Ὁ πρῶτος κανόνας ἔχει τὰ αὐτὰ τροπάρια καὶ στὸ χφ. Σινὰ 579 μηναῖο Σεπτεμβρίου ι'-ια' αἰ. καὶ σὲ πολλὰ ἄλλα.
Ὁ δεύτερος κανόνας εἶναι δίειρμος, πλὴν τῆς ζ’ ᾠδῆς.
Δεύτερος κανόνας
ᾨδὴ δ’
«Συγχαίρει σοι σήμερον θεόφρον Ἄννα ἡ ἐκκλησία, μιμησαμένη σε, τὴν ἀρχαῖαν στείρωσιν ἀποθεμένη, νενύμφευται Χριστῷ καὶ τίκτει τέκνα λογικά, ἐκ μήτρας τοῦ σοῦ νῦν βλαστοῦ»
(χφ. Μ. Λαύρας Δ-55 μηναῖα ια’-ιβ’ αἰ. φ. 70r).
ᾨδὴ στ’
«Τὰς πρὶν ἐστειρωμένας διήνοιξας, γαστέρας εὐεργέτα μεθ’ ὧν καὶ τῆς, θεόφρονος Ἄννης εὐσπλαχνε Λόγε, ἐγέννησε γὰρ ἡμῖν τὴν σὴν μητέρα, τὴν ζωοδόχον πηγήν.
Ἠνήχθησαν τὰ κλεῖθρα τὰ ἅγια, ἐδέξαντο σε ἄμωμε τήν, περιστερὰν τὴν ἀμίαντον καὶ ἀμνάδα, ἐξ ἧς ὁ μέγας ποιμὴν ἀμνὸς ἐτέχθη, ὅλον φορέσας ἐμὲ»
(χφ. Σινὰ 579 μηναῖο Σεπτεμβρίου ι’-ια’ αἰ. φ. 29r).
Τὸ σημερινὸ τριαδικὸ εἶναι ἁπλὸ τροπάριο. Τὸ τριαδικὸ τῆς ᾠδῆς εἶναι τὸ ἑξῆς:
«Τὴν μίαν ἐν μονάδι Θεότητα, οὐσίαν τρισυπόστατον ἄκτιστον, ἀμέριστον πάντες δοξολογοῦμεν, καὶ σὺν ἀγγέλοις αὐτὴν προσκυνοῦμεν, ὡς τρία οὖσαν καὶ ἕν»
(χφ. Σινὰ 579 μηναῖο Σεπτεμβρίου ι’-ια’ αἰ. φ. 29v).
ᾨδὴ ζ’
«Αἱ παρθένοι σκιρτήσατε, ἰδοὺ γὰρ ἡ παρθένος, ἐκ τῆς στεῖρας προέρχεται, καὶ τίκτει τὸν σωτῆρα, καὶ ὅλως οὐ φθείρεται, ἀλλὰ παρθένος ἁγνή, μετὰ τὸν τόκον τελεῖ[1].
Τίς ἡ στεῖρα ἡ τίκτουσα, τίς καὶ ἡ τικτομένη, Ἄννα μήτηρ γνωρίζεται, τῆς μητρὸς καὶ παρθένου, ἐξ ἦς ἀνεβλάστησεν ἡ ἀπαρχὴ τῆς ζωῆς, ὁ βασιλεὺς Ἰησοῦς.
Ὦ κοιλία χωρήσασα, οὐρανοῦ πλατυτέραν, ὧ γαστὴρ ἡ βαστάσασα τοῦ Θεοῦ τὸ χωρίον, τὸν θρόνον τὸν ἅγιον, τὴν νοερὰν κιβωτὸν τοῦ ἁγιάσματος.
Μεγαλύνατε ἅπαντες σὺν ἐμοὶ τὸν σωτῆρα, νῦν βοᾶτω ἡ ἄμεμπτος, ἡ πρὶν ἐτειρωμένη, μητέρα γὰρ ἔτεκον τοῦ λυτρωτοῦ τῶν ψυχῶν, τὴν θυγατέρα Δαυίδ»
(χφ. Σινὰ 579 μηναῖο Σεπτεμβρίου ι’-ια’ αἰ. φφ. 29v-30r).
ᾨδὴ θ’
«Ὡς δῶρα σοι, Θεοτόκε τὴν ὑμνωδίαν, ἐξ ἁγνῆς γεννηθείσῃ, πιστῶς δωρoφοροῦσαι, αἱ μητέρες μητέρα, παρθένοι τε παρθένον μόνην, δοξολογοῦμεν προσκυνοῦμεν σε, ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν.
Πατρόθεος, ὁ Δαυὶδ μὲν προανεδείχθη, αὐτὸς δὲ μητροθέου, πατὴρ ἀνηγορεύθης, Ἰωακεὶμ δίκαιε τὸ καύχημα τῶν ἱερέων, γεννήσας ὄντως ἐξ ὀσφύος σου, τὴν ἄχραντον μητέραν Θεοῦ»
(χφφ. μηναῖα Σινὰ 579 Σεπτεμβρίου ι’-ια’ αἰ. φ. 31r, Σινὰ 553 ια’-ιβ’ αἰ. φ. 23r, ὁμοίως χφ. Paris. gr. 1619 μηναῖα ια’ αἰ. φ. 24r-v).
«Τὸ κράτιστον ἐξ Ἰούδα ἤνθισε σκῆπτρον, ἐξ ἱερᾶς δὲ ῥάβδου λευιτικὴ ἀξία, ἐπὶ σοὶ γὰρ συνῆλθον ἀμφότερα προσφόρως νύμφη, αὐτὴ γὰρ ὄντως τὸ βασίλειον, συνῆψας ἱεράτευμα»
(χφφ. Vat. gr. 1829 μηναῖο ια’ αἰ. φ. 7r, Paris. gr. 1619 μηναῖα ια’ αἰ. φ. 24v, ὁμοίως χφ. Μ. Λαύρας Δ-55 μηναῖα ια’-ιβ’ αἰ. φ. 71v).
[1] Τὸ αὐτὸ καὶ στὸ χφ. Σινὰ 551 μηναῖο Σεπτεμβρίου ια’-ιβ’ αἰ. φ. 34r.