αναφέρονται πολλάκις στη δυναμική τους, στη λειτουργία τους μέσα στη φράση (βλ. το προαναφερθέν χωρίο της "Ακρίβειας"). Τι συμβαίνει λοιπόν όταν η οξεία φέρει ψηφιστό; Ακολουθεί κατάβαση περισσότερων φωνών άνευ αργίας. Ε, αυτό προσπαθεί να περιγράψει το ανωτέρω χωρίο από τον Petr. gr. 239, και ας εστιάζει στο σημάδι καθαυτό.

 

[vaiacum]

Σε κάθε εθνική γλώσσα υπάρχει ένας κοινά αποδεκτός τύπος, που ακούγεται στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση, το θέατρο και διδάσκεται στην επίσημη εκπαίδευση της αντίστοιχης χώρας. Υπάρχουν όμως και οι κατά τόπους διάλεκτοι, όπως και οι "αργκό" συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων. Δεν είναι θέμα σωστού ή λάθους. Μέσα από μια περίπλοκη ιστορική διαδικασία καθιερώθηκε ένας γλωσσικός τύπος με την αντίστοιχη προφορά ως επίσημος και κοινά αποδεκτός.

Οι τοπικές διάλεκτοι και οι "αργκό" δεν εμπίπτουν στην κατηγορία της προφοράς, αλλά στην αλλαγή λεξιλογίου ή/και σημασιολογίας.

Εξαρτάται από το τι εννοείτε ως "τρόπο". Υπάρχουν οι λεπτομέρειες που αλλάζουν από ψάλτη σε ψάλτη και υπάρχουν και πιο "χοντρά" πράγματα που εκτροχιάζουν την ψαλτική. Όπως και στη γλώσσα, είναι άλλο να κάνεις γραμματικά, συντακτικά και εκφραστικά λάθη και άλλο να μιλάς με διαφορετικό τόνο ή ύφος.

Ναι, είναι γεγονός ότι τα λάθη σύνταξης ή γραμματικής, είναι αντίστοιχα με ψαλτικές "χοντράδες". Η απάντησή σας με καλύπτει, σάς ευχαριστώ για το χρόνο σας.

Δημ. Καταραχιάς

 

[emakris]

Οι τοπικές διάλεκτοι και οι "αργκό" δεν εμπίπτουν στην κατηγορία της προφοράς, αλλά στην αλλαγή λεξιλογίου ή/και σημασιολογίας.

Ιμείς έχουμι κι προυφουρά, αλλά λιέμι κι κάνα "κ'τάσ'" ή "ξίφουσι" κι δεν καταλαβαίν' ι άλλους...

 

[Θεόδωρος Αιτωλός]

Ο έμπειρος ερευνητής γνωρίζει ότι τα παλαιά θεωρητικά, που συνήθως δεν φημίζονται για την ακριβολογία τους, κατά την περιγραφή των σημαδοφώνων αναφέρονται πολλάκις στη δυναμική τους, στη λειτουργία τους μέσα στη φράση (βλ. το προαναφερθέν χωρίο της "Ακρίβειας"). Τι συμβαίνει λοιπόν όταν η οξεία φέρει ψηφιστό; Ακολουθεί κατάβαση περισσότερων φωνών άνευ αργίας. Ε, αυτό προσπαθεί να περιγράψει το ανωτέρω χωρίο από τον Petr. gr. 239, και ας εστιάζει στο σημάδι καθαυτό.

Η συζήτηση έχει εισέλθει στα δύσβατα μονοπάτια της γλωσσολογίας. Δεν είναι κακό .Μου αρέσει η ούτως η άλλως πρωτότυπος προσέγγισις.

Επειδή τίθεται ( και στην γλωσσολογία ) ζητήματα εκφοράς του λόγου έρχεται στην Ψαλτική η έννοια του ύφους να μας κάνη δεσμευτικό τον τρόπο εκφοράς και των διαφόρων ποιοτικών σημαδιών αλλά και εκτενών θέσεων.

Η εκφορά λοιπόν ως βασικό στοχείο του ύφους παραλαμβάνεται μόνον εξ ακοής.

Την σπουδαιότητα αυτη της δι ακοής προσλήψεως έθεσα ως προυπόθεση όλων των επομένων που αναφέρετε.

