Δεν είναι αυτό, είναι ότι από τους γείτονες ΛΕΙΠΕΙ Η ΨΥΧΗ και όσο και να προσπαθούν ΔΕΝ ΑΔΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΣ σε ΚΑΜΙΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ.
Αυτό μάλλον εννοεί, ας γράψει αναλυτικώτερα.
Έχω ακούσει άπειρα από αυτούς και επιμένω στην άποψή μου αυτή.
Δεν είμαι και ειδικός αλλά επειδή πριν πολλά χρόνια είχα κολλήσει στην "τούρκικη" μουσική και είχα κάνει και ανατολή ας πω την άποψή μου ίσως και λανθασμένη.
Στην περιοχή μεταξύ Ελλάδος και ανατολής υπάρχουν 5-10 ονόματα.
1. Σμύρνη. Η μεγάλη σχολή των εθνών.
2. Φεηρουζ. (άλλη η Φεηρουζ και άλλη η Κεηρουζ η μοναχή)
Τη Φεηρουζ τη γνώρισα στον Λίβανο και όταν είπε ένα κομμάτι του Πέτρου Λαμπαδαρίου όλοι ψιλοσκουπίσαν κάποιο δάκρυ.
Την άκουσα πάλι πρόπερσι στο Ηρώδειο. Ακίνητη, σοβαρή και παρόλη την ηλικία της η φωνή ήταν ... αγγελική. Το Ηρώδειο ήταν πλήρες από ελαχίστους έλληνες αφού η πλειονότητα πήρε το αεροπλάνο από τα πέρατα της γης για να ακούσει Φεηρουζ. (κάπου την αδίκησαν και οι μικροφωνικές. Θα είχε άλλο άκουσμα αν τραγουδούσε χωρίς μικρόφωνο στην Επίδαυρο, αλλά που να καταλάβουν οι άμουσοι που κυβερνούν).
3. Κουλτσουκ, αν το προφέρω καλά, η αιγύπτια τραγουδίστρια στην οποία οφείλει πολλά το ελληνικό λαικό τραγούδι.
4. Οι μέχρι Καζαντίδη και Περπινιάδη έλληνες και ελάχιστοι τούρκοι, Μπουλεντίν, Νουρεντίν κ.α.
Την αποκλειστικότητα στα μουσουλμανικά κράτη την έχουν η Φεηρουζ και η Κουλτσούκ. (Δηλ. αν παει κάποιος στο παζάρι, αυτές θα ακούσει στα μεγάφωνα)
Την αποκλειστικότητα στο Ισραήλ την έχει ο Καζαντζίδης , η Αλεξίου και ο Νταλάρας.
Εβαλα πρώτη τη Σμυρναίικη σχολή.
Υπήρχε και η Πολίτικη εξ ίσου θαυμαστή.
Αλλά πιστεύω αυτό που λέει ο Ευθύμιος ότι είχαν ψυχή οι Σμυρνιοί.
Αυτό φαίνεται από τις πρώτες νότες στην εισαγωγή του τραγουδιού και από το ύφος το μεγαλοπρεπές με αβίαστους λαρυγγισμούς.
