Αγαπητοί συνάδελφοι χαίρετε,
Όπως φαίνεται ο κάθε ένας από εμάς (ιερείς και ιεροψάλτες) λειτουργεί στη Θεία Λειτουργία, ανάλογα με το, ποιά σχολή έχει τελειώσει, τι έχει διδαχθεί από τους διδασκάλους του, με ποιόν τρόπο έχει κατασταλάξει ότι θα πρέπει να γίνεται η Θεία Λειτουργία, με τα βιώματά του, με την θρησκευτικότητά του, με την προσευχή του.
Έχω ζήσει καταστάσεις με ιερείς που έχω συλλειτουργήσει που πολλές φορές με έχουν αφήσει άναυδο με την καλή αλλά και με την κακή έννοια.
Ο μακαριστός Αρχιερεύς Προκόπιος ο από Κεφαλληνίας (τον γνωρίσαμε πολλοί από εμάς και είναι κατά την γνώμη μου Άγιος) όποτε έτυχε να έρθει να μας λειτουργήσει μου έλεγε με την βαριά φωνή του... "Ψάλλε βρε!" και εννοούσε ότι, βάλε και πες ό,τι θέλεις, όση ώρα θέλεις και ας τελειώσουμε και το...απόγευμα. Να σημειώσω εδώ ότι, ειδικότερα τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από ασθένειες που (κανονικά) δεν του επέτρεπαν να παραμένει πολύ ώρα όρθιος και να κουράζεται γενικώς πάρα πολύ, δεδομένου ότι και τα χρόνια του ήταν πολλά. Όμως μου έδινε την εντύπωση πως η Θεία Λειτουργία τον ξεκούραζε, τον ανέβαζε στον Ουρανό, συλλειτουργούσε με τους Αγγέλους, (ίσως η βυζαντινή μουσική συνέβαλλε κατά πολύ (για εκείνον) στο σκοπό αυτό), προτιμούσε να φύγει από αυτή την πρόσκαιρη ζωή σε ώρα Θείας Λειτουργίας και θεωρούσε ότι κάθε Θεία Λειτουργία ήταν η πρώτη του και ταυτοχρόνως η τελευταία του.
Ένα περιστατικό που μου συνέβη και με ενθουσίασε ιδιαιτέρως είναι το εξής.
Είχα επιλέξει να ψάλλω το χερουβικό του πρώτου ήχου που έχει ο Λυκούργος Πετρίδης στις επιλογές του βιβλίου της Θείας Λειτουργίας του, το οποίο έχει και μεγάλο Τριάδι, ώστε να ευχαριστήσω το Δεσπότη που μου έλεγε "Ψάλλε βρε"... Την ώρα λοιπόν που άρχισα το Τριάδι, βγήκε και ο Δεσπότης να θυμιάσει στην ωραία πύλη, όμως πολύ γρήγορα τον βλέπω (σε 1 λεπτό περίπου) να μπαίνει ξανά μέσα στο ιερό (πράγμα βεβαίως που με παραξένεψε) όμως συνέχισα να λέω το Τριάδι (αααααα) με σκοπό, εάν τον δω να κινείται βιαστικά, να συντομεύσω παρακάτω.
Την ώρα λοιπόν που έλεγα, αααααα, (είπαμε το Τριάδι είναι μεγάλο) βλέπω ΠΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΕΚΠΛΗΞΗ, να ξαναβγαίνει στην ωραία πύλη με το θυμιατό και να θυμιάζει ΞΑΝΑ!!!!! Συνέχισα λοιπόν να λέω το Τριάδι με άνεση. Μετά από λίγο ξαναμπήκε στο ιερό και μετά από λίγο ΞΑΝΑΒΓΗΚΕ για να ξαναθυμιάσει! (Αυτό δηλαδή συνέβη τρείς φορές -την κανονική και ακόμα δύο), να σημειωθεί ότι το Τριάδι πρέπει να κράτησε γύρω στα πέντε λεπτά!!!
Όταν τελείωσε η Λειτουργία (εννοείτε ήταν η ώρα 12.15'μμ) πήγα μέσα στο ιερό να πάρω την ευχή του και του ζήτησα χίλια συγνώμη (νομίζοντας πως φταίω) διότι τον κούρασα ιδιαίτερα στο Χερουβικό! Η απάντησή του ήταν κάτι που δεν περίμενα, μου προξένησε πολλές απορίες και μου μεγάλωσε το σεβασμό και την αγάπη μου προς το πρόσωπό του...."Βρε, εσύ ακόμα Τριάδι να έλεγες....εγώ, ακόμα θα θύμιαζα". !!!!!!
Κόκαλο εγώ! (Συνειδητοποίησα ότι έμπαινε μέσα για να ξεκουραστεί λιγάκι ώστε να συνεχίσει μετά).....
Του είπα, Δέσποτα έχουμε και κάποιους ιερείς όμως που μπορεί να...βιάζονται. Και μου λέει "Άσ'τους αυτούς, ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ...."!!!!
Σημείωση: Δεν ήταν ποτέ αθυρόστομος όμως (για όσους τον γνώρισαν) χρησιμοποιούσε απλή γλώσσα στην επικοινωνία του και ό,τι έλεγε, το έλεγε μόνο με πολύ αγάπη.
Επίσης, μου έχει τύχει και περιστατικό με ιερέα που δεν προλαβαίνεις ούτε να πεις το Χερουβικό διαβαστά...! Διότι όταν λέει "΄Οπως υπό του κράτους σου", πιάνει το θυμιατό και μέχρι να τελειώσω το "Οι τα" βγαίνει για την μεγάλη είσοδο!! Όμως είναι πολύ καλός λειτουργός, αλλά ίσως έχει μάθει έτσι από αυτούς που του έδωσαν την γνώση της ακολουθίας.
Συγνώμη εάν σας κούρασα με την πολυλογία μου, όμως θεωρώ ότι η αλήθεια πρέπει να βρίσκεται κάπου στη μέση.
Μην ξεχνάμε ότι το ταγκαλάκι πολεμάει με λύσσα, πρώτα τους ιερείς που επιτελούν το μυστήριο και ταυτόχρονα τους ιεροψάλτες που μεταφέρουν λόγια πνευματικά και ωφέλημα.
Άραγε στον Ουρανό πόση ώρα να κρατάει ένα Χερουβικό; Ας μας αξιώσει ό Θεός να το μάθουμε κάποτε!!!
Εύχομαι, ιερείς και ιεροψάλτες να αρέσουμε στο Χριστό.
Καλή Σαρακοστή και καλή δύναμη!
Στέφανος Συμεωνίδης
Όπως φαίνεται ο κάθε ένας από εμάς (ιερείς και ιεροψάλτες) λειτουργεί στη Θεία Λειτουργία, ανάλογα με το, ποιά σχολή έχει τελειώσει, τι έχει διδαχθεί από τους διδασκάλους του, με ποιόν τρόπο έχει κατασταλάξει ότι θα πρέπει να γίνεται η Θεία Λειτουργία, με τα βιώματά του, με την θρησκευτικότητά του, με την προσευχή του.
Έχω ζήσει καταστάσεις με ιερείς που έχω συλλειτουργήσει που πολλές φορές με έχουν αφήσει άναυδο με την καλή αλλά και με την κακή έννοια.
Ο μακαριστός Αρχιερεύς Προκόπιος ο από Κεφαλληνίας (τον γνωρίσαμε πολλοί από εμάς και είναι κατά την γνώμη μου Άγιος) όποτε έτυχε να έρθει να μας λειτουργήσει μου έλεγε με την βαριά φωνή του... "Ψάλλε βρε!" και εννοούσε ότι, βάλε και πες ό,τι θέλεις, όση ώρα θέλεις και ας τελειώσουμε και το...απόγευμα. Να σημειώσω εδώ ότι, ειδικότερα τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από ασθένειες που (κανονικά) δεν του επέτρεπαν να παραμένει πολύ ώρα όρθιος και να κουράζεται γενικώς πάρα πολύ, δεδομένου ότι και τα χρόνια του ήταν πολλά. Όμως μου έδινε την εντύπωση πως η Θεία Λειτουργία τον ξεκούραζε, τον ανέβαζε στον Ουρανό, συλλειτουργούσε με τους Αγγέλους, (ίσως η βυζαντινή μουσική συνέβαλλε κατά πολύ (για εκείνον) στο σκοπό αυτό), προτιμούσε να φύγει από αυτή την πρόσκαιρη ζωή σε ώρα Θείας Λειτουργίας και θεωρούσε ότι κάθε Θεία Λειτουργία ήταν η πρώτη του και ταυτοχρόνως η τελευταία του.
Ένα περιστατικό που μου συνέβη και με ενθουσίασε ιδιαιτέρως είναι το εξής.
