Μαρία Χριστίνα
Δόξα τω Θεώ
[Σημ. συντ. (π.Μ.)] Μετακίνηση συζήτησης από άλλο θέμα.
Επιτρέψατέ μου μια μαρτυρία σχετική με το θέμα και κατόπιν κάποιες σκέψεις..
Πρόκειται για αξιόπιστη μαρτυρία γυναίκας που ήταν μαθήτρια του Σίμωνα Καρρά και είχε και πνευματικό τον γέροντα Πορφύριο. Όταν σε συνομιλία της με τον γέροντα αναφέρθηκε στο πρόσωπο του δασκάλου της Σ. Καρρά, ο γέροντας δήλωσε ότι "αυτός ο άνθρωπος έχει φτάσει στο βάθος της μουσικής". Αυτή η δήλωση, βεβαίως, δεν αποτελεί επιστημονική απόδειξη της ορθότητας της θεωρίας και του συστήματος του Σ. Καρρά, ωστόσο, αν λάβουμε υπόψη το διορατικό χάρισμα του γέροντα, αν μη τι άλλο αποτελεί μια ένδειξη περί της "βαθειάς" καταρτίσεως και γνώσεως του εν λόγω δασκάλου, γεγονός που αφενός μεν ενισχύει τους υποστηρικτές του και αφετέρου, επισύρει την έντονη πολεμική εναντίον του (ποιός ασχολείται με κάτι που δεν αξίζει..
Και αν θέλετε να μου λύσετε μια απορία; Ένα από τα "κατηγορητήρια" εναντίον του εν λόγω δασκάλου είναι ότι αποκλίνει της παραδόσεως, εισάγοντας "ξένους/καραϊκούς" ποιοτικούς χαρακτήρες και υφεσοδιέσεις στα παραδοσιακά κείμενα.. Πώς μπορεί να υποστηριχθεί αυτό, όταν γνωρίζουμε ότι τα σημάδια αυτά προϋπήρχαν (δηλαδή, το τρομικό, το στρεπτό, η οξεία κλπ δεν είναι εμπνεύσεώς του, αλλά υπαρκτά στην παλαιότερη γραφή, τα οποία καταργήθηκαν από τους τρείς δασκάλους χάριν ευκολίας στη μάθηση της μουσικής-παρακαλώ διορθώστε με όπου σφάλω) και ότι τα επανεισήγαγε προκειμένου να υποδηλώσει το παραδοσιακό άκουσμα (όσο το δυνατόν); Ομοίως, με τις υφεσοδιέσεις, προκειμένου να μην ξεχνάμε τις φυσικές έλξεις (λόγω δεσπόζοντων φθόγγων στην κλίμακα/ήχο, είτε για να υποδηλώσει μετάβαση προς συγκεκριμένο ήχο εντός του μέλους-πχ. ήχος Νάος με ύφεση επί του Δι). Δηλαδή, πρόκειται για εκπαιδευτική σημείωση για να μη χαθεί η γνώση για το παραδοσιακό άκουσμα. Άλλωστε, αυτόν τον προβληματισμό είχε και η Μεγάλη Εκκλησία, δηλαδή σχετικά με τα τονιαία διαστήματα και το παραδοσιακό άκουσμα και συνέστησε την Επιτροπή του 1881 (διορθώστε με αν σφάλω).
Επιπλέον σχετική τεκμηρίωση υπέρ της διατήρησης της παραδόσεως από τον Καρρά υπάρχει και εδώ: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_10/06/2007_229768
Τώρα, όσον αφορά τα περί του εάν το διάστημα Δι-Κε στην κλίμακα του β' ήχου είναι 7.5 μόρια και όχι 8 ή 7 ή 7.783 μόρια, δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω, αλλά ούτε και να το αμφισβητήσω, καθώς θεωρώ ότι εκείνος που το ισχυρίστηκε ήξερε περισσότερα από 'μένα! Άλλωστε, σχετικά έχουν ειπωθεί πολλά από πολλούς και επί του πρακτέου το ζήτημα είναι ελλάσονος σημασίας.
Σας ευχαριστώ και εύχομαι να παύσει κάποτε αυτή η έριδα και να προαχθεί το θεάρεστο της ψαλμωδίας απ'όλους τους ψαλμωδούς.
