Και γιατί δηλαδή ο επαΐων θα πρέπει να ταυτιστεί με τους παρευρισκομένους στη συγκεκριμένα ημερίδα; Άλλοι επαΐοντες δεν υπάρχουν; Σας απάντησα ήδη σ' αυτό:
Δεν μπορεί λοιπόν να ονομάζονται επαΐοντες μόνο οι ακαδημαϊκοί που συμφωνούν με τον ΛΑ και παρευρίσκονταν στην εκδήλωση, γιατί με τον τρόπο αυτό αγνοείτε και υποτιμάτε πολλούς άλλους ακαδημαϊκούς ομοίου κύρους που διαφωνούν με τον κ. Αγγελόπουλο και δεν παρευρέθησαν.
Χώρια που, ακόμα κι από αυτούς που παρευρίσκονταν, υπήρχαν άτομα που έχουν τις ενστάσεις τους πάνω στις πρακτικές του ΛΑ και δεν τις εξέφρασαν. Γιατί, όπως γνωρίζετε, η εκδήλωση προς τιμήν κάποιου προσώπου δεν προσφέρεται για ιδιαίτερη αντικειμενικότητα και αναζήτηση της αλήθειας μέσω των "επαϊόντων", καθώς σκοπός των παρευρισκομένων είναι να επαινέσουν το τιμώμενο πρόσωπο και όχι να κάνουν λόγο για τις αδυναμίες του. Αυτό ήθελε να πει ο Πέτρος Γαλάνης με το σχόλιό του.
Εσείς όμως επικαλεστήκατε το "δίκιο των επαϊόντων" προκειμένου να πείτε στον Πέτρο Γαλάνη ότι "μπορείς να ψέλνεις διαφορετικά από το Λυκούργο, αλλά το δίκιο είναι με το μέρος του". Απαντώ λοιπόν ότι όχι, δεν μπορεί να πει κάποιος στα ψαλτικά ότι το δίκιο είναι με το μέρος του όταν οι τιτάνες της ψαλτικής τέχνης δεν υιοθετούν το σύστημά του και τον τρόπο ψαλτικής που αυτός προτείνει.
Η ανάρτηση έγινε επειδή εγώ σχολίασα τα λεγόμενα του σεβαστού καθηγητή για τη διδασκαλία της βυζαντινής μουσικής μέχρι την εμφάνιση του Καρά και δεν μου άρεσε η συλλήβδην μομφή εναντίον των διδασκάλων του 20ου αι. Από το βιογραφικό λοιπόν που παρέθεσε ο συνάδελφος καθώς και τη μαρτυρία συναδέλφου σε επόμενο μήνυμα, φαίνεται ότι ο εν λόγω καθηγητής έμαθε μουσική από εκείνους του οποίους... κατηγορεί! (και να ψέλνει μάλιστα διαφορετικά από το σύστημα Καρά/Αγγελόπουλου, το οποίο υπερασπίζεται -αν αληθεύει αυτό που λέχθηκε-).
Εάν εσάς σας κατανύσσει αυτή η μουσική, καμία αντίρρηση. Το ερώτημα είναι: η μουσική πριν τον Αγγελόπουλο δεν κατένυσσε; Οι ψάλτες στις ακολουθίες του Πατριαρχικού ναού στο Φανάρι στα μέσα του αιώνα, που τόσο γλαφυρά περιγράφει ο π. Σεραφείμ Φαράσογλου, δεν κατένυσσαν; Ο Χρύσανθος Θεοδοσόπουλος και οι άλλοι μεγάλοι ψάλτες της Θεσσαλονίκης δεν κατένυσσαν; Κι ακόμα περισσότερο: οι αγρυπνίες με τους Δανιηλαίους και τους Θωμάδες στο Όρος δεν κατένυσσαν (και δεν κατανύσσουν); Η θεωρία περί κατάνυξης επιστρατεύεται συχνά για να δικαιολογήσει το άχρωμο, ψόφιο, στυλιζαρισμένο και εκτός παράδοσης ψάλσιμο, είτε αυτό πρόκειται για "μοναστηριακό" είτε για καραϊκό ύφος. Με τη λογική αυτή, και το γρηγοριανό μέλος είναι απόλυτα κατανυκτικό! Αυτό το αίσθημα γαλήνης όμως που μεταφέρει δεν έχει καμία σχέση με το ορθόδοξο βίωμα και το ζωντανό παραδοσιακό ψάλσιμο, έτσι όπως μας το δίδαξαν οι πατέρες μας.
Το έχω ξαναπεί χιλιάδες φορές, θα το ξαναπώ άλλη μία: δεν είναι υποχρεωμένος ο καθένας να ψάλει παραδοσιακά. Εάν δεν μπορεί, ας ψάλει όπως θέλει και όπως βολεύεται, όλους τους δέχεται ο Θεός, δεν είναι αυτό το θέμα! Εάν όμως δεν έχει ακολουθήσει κάποιον παραδοσιακό δάσκαλο, παρά ψάλει με το δικό του σύστημα (είτε αυτό λέγεται καραϊκό, είτε αγγελοπουλικό, είτε περιστερικό, είτε βασιλικό, είτε αμανετζίδικο/σκυλάδικο, είτε... είτε... είτε...), τουλάχιστον ας κάτσει στ' αυγά του κι ας μη λέει ότι, δήθεν, τηρεί την παράδοση κι ότι (ακόμα χειρότερα) "αναβιώνει την παράδοση αιώνων" στην Αγία Ειρήνη (και την όποια Αγία Ειρήνη). Αυτή είναι η διαφορά της γνωστής σχολής με τις υπόλοιπες: οι υπόλοιποι μπορεί να μην τηρούν την παράδοση, όμως με την κατάλληλη παιδεία θεραπεύεται η κατάστασή τους, γιατί μπορείς να συνεννοηθείς μαζί τους και να ψάλετε ωραία και καλά από το ίδιο κείμενο και σιγά σιγά να αποβάλουν τις υπερβολές. Όμως η κατάσταση της γνωστής σχολής, με τη φοβερή έπαρση που τους χαρακτηρίζει στη θεωρία και την πράξη της μουσικής, έχει αλλοιώσει τόσο τις φωνές τους σε ένα στυλιζαρισμένο ποστάρισμα - μίμηση των διδασκάλων τους (που δεν ήταν μεγάλοι ψάλτες) και έχει αλλοιώσει τόσο και τη θεωρητική τους σκέψη, βάζοντάς την στα καλούπια των "έλξεων" και των "αναλύσεων" (όπως τουλάχιστον τις εννοούσε, ή μάλλον επινόησε, ο Καράς -αναφερόμαστε φυσικά στις υπερβολές που αυτός συστηματικά εισήγαγε και όχι στην αυτονόητη ύπαρξη των εν λόγω φαινομένων-), ώστε για να φτιάξει η κατάσταση αυτή θέλει δραστικά μέτρα, όπως η εγκύκλιος του Πατριαρχείου, την οποία βέβαια ούτε κι αυτήν ακούνε, αφού με το που βγήκε βάλθηκαν όλοι οι της γνωστής σχολής να την αμφισβητήσουν και να πλήξουν το κύρος της (ενώ οι απλές ευλογίες του Πατριάρχη στον Αγγελόπουλο για τις προσπάθειες που έχει καταβάλει στο χώρο της βυζαντινής μουσικής γενικώς, δεν επιδέχονται "ερμηνείας" και "τεκμηρίωσης", αλλά, κατ' αυτούς, σημαίνουν πλήρη αναγνώριση!!). Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα και κάθε μέρα φαίνεται από τις συζητήσεις εδώ στο Ψαλτολόγιο πόσο δύσκολο είναι το έργο του απεγκλωβισμού της μουσικής μας από τη ζημιά που η γνωστή σχολή επέφερε σ' αυτήν.
Last edited:
μία συζήτηση από εσάς, πάνω στις ευλογίες του Πατριάρχη για εσάς.Μήπως μπορείτε να μας υπενθυμίσετε που,μια που είστε καλός στις παραπομπές όπως φαίνεται;