Είχα επιλέξει να ψάλλω το χερουβικό του πρώτου ήχου που έχει ο Λυκούργος Πετρίδης στις επιλογές του βιβλίου της Θείας Λειτουργίας του, το οποίο έχει και μεγάλο Τριάδι, ώστε να ευχαριστήσω το Δεσπότη που μου έλεγε "Ψάλλε βρε"... Την ώρα λοιπόν που άρχισα το Τριάδι, βγήκε και ο Δεσπότης να θυμιάσει στην ωραία πύλη, όμως πολύ γρήγορα τον βλέπω (σε 1 λεπτό περίπου) να μπαίνει ξανά μέσα στο ιερό (πράγμα βεβαίως που με παραξένεψε) όμως συνέχισα να λέω το Τριάδι (αααααα) με σκοπό, εάν τον δω να κινείται βιαστικά, να συντομεύσω παρακάτω.
Την ώρα λοιπόν που έλεγα, αααααα, (είπαμε το Τριάδι είναι μεγάλο) βλέπω ΠΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΕΚΠΛΗΞΗ, να ξαναβγαίνει στην ωραία πύλη με το θυμιατό και να θυμιάζει ΞΑΝΑ!!!!! Συνέχισα λοιπόν να λέω το Τριάδι με άνεση. Μετά από λίγο ξαναμπήκε στο ιερό και μετά από λίγο ΞΑΝΑΒΓΗΚΕ για να ξαναθυμιάσει! (Αυτό δηλαδή συνέβη τρείς φορές -την κανονική και ακόμα δύο), να σημειωθεί ότι το Τριάδι πρέπει να κράτησε γύρω στα πέντε λεπτά!!!
Όταν τελείωσε η Λειτουργία (εννοείτε ήταν η ώρα 12.15'μμ) πήγα μέσα στο ιερό να πάρω την ευχή του και του ζήτησα χίλια συγνώμη (νομίζοντας πως φταίω) διότι τον κούρασα ιδιαίτερα στο Χερουβικό! Η απάντησή του ήταν κάτι που δεν περίμενα, μου προξένησε πολλές απορίες και μου μεγάλωσε το σεβασμό και την αγάπη μου προς το πρόσωπό του...."Βρε, εσύ ακόμα Τριάδι να έλεγες....εγώ, ακόμα θα θύμιαζα". !!!!!!
Κόκαλο εγώ! (Συνειδητοποίησα ότι έμπαινε μέσα για να ξεκουραστεί λιγάκι ώστε να συνεχίσει μετά).....
Του είπα, Δέσποτα έχουμε και κάποιους ιερείς όμως που μπορεί να...βιάζονται. Και μου λέει "Άσ'τους αυτούς, ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ...."!!!!
Σημείωση: Δεν ήταν ποτέ αθυρόστομος όμως (για όσους τον γνώρισαν) χρησιμοποιούσε απλή γλώσσα στην επικοινωνία του και ό,τι έλεγε, το έλεγε μόνο με πολύ αγάπη.
Επίσης, μου έχει τύχει και περιστατικό με ιερέα που δεν προλαβαίνεις ούτε να πεις το Χερουβικό διαβαστά...! Διότι όταν λέει "΄Οπως υπό του κράτους σου", πιάνει το θυμιατό και μέχρι να τελειώσω το "Οι τα" βγαίνει για την μεγάλη είσοδο!! Όμως είναι πολύ καλός λειτουργός, αλλά ίσως έχει μάθει έτσι από αυτούς που του έδωσαν την γνώση της ακολουθίας.
Συγνώμη εάν σας κούρασα με την πολυλογία μου, όμως θεωρώ ότι η αλήθεια πρέπει να βρίσκεται κάπου στη μέση.
Μην ξεχνάμε ότι το ταγκαλάκι πολεμάει με λύσσα, πρώτα τους ιερείς που επιτελούν το μυστήριο και ταυτόχρονα τους ιεροψάλτες που μεταφέρουν λόγια πνευματικά και ωφέλημα.
Άραγε στον Ουρανό πόση ώρα να κρατάει ένα Χερουβικό; Ας μας αξιώσει ό Θεός να το μάθουμε κάποτε!!!
Εύχομαι, ιερείς και ιεροψάλτες να αρέσουμε στο Χριστό.
Καλή Σαρακοστή και καλή δύναμη!
Στέφανος Συμεωνίδης