[Ψάχνω] Χερουβικά Γρηγορίου χωρισμένα σε μέτρα σε συνεπτυγμένο ρυθμό

[Μήτσιος Άγγελος]

Ο άνθρωπος ζήτησε ένα κείμενο, όχι μια άποψη. Στο πλαίσιο της αλληλοβοήθειας και της ακρίβειας οι απόψεις είναι ευπρόσδεκτες αλλά δευτερεύουσες, ιδιαίτερα σε πρακτικά ζητήματα, όπως το συγκεκριμένο thread.

 

[tb---]

Forum είναι εδώ, όχι σχολείο ή φροντιστήριο~

 

[evangelos]

Ήμουν κι εγώ στο σπήλαιο και θεωρούσα τις σκιές πραγματικότητα, αν δεν απαρνιέσαι κάθε τόσο στην ζωή αυτό που θεωρείς "αλήθεια" αν δεν δεις και δεν δοκιμάσεις αυτό που σου έχουν για απαγορευμένο για τρελό θα είσαι για πάντα στο σπήλαιο και "χαρούμενος" με τις σκιές σου
Το ξέρω δεν ζήτησε καμία άποψη ο άνθρωπος, αφορμή παίρνω πάντα για να γράφω κάποια πράγματα, γιατί εδώ διαβάζουν κι άλλοι, για αυτούς τους άλλους τα γράφω αυτά. Όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για την μουσική θα απαρνηθεί τον εαυτό του, τον δάσκαλό του, εμένα και θα ψάξει την αλήθεια. Η αλήθεια δεν είναι συνήθως στο καθώς πρέπει ύφος, και στις μεγάλες αίθουσες, η αλήθεια είναι έξω από όλα όσα θεωρούμε δεδομένα και φυσιολογικά επειδή είναι αποδεκτά από μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων ή επειδή το λέει ένας από θέση εξουσίας, το υπουργείο ή η τηλεόραση.
Ψάξε και θα βρεις αν σε ενδιαφέρει η αλήθεια
Αλλιώς πάρε το δίπλωμα σου κάνε ότι σου λένε κάνε τα ταξιδάκια σου και ζήσε όμορφα

 

[domesticus]

Forum είναι εδώ, όχι σχολείο ή φροντιστήριο~

Σωστὰ, φορουμ εἴμαστε, ἀλλὰ καὶ ὁ συνάδελφος ποὺ ζήτησε κάτι συγκεκριμένο, χωρὶς -ἐπισημαίνω- νὰ προκαλεῖ, δὲν ὀφείλει νὰ τρώει ... πόρτα.

 

[evangelos]

Ορίστε το χερουβικό όπως το θες από το βιβλίο του Παναγιώτη Παππά, δεν νομίζω να έχει πρόβλημα για ένα χερουβικό, έχει μαζέψει αρκετά κλασικά και ωραία κομμάτια στο βιβλίο του, το χρησιμοποιώ ακόμα άντε και καλή επιτυχία στο δίπλωμα και αν σε ενδιαφέρει η μουσική σε βάθος και με πάθος ασχολήσου αλλιώς τα 'παμε

 

[Ηλίας Παπαδόπουλος]

Ορίστε το χερουβικό όπως το θες από το βιβλίο του Παναγιώτη Παππά, δεν νομίζω να έχει πρόβλημα για ένα χερουβικό, έχει μαζέψει αρκετά κλασικά και ωραία κομμάτια στο βιβλίο του, το χρησιμοποιώ ακόμα άντε και καλή επιτυχία στο δίπλωμα και αν σε ενδιαφέρει η μουσική σε βάθος και με πάθος ασχολήσου αλλιώς τα 'παμε

Αν και άσχετος με τη μουσική, κατά το ρηθέν υπό Ευαγγέλου, νομίζω ότι αυτό θα έπρεπε να είναι το μήνυμα #2.

 

[Μήτσιος Άγγελος]

Και μετά την παράθεση του κειμένου, για το οποίο θα ευχαριστήσω τον evangelos, ας εκτεθούν όσες και όποιες απόψεις θέλουμε. Προσωπικά κι εγώ βλέπω αρνητικά τα "χωρισμένα" ή "μετρημένα" κείμενα, αλλά μπορώ να δω και μια κάποια χρησιμότητα για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Από εκεί και πέρα, η εκκλησιαστική αυτή μουσική είναι βάθος αμέτρητο για όποιον ψάχνει.

