E
emakris
Guest
[Σημ. Συντονιστή (ΔΚ)] Μεταφέρθηκε από το θέμα «Σε Τον της Παρθένου Υιόν» (ή η έννοια του ύφους)
Για κοίτα βρε παιδί μου, κι εγώ νόμιζα ότι ένα από τα βασικά στοιχεία της μεταρρύθμισης των Τριών Δασκάλων ήταν η αναλυτική καταγραφή της προφορικής παράδοσης... Μάλιστα. Από δω και πέρα θα διδάσκω ότι η γραφή του 18ου αιώνος ήταν λιγότερο ή περισσότερο συνοπτική (λιγότερο για τα μέλη εκείνης της εποχής, περισσότερο για τα παλαιότερα μέλη, όπως είχε επικρατήσει να ψάλλονται), ενώ η σημειογραφία της Νέας Μεθόδου ήταν και αυτή... συνοπτική.
"Μα, εσείς δε μας είπατε", θα αναρωτηθεί βέβαια ο αδαής φοιτητής, "ότι το προτέρημα της Νέας Μεθόδου, σύμφωνα και με τις πηγές της εποχής, ήταν ότι μπορούσε ο μαθητής να ψάλει ένα άγνωστο μέλος κατευθείαν "από διφθέρας", χωρίς να το έχει διδαχτεί; Εάν η σημειογραφία παρέμεινε ένας απλός οδηγός της μνήμης για μέλη που έχουν διδαχτεί διά ζώσης, τότε γιατί εφευρέθηκε η Νέα Μέθοδος;". "Φτου σου, βδελυρέ μετροφωνιστή", θα του απαντήσω. "Δεν ξέρεις πως η Νέα Μέθοδος ήταν ο δούρειος ίππος για την καταστροφή της μουσικής μας; Είπαν δήθεν ότι είναι αναλυτική, για να χαθούν οι ωραίες αναλύσεις που γίνονταν εκ παραδόσεως. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν κατέγραψαν αυτές τις αναλύσεις, για να παραπλανήσουν τον κόσμο, οι αχρείοι. Έννοια σας όμως, το έκαναν οι πρωτοψάλτες του 20ού αιώνος και σώθηκε η μουσική μας". Αν τυχόν επιμείνει και πει: "Και που το ξέρετε εσείς ότι οι αναλύσεις που καταγράφηκαν τον 20ό αιώνα γίνονταν και την εποχή του Χρυσάνθου", θα του απαντήσω στεγνά: "Τον κακό σου τον καιρό. Ποιος ξέρει τι δάσκαλο είχες στη ψαλτική. Μήπως ήταν και λίγο... κουνιστός;"
Αυτή θα είναι η διδασκαλία του 21ου αιώνος!!! (Ζητώ συγγνώμη εάν ξέφυγα ελαφρώς από τα όρια της ευπρεπείας, αλλά είναι αδύνατο να συγκρατηθεί κανείς με αυτά που ακούει ή, μάλλον, διαβάζει...).
...γιατί και βέβαια η γραφή των Τριών Δασκάλων είναι συνοπτική...
Για κοίτα βρε παιδί μου, κι εγώ νόμιζα ότι ένα από τα βασικά στοιχεία της μεταρρύθμισης των Τριών Δασκάλων ήταν η αναλυτική καταγραφή της προφορικής παράδοσης... Μάλιστα. Από δω και πέρα θα διδάσκω ότι η γραφή του 18ου αιώνος ήταν λιγότερο ή περισσότερο συνοπτική (λιγότερο για τα μέλη εκείνης της εποχής, περισσότερο για τα παλαιότερα μέλη, όπως είχε επικρατήσει να ψάλλονται), ενώ η σημειογραφία της Νέας Μεθόδου ήταν και αυτή... συνοπτική.
"Μα, εσείς δε μας είπατε", θα αναρωτηθεί βέβαια ο αδαής φοιτητής, "ότι το προτέρημα της Νέας Μεθόδου, σύμφωνα και με τις πηγές της εποχής, ήταν ότι μπορούσε ο μαθητής να ψάλει ένα άγνωστο μέλος κατευθείαν "από διφθέρας", χωρίς να το έχει διδαχτεί; Εάν η σημειογραφία παρέμεινε ένας απλός οδηγός της μνήμης για μέλη που έχουν διδαχτεί διά ζώσης, τότε γιατί εφευρέθηκε η Νέα Μέθοδος;". "Φτου σου, βδελυρέ μετροφωνιστή", θα του απαντήσω. "Δεν ξέρεις πως η Νέα Μέθοδος ήταν ο δούρειος ίππος για την καταστροφή της μουσικής μας; Είπαν δήθεν ότι είναι αναλυτική, για να χαθούν οι ωραίες αναλύσεις που γίνονταν εκ παραδόσεως. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν κατέγραψαν αυτές τις αναλύσεις, για να παραπλανήσουν τον κόσμο, οι αχρείοι. Έννοια σας όμως, το έκαναν οι πρωτοψάλτες του 20ού αιώνος και σώθηκε η μουσική μας". Αν τυχόν επιμείνει και πει: "Και που το ξέρετε εσείς ότι οι αναλύσεις που καταγράφηκαν τον 20ό αιώνα γίνονταν και την εποχή του Χρυσάνθου", θα του απαντήσω στεγνά: "Τον κακό σου τον καιρό. Ποιος ξέρει τι δάσκαλο είχες στη ψαλτική. Μήπως ήταν και λίγο... κουνιστός;"
Αυτή θα είναι η διδασκαλία του 21ου αιώνος!!! (Ζητώ συγγνώμη εάν ξέφυγα ελαφρώς από τα όρια της ευπρεπείας, αλλά είναι αδύνατο να συγκρατηθεί κανείς με αυτά που ακούει ή, μάλλον, διαβάζει...).
Last edited by a moderator: