Εγώ προτείνω να εφαρμοστεί το μεγάλο Σάββατο ένα έθιμο των Νεστοριανής αποχρώσεως Καθολικών του Μαλαμπάρ (Ινδία) (Syro-Malabar rite): Κατά τη διάρκεια της λεγομένης νηστείας των Νινευιτών (περίπου την εβδομάδα πριν την Κυριακή του Ασώτου) ένα ξύλινο σκάφος, καλοχτισμένο με πλώρη, πρύμνη, κατάρτια και ξάρτια, έχοντας από τη μία πλευρά ένα ομοίωμα του Ιωνά που τον εξέμεσε το θαλάσσιο κήτος, σύμφωνα με τις εντολές του Κυρίου, και στο κατάστρωμα ξύλινα ομοιώματα από ναυτικούς με δυτική ενδυμασία, έχει γίνει για αιώνες το κέντρο της έλξης στην μεσημβρινή λιτανευτική πομπή. Μέσα στο διογκούμενο πλήθος της ανθρωπότητας το θέαμα κάνει κάποιον να φανταστεί ότι η θάλασσα είναι πολύ αγριεμένη, τα κύματα να χτυπούν στις πλευρές του πλοίου και τους ισχυρούς ανέμους να έχουν σχίσει τα πανιά.
Η πόλη λέγεται Kuravilangad και υπάρχει παλαιός ναός της Παναγίας εκεί και για να μη νομίσετε ότι πήρα ληγμένα χάπια, να και το σχετικό βιντεάκι:
http://www.youtube.com/watch?v=LaO9Kyult9k.
Εμείς λέω να το κάνουμε στους ναούς όταν διαβάζεται η προφητεία του Ιωνά και να ψάλλουμε όπως ψάλλουν και αυτοί στα Αραμαϊκά "Maran, mrahim illan" (Κύριε, ελέησον ημάς!), Maran, qabbil ba’uthan (Κύριε, πρόσδεξαι τας δεήσεις ημών!). "En, Mar" (Ναι, Κύριε)!!!!
