Πέτρος Πελοποννήσιος και Δερβίσηδες

[Vladimir]

[Σημείωμα συντονιστή (ΔΚ)] Μεταφέρθηκε μαζί με τα επόμενα μηνύματα από το θέμα Προτομή κυρ Πέτρου Λαμπαδαρίου-Λακεδαιμονίου στη Σπάρτη.

Αγαπητοί φίλοι, τι μου θυμίζετε τώρα!!
Το 1971 ευρισκόμενος στη Σπάρτη (ΚΕΕΜ), είχα δει τη συγκεκριμένη προτομή του κυρ. ΠΕΤΡΟΥ.
Μου έκαμαν εντύπωση οι χαραγμένοι στη στήλη στίχοι. Τους είχα κρατήσει σε σημείωση, τους βρήκα και τους μεταφέρω για να υπάρχουν στο φόρουμ.
"Την ηδύφωνον μουσικής αηδόνα, ασματικόν τέττιγα της Εκκλησίας, τον Μουσικόν νουν ον εγνώρισε τέχνη, άλλον μελωδόν Λαμπαδάριον Πέτρον".
(Συγγνώμη για το μονοτονικό).

Είναι γνωστοί οι στοίχοι αυτοί. Ο Παπαδόπουλος τους αναφέρει στις "Συμβολές" του (βλ. το συνημμένο). Αλλά έχει ενδιαφέρον - έτσι και είναι άγνωστος ο συγκεκριμένος τόπος που έχει ενταφιασθή ο Πέτρος; Ή είναι γνωστός τώρα; Έχει κανείς καμιά πληροφορία;

 

[π. Μάξιμος]

Είναι γνωστοί οι στοίχοι αυτοί. Ο Παπαδόπουλος τους αναφέρει στις "Συμβολές" του (βλ. το συνημμένο). Αλλά έχει ενδιαφέρον - έτσι και είναι άγνωστος ο συγκεκριμένος τόπος που έχει ενταφιασθή ο Πέτρος; Ή είναι γνωστός τώρα; Έχει κανείς καμιά πληροφορία;

Διαβᾶστε καί τίς δύο τελευταῖες σελίδες τοῦ Β΄ Τόμου (447 καί 448 τοῦ pdf) αὐτοῦ τοῦ ἔργου.

ΥΓ. Ὅποιος μπορεῖ, ἄς τίς ἀπομονώσει γιά νά μποῦν σ᾿ αὐτό τό θέμα.

 

[ptz]

Διαβᾶστε καί τίς δύο τελευταῖες σελίδες τοῦ Β΄ Τόμου (447 καί 448 τοῦ pdf) αὐτοῦ τοῦ ἔργου.

ΥΓ. Ὅποιος μπορεῖ, ἄς τίς ἀπομονώσει γιά νά μποῦν σ᾿ αὐτό τό θέμα.

Απο ότι θυμάμαι τότε στα νεανικά χρόνια που είχα διαβάσει το βιβλίο του Παπαδόπουλου,η κηδεία του είχε γίνει στην Κωνπολη και μάλιστα οι δερβίσηδες είχαν ζητήσει εις ένδειξιν τιμής να παρευρεθούν εντός του Πατριαρχικού Ναού,αλλά ο Πατριάρχης τους παρεκάλεσε να μεταβούν στον τάφο του,οπερ και έπραξαν,παίξαντες μέλη κατάλληλα προς τιμήν του με πλαγίαυλους.Και φαντάζομαι ότι θα ενταφιάσθηκε στην Κωνπολη. Αλήθεια τι εκτίμησης έχαιρε και τι μουσικό ανάστημα πρέπει να είχε.ΟΜΩΣ υπάρχει το παραμικρό από άκουσμα εξωτερικής μουσικής στο πελώριο έργο του???........

 

[π. Μάξιμος]

Απο ότι θυμάμαι τότε στα νεανικά χρόνια που είχα διαβάσει το βιβλίο του Παπαδόπουλου,η κηδεία του είχε γίνει στην Κωνπολη και μάλιστα οι δερβίσηδες είχαν ζητήσει εις ένδειξιν τιμής να παρευρεθούν εντός του Πατριαρχικού Ναού,αλλά ο Πατριάρχης τους παρεκάλεσε να μεταβούν στον τάφο του,οπερ και έπραξαν,παίξαντες μέλη κατάλληλα προς τιμήν του με πλαγίαυλους.Και φαντάζομαι ότι θα ενταφιάσθηκε στην Κωνπολη. Αλήθεια τι εκτίμησης έχαιρε και τι μουσικό ανάστημα πρέπει να είχε.ΟΜΩΣ υπάρχει το παραμικρό από άκουσμα εξωτερικής μουσικής στο πελώριο έργο του???........

Κύριε Τζανάκο,
Δέν παραπέμπω ἐγώ στόν Παπαδόπουλο, ἀλλά στόν Β΄ Τόμο «Μουσική Βιβλιοθήκη, Εν Κωνσταντινουπόλει, 1868» καί στίς σελ. 447 καί 448 τοῦ pdf, πού ὅποιος μπορεῖ ἄς τίς ξεχωρίσει.
Καί βέβαια ἐτάφη στήν Κωνσταντινούπολη «ἐν τῷ ἐκτός τῆς Χαρσίας Πύλης (Ἐγρί καποῦ) νεκροταφείῳ».
Γι᾿ αὐτά πού λέτε καί ἄλλα διαβᾶστε
http://www.phys.uoa.gr/~nektar/arts/music/petros_peloponnhsios.htm
http://www.ec-patr.net/history/PetrosLambadarios.htm
orthodoxwiki.org

ΥΓ. Τό θέμα αὐτό πρέπει νά πάει καί στήν Ἱστορία.

 

[haris1963]

Αλήθεια τι εκτίμησης έχαιρε και τι μουσικό ανάστημα πρέπει να είχε.ΟΜΩΣ υπάρχει το παραμικρό από άκουσμα εξωτερικής μουσικής στο πελώριο έργο του???........

Υπάρχουν αρκετές πληροφορίες για τον Πέτρο, στο πολύ καλό βιβλίο των Χρίστου Τσιαμούλη και Παύλου Ερευνίδη "Ρωμηοί συνθέτες της Πόλης" (εκδ. Δόμος), στο εκτενές άρθρο που υπογράφει ο Π. Ερευνίδης.

Παραθέτω το κομμάτι που αναφέρεται στον Πέτρο, καθώς και ένα από τα έργα που του αποδίδονται. Στο βιβλίο εκτός από αυτό το κομμάτι (Νιχαβέντ Σεμάι) περιλαμβάνονται άλλα 4 έργα εξωτερικής μουσικής από τον Πέτρο (Νιχαβέντ Πεσρέφι, Πέικ-ι Σαφά Πεσρέφι, Ιράκ Μπεστέ και Χιτζαζκιάρ Σεμάι).

ΧΣ

 

[haris1963]

...ἀλλά στόν Β΄ Τόμο «Μουσική Βιβλιοθήκη, Εν Κωνσταντινουπόλει, 1868» καί στίς σελ. 447 καί 448 τοῦ pdf, πού ὅποιος μπορεῖ ἄς τίς ξεχωρίσει.

Ιδού:

 

[Hristakis]

Αλήθεια τι εκτίμησης έχαιρε και τι μουσικό ανάστημα πρέπει να είχε.ΟΜΩΣ υπάρχει το παραμικρό από άκουσμα εξωτερικής μουσικής στο πελώριο έργο του???........

"Εμ εδώ σε θέλω" που λέμε...έζησε σε ένα περιβάλλον ισλαμικό η Τουρκοκρατούμενο αν θέλετε. Άκουγε πεντάκις την ημέρα χοτζάδες και αυτό αποτελούσε στοιχείο της καθημερινότητας του (όποιοι έχουν πάει στην Πόλη καταλαβαίνουν τι εννοώ). Διετέλεσε δάσκαλος ονομαστός και περίφημος όχι μόνο των δικών του Ρωμηών, αλλά και των δερβίσιδων της Πόλης, καθώς και των Αρμενίων (υπάρχει η άποψη ότι η μουσική στενογραφική σημειογραφία των Αρμενίων είναι δημιούργημα δικό του). Χειριζόταν όργανο μουσικό και συνέθετε κομμάτια για το παλάτι του Σουλτάνου όπως επίσης κοσμικά τραγούδια της εποχής του τις λεγόμενες "Μισμαγιές".
Και όμως στις εκκλησιαστικές του συνθέσεις αποτέλεσε και θα αποτελεί αξεπέραστο κλασσικό πρότυπο τόσο που από τους ιστορικοφιλολόγους της ψαλτικής χαρακτηρίστηκε ως "τέταρτη πηγή της βυζαντινής μουσικής"...αρκεί κάποιος να δει τα κλασσικά του έργα όπως το Αναστασιματάριο και το ειρμολόγιο, όχι όμως στην διασκευή του Ιωάννου αλλά την πρώτη εκείνη έκδοση (τα οποία πολλοί τα ονομάζουν "άδεια", "υπερβολικά απλά", "φτωχά" και άλλα που ντρέπομαι να αναφέρω...οι σύγκριση με το σήμερα? είναι το λιγότερο απογοητευτική...

