Αν και δεν θέλω να μιλάω για τον εαυτό μου, επειδή όμως το θέμα με αφορά, να πω δυο λόγια σχετικά:
1. Ψάλλω σε ένα χωριό έξω από την Πάτρα. Είναι λίγο δύσκολο εκεί να συγκροτήσεις χορό με ισοκράτες κλπ. Γι' αυτό έχω καταφύγει στην εύκολη λύση τού ισοκράτη. Σίγουρα όταν έχεις ανθρώπους είναι προτιμότεροι! Αλλά ελλείψει αυτών, όταν χειρίζεσαι κατά το δυνατόν διακριτικά το μηχάνημα, έχεις ένα αρτιότερο αποτέλεσμα από το να είσαι "γυμνός", πιστεύω...
2. Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιώ και το τάμπλετ στο αναλόγιο. Έχω βάλει μέσα τα κλασικά βιβλία, τα βιβλία τού Δασκάλου μου τού Χατζημάρκου, κάποια άλλα μαθήματα και το θεωρώ μεγάλη ευκολία και τόσο... αντιπαραδοσιακό όσο θα ήταν το βιβλίο που αντικατέστησε τα χειρόγραφα, μετά την ανακάλυψη τής τυπογραφίας! Να προσθέσω εδώ ότι κατεβάζω κάθε Κυριακή και την όλη ακολουθία, όπως την καταχωρίζει ο κ. Βασίλης Κιαμηλίδης. Νομίζω ότι είναι ανεκτίμητη η προσφορά του και πρέπει όλοι να τον ευχαριστούμε και να τον τιμούμε για την σπουδαία δουλειά του, που μας την παρέχει αφιλοκερδώς!
3. Την Κυριακή τού Τυφλού προσεκλήθη στον ναό που ψάλλω η γυναικεία Βυζαντινή Χορωδία "Πανύμνητος" που δραστηριοποιείται στην Πάτρα. Η χορωδία έψαλε κατά την Θεία Λειτουργία, κατόπιν συνεννοήσεως, ενω ορισμένα μέλη αποδώσαμε οι ψάλτες, ο αριστερός μου και εγώ. Προφανώς η χορωδία δεν είναι δική μου ούτε μόνιμη εκεί και βέβαια έχει τις παρτιτούρες της. Το τάμπλετ το χρησιμοποιώ για τα υπ' εμού ψαλλόμενα φυσικά!
4. Εννοείται ότι το τάμπλετ ή ο Ισοκράτης από μόνος του δεν δημιουργούν πανδαισία! Αυτό όμως είναι άλλο θέμα... Πάντως το ευμενές σχόλιο οφείλεται προφανώς στην ευγένεια τού εκδότη τού "Εκκλησιολόγου", που ήταν ο συντάκτης τού εν λόγω δημοσιεύματος.