Εκεί ευρίσκεται η Θεμελιώδης διαφορά του Πατριαρχικού ύφους και της εν Θεσσαλονίκη εκφάνσεώς του , σε σχέση με άλλες καινοφανείς τεχνοτροπίες της Ψαλτικής.

Σε πολλά έργα του Μότσαρτ λείπουν ολόκληρες γραμμές και όμως τα έργα εκτελούνται και ηχογραφούνται. Δεν συμπληρώνονται ούτε απο έδρας , ούτε απο καθέδρας, ούτε σε ωδεία...Οι εκτελεστές - μελετητές του έργου του συμπληρώνουν αντλώντας από τον ίδιο και το έργο του ως κορυφαίου σολίστα.

Και εμεις στην Ψαλτική έχουμε δυνατότητα να αντλούμε.

Ιάκωβος , Πρίγγος, Στανίτσας και η ακολουθία τους.

Δεν μπορεί κάποιος να φανταστή την έκπληξή μου όταν σε συζήτηση με επιφανή μαθητή του Καρρά μου είπε οτι δεν άκουσε ούτε έδωσε βάση στο κεφάλαιο... Πρίγγος.

-Και πώς ψάλλετε , λέγω.
-Νά ...και ψάλλει.
-Αυτός είναι δικό σου τρόπος ,που τον άκουσες ;
- Οι μελέτες του Δασκάλου αυτό έδειξαν

Μου γράφετε παραπάνω για Ομηρο και Θουκυδίδη

Εδώ δεν συμφωνούμε στην αλφαβήτα και το πώς θα την μάθουμε...

Μπορείτε να σκαεφθείτε πόσα πτυχία έδωσαν τα ωδεία φέτος σε άμουσους , αγράμματους ακόμα κα φάλτσους.
Δεν φταίει για όλα τα δεινά της Ψαλτικής ο Καρράς και η ΕΛΒΥΧ...

Βρήκαν χώρο και χρόνο και έδρασαν.

Τώρα ωχυροθήκαμε πίσω απο μια εγκύκλιο που στην ουσία υποκαθιστά μαθηματικά αποτελέσματα και την ( εν δυνάμει ) συνεισφορά των Πανεπιστημιακών.
Και οι μέν αισθάνονται νικήτές και οι άλλοι σαν να έχασαν μιά μάχη αλλά όχι τον πόλεμο.
Λυπηρά όλα αυτά.

Υ. Γ. Ολοι μας, πολλές φορές κάνουμε ένα λάθος : Υπεισάγουμε υποθέσεις ως αναγκαίες και αληθείς συνθήκες . Τότε δεν υπάρχει έρμα στον διάλογο.Σας το έχω γράψει αυτό και σε μία παράθεσή μου περί Σπάθης στο Κοινωνικό της Υπαπαντής.

 

[Θεόδωρος Αιτωλός]

Επειδή την έπαρση ΔΕΝ την γουστάρω ακούω πολλά
κ εκνευρίζομαι. Δηλαδή μας λέτε κατάμουτρα ότι ΔΕΝ
αξίζουμε εμείς που δεν έχουμε τις γνώσεις σας (από στήθους
πιστή απόδοση μουσικών κειμένων) απλά κ μόνο διότι δεν
ψέλνουμε απ' έξω; Επειδή (δημοκρατικά κ ο χρόνος θα δείξει
αν εμείς που επιλέξαμε Καρά-Αγγελόπουλο είμαστε "μουσικά
αιρετικοί" ή ΟΛΟΙ οι άλλοι που μας υποδεικνύουν την
"αρρώστιά μας") ασχολούμαστε ΚΑΙ με τις αναλύσεις ενοχλείστε;
Να σας θυμίσω ότι επί Αρείου ΟΛΟΙ οι Ιεροί Ναοί ήταν αιρετικοί
κ Ο Ι. Χρυσόστομος ήταν ΜΟΝΟΣ κ από ΟΛΟΥΣ τους άλλους
θεωρείτο ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ. Μήπως λέω, μήπως...
Για να καταλάβω δηλαδή, θεωρείτε τον εαυτό σας ΚΟΡΥΦΗ;
Θα τρελλάθώ με αυτά που διαβάζω κ είμαι κ από δουλειά...
Αν είναι δυνατόν!!!
Το Ψαλτολόγιο έχει μαζέψει ΟΛΟΥΣ τους ειδικούς.
Να ακούσουμε λίγο τη φωνούλα σας που στα 52 θα είναι
κ μεστή κ θα έχει κ λίγο από το"χρώμα" των δασκάλων σας
που μαθητεύσατε ΑΡΙΣΤΑ (Ταλιαδώρος-Καραμάνης-Ευθυμιάδης).
Θα ήταν εξαιρετικά μεγάλη πρόκληση για εσάς να μας χαρίσετε
μοναδικές στιγμές διδασκαλίας της του Δαμασκηνού Τέχνης.
Αναμένουμε εναγωνίως...


