Τό σημαντικό σ᾿ αὐτό τό τυπικό σχετικά μέ τά ἐφύμνια (ὅπως μοῦ ἔχει ὑποδείξει ὁ Μανόλης) εἶναι αὐτό πού θά διαβάσετε στήν ἐπισύναψη:
View attachment ΜΕΣΣΗΝΗΣ σ.297.doc
Τή θεολογική ἑρμηνεία, ἄς τήν πεῖ ὁ ἴδιος.
Τυπικόν Μεσσήνης (Codex Messinensis Gr. 115, A.D. 1131)
- Thread starter Roumelis Ioannis
- Start date
Τό σημαντικό σ᾿ αὐτό τό τυπικό σχετικά μέ τά ἐφύμνια (ὅπως μοῦ ἔχει ὑποδείξει ὁ Μανόλης) εἶναι αὐτό πού θά διαβάσετε στήν ἐπισύναψη:
View attachment ΜΕΣΣΗΝΗΣ σ.297.doc
Τή θεολογική ἑρμηνεία, ἄς τήν πεῖ ὁ ἴδιος.
Κάτι ἄσχετο μέ αὐτό τό τυπικό, ἀλλά σχετικό γενικότερα μέ αὐτό τό ἐφύμνιο. Γνωρίζουμε ὅτι εἰσήχθησαν αὐτά τά ἀντίφωνα ἀπό τόν ᾀσματικό ἑσπερινό. Ἐκεῖ αὐτό τό ἐφύμνιο ὑπάρχει μέ τό —σέ κάθε περίπτωση— χαρακτηριστικό. Στήν ᾀσματική ὅμως Τριθέκτη, ὅπου πάλι συναντᾶμε τρία ἀντίφωνα μέ ἀνάλογα ἐφύμνια, αὐτό τό ἐφύμνιο ὑπάρχει χωρίς χαρακτηριστικό· δηλαδή:
Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ψάλλοντάς σοι, ᾿Αλληλούϊα.
Δέν θά μποροῦσε κάποιες φορές νά λέγεται καί ἔτσι;
Πρόκειται γιὰ ἀρχέτυπες διατάξεις (ARRANZ M., Le Typicon du monastere du saint -Sauveur a Messine (Τυπικό - τῆς στουδιτικῆς οἰκογένειας – τῆς ὀρθόδοξης μονῆς τοῦ Σωτῆρος Μεσσήνης Σικελίας, χειρόγραφο τοῦ 1131), στὸ Orientalia Christiana Analecta 185, Roma 1969 σ. 296, ΦΟΥΝΤΟΥΛΗ Ι. Μ. Αἱ ἀκολουθίαι τῶν ὡρῶν τοῦ νυχθημέρου κατὰ τὸ ὡρολόγιον τῆς Κρυπτοφέρρης, ἐν συγκρίσει πρὸς τὸ Κωνσταντινουπολιτικὸν ὡρολόγιον στὸ La chiesa greca in Italia dall’ VIII al XVI secolo ( = Italia Sacra 21 Padua 1972) σ. 585, ΜΠΑΛΑΓΕΩΡΓΟΥ Δ. Ἡ ψαλτικὴ παράδοση τῶν ἀκολουθιῶν τοῦ βυζαντινοῦ κοσμικοῦ τυπικοῦ 2001 σ. 269, Γ. Στάθη Ἐγκαίνια σ. 37).
Last edited:
Αὐτό, λοιπόν, τό τυπικό, ὅπως καί τῆς Εὐεργέτιδος, διασῴζουν ἀρχαϊκά στοιχεῖα.
Ἄρα τά ᾀσματικά στοιχεῖα εἶναι παλαιότερα καί μᾶς δίνουν λύσεις καί μᾶς ἐξηγοῦν πολλά πού διατάσσονται στά μοναχικά τυπικά καί δή τά σαββαϊτικά (καθώς καί στά πατριαρχικά) καί στίς ἐξ αὐτῶν παγιωθεῖσες ἀκολουθίες τοῦ νυχθημέρου, ὅπως αὐτές ἐκτίθενται στά ἐν χρήσει Ὡρολόγια καί ἄλλα λειτουργικά βιβλία.
Ἄρα τά ᾀσματικά στοιχεῖα εἶναι παλαιότερα καί μᾶς δίνουν λύσεις καί μᾶς ἐξηγοῦν πολλά πού διατάσσονται στά μοναχικά τυπικά καί δή τά σαββαϊτικά (καθώς καί στά πατριαρχικά) καί στίς ἐξ αὐτῶν παγιωθεῖσες ἀκολουθίες τοῦ νυχθημέρου, ὅπως αὐτές ἐκτίθενται στά ἐν χρήσει Ὡρολόγια καί ἄλλα λειτουργικά βιβλία.
Τότε ὄχι μόνον ὁ εἱρμός ἀλλά καί ἕνα τροπάριο πρέπει νά διπλασιάζεται.
Ὄντως πρέπει νά ἔχεις δίκιο γιά τόν περιορισμό τῶν τροπαρίων αὐτοῦ τοῦ τυπικοῦ ἐν συγκρίσει μέ τό ΤΑΣ. Ἄλλωστε εἶναι στουδιτικό. Δέν γνωρίζω περισσότερα συγκριτικά, ἀλλά κάτι γράφει στήν προθεωρία, σελ. XXXVII (πού δέν καταλαβαίνω), ἀλλ᾿ ἐνδεικτικότερη εἶναι ἡ διάταξη στή σελ. 8, R-47, πού ἐπισυνάπτω.
Σημ.: Ἡ φράση «μετὰ τὸ Δόξα καὶ νῦν» σημαίνει «μετὰ τοῦ Δόξα καὶ νῦν», ὅπως ὀρθῶς γράφεται σέ μία περίπτωση.
Ὄντως πρέπει νά ἔχεις δίκιο γιά τόν περιορισμό τῶν τροπαρίων αὐτοῦ τοῦ τυπικοῦ ἐν συγκρίσει μέ τό ΤΑΣ. Ἄλλωστε εἶναι στουδιτικό. Δέν γνωρίζω περισσότερα συγκριτικά, ἀλλά κάτι γράφει στήν προθεωρία, σελ. XXXVII (πού δέν καταλαβαίνω), ἀλλ᾿ ἐνδεικτικότερη εἶναι ἡ διάταξη στή σελ. 8, R-47, πού ἐπισυνάπτω.
Σημ.: Ἡ φράση «μετὰ τὸ Δόξα καὶ νῦν» σημαίνει «μετὰ τοῦ Δόξα καὶ νῦν», ὅπως ὀρθῶς γράφεται σέ μία περίπτωση.
Χριστὸς ἀνέστη καὶ Χρόνια Πολλά. Μία σημείωσις σημαντικοτάτη, τὸ Τυπικὸν τῆς Μεσσήνης τοῦ ἔτους 1131, ἔχει ἐξεταστεῖ παλαιογραφικῶς ἑσχάτως ἐκ τοῦ RE MARIO "-ILTYPIKON DEL S SALVATORE DE LINGUA PHARI COME FONTE PER LA STORIA DELLA BIBLIOTECA DEL MONASTERO" ὅπου τίθεται ἀμφιβολία γιὰ τὸ 1131 καὶ ἔχει χρονολογηθεῖ κάποια χρόνια πιὸ μετὰ τοῦ 1131 (ἀτυχῶς διάβασα τὸ ἄρθρο πρὶν χρόνια, καὶ δὲν θυμάμαι ἀκριβῶς τὴν χρονολογίαν, ὅταν τὸ ξαναδιαβάσω θὰ τὴν συμπληρώσω).