Emmanouil Giannopoulos
Emmanouil Giannopoulos
Αν και αποσύρθηκαν τα μηνύματα, χρωστώ μιαν απάντηση στο μέλος Nikolaos σχετικά με το μήνυμά μου παραπάνω.
Το μέλος priggos είδε το παρόν θέμα με τον τρόπο που συνήθως βλέπει τα θέματα, έναν τρόπο στον οποίο έχω εναντιωθεί πολλές φορές, ενίοτε αυστηρά.
Κατά την δική μου ματιά, αυτά που έγραψε για το θέμα του διαγωνισμού δεν συνιστούν πρόβλημα, αντίθετα με αυτό που δεν έγραψε και σημείωσα. Δηλαδή, αυτό που "χτυπάει" κάπως άσχημα (ξαναλέω, για τη δική μου ματιά) είναι το βραβείο των 1000€. Ως κίνητρο συμμετοχής, το οποίο οπωσδήποτε υπερτονίζεται και από την περίοπτη θέση την οποία καταλαμβάνει το ποσό στην σχετική αφίσα, δεν μου ταιριάζει και πιστεύω ότι δεν ταιριάζει και στον χαρακτήρα της ψαλτικής. Το γεγονός ότι υπάρχουν χρηματικά βραβεία σε καθαρά μουσικής άποψης διαγωνισμούς άλλων μουσικών ρευμάτων, ή το ότι τέτοιες πρακτικές κάποτε παρουσιάστηκαν -πολύ σπάνια- και στη δική μας μουσική, δεν μου λέει και πολλά. Και πάντως κάθετι που συνέβη στο παρελθόν δεν αποτελεί οπωσδήποτε και στέρεη βάση για τις δικές μας δράσεις.
Σε μια τέτοια πρωτοβουλία θα ήταν ίσως καλύτερο να υπήρχε άλλου είδους βραβείο, περισσότερο συμβατό με τον χαρακτήρα της συγκεκριμένης μουσικής.
Τα παραπάνω αποτελούν, φυσικά, προσωπική μου άποψη.
Με την άποψη ότι τα 1000 ευρώ ηχούν λίγο άσχημα συμφώνησε και ένας φίλος, ο οποίος έγραψε στο τέλος (το γράφω γιατί με δίδαξε η στάση του): "Ας το κάνει η Παναγία καλό προσλαμβάνοντας την ασθένειά μας" και του απάντησα συμφωνώντας ολόθερμα "Σωστά. Γένοιτο".
Το Άξιον εστίν του β' ήχου προήλθε από διαγωνισμό:
«Επειδή παρατήρησεν ότι εις τους ναούς της αρχιεπισκοπής είχεν εισαχθεί το κακόν έκαστος ιεροψάλτης να ψάλλει ίδιον και της αρεσκείας αυτού μελοποίημα του Ἄξιόν ἐστιν, διά να θεραπεύσει την απρέπειαν ταύτην ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄ (1819) προκήρυξεν διά το τροπάριον τούτο διαγωνισμόν μεταξύ των διδασκάλων της Κωνσταντινουπόλεως εκ των οποίων έκαστος εκαλείτο να υποβάλλει ανωνύμως μελοποιημένον υπ’ αυτού εν Ἄξιόν ἐστιν. Κατόπιν δε μελέτης των υποβληθέντων μουσουργημάτων υπό του πατριάρχου και της Ιεράς Συνόδου ενεκρίθει το εις τον ήχον δεύτερον Ἄξιόν ἐστιν, ποίημα του τότε πρωτοψάλτου Γρηγορίου, όπερ απαγορευθέντος παντώς άλλου εισήχθει προς κοινή χρήση εις τε τον πατριαρχικόν και τους ενοριακούς ναούς· έκτοτε επικράτησε τούτο μόνον να ψάλλεται πάντοτε, παραμείναν ανεπίγραφον, με τον απλούν τίτλον ″το συνηθισμένον» (από: Άγγελου Βουδούρη, "Οι μουσικοί χοροί..."). Περί βραβείου, και μάλιστα χρηματικού δεν αναφέρεται τίποτα. Αλλά υπάρχει μεγαλύτερο βραβείο για τον Γρηγόριο από την (από μυριάδες ψάλτες) κατανυκτική ψαλμώδηση του ύμνου αυτού επί δύο σχεδόν αιώνες μέχρι σήμερα;
Τέλος, το άθλημα της μελοποιίας δεν έχει σταματήσει ποτέ, ούτε και σήμερα βέβαια, και δεν έχει ανάγκη από διαγωνισμούς για να συνεχιστεί, ιδιαίτερα σε πεδία όπου υπάρχει ανάγκη και όχι σε άλλα που είναι κορεσμένα (σημειώθηκε αυτό παραπάνω από άλλα μέλη και συμφωνώ). Από την άλλη μεριά βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακοί οι διαγωνισμοί.