Επιτρέψατέ μου μια μαρτυρία σχετική με το θέμα και κατόπιν κάποιες σκέψεις..
Πρόκειται για αξιόπιστη μαρτυρία γυναίκας που ήταν μαθήτρια του Σίμωνα Καρρά και είχε και πνευματικό τον γέροντα Πορφύριο. Όταν σε συνομιλία της με τον γέροντα αναφέρθηκε στο πρόσωπο του δασκάλου της Σ. Καρρά, ο γέροντας δήλωσε ότι "αυτός ο άνθρωπος έχει φτάσει στο βάθος της μουσικής". Αυτή η δήλωση, βεβαίως, δεν αποτελεί επιστημονική απόδειξη της ορθότητας της θεωρίας και του συστήματος του Σ. Καρρά, ωστόσο, αν λάβουμε υπόψη το διορατικό χάρισμα του γέροντα, αν μη τι άλλο αποτελεί μια ένδειξη περί της "βαθειάς" καταρτίσεως και γνώσεως του εν λόγω δασκάλου, γεγονός που αφενός μεν ενισχύει τους υποστηρικτές του και αφετέρου, επισύρει την έντονη πολεμική εναντίον του (ποιός ασχολείται με κάτι που δεν αξίζει..
Και αν θέλετε να μου λύσετε μια απορία; Ένα από τα "κατηγορητήρια" εναντίον του εν λόγω δασκάλου είναι ότι αποκλίνει της παραδόσεως, εισάγοντας "ξένους/καραϊκούς" ποιοτικούς χαρακτήρες και υφεσοδιέσεις στα παραδοσιακά κείμενα.. Πώς μπορεί να υποστηριχθεί αυτό, όταν γνωρίζουμε ότι τα σημάδια αυτά προϋπήρχαν (δηλαδή, το τρομικό, το στρεπτό, η οξεία κλπ δεν είναι εμπνεύσεώς του, αλλά υπαρκτά στην παλαιότερη γραφή, τα οποία καταργήθηκαν από τους τρείς δασκάλους χάριν ευκολίας στη μάθηση της μουσικής-παρακαλώ διορθώστε με όπου σφάλω) και ότι τα επανεισήγαγε προκειμένου να υποδηλώσει το παραδοσιακό άκουσμα (όσο το δυνατόν); Ομοίως, με τις υφεσοδιέσεις, προκειμένου να μην ξεχνάμε τις φυσικές έλξεις (λόγω δεσπόζοντων φθόγγων στην κλίμακα/ήχο, είτε για να υποδηλώσει μετάβαση προς συγκεκριμένο ήχο εντός του μέλους-πχ. ήχος Νάος με ύφεση επί του Δι). Δηλαδή, πρόκειται για εκπαιδευτική σημείωση για να μη χαθεί η γνώση για το παραδοσιακό άκουσμα. Άλλωστε, αυτόν τον προβληματισμό είχε και η Μεγάλη Εκκλησία, δηλαδή σχετικά με τα τονιαία διαστήματα και το παραδοσιακό άκουσμα και συνέστησε την Επιτροπή του 1881 (διορθώστε με αν σφάλω).
Επιπλέον σχετική τεκμηρίωση υπέρ της διατήρησης της παραδόσεως από τον Καρρά υπάρχει και εδώ: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_10/06/2007_229768
Τώρα, όσον αφορά τα περί του εάν το διάστημα Δι-Κε στην κλίμακα του β' ήχου είναι 7.5 μόρια και όχι 8 ή 7 ή 7.783 μόρια, δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω, αλλά ούτε και να το αμφισβητήσω, καθώς θεωρώ ότι εκείνος που το ισχυρίστηκε ήξερε περισσότερα από 'μένα! Άλλωστε, σχετικά έχουν ειπωθεί πολλά από πολλούς και επί του πρακτέου το ζήτημα είναι ελλάσονος σημασίας.
Σας ευχαριστώ και εύχομαι να παύσει κάποτε αυτή η έριδα και να προαχθεί το θεάρεστο της ψαλμωδίας απ'όλους τους ψαλμωδούς.
Last edited by a moderator: