E
emakris
Guest
Ηχογραφημένα τεκμήρια, ζώσα παράδοση, γραπτή παράδοση, παλαιότερη γραπτή παράδοση (χειρόγραφα σε παλαιά γραφή), ιστορικά τεκμήρια, θεωρητικές πηγές, όλα μαζί συνεκτιμώμενα οδηγούν στην εξαγωγή επιστημονικών συμπερασμάτων. Αυτά τα συμπεράσματα μπορούν, όμως, να ενσωματωθούν στην επίσημη διδασκαλία της ψαλτικής υπό δύο προϋποθέσεις: 1) να είναι επαρκώς τεκμηριωμένα και ορθολογικά διατυπωμένα, 2) να μην οδηγούν σε απομάκρυνση από τη ζώσα παράδοση. (Υπάρχουν και περιπτώσεις που η ζώσα παράδοση έχει αποβιώσει, οπότε η επιστήμη καλείται να κάνει ανακατασκευές. Η παραδοσιακή ψαλτική δεν ανήκει όμως σε αυτή την κατηγορία).
Παράδειγμα (το έχω αναφέρει ξανά): εάν εγώ μεταγράψω μερικά κομμάτια από Ειρμολόγιο του 12ου αι. και τα παρουσιάσω σε μια συναυλία, θα έχω πραγματοποιήσει μια σημαντική επιστημονική και καλλιτεχνική εκδήλωση. Εάν, όμως, ζητήσω να διδάσκονται στους ψάλτες, τότε υπάρχει πρόβλημα, διότι το άκουσμα είναι πολύ διαφορετικό σε σχέση με το γνωστό ειρμολογικό μέλος. Η επιστήμη δεν παρεμβαίνει στη φυσική εξέλιξη της μουσικής, παρά μόνο (και αυτό με πολλή προσοχή και κριτική σκέψη) για να ελέγξει κάποιες εκτροπές, που αλλοιώνουν το πνεύμα της παράδοσης (χωρίς να δημιουργούν μια νέα, διακριτή μορφή παράδοσης), όπως αυτό τεκμηριώνεται με βάση τα παραπάνω.
Παράδειγμα (το έχω αναφέρει ξανά): εάν εγώ μεταγράψω μερικά κομμάτια από Ειρμολόγιο του 12ου αι. και τα παρουσιάσω σε μια συναυλία, θα έχω πραγματοποιήσει μια σημαντική επιστημονική και καλλιτεχνική εκδήλωση. Εάν, όμως, ζητήσω να διδάσκονται στους ψάλτες, τότε υπάρχει πρόβλημα, διότι το άκουσμα είναι πολύ διαφορετικό σε σχέση με το γνωστό ειρμολογικό μέλος. Η επιστήμη δεν παρεμβαίνει στη φυσική εξέλιξη της μουσικής, παρά μόνο (και αυτό με πολλή προσοχή και κριτική σκέψη) για να ελέγξει κάποιες εκτροπές, που αλλοιώνουν το πνεύμα της παράδοσης (χωρίς να δημιουργούν μια νέα, διακριτή μορφή παράδοσης), όπως αυτό τεκμηριώνεται με βάση τα παραπάνω.