Το μέλος priggos είδε το παρόν θέμα με τον τρόπο που συνήθως βλέπει τα θέματα, έναν τρόπο στον οποίο έχω εναντιωθεί πολλές φορές, ενίοτε αυστηρά.
Κατά την δική μου ματιά, αυτά που έγραψε για το θέμα του διαγωνισμού δεν συνιστούν πρόβλημα, αντίθετα με αυτό που δεν έγραψε και σημείωσα. Δηλαδή, αυτό που "χτυπάει" κάπως άσχημα (ξαναλέω, για τη δική μου ματιά) είναι το βραβείο των 1000€. Ως κίνητρο συμμετοχής, το οποίο οπωσδήποτε υπερτονίζεται και από την περίοπτη θέση την οποία καταλαμβάνει το ποσό στην σχετική αφίσα, δεν μου ταιριάζει και πιστεύω ότι δεν ταιριάζει και στον χαρακτήρα της ψαλτικής. Το γεγονός ότι υπάρχουν χρηματικά βραβεία σε καθαρά μουσικής άποψης διαγωνισμούς άλλων μουσικών ρευμάτων, ή το ότι τέτοιες πρακτικές κάποτε παρουσιάστηκαν -πολύ σπάνια- και στη δική μας μουσική, δεν μου λέει και πολλά. Και πάντως κάθετι που συνέβη στο παρελθόν δεν αποτελεί οπωσδήποτε και στέρεη βάση για τις δικές μας δράσεις.
Σε μια τέτοια πρωτοβουλία θα ήταν ίσως καλύτερο να υπήρχε άλλου είδους βραβείο, περισσότερο συμβατό με τον χαρακτήρα της συγκεκριμένης μουσικής.
Τα παραπάνω αποτελούν, φυσικά, προσωπική μου άποψη.
Με την άποψη ότι τα 1000 ευρώ ηχούν λίγο άσχημα συμφώνησε και ένας φίλος, ο οποίος έγραψε στο τέλος (το γράφω γιατί με δίδαξε η στάση του): "Ας το κάνει η Παναγία καλό προσλαμβάνοντας την ασθένειά μας" και του απάντησα συμφωνώντας ολόθερμα "Σωστά. Γένοιτο".
Το Άξιον εστίν του β' ήχου προήλθε από διαγωνισμό:
«Επειδή παρατήρησεν ότι εις τους ναούς της αρχιεπισκοπής είχεν εισαχθεί το κακόν έκαστος ιεροψάλτης να ψάλλει ίδιον και της αρεσκείας αυτού μελοποίημα του Ἄξιόν ἐστιν, διά να θεραπεύσει την απρέπειαν ταύτην ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄ (1819) προκήρυξεν διά το τροπάριον τούτο διαγωνισμόν μεταξύ των διδασκάλων της Κωνσταντινουπόλεως εκ των οποίων έκαστος εκαλείτο να υποβάλλει ανωνύμως μελοποιημένον υπ’ αυτού εν Ἄξιόν ἐστιν. Κατόπιν δε μελέτης των υποβληθέντων μουσουργημάτων υπό του πατριάρχου και της Ιεράς Συνόδου ενεκρίθει το εις τον ήχον δεύτερον Ἄξιόν ἐστιν, ποίημα του τότε πρωτοψάλτου Γρηγορίου, όπερ απαγορευθέντος παντώς άλλου εισήχθει προς κοινή χρήση εις τε τον πατριαρχικόν και τους ενοριακούς ναούς· έκτοτε επικράτησε τούτο μόνον να ψάλλεται πάντοτε, παραμείναν ανεπίγραφον, με τον απλούν τίτλον ″το συνηθισμένον» (από: Άγγελου Βουδούρη, "Οι μουσικοί χοροί..."). Περί βραβείου, και μάλιστα χρηματικού δεν αναφέρεται τίποτα. Αλλά υπάρχει μεγαλύτερο βραβείο για τον Γρηγόριο από την (από μυριάδες ψάλτες) κατανυκτική ψαλμώδηση του ύμνου αυτού επί δύο σχεδόν αιώνες μέχρι σήμερα;
Τέλος, το άθλημα της μελοποιίας δεν έχει σταματήσει ποτέ, ούτε και σήμερα βέβαια, και δεν έχει ανάγκη από διαγωνισμούς για να συνεχιστεί, ιδιαίτερα σε πεδία όπου υπάρχει ανάγκη και όχι σε άλλα που είναι κορεσμένα (σημειώθηκε αυτό παραπάνω από άλλα μέλη και συμφωνώ). Από την άλλη μεριά βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακοί οι διαγωνισμοί.
