Ἀγαπητέ μας κ. Βασίλη,
Ἔτσι, νωρίς-νωρίς πρέπει νά ἑτοιμαζώμεθα. Αὐτό θά πεῖ τάξη καί ἐπιμέλεια. Ἐπίσης ἔτσι μποροῦν νά γίνουν καί κάποιες παρατηρήσεις καί διορθώσεις.
α) Δύνασθε στόν ἑσπερινό νά σταθεῖτε σέ 10 στίχους καί νά ψάλλετε ἀναστάσιμα 4 καί τοῦ ἀγίου 6, λόγῳ τοῦ πανηγυρίζοντος Ναοῦ.
β) Δύνασθε στά ἀπόστιχα μετά τό α΄ ἀναστάσιμον -κατά τόν τύπον τῆς ἐπαύριον Ζωοδόχου Πηγῆς- ἐφ᾿ ὅσον ὁ Ναός πανηγυρίζει, ἀντί τῶν Πάσχα ἱερόν, νά πεῖτε τοῦ ἁγίου μέ ἐπιπλέον Στίχ. Πεφυτευμένος ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, ἐν αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσει. Ἄς μᾶς πεῖ τήν γνώμην του καί ὁ Καλπακίδης, πού ὑπηρετεῖ σέ Ἅγιο Γεώργιο, τί σκέπτεται νά κάνει.
γ) Δύνασθε κατά τήν ἀκρίβειαν τῆς τάξεως διασῳζομένην εἰς τά παλαιά τυπικά, μετά τήν τρίτην ἐπανάληψιν τοῦ Χριστός ἀνέστη στό Ἀναστάσεως ἡμέρα, Δόξα, τό ἀπολυτίκιον τοῦ ἁγίου, Καὶ νῦν, Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον. (πρβλ. Δίπτυχα 2008, σελ. 136, ὑποσημ. 127).
δ) Δύνασθε στόν ὄρθρο μετά τά Εἰρηνικά καί πρό τοῦ Ἐκ νεότητός μου, νά ψάλλετε τό διά τόν Πολυέλεον Κάθισμα τοῦ ἁγίου. Πιό συγκεκριμένα: Ἀνέτειλεν ἰδού, Δόξα, Γεωργήσας ἐμμελῶς, Καὶ νῦν, Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον (πρβλ. ΤΓΡ, σελ. 607).
ε) Στήν θ΄ ᾠδήν κακῶς προβλέψατε 5 τροπάρια τοῦ ἁγίου. Ἡ θ΄ ᾠδή ἔχει ὡς ἑξῆς:
1. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὸν ἐθελουσίως παθόντα καὶ ταφέντα καὶ ἐξαναστάντα τριήμερον ἐκ τάφου.
Φωτίζου, φωτίζου ἡ νέα Ἱερουσαλήμ· ἡ γὰρ δόξα Κυρίου ἐπὶ σὲ ἀνέτειλε. Χόρευε νῦν, καὶ ἀγάλλου Σιών· σὺ δὲ ἁγνή, τέρπου, Θεοτόκε, ἐν τῇ ἐγέρσει τοῦ τόκου σου.
2. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὸν ἐξαναστάντα τριήμερον ἐκ τάφου Χριστὸν τὸν ζωοδότην.
Φωτίζου, φωτίζου,…
3. Χριστὸς τὸ καινὸν Πάσχα, τὸ ζωόθυτον θῦμα, ἀμνὸς Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν κόσμου.
῍Ω θείας! ὢ φίλης! ὢ γλυκυτάτης σου φωνῆς! μεθ' ἡμῶν ἀψευδῶς γάρ, ἐπηγγείλω, ἔσεσθαι, μέχρι τερμάτων αἰῶνος Χριστέ· ἣν οἱ πιστοί, ἄγκυραν ἐλπίδος, κατέχοντες ἀγαλλόμεθα.