 

[tb---]

Σωστὰ, φορουμ εἴμαστε, ἀλλὰ καὶ ὁ συνάδελφος ποὺ ζήτησε κάτι συγκεκριμένο, χωρὶς -ἐπισημαίνω- νὰ προκαλεῖ, δὲν ὀφείλει νὰ τρώει ... πόρτα.

Πόρτα στο φόρουμ ρίχνουν μόνο οι πορτιέρηδες και ο μανέστρος αυτού, όχι τα απλά μέλη.

 

[evangelos]

Αν και άσχετος με τη μουσική, κατά το ρηθέν υπό Ευαγγέλου, νομίζω ότι αυτό θα έπρεπε να είναι το μήνυμα #2.

Έτσιιι να χει σασπένς
Όσοι μας λένε άσχετους ίσως κάτι δίκιο έχουν κι αν τους ακούμε για λίγο και εφαρμόσουμε τον τρόπο τους ή θα διαπιστώσουμε ότι τελικά λένε βλακείες ή θα ανακαλύψουμε έναν διαφορετικό καλύτερο κόσμο και θα ωφεληθούμε. Αν δεν τους ακούσουμε τίποτα από τα δύο δεν θα συμβεί.
Κι εμένα με έλεγαν ότι ψάλλω λάθος ότι είναι φάλτσα αυτά τα διαστήματα, η αρχή είναι δύσκολη

 

[Γιώργος Μ.]

αν δεν απαρνιέσαι κάθε τόσο στην ζωή αυτό που θεωρείς "αλήθεια" {...} θα είσαι για πάντα στο σπήλαιο και "χαρούμενος" με τις σκιές σου

Συμφωνώ απόλυτα Ευάγγελε, αλλά ελπίζω πως συμφωνείς κι εσύ πως αυτό δεν γίνεται μια φορά και τέρμα.

Πρέπει να είσαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να απαρνηθείς αυτό που θεωρείς «αλήθεια» (ακόμα κι αν δεν χρειαστεί να το κάνεις).

 

[evangelos]

Συμφωνώ απόλυτα Ευάγγελε, αλλά ελπίζω πως συμφωνείς κι εσύ πως αυτό δεν γίνεται μια φορά και τέρμα.

Πρέπει να είσαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να απαρνηθείς αυτό που θεωρείς «αλήθεια» (ακόμα κι αν δεν χρειαστεί να το κάνεις).

Πάντα!!! το λέω και πιο πάνω αν πρόσεξες συμφωνώ απολύτως
Αν βγεις από μια αίθουσα του σπηλαίου μπορεί να πέσεις σε άλλη αίθουσα καλύτερη μεν αλλά κι εκεί να υπάρχει καμουφλαρισμένο το ψέμα πάντα να είμαστε άπιστοι Θωμάδες ώστε να είμαστε πραγματικά πιστοί κι όχι πρόβατα.

 

[tsak77]

Ἀγαπητὲ Εὐάγγελλε, ὤς συμβουλὲς τὰ κάτωθι, ἐσὺ κρίνεις, ἠλικίαν ἔχεις.

Τὰ σπήλαια εἶναι πολλῶν εἰδῶν, τὸ θέμα εἶναι πῶς βγαίνεις ἀπὸ αὐτά, καὶ δὲν ἐννοῶ ἂν κατέχεις ἢ ὄχι τὴν ἀλήθεια, ἀλλὰ ἂν αὐτὴ ὠρίμασε παράλληλα καὶ τὴν προσωπικότητά σου. Διότι πές μου εἰλικρινὰ πόση σημασία ἔχουν ὅλα αὐτὰ, τὰ μόρια, ἡ ἠχολογία, οἱ διαστολές, ἡ μετρική, ἡ ψαλτικὴ γενικότερα, ἂν δὲν μὰς κάνουν καλύτερους ἀνθρώπους; Μήπως ὅλα αὐτὰ τελικὰ αὐτὸ καὶ μόνο ἐξυπηρετοῦν;

