[Ερώτηση] διατονική φθορά πάνω στο Γα στο δεύτερο ήχο -- τι βάση γίνεται;

[Θωμάς Carroll]

Στο παρακάτω κείμενο (Τρισάγιον στο ήχο δεύτερο) βλέπουμε διατονική φθορά πάνω στο Γα και μετά απ' αυτό κατάβαση μέχρι το Πα. Τι βάση γίνεται μετά τη φθορά; Βου (με Πα δίεση σαν Λέγετος) η Πα (με Πα φυσικό σαν Ήχος Πρώτος); Η κάτι άλλο γίνεται; Ευχαριστώ εκ προτέρων!

 

[evangelos]

Στο παρακάτω κείμενο (Τρισάγιον στο ήχο δεύτερο) βλέπουμε διατονική φθορά πάνω στο Γα και μετά απ' αυτό κατάβαση μέχρι το Πα. Τι βάση γίνεται μετά τη φθορά; Βου (με Πα δίεση σαν Λέγετος) η Πα (με Πα φυσικό σαν Ήχος Πρώτος); Η κάτι άλλο γίνεται; Ευχαριστώ εκ προτέρων!

Δεν είναι δύο τα [διατονικά] Πα ( δεν είναι φυσικό και πα δίεση). Δεν υπάρχει "Πα δίεση", είναι λάθος. Το Πα βου είναι από την φύση του ημιτόνιο όπως ορίζεται αιώνες μέχρι που όλα έγιναν ένας θεωρητικός αχταρμάς από λάθη από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα. Για περισσότερα αναζήτησε στο φόσουμ, έχουν γίνει σχετικές συζητήσεις.
Ο πα δηλαδή είναι συνέχεια "δίεση" =δεν είναι όμως δίεση αυτό, γιατί αυτό είναι το φυσικό του.
Μελέτησε αυτό το θέμα: "Περί του διαστήματος ΝΗ-ΠΑ"
Εδώ δείχνω πως πραγματικά είναι τα διαστήματα της μουσικής μας και πως γίνεται η παραλλαγή των ήχων βάσει της ορθής αρχαίας αρμονικής.
Αναζήτησε στο φόρουμ έχουν γίνει πάμπολλες συζητήσεις εδώ και 10 χρόνια για αυτά τα θέματα, στείλε μου μήνυμα αν θες βοήθεια.

 

[dimitris]

Ὁ δεύτερος κάτω ἀπό τόν Γα και ὅταν καταλήγει στόν Νη ἀκουλουθεῖ τήν κλίμακα τοῦ πλ β΄ ( γ-β-π-ν δευτέρου=δ-γ-β-π πλ. δευτέρου). Ἀκουστικά παρασύρεται ο Πα πρός τά κάτω. Θέτουν τήν φθορά οἱ γράφοντες καί τόν κάνουν διατονικό γιά νά τόν κρατήσουν στή θέση του (της διατονικής κλίμακας).

 

[Υάκινθος B]

Η διατονική φθορά στο σημείο αυτό είναι περιττή γιατί το δι- γα βου πα στον Β΄ήχο είναι ούτως ή άλλως διατονικό όταν δεν κατεβαίνει στον νη.
Τώρα αν πεις τον πα με δίεση αυτό με βάση τη Θεωρία των έλξεων δεν είναι λάθος διότι ο πα στον Β ήχο δεν είναι φθόγγος δεσπόζων. Και φυσικό να τον πεις δεν είναι λάθος αφού το άκουσμα δεν είναι κακόηχο.

 

[dimitris]

Οἱ παλαιότεροι τοποθετούσαν τήν φθορά μόνο γιά νά ἐπιστήσουν τήν προσοχή γιατί δέν ἔθεταν ἔλξεις ὅπως συνηθίζουν νεωτεριστές ἀμφισβητίες γιά νά μήν ἐκτροχιαστεῖ ὁ ἦχος. Δίδασκαν αὐτό πού λέει καί ὁ Ὑάκινθος καί ἄν θυμᾶμαι καλά δέν τό γράφουν τά θεωρητικά.

 

[emakris]

Τώρα αν πεις τον πα με δίεση αυτό με βάση τη Θεωρία των έλξεων δεν είναι λάθος διότι ο πα στον Β ήχο δεν είναι φθόγγος δεσπόζων.

Βεβαίως και είναι λάθος, διότι τότε από β΄ ήχος μετατρέπεται σε χουζάμ. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Αυτό που αποκαλείτε ως "θεωρία των έλξεων" μπορεί να περιγράφει κάποιες δυνατότητες, δεν μπορεί να αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά των ήχων. Δεν έλκονται ούτε πάντα, ούτε με τον ίδιο τρόπο οι μη δεσπόζοντες φθόγγοι.

 

[Υάκινθος B]

Βεβαίως και είναι λάθος, διότι τότε από β΄ ήχος μετατρέπεται σε χουζάμ. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Αυτό που αποκαλείτε ως "θεωρία των έλξεων" μπορεί να περιγράφει κάποιες δυνατότητες, δεν μπορεί να αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά των ήχων. Δεν έλκονται ούτε πάντα, ούτε με τον ίδιο τρόπο οι μη δεσπόζοντες φθόγγοι.

Στη Β. Μουσική δεν υπάρχει "Χουζάμ" υπάρχει Β΄ ήχος . Οι έλξεις που γίνονται σωστά και εκεί που πρέπει τότε δεν αλλοιώνουν τον ήχο γι αυτό το λόγο η σωστή ερμηνεία των διαστημάτων είναι αποτέλεσμα πολύχρονης εμπειρίας και μαθητείας σε σωστό δάσκαλο. Όταν η μελωδία περιστρέφεται γύρω από έναν φθόγγο τότε η έλξη κάποιες φορές επιβάλλεται.

 

[Θωμάς Carroll]

Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις!