Αγαπητοί φίλοι, εδωμέσα στο ψαλτολόγιον γίνεται αληθινή κοσμογονία πάνω στην ψαλμωδία κι εγώ, που μπαίνω τόσα χρόνια, βλέπω πως τελικά κοιμάμαι όρθιος. Απόδειξη, μόλις τώρα είδα τον χειρόγραφο κώδικα του Δοξασταρίου του Γρηγορίου.
Αγαπητέ Συμεωνίδη, δεν ξέρω πραγματικά πως να σ' ευχαριστήσω για το υπέροχο δώρο που μας έκανες. Χαίρομαι πολύ που ζούμε κι δυο στην ίδια πόλη. Περιμένουμε και όλα τ' άλλα που μας έταξες.
Δημιουργήθηκε ένα θέμα για το αν ο κώδικας είναι αυτόγραφος ή όχι. Νομίζω πως οι τερατώδεις ανορθογραφίες που έχει αποτελούν την μεγαλύτερη απόδειξη πως δεν έχει προέλθει από το χέρι του Γρηγορίου. Προφανώς προέρχεται από κάποιον μαθητή του, που απλά αντιγράφει το χειρόγραφο του δασκάλου του, όπως ας πούμε έκαναν όλοι οι μαθητές του Καραμάνη πριν ο δάσκαλος αρχίσει να εκδίδει τα βιβλία του.
Τώρα, θέλω να παρατηρήσω το εξής: Έγραψε ο Εμ. Γιαννόπουλος μια ανακρίβεια που με εξέπληξε πολύ, γιατί είναι γνωστό το πόσο εγκρατής είναι της ιστορίας των χειρογράφων αλλά και των εκδόσεων της ψαλτικής τέχνης. Είπε λοιπόν: "Κι ας μην ξεχνούμε ότι το αυτόγραφο της εξηγήσεως του Δοξασταρίου του Πέτρου δεν έχει εντοπιστεί ακόμη (εάν φυσικά όντως είναι το παρόν της συλλογής σας, τότε, το βρήκαμε!), και το μόνο που είχαμε ως στοιχείο έως τώρα ήταν η έκδοσή του στο Βουκουρέστι.".
Από εδώ αρχίζει η ανακρίβεια του κ. Γιαννόπουλου. Δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να είναι ο παρόν κώδικας το πρωτότυπο της εκδόσεως του Βουκουρεστίου, γιατί απλά η μεταγραφή του Βουκουρεστίου δεν είναι του Γρηγορίου. Όπως και για το Αναστασιματάριο, έτσι και για το Δοξαστάριο η έκδοση του Βουκουρεστίου μας λέει πως η μεταγραφή στην νέα μέθοδο έγινε από τους "τρεις εφευρέτες της μεθόδου" αυτής. Ουσιαστικά δηλαδή ο μεταγραφέας παραμένει σχεδόν ανώνυμος. Αλλά βέβαια δεν είναι ο Γρηγόριος. Μια απλή σύγκριση του Δοξασταρίου του Βουκουρεστίου με αυτό του παρόντος κώδικος, σε οποιοδήποτε μάθημα, φτάνει για να μας πέισει. Γι' αυτό και με απόλυτη βεβαιότητα μπορούμε να πούμε πως η μεταγραφή και των δύο βιβλίων του Βουκουρεστίου οφείλεται στο Χουρμούζιο. Του Χουρμουζίου είναι η μεταγραφή και του Δοξασταρίου και πριν του Αναστασιματαρίου. Δεν μπορεί να είναι ούτε του Χρύσανθου, του τρίτου "εφευρέτη" δηλαδή, γιατί ξέρουμε καλά πως ο Χρύσανθος δεν είχε μεταγραφικό έργο.
Η δεύτερη ανακρίβεια του κ. Γιαννόπουλου είναι όταν μας λέει ότι η έκδοση του Βουκουρεστίου αποτελεί την μόνη πηγή που μας διασώζει το Δοξαστάριο του Πέτρου. Αυτό όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Γιατί η ίδια ακριβώς μεταγραφή που περιέχει και ο δικός μας, χάρις στον κ. Συμεωνίδη, κώδικας, η μεταγραφή του Γρηγορίου δηλαδή, εκδόθηκε το 1821, στο Παρίσι, από τον περίφημο Θάμυρι...
Κι όχι μόνον αυτό, αλλά η έκδοση του Παρισιού έχει κι αυτή με την σειρά της εκδοθεί αναστατικά, πριν λίγα χρόνια, από τις εκδόσεις Κουλτούρα.