Καὶ γιὰ μὴν ἀερολογούμε περὶ σπηλαίων γενικὰ, πρὶν μερικοὺς μήνες ἔτυχε νὰ δῶ κάτι στὸ διαδίκτυο. Ψάχνοντάς το λίγο περισσότερο, εἶδα μία πολύπλευρη ἀλήθεια ποὺ ἐπέλεγα νὰ μὴν βλέπω τόσα χρόνια, καὶ σταμάτησα τὴν κρεοφαγία (τουλάχιστον σὲ πρῶτο στάδιο, γιὰ τὰ ζωικὰ παράγωγα τὴν παλεύω, ἔχει ὁ Θεός). Γιὰ πές μου πῶς θὰ πρέπει νὰ συμπεριφερθῶ στοὺς δίπλα μου οἱ ὀποῖοι τρῶνε «κανονικά»; νὰ τοὺς ὀνομάζω δολοφόνους, αὐτόχθονες, ὑποκριτές, παρὰ φύσῃ ἀνώμαλους, ἄσχετους, ἠλίθιους, πῶς; γιὰ ὅλους τοὺς παραπάνω χαρακτηρισμοὺς ἔχω τεκμήρια, πῶς ὄμως πιστεύεις ὅτι θὰ πρέπει νὰ ἐπικοινωνῶ μὲ τοὺς συνανθρώπους μου; Ὄπως προέγραψα, ἢ ἀπλὰ νὰ μεταφέρω τὴν ἀλήθεια μου σὲ ὅσους εἶναι ἀνοικτοί, καὶ ὄστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ὄστις ὄχι, πάλι φίλοι;

Ἡ ἀλήθεια ἀπὸ μόνη της δυστυχῶς ἀγαπητέ μου Εὐάγγελε δὲν φτάνει καὶ θὰ στὸ ἀποδείξω. Ἔχεις τὴν παραμικρὴ ἐντύπωση ἢ ἐλπίδα ὅτι τὸ μέλος ποὺ ζήτησε τὸ κείμενο (ποὺ τελικὰ ἔδωσες καὶ μπράβο σου, τὸ thanks μου δὲν ἀφορὰ στὸ κείμενο, ἀλλὰ στὴν κίνησή σου) θὰ προσεγγίσει ποτὲ τὴν θεωρία τῆς μουσικῆς ποὺ τοὺ πρότεινες; Ἂν ναι, μὲ τὸ καλό, τὸ εὔχομαι εἰλικρινά, διότι μὲ τὴ συγκεκριμένη προσέγγιση τῆς ψαλτικῆς προσωπικὰ συμφωνῶ, ἄσχετα ἂν καθῶς λένε στὴν πράξη σφάλω. Ἐπειδῆ ὄμως εἶμαι λίγο ἀπαιδιόδοξος, θὰ πρέπει νὰ ξέρεις ὅτι ἐὰν κάποιος τὸν ἀποτρέψει τελικὰ νὰ ἀσχοληθεῖ, αὐτὸς θὰ εἶσαι ἐσύ. Θὰ μοὺ πεῖς: καὶ τι μὲ νοιάζει στὸ φινάλε; Ἐὰν πραγματικὰ δὲν σὲ νοιάζει, μὴν ἀσχολεῖσαι ἐξ ἀρχῆς.

Ὁ κόσμος σήμερα δὲν θέλει νταβατζιλίκια, εἰρωνίες καὶ ελιτισμοὺς, αὐτὰ θὰ τὰ ἀποφύγει ἀπὸ ἀντίδραση, ἀκόμη κὶ ἂν τὸν ὀδηγοῦν στὸν σωστὸ δρόμο, παραδείγματα πρὸς μίμησιν ψάχνει.

Ἐὰν θέλουν οἱ συντονιστὲς ἂς διαγράψουν ἢ ἂς μετακινήσουν, οὔτως ἢ ἄλλως εἶμαι ἐκτὸς θέματος.

 

[evangelos]

... Ἔχεις τὴν παραμικρὴ ἐντύπωση ἢ ἐλπίδα ὅτι τὸ μέλος ποὺ ζήτησε τὸ κείμενο (ποὺ τελικὰ ἔδωσες καὶ μπράβο σου, τὸ thanks μου δὲν ἀφορὰ στὸ κείμενο, ἀλλὰ στὴν κίνησή σου) θὰ προσεγγίσει ποτὲ τὴν θεωρία τῆς μουσικῆς ποὺ τοὺ πρότεινες; ...

Είπα όσα έγραψα τα έγραψα για όσους διαβάζουν την σελίδα όχι για το συγκεκριμένο μέλος. Φόρουμ είναι, δεν είναι προσωπικός ο διάλογος.
Επειδή με αυτήν την μέθοδο ξύπνησα κι εγώ απευθύνομαι σε όσους έχουν τα ίδια μυαλά με εμένα ή τον Μιχαλάκη ή τον Βάιο ή τον Γιάννη ή... κλπ εκεί απευθύνομαι. Οι υπόλοιποι με τα μυαλά που θέλουν να κουβαλάνε αν δεν τα αλλάξουν αποκλείεται να πάνε στο διαφορετικό, γιατί το διαφορετικό θέλει να ταπεινωθείς θέλει να πεις "ΟΚ είμαι φάλτσος μάθε με εσύ με τον τρόπο που ξέρεις" αν το πεις αυτό τότε πέρασες την μάντρα που είσαι κλεισμένος.

 

[domesticus]

Πόρτα στο φόρουμ ρίχνουν μόνο οι πορτιέρηδες και ο μανέστρος αυτού, όχι τα απλά μέλη.

Ὑπάρχουν πολλῶν εἰδῶν ... πόρτες ...

 

[evangelos]

Ὑπάρχουν πολλῶν εἰδῶν ... πόρτες ...

δυό πόρτες έχει η ζωή όλες τις άλλες τις φτιάχνουμε με το μυαλό μας
και δεν έδωσα σε κανέναν πόρτα αυτός την έφτιαξε με την φαντασία του και αποφάσισε να την κλείσει αφήνοντας πίσω αυτό που θεώρησε ότι τον ενοχλεί.
Κι όσοι δίνουν και καλά πόρτα και αποκλείουν ανθρώπους δεν την τρώνε αυτοί που υποτίθεται την τρώνε αλλά οι ίδιοι που την σερβίρουν.

 

[antonios]

Ήμουν κι εγώ στο σπήλαιο και θεωρούσα τις σκιές πραγματικότητα, αν δεν απαρνιέσαι κάθε τόσο στην ζωή αυτό που θεωρείς "αλήθεια" αν δεν δεις και δεν δοκιμάσεις αυτό που σου έχουν για απαγορευμένο για τρελό θα είσαι για πάντα στο σπήλαιο και "χαρούμενος" με τις σκιές σου
Το ξέρω δεν ζήτησε καμία άποψη ο άνθρωπος, αφορμή παίρνω πάντα για να γράφω κάποια πράγματα, γιατί εδώ διαβάζουν κι άλλοι, για αυτούς τους άλλους τα γράφω αυτά. Όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για την μουσική θα απαρνηθεί τον εαυτό του, τον δάσκαλό του, εμένα και θα ψάξει την αλήθεια. Η αλήθεια δεν είναι συνήθως στο καθώς πρέπει ύφος, και στις μεγάλες αίθουσες, η αλήθεια είναι έξω από όλα όσα θεωρούμε δεδομένα και φυσιολογικά επειδή είναι αποδεκτά από μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων ή επειδή το λέει ένας από θέση εξουσίας, το υπουργείο ή η τηλεόραση.
Ψάξε και θα βρεις αν σε ενδιαφέρει η αλήθεια
Αλλιώς πάρε το δίπλωμα σου κάνε ότι σου λένε κάνε τα ταξιδάκια σου και ζήσε όμορφα

Συμφωνώ απόλυτα Ευάγγελε, αλλά ελπίζω πως συμφωνείς κι εσύ πως αυτό δεν γίνεται μια φορά και τέρμα.

Πρέπει να είσαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να απαρνηθείς αυτό που θεωρείς «αλήθεια» (ακόμα κι αν δεν χρειαστεί να το κάνεις).

Πάντα!!! το λέω και πιο πάνω αν πρόσεξες συμφωνώ απολύτως
Αν βγεις από μια αίθουσα του σπηλαίου μπορεί να πέσεις σε άλλη αίθουσα καλύτερη μεν αλλά κι εκεί να υπάρχει καμουφλαρισμένο το ψέμα πάντα να είμαστε άπιστοι Θωμάδες ώστε να είμαστε πραγματικά πιστοί κι όχι πρόβατα.

Ο πλατωνικός μύθος του σπηλαίου έχει πολλές αναγνώσεις, και κάποιες σύγχρονες έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αλλά νομίζω πως κατά την αφήγηση γίνεται σαφές πως αν βγεις, βγήκες και το ξέρεις. Η δυνατότητα να στέκεσαι κριτικά απέναντι στις πεποιθήσεις σου, ακόμα κι αν τις έχεις αποκτήσει με πολύ κόπο και εργασία, είναι άλλο πράγμα και ομολογουμένως δύσκολο…

 

[evangelos]

Ο πλατωνικός μύθος του σπηλαίου έχει πολλές αναγνώσεις, και κάποιες σύγχρονες έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αλλά νομίζω πως κατά την αφήγηση γίνεται σαφές πως αν βγεις, βγήκες και το ξέρεις. Η δυνατότητα να στέκεσαι κριτικά απέναντι στις πεποιθήσεις σου, ακόμα κι αν τις έχεις αποκτήσει με πολύ κόπο και εργασία, είναι άλλο πράγμα και ομολογουμένως δύσκολο…

αυτό λέμε Αντώνη να καθόμαστε κριτικά απέναντι στις πεποιθήσεις μας.
Τα τελευταία 20 χρόνια πόσοι έχουν κρίνει και αναθεωρήσει από εδώ τις πεποιθήσεις τους; Πόσοι έχουν φύγει και απαρνηθεί το βόλεμα τους όταν είδαν το ψέμα για το δρόμο προς την αλήθεια;
Όσοι θέλουν να πουν κάτι απαντούν επί της ουσίας. Μην ανακυκλώνουμε τα ίδια χάριν εντυπώσεων, ξέρει ο κόσμος πόσες φορές έχω κάτσει κριτικά απέναντι στις απόψεις μου, τις οποίες εκθέτω εδώ στο χωνευτήριο του φόρουμ για να καθαριστούν. Πείτε την άποψη σας και τα επιχειρήματα σας χωρίς πνευματικές νουθεσίες και τα ισχυρότερα επιχειρήματα θα επικρατήσουν όπως έχει γίνει μέχρι σήμερα.

 

[haris1963]

Κατά κάποιο τρόπο συμφωνώ με όλους! Και με το Βαγγέλη (ακόμα και με τον άκομψο αρχικό τρόπο του), και με το Νεκτάριο, και με τον domesticus, και με τον Γιώργο, και με τον Χρήστο και με τον Αντώνη. Ή μάλλον καταλαβαίνω και συμφωνώ με τον τρόπο που τοποθετείται ο καθένας.
Όλες οι απόψεις και οι προσεγγίσεις χρειάζονται και μάλιστα εκφρασμένες με την ιδοσυγκρασία του καθενός!
Δε συμφωνώ με τον ευγενέστατο φίλο που έθεσε το αρχικό ερώτημα, ότι δηλαδή σκέφτεται να μην ξαναγράψει. Στο κάτω κάτω μια παρέα είναι το φόρουμ. Υπάρχουν παρέες χωρίς γκρινιάρηδες, χωρίς κόντρες, χωρίς πειράγματα; Ας μην αφήνουμε την ενοχλημένη (για το δημόσιο χαρακτήρα των σχολίων) περηφάνεια, να καθορίζει τις αποφάσεις μας.

Υγ1. Διαιωνίζοντας ένα παλαιό λάθος, εξακολουθούν πολλοί ακόμα και σήμερα, να ονομάζουν συνεπτυγμένο τον τετράσημο. Συνεπτυγμένος είναι ο δίσημος (ή και τρίσημος) με κινήσεις που η καθεμιά έχει 2 χρόνους .
Υγ2. Γιώργο, η "κάποια κανονικότητα" ΔΕΝ είναι ρυθμός. Ρυθμός είναι η ΣΥΝΕΠΗΣ επανάληψη του μέτρου ό,τι κι άν είναι αυτό. Αλλιώς έχουμε μεν χρόνο, αλλά όχι ρυθμό. Στην εκκλ. βυζ. μουσική ρυθμός ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Οι θέσεις και το ποιητικό κείμενο καθορίζουν τα διάφορα παραγόμενα μέτρα, που εκουσίως δεν επαναλαμβάνονται κανονικά.

 

[Γιώργος Μ.]

Υγ2. Γιώργο, η "κάποια κανονικότητα" ΔΕΝ είναι ρυθμός. Ρυθμός είναι η ΣΥΝΕΠΗΣ επανάληψη του μέτρου ό,τι κι άν είναι αυτό. Αλλιώς έχουμε μεν χρόνο, αλλά όχι ρυθμό. Στην εκκλ. βυζ. μουσική ρυθμός ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Οι θέσεις και το ποιητικό κείμενο καθορίζουν τα διάφορα παραγόμενα μέτρα, που εκουσίως δεν επαναλαμβάνονται κανονικά.

Ευχαριστώ, Χάρη!

Γνωρίζεις ότι ούτε κι εδώ υπάρχει απόλυτη ομοφωνία (και αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε ενιαία αντίληψη, ούτε ενιαίος ορισμός περί ρυθμού).

Δεν είναι εδώ το κατάλληλο thread, και ίσως πρέπει να μεταφερθεί, αλλά θα πω δυο λόγια. Ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι τον ρυθμό είναι υπερκείμενος του χρόνου και στηρίζεται στην εναλλαγή τονισμένου χρόνου-άτονου χρόνου. Αυτό περίπου που κάνει η κίνηση του χεριού. (Ασφαλώς ο ψαλτικά πιο οικείος και καθημερινός τρόπος να το περιγράψει κανείς αυτό είναι λέγοντας: «κρατάω/χτυπάω χρόνο» ή «αυτός ο ψάλτης δεν έχει χρόνο» κ.λπ.)

Το ότι αυτή η εναλλαγή όντως δεν γίνεται με απόλυτη κανονικότητα, όπως π.χ. στο τραγούδι (ακριβώς λόγω του ρυθμοτονικού κειμένου και των μουσικών θέσεων), δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει μια δεσπόζουσα κανονικότητα σε βαθεία δομή. Σε επιφανειακή δομή, στην έκφραση, υπεισέρχεται η προσπάθεια του ψάλτη να ακολουθήσει τον γραμματικό τονισμό δίνοντας μεγαλύτερη ή μικρότερη έμφαση. (Δεν το κάνουν αυτό όλοι οι ψάλτες, και καλώς ή κακώς, δεν το κάνουν όλοι οι πατριαρχικοί. Έτσι τουλάχιστον ακούω).

Μπορώ όμως να καταλάβω πλήρως αυτό που λες εσύ και ο Βαγγέλης μέσω του Νεραντζή, όταν διδάσκει: «ενώ ψυχή της κοσμικής μουσικής είναι ο ρυθμός, ψυχή της εκκλησιαστικής μουσικής είναι ο χρόνος». Αυτό όμως είναι μάλλον μια διαφορά στην εστίαση, όχι μια καθολική άρνηση της έννοιας του ρυθμού στην εκκλησιαστική μουσική.
Είναι σαν να λέει ο δάσκαλος: δεν είναι ο ρυθμός το σήμα κατατεθέν, το ειδοποιό χαρακτηριστικό στην ψαλτική, όπως είναι φερ' ειπείν στους χορούς.

Γνωρίζω πως αυτή δεν είναι η μόνη θέση, πολύ περισσότερο ούτε η γενικά αποδεκτή. Επίσης γνωρίζω ότι υπάρχει και μια ευρύτερη θεώρηση του ρυθμού, αυτή που δέχεται ο Καράς και άλλοι.

Εξακολουθεί δηλαδή να είναι ένα κάπως ρευστό θέμα, τόσο σε επίπεδο ορολογίας και κοινής αντίληψης, όσο -πολύ περισσότερο- σε επίπεδο ψαλτικής πράξης.

 

[Ηλίας Παπαδόπουλος]

Ο χωρισμός του μουσικού κειμένου σε μέτρα, έστω και με υποκειμενική αντίληψη του αριθμού των χρόνων του κάθε μέτρου, μάλλον δεν έχει καμία χρησιμότητα.
Όμως, σε κάποιο χρονική περίοδο της μαθητείας μου, μου ήτανε χρήσιμο στο να μπορέσω να διακρίνω και να απομνημονεύσω τις μουσικές φράσεις, εντρυφώντας έτσι στη μορφολογία του μαθήματος, και κατά συνέπεια στην ερμηνεία του.
Σε αυτό το επίπεδο λοιπόν, και μόνο, συμφωνώ με το αρχικό αίτημα του φίλου. Κάποια στιγμή βέβαια στην πορεία μόνος του θα σταματήσει να σημειώνει τα μέτρα αφού πλέον θα του είναι άχρηστο, καθώς θα τον καθοδηγούν τα μουσικά σημάδια όπως ορθώς λέει ο Βαγγέλης.
Το ίδιο βέβαια πιστεύω και για την σημείωση των έλξεων, των αναπνοών, και όλων των άλλων βοηθητικών σημαδιών που μπορεί ο καθένας σε προσωπικό επίπεδο να χρησιμοποιεί.

ΥΓ
Υπάρχει, έστω και υποκειμενικά:
1. Το ψέμα με αγένεια
2. Το ψέμα με ευγένεια
3 . Η αλήθεια με αγένεια
4 . Η αλήθεια με ευγένεια.

Νομίζω ότι όλοι στο Φόρουμ συμφωνούν ότι η επιλογή νούμερο τέσσερα είναι η πιο όμορφη.