Υ.Γ. Πρόσφατα έμαθα (μόνος κ χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια) το
Ιδιόμελο της Μ.Τεσσαρακοστής σε πλ δ' "Χαλινούς αποπτύσας".
Χωρίς ιδιαίτερο λόγο απλά το είχα στο mp3 στο λεωφορείο κ
το άκουγα δεκάδες φορές κ το δοκίμασα σε φάση αντιδώρου.
Είμαι σε καλό δρόμο; Αν είναι δυνατόν...

Αγαπητέ συνομιλητή χρόνια σου πολλά και ευλογημένα.

Το σπουδαιότερο μου τό γραψες με μικρά γράμματα


Αφού λοιπόν και συ το Χαλινούς αποπτύσας τόμαθες απέξω γιατί θεωρείς αυτά που σου γράφω σαν έπαρση;Είναι αποτέλεσμα δουλείας και προσπάθειας.

Αφού λοιπόν το έμαθες απέξω και το ψάλλεις όπως το άκουσες:

Εμαθες τι ήχος είναι και τις μεταβολές που συμβαίνουν στην εξέλιξή του
Με ποιά χρονική αγωγή ψάλλεται
Ψάλλεις με έλξεις χωρίς να τις ψάχνεις
Εχεις παραλάβει το ύφος και ήθος του ψαλλομένου ( Τριώδιον γαρ )
Εχεις αποστηθίσει τις εκτενείς θέσεις που θα σου χρειασθούν και σε άλλα μαθήματα
Χρειάζεται τώρα η συνειδητποίση και ταυτοποίηση της γνώσης με το βιβλιο δίπλα


Τώρα όταν θα ψάλλεις θα αναπαράγης αυτό που άκουσες

Σωστα άκουσες , σωστά θα αναπαράγης


Ασε που τώρα θα σου ανοίξει η όρεξη να μάθης και άλλα


οταν συνατηθούμε θα ψάλλουμε χερουβικά του Αβραάμ.
Νάσαι καλά και να μην ..θυμώνεις

Φιλικά Θεόδωρος

 

[PavlosKouris]

Αγαπητέ συνομιλητή χρόνια σου πολλά και ευλογημένα.

Το σπουδαιότερο μου τό γραψες με μικρά γράμματα


Αφού λοιπόν και συ το Χαλινούς αποπτύσας τόμαθες απέξω γιατί θεωρείς αυτά που σου γράφω σαν έπαρση;Είναι αποτέλεσμα δουλείας και προσπάθειας.

Αφού λοιπόν το έμαθες απέξω και το ψάλλεις όπως το άκουσες:

Εμαθες τι ήχος είναι και τις μεταβολές που συμβαίνουν στην εξέλιξή του
Με ποιά χρονική αγωγή ψάλλεται
Ψάλλεις με έλξεις χωρίς να τις ψάχνεις
Εχεις παραλάβει το ύφος και ήθος του ψαλλομένου ( Τριώδιον γαρ )
Εχεις αποστηθίσει τις εκτενείς θέσεις που θα σου χρειασθούν και σε άλλα μαθήματα
Χρειάζεται τώρα η συνειδητποίση και ταυτοποίηση της γνώσης με το βιβλιο δίπλα


Τώρα όταν θα ψάλλεις θα αναπαράγης αυτό που άκουσες

Σωστα άκουσες , σωστά θα αναπαράγης


Ασε που τώρα θα σου ανοίξει η όρεξη να μάθης και άλλα


οταν συνατηθούμε θα ψάλλουμε χερουβικά του Αβραάμ.
Νάσαι καλά και να μην ..θυμώνεις

Φιλικά Θεόδωρος

Ευχαριστώ για τις ευχές κ φυσικά θα χαρώ να δώσει
ο Θεός να συνψάλλουμε κ μετά να γνωριστούμε. Το αναλόγιο
(ΠΑΝΤΑ) σφυρηλατεί απλές γνωριμίες κ τις κάνει δυνατές
φιλίες.:wink: