Στην Ἑισαγωγἠ εις το θεωρητικὀν και πρακτικὀν της Μουσικἠς
Τἐχνης" του Γ.Λεσβἰου ,σελ.80-85,ορἰζει ο συγγραφἐας τἰ εννοεἰ
Εναρμὀνιο γἐνος ἠ "Αρμονἰα"(ὀρος πολὐ ειλικρινἐστερος του πρὠτου) :
-Το εκ πλειὀνων, ἠ εξ ενὀς τὀνου ψαλλὀμενον μἐλος.ἠτοι
αρμονἰα εἰναι ,ὀταν ἐν Μουσικὀν μἀθημα ψἀλλεται απὀ
πολλοὐς εις διαφὀρους ανομοἰους βαθμοὐς ,ἠ χορδἀς μιας
οποιασδἠποτε κλἰμακος.
-Εφαρμογἠν διαφὀρων συστημἀτων.τουτ'ἐστιν αρμονἰα κυρἰως εἰναι τἀξις συμφωνιὠν,ευτἀκτως και μετἀ λὀγου
προσηρμοσμἐνων.
Και συνεχἰζει με σχετικἐς επεξηγἠσεις.
Εὐκολα συμπεραἰνουμε ὀτι αναφἐρεται στην "εναρμὀνιση"
της ευρωπαῖκἠς μουσικἠς ,ὀπου η βασικἠ μελωδἰα ,
ακολουθὠντας κἀποιους κανὀνες, συστοιχἰζεται με 2 ἠ
περισσὀτερες φωνἐς και καταλἠγει στις χαρακτηριστικἐς
ευρωπαῖκἐς τριφωνἰες και τετραφωνἰες.
Ποιἀ λογικἠ ὀμως τον ωθεἰ να ταυτἰσει το Εναρμὀνιο
βυζαντινὀ(?) μἐλος με την παραπἀνω ευρωπαῖκἠ τακτικἠ?
Μπορεἰ το εναρμὀνιο γἐνος 'ὀπως το περιγρἀφει ο
Χρὐσανθος (...εκεἰνο του οποἰου εις την κλἰμακα ευρἰσκονται..τεταρτημὀρια του μεἰζονος τὀνου) να υποστεἰ
τἐτοιου εἰδους εναρμὀνιση?Ἠ μἠπως η πιὀ εὐκολη διαδοχἠ
διαστημἀτων για μια τἐτοια δουλειἀ ειναι αυτἠ της
"Συντὀνου διατονικἠς"κατἀ το Χρὐσανθο,δηλαδἠ του
μεἰζονος και ελἀσσονος τρὀπου της ευρωπαῖκἠς μουσικἠς?
Μἠπως,λοιπὀν, ο ὀρος "εναρμὀνιο"στη βυζ.Μουσικἠ
ἐχει να κἀνει με τα διαστἠματα 12-12-6-12-12-12-6 ,της
σκληρἠς διατονικἠς κλἰμακας,που χρησιμοποιεἰ και η
ευρωπαῖκἠ,ως περισσὀτερο κατἀλληλα για εναρμὀνιση?
Μαγδαληνἠ