 

[Vladimir]

Διαβᾶστε καί τίς δύο τελευταῖες σελίδες τοῦ Β΄ Τόμου (447 καί 448 τοῦ pdf) αὐτοῦ τοῦ ἔργου.

Καί βέβαια ἐτάφη στήν Κωνσταντινούπολη «ἐν τῷ ἐκτός τῆς Χαρσίας Πύλης (Ἐγρί καποῦ) νεκροταφείῳ».

Ναι, το είδα. Φαίνεται ότι είναι αντιγραμμένο (και συντετμημένο) από το έργο του Γ. Παπαδόπουλου. Αλλά εννοούσα το συγκεκριμένο μνήμα του σ΄αυτο το νεκροταφείο.

 

[EIRYK EMNOSHELE]

Πέτρος ο Πελοποννήσιος

Από Musipedia

(Κάτω Κολίνες Αρκαδίας ή Λακωνία, περ. 1730 - Κων/πολις 1777). Διαπρεπήςλαμπαδάριος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας και μελοποιός (γνωστός και ως Πέτρος ο Λαμπαδάριος).


Με αφορμή έναν σύνδεσμο που μας παρέθεσε ο Δημήτρης εδώ: http://www.psaltologion.com/showthread.php?t=815 διάβασα ένα άρθρο για τον Πέτρο Πελοποννήσιο.

Μου έκανε εντύπωση η σχέση του με τους Δερβίσηδες. Έτσι ψάχνοντας σε άλλη σελίδα http://www.e-zine.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=149 με άρθρο αποκλειστικά για τους δερβίσηδες και τα μοναστικά τάγματα της ανατολής είδα να γράφει:

Ο πρωτοψάλτης και συνθέτης της βυζαντινής μουσικής του 18ου αιώνα Πέτρος ο Λαμπαδάριος έψελνε στα μοναστήρια των Δερβίσηδων Μεβλεβί, οι οποίοι μάλιστα τον συνόδεψαν στην κηδεία του και χόρεψαν τον ιερό χορό. Τον έθαψαν με τον ιερό αυλό – Νέι στα χέρια του, κάτι που σήμαινε πως τον δέχθηκαν ως Δερβίση μοναχό.
Υπάρχει περίπτωση ο .. «μέγιστος των μουσ/δασκάλων του 18ου αι. και ίσως ολόκληρης της μετά την Άλωση εκκλ. Μουσικής Ιστορίας» να ήταν κρυπτο… μουσουλμάνος;

Τι λένε;

 

[π. Μάξιμος]

Διάβασε αὐτό τό θέμα
http://www.analogion.com/forum/showthread.php?t=4314​

 

[EIRYK EMNOSHELE]

opppps
H μηχανή αναζήτησης με ξεγέλασε!
Πρέπει να γράφω τις λέξεις κλειδιά σε διάφορες πτώσεις για να δω αν υπάρχει κάποιο θέμα.

Ως Πέτρος Πελοποννήσιος ή ως δερβίσης δε μου φανέρωσε αυτή τη σελίδα που μου δείξατε.

Συγνώμη.

 

[haris1963]

[Σημείωμα συντονιστή (ΔΚ)] Μεταφέρθηκε μαζί με τα επόμενα μηνύματα από το θέμα «Λογοτεχνία και Ψαλτική».

...Φαίνεται πως ο ερωτικός ποιητικός λόγος, ήταν το είδος εκείνο με το οποίο ασχολήθηκαν περισσότερο οι ψάλτες όλων των εποχών, όπως μπορούμε σήμερα να διαπιστώνουμε από τις πρώτες σχετικές έρευνες.

Σχετικά με τα πιο πάνω ποιήματα... η έμμετρη "διαμάχη" του Ιακώβου και του Πέτρου (των Πελοποννησίων) για τα μάτια μιας Φαναριώτισσας. Σχολιάζει σχετικά ο Γιάννης Πλεμμένος σε δύο δημοσιεύσεις του στην εφημερίδα "Το Βήμα" (βλ. Εφημερίδα "Το Βήμα"/Γνώμες/Νέες Εποχές/28.5.2000, http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=114&artid=122689&dt=28/05/2000, και Εφημερίδα "Το Βήμα"/Γνώμες/Νέες Εποχές/18.7.1999, http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=114&artid=112814&dt=18/07/1999).

Αγαπητέ συνάδελφε, όντως ωραία και ενδιαφέροντα αυτά που μας παραθέτεις, ιδιαίτερα για τις προσωπικές και φιλολογικές πτυχές των γιγάντων της πατρώας μουσικής μας.

Θα μου επιτέψεις όμως να σημειώσω εδώ, ότι η άποψη του κ. Πλεμμένου, πως ο Πέτρος Πελοποννήσιος ήταν Δερβίσης, έχει αμφισβητηθεί με επιχειρήματα και σθένος. Μεγάλη μερίδα μάλιστα του ιεροψαλτικού κόσμου (μαζί και εγώ), θεωρεί πως αποτελεί ύβριν προς τον "Ασματικόν τέττιγα της Εκκλησίας" και προς τη μνήμη του, να κατατίθενται ατεκμηρίωτες υποθέσεις ως "νεώτερα στοιχεία", ακόμα κι αν προέρχοντα από την γραφίδα ενός καθηγητού.

ΧΣ

 

[dimitris]

Δερβίσης είναι βαθμός των Σούφι.
Διάβασα τα παραπάνω συνημμένα και μου κάνει εντύπωση η ταύτιση των σούφι με τον μουσουλμανισμό και την Τουρκία.
Είναι λάθος.
Οι σούφι κατασφαγιάσθησαν κατά χιλιάδες από τους τούρκους και διαλύθηκαν τα τάγματά τους κατόπιν υποδείξεως των μουσουμάνων χοτζάδων.
Ο πρώτος σούφι και διδάξας ο μεγάλος δάσκαλος ήταν έλληνας ο Ραμί (εκ του ρουμί=ρωμιός).
Ρωμιός σημαίνει ορθόδοξος χριστιανός κατά κύριο λόγο και έλλην όπως επικράτησε τα τελευταία χρόνια στην ανατολή.
Άρα οι σούφι δεν ήσαν μουσουλμάνοι ή ορθόδοξοι αλλά ανθρώποι που έψαχναν τη φιλοσοφία μέσω ασκήσεων και εγκρατείας.
Εγραφαν συνήθως ποιήματα ερωτικά. Σε πολλά κυριαρχεί η λέξη "ο Αγαπημένος". Κάτι σαν το άσμα ασμάτων του Σολομώντος υποθέτω και αρκετά όπως και τα παραπάνω ταιριάζουν. Εψαχναν να πλησιάσουν τον "Αγαπημένο".
Φυσικά δεν το έκρυβαν από τον Πατριάρχη (όπως ειπώθηκε) επειδή εφοβούντο αλλά το έκρυβαν από τους πάντες για να καταπολεμήσουν την έπαρση.
Οι σημερινοί "φολκλόρ σούφι" δεν γνωρίζω τι πιστεύουν.

 

[π. Μάξιμος]

ΥΓ. Ίσως να χρειάζεται δημιουργία νέου θέματος από τον διαχειριστή μας...

Ὑπάρχει ἐδῶ, καθώς καί ἐκεῖ πού παραπέμπω, καί ἔχεις γράψει καί σύ Χάρη...
Ὁπωσδήποτε αὐτά πρέπει νά συγκεντρωθοῦν στό ὑπάρχον θέμα τῶν βιογραφιῶν καί νά ἐξέλθουν τά ὅσα σχετικά ἀπό τό θέμα Ηχογραφήσεις τοῦ Ἱεροψάλτου Τζανάκου Παναγιώτη.

 

[π. Μάξιμος]

Δερβίσης είναι βαθμός των Σούφι.
Διάβασα τα παραπάνω συνημμένα και μου κάνει εντύπωση η ταύτιση των σούφι με τον μουσουλμανισμό και την Τουρκία.
Είναι λάθος.
Οι σούφι κατασφαγιάσθησαν κατά χιλιάδες από τους τούρκους και διαλύθηκαν τα τάγματά τους κατόπιν υποδείξεως των μουσουμάνων χοτζάδων.
Ο πρώτος σούφι και διδάξας ο μεγάλος δάσκαλος ήταν έλληνας ο Ραμί (εκ του ρουμί=ρωμιός).
Ρωμιός σημαίνει ορθόδοξος χριστιανός κατά κύριο λόγο και έλλην όπως επικράτησε τα τελευταία χρόνια στην ανατολή.
Άρα οι σούφι δεν ήσαν μουσουλμάνοι ή ορθόδοξοι αλλά ανθρώποι που έψαχναν τη φιλοσοφία μέσω ασκήσεων και εγκρατείας.
Εγραφαν συνήθως ποιήματα ερωτικά. Σε πολλά κυριαρχεί η λέξη "ο Αγαπημένος". Κάτι σαν το άσμα ασμάτων του Σολομώντος υποθέτω και αρκετά όπως και τα παραπάνω ταιριάζουν. Εψαχναν να πλησιάσουν τον "Αγαπημένο".
Φυσικά δεν το έκρυβαν από τον Πατριάρχη (όπως ειπώθηκε) επειδή εφοβούντο αλλά το έκρυβαν από τους πάντες για να καταπολεμήσουν την έπαρση.

Εἶσαι διαβασμένος, ἀλλά μέ ὑπερβολές, κάποιες ἀπό τίς ὁποῖες καί διέγραψες.
Σαφῶς οἱ σούφι εἶναι μωαμεθανοί τοῦ μυστικιστικοῦ ρεύματος, πού ἡ πρώτη του ἄνθηση παρατηρεῖται κατά τόν η΄ αἰ.. Ἐπηρεάστηκαν ἀπό τούς χριστιανούς ἀσκητές καί ἐρημῖτες τῆς Συρίας, Μεσοποταμίας καί Περσίας, ἀλλά καί ἀπό ἑλληνικές φιλοσοφικές ἰδέες, ἰδίων τῶν πλατωνικῶν καί πυθαγορείων. Ἡ Συρία ἦταν βασικό κέντρο τῶν νεοπλατωνικῶν φιλοσόφων.
Ὁ Jalal al- Din Rumi (θάνατος 1273 μ.Χ.) ὑπῆρξε ἕνας ἐκ τῶν συστηματικῶν τοῦ σουφισμοῦ καί ὄχι ὁ πρῶτος.
Οἱ δερβῖσες, ὡς μοναχικό μωαμεθανικό τάγμα πού ἐπηρέαζε τήν κοινωνία καί τήν πολιτική, ὄντως ἐξαρθρώθηκε ἐπί Κεμάλ Ἀτατούρκ (1925) καί τῶν διαδόχων του.

Περισσότερα: Ἀναστασίου Γιαννουλάτου, Ἰσλάμ, σ. 253 κ. ἑ..

 

[π. Μάξιμος]

Καί γιά τά δύο παραπάνω ὑπάρχει καί αὐτό τό θέμα
http://www.analogion.com/forum/showthread.php?t=717​

 

[Emmanouil Giannopoulos]

Θα μου επιτέψεις όμως να σημειώσω εδώ, ότι η άποψη του κ. Πλεμμένου, πως ο Πέτρος Πελοποννήσιος ήταν Δερβίσης, έχει αμφισβητηθεί με επιχειρήματα και σθένος. Μεγάλη μερίδα μάλιστα του ιεροψαλτικού κόσμου (μαζί και εγώ), θεωρεί πως αποτελεί ύβριν προς τον "Ασματικόν τέττιγα της Εκκλησίας" και προς τη μνήμη του, να κατατίθενται ατεκμηρίωτες υποθέσεις ως "νεώτερα στοιχεία", ακόμα κι αν προέρχοντα από την γραφίδα ενός καθηγητού.

ΧΣ

ΥΓ. Ίσως να χρειάζεται δημιουργία νέου θέματος από τον διαχειριστή μας...

Αγαπητέ Χάρη ευχαριστούμε γι' αυτά. Από που προέρχονται;
Διαβάζοντας της επιφυλλίδα στο Βήμα, είδα κι εγώ στην αρχή ότι γίνεται λόγος για την "ανακάλυψη" ότι ο Πέτρος ήταν δερβίσης. Στη συνέχεια του κειμένου όμως δεν προσκομίζεται κάποιο στοιχείο. Υπάρχει και βιβλίο στο οποίο παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο; Ρωτώ γιατί δεν το γνωρίζω.

 

[domesticus]

Ἁπορῶ γιατὶ ἀσχολούμαστε μὲ τὸ ἄρθρο. Ὁ συγγραφέας του διαπράττει σοβαρότατο λάθος.
Γράφει: «Καθώς οι Λάκωνες της Σίλλης είχαν στενές εμπορικές σχέσεις με τη Σμύρνη, δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε τον Λάκωνα Πέτρο να έρχεται σε επαφή μαζί τους και (πιθανόν) να μυείται στη Μεβλεβί φιλοσοφία».

Ξεκινὰ μὲ ὑπόθεση καὶ πιθανότητα ποὺ ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ καὶ φυσικὰ ἀναπόδεικτα μετατρέπει σὲ ἀποδεδειγμένο γεγονὸς καὶ ἀπὸ κεῖ θεμελιώνει μιὰν ὁλόκληρη ἱστορία μὲ ψευδοεπιστημονικὸ ὕφος, ἀγνοῶντας βέβαια τὶς παλαιότερες πραγματικὲς πηγὲς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ χώρου (μοναδικὲς γιὰ τὸ θέμα) ἀφοῦ δὲν τὸν βολεύουν νὰ κάνει τὸ κομμάτι του.

Τὶ νὰ πεῖ κανείς;

Κι ἕνα βιογραφικὸ τοῦ κ. Πλεμμένου.

Ο Γιάννης Πλεμμένος σπούδασε Νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έλαβε μεταπτυχιακό και διδακτορικό τίτλο στην Εθνομουσικολογία από το Πανεπιστήμιο του Cambridge (Αγγλίας). Είναι κάτοχος διπλώματος Βυζαντινής Μουσικής από το Ωδείο «Νίκος Σκαλκώτας» και έχει φοιτήσει στη Μουσική Σχολή του Συλλόγου προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής του Σίμωνα Καρά. Έχει υπάρξει υπότροφος της Βρετανικής Ακαδημίας του Λονδίνου (1994-7) και του ΙΚΥ στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Erasmus (1989). Έχει διδάξει στα πανεπιστήμια Αιγαίου και Κρήτης, και από το 2000 διδάσκει στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου. Είναι συγγραφέας τριών μονογραφιών (Το μουσικό πορτρέτο του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, Αρμός 2003 – Συζητώντας για την ελληνική μουσική: Ένα διαχρονικό ταξίδι, Εν πλω 2004 – «Καλλιτεχνικώς προοδεύομεν»: Η διείσδυση της ευρωπαϊκής μουσικής στην ελληνική επαρχία, Έλυτρον 2005) και δεκάδων άρθρων σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά. Έχει διατελέσει μέλος της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας του Λυκούργου Αγγελόπουλου (1987-97) και έχει ηχογραφήσει σε παγκόσμια πρώτη τα μουσικά έργα της Εύας Πάλμερ-Σικελιανού για το Γ΄ Πρόγραμμα της ΕΡΑ. Είναι ιδρυτής του Βυζαντινού Χορού στην ελληνορθόδοξη εκκλησία των Αγίων Αθανασίου και Κλήμεντος στο Καίμπριτζ και έχει συμμετάσχει σε σειρά εκπομπών του BBC Radio 3 με θέμα τη Βυζαντινή μουσική. Έχει λάβει Α΄ Βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Διηγήματος της Εφημερίδας «Ημερήσιος Κήρυκας» της Λάρισας (2005) και Β΄ Πανελλήνιο Βραβείο Συγγραφής Θεατρικού Έργου από τον Δήμο Καλαμάτας (2004).

 

[haris1963]

Αγαπητέ Χάρη ευχαριστούμε γι' αυτά. Από που προέρχονται;
Διαβάζοντας της επιφυλλίδα στο Βήμα, είδα κι εγώ στην αρχή ότι γίνεται λόγος για την "ανακάλυψη" ότι ο Πέτρος ήταν δερβίσης. Στη συνέχεια του κειμένου όμως δεν προσκομίζεται κάποιο στοιχείο. Υπάρχει και βιβλίο στο οποίο παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο; Ρωτώ γιατί δεν το γνωρίζω.

Αγαπητέ Μανώλη, τα κείμενα προέρχονται από εδώ

 

[haris1963]

Αγαπητέ Χάρη ευχαριστούμε γι' αυτά. Από που προέρχονται;
Διαβάζοντας της επιφυλλίδα στο Βήμα, είδα κι εγώ στην αρχή ότι γίνεται λόγος για την "ανακάλυψη" ότι ο Πέτρος ήταν δερβίσης. Στη συνέχεια του κειμένου όμως δεν προσκομίζεται κάποιο στοιχείο. Υπάρχει και βιβλίο στο οποίο παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο; Ρωτώ γιατί δεν το γνωρίζω.

Απαντώ εδώ ως πιο ειδικό θέμα.