nektariosthanos
Μέλος
Η σχεδίαση της σημαδοσειράς (μεταφερμένη στον Μελωδό) είναι του αρχιμ. Χαρίτωνος Μιχαήλ, διευθυντού της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής Ι. Μ. Νικοπόλεως και Πρεβέζης.
Κεκραγάριο λεγέτου τετραφώνου
- Thread starter nektariosthanos
- Start date
emakris
Μέλος
Ενδιαφέρον. Αυτό που συνήθως θεωρούμε ως βαρύ τετραφωνούντα, εδώ παρουσιάζεται ως λέγετος τετραφωνών. Που είναι ίσως και πιο "σωστό", διότι ο άνω Ζω βρίσκεται στη φυσική του θέση, ενώ, στον βαρύ, ο Γα θα πρέπει να εκτελεστεί εν διέσει, χωρίς αυτό να υποδεικνύεται συνήθως από αντίστοιχο μαρτυρικό σημείο.
Last edited:
evangelos
Ευάγγελος Σολδάτος
Ο λέγετος μόνος του δεν ανήκει σε ένα συγκεκριμένο ήχο ώστε να έχει τετράφωνο. Πουθενά στις παλαιές παπαδικές δεν υπάρχει ο όρος λέγετος τετράφωνος, ούτε τετραφωνών. Δεν είναι ήχος λοιπόν ο λέγετος αλλά ποιότητα μέλους το οποίο μπορεί να ανήκει είτε στον πλάγιο δεύτερο(=βου-δί τρίτη μικρή) είτε στον βαρύ(=βου-δι μείζονα τρίτη)[βλ πραγματεία Ι Κουκουζέλη και ακριβολογία Ι. Πλουσιαδηνού], για αυτό τον δείχνουν πάντα ως μέσο του τετάρτου. Τώρα το πρωί ξεφύλλιζα τα λειτουργικά του Αγάθαγγέλου Κυριαζίδου τα οποία κινούνται και στον ζω, λέγετος λέει, ούτε τετράφωνος ούτε τίποτε άλλο.
Ο Γα στον τετράφωνο βαρύ είναι δίεση αλλά όχι κατά την λογική του κ. Μακρή και όλων των θεωρητικών του 20ου αιώνα.
Βαρύς διαπασών= αρχαία λύδια αρμονία
Σύντονο διάτονο:
ζω 12 νη 12 πα 6 βου 12 γα 12 δι 12 κε 6 ζω
Μαλακό διάτονο(μαλάκωμα λιχανού χορδής Νη):
ζω 9 νη 15 πα 6 βου 9 γα 15 δι 12 κε 6 ζω
Βαρύς Τετράφωνος(=ζωνηπαβου=γαδικεζω):
ζω 9 νη 15 πα 6 βου 12 γα 9 δι 15 κε 6 ζω
Η μόνη δίεση δηλαδή είναι η επαναφορά του γα του μαλακού διατόνου στην αρχική θέση ώστε στον τετράφωνο να έχουμε συμφωνία κατά πεντάχορδο. Με τον ίδιο γα μπορούμε να έχουμε και τον πρώτο ήχο στον πα αλλά και τον δεύτερο. Ο Γα δεν απέχει πάνω από 20 μόρια από τον πα, αλλιώς καταστρέφεται το μέλος του πρώτου και πλαγίου πρώτου στον πα. Τα θεωρητικά του 20ου αιώνα θέλουν πα-γα μεγαλύτερο(22) από ζω-πα(20) στον τετράφωνο βαρύ, που είναι λάθος σύμφωνα με την ανάλυση που έκανα.
Ο Γα στον τετράφωνο βαρύ είναι δίεση αλλά όχι κατά την λογική του κ. Μακρή και όλων των θεωρητικών του 20ου αιώνα.
Βαρύς διαπασών= αρχαία λύδια αρμονία
Σύντονο διάτονο:
ζω 12 νη 12 πα 6 βου 12 γα 12 δι 12 κε 6 ζω
Μαλακό διάτονο(μαλάκωμα λιχανού χορδής Νη):
ζω 9 νη 15 πα 6 βου 9 γα 15 δι 12 κε 6 ζω
Βαρύς Τετράφωνος(=ζωνηπαβου=γαδικεζω):
ζω 9 νη 15 πα 6 βου 12 γα 9 δι 15 κε 6 ζω
Η μόνη δίεση δηλαδή είναι η επαναφορά του γα του μαλακού διατόνου στην αρχική θέση ώστε στον τετράφωνο να έχουμε συμφωνία κατά πεντάχορδο. Με τον ίδιο γα μπορούμε να έχουμε και τον πρώτο ήχο στον πα αλλά και τον δεύτερο. Ο Γα δεν απέχει πάνω από 20 μόρια από τον πα, αλλιώς καταστρέφεται το μέλος του πρώτου και πλαγίου πρώτου στον πα. Τα θεωρητικά του 20ου αιώνα θέλουν πα-γα μεγαλύτερο(22) από ζω-πα(20) στον τετράφωνο βαρύ, που είναι λάθος σύμφωνα με την ανάλυση που έκανα.