4. Σήμερον πᾶσα κτίσις ἀγάλλεται καὶ χαίρει, ὅτι Χριστὸς ἀνέστη καὶ ᾅδης ἐσκυλεύθη.
῍Ω Πάσχα τὸ μέγα, καὶ ἱερώτατον Χριστέ· ὤ σοφία καὶ Λόγε, τοῦ Θεοῦ καὶ δύναμις· δίδου ἡμῖν ἐκτυπώτερον, σοῦ μετασχεῖν, ἐν τῇ ἀνεσπέρῳ, ἡμέρᾳ τῆς βασιλείας σου.
5. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν.
Γλυκύτατον δρόσον, ὄρη σταλάξατε, καὶ σύ, κατ' ἐξαίρετον σκίρτα, τὸ ὄρος τὸ Ἅγιον, χόρευε νῦν, καὶ ἀγάλλου φαιδρῶς· εὗρες καὶ γάρ, κράτιστον τὸν μέγαν, Γεώργιον ὀροφύλακα.
6. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν.
Ῥαβδίσματα, ξέσεις, καὶ τῶν βουνεύρων τοὺς δαρμούς, τὰς κρηπῖδας, τὸν λάκκον τῆς ἀσβέστου σέβομαι, τἆλλά τε ὅσα ὑπέστης ἀθλῶν, Μάρτυς Χριστοῦ, πάντα μακαρίζω, καὶ τὸν τροχὸν κατασπάζομαι.
7. Δόξα...
Δημήτριε Μάρτυς, σὺν Γεωργίῳ τῷ κλεινῷ· ἀγαθοὶ γὰρ οἱ δύο, μηδαμῶς ἐλλίπητε, τόνδε τὸν χῶρον φρουροῦντες ἀεί, καὶ πειρασμῶν, ὅλας μυριάδας, μετακινοῦντες ἀμφότεροι.
8. Καί νῦν...
Ἡ δόξα τὸ κάλλος, ἡ ὡραιότης τῶν πιστῶν, ἡ τρυφὴ τῶν Ἀγγέλων, κόσμου τὸ διάσωσμα, πάναγνε Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, τοὺς εἰς τὴν σήν, σκέπην προσδραμόντας, συντήρησον Παναγία μου.
Καταβασία.
Ὁ ἄγγελος ἐβόα τῇ κεχαριτωμένῃ· Ἁγνὴ Παρθένε, χαῖρε, καὶ πάλιν ἐρῶ· Χαῖρε· ὁ σὸς υἱὸς ἀνέστη τριήμερος ἐκ τάφου.
«Φωτίζου, φωτίζου...»
«Χριστός ἀνέστη…» «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς…»
(Ἡ ἐπιλογή τῆς ἀφαιρέσεως τοῦ Αἰνοῦσι αἱ σύμπασαι ἔγινε κατά τήν δική μου κρίσιν, λόγῳ τοῦ ὀλίγον παραμέτρου καί γιά νά κρατήσωμεν τό Δημήτριε Μάρτυς, ἀφιέρωση στόν Καλπακίδη).
ς) Προσθέσατε καί τούς ἀναστάσιμους αἴνους γιά τήν πληρότητα τῆς ἐργασίας σας.
ζ) Οἱ στίχοι τῶν αἴνων εἰς 8. Ἀρχόμεθα ἀπό τοῦ Τοῦ ποιῆσαι ἐν αὐτοῖς κρῖμα ἔγγραπτον· δόξα αὕτη ἔσται πᾶσι τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ. Προστίθενται καί οἱ δύο στίχοι τοῦ ἁγίου ὅπως στά Δίπτυχα. Ἀκολουθοῦν τά Πάσχα ἱερόν μετά τῶν στίχων αὐτῶν.
Ἀγαπητέ μας κ. Βασίλη, καλή προετοιμασία, καθώς καί σέ ὅλους πού ὑπηρετοῦν σέ ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ ἁγίου Γεωργίου Ναούς!!!
