Διάρκεια-διακοπή χερουβικού ύμνου

Στέφανος

Στέφανος Συμεωνίδης
Αγαπητοί συνάδελφοι χαίρετε,

Όπως φαίνεται ο κάθε ένας από εμάς (ιερείς και ιεροψάλτες) λειτουργεί στη Θεία Λειτουργία, ανάλογα με το, ποιά σχολή έχει τελειώσει, τι έχει διδαχθεί από τους διδασκάλους του, με ποιόν τρόπο έχει κατασταλάξει ότι θα πρέπει να γίνεται η Θεία Λειτουργία, με τα βιώματά του, με την θρησκευτικότητά του, με την προσευχή του.

Έχω ζήσει καταστάσεις με ιερείς που έχω συλλειτουργήσει που πολλές φορές με έχουν αφήσει άναυδο με την καλή αλλά και με την κακή έννοια.

Ο μακαριστός Αρχιερεύς Προκόπιος ο από Κεφαλληνίας (τον γνωρίσαμε πολλοί από εμάς και είναι κατά την γνώμη μου Άγιος) όποτε έτυχε να έρθει να μας λειτουργήσει μου έλεγε με την βαριά φωνή του... "Ψάλλε βρε!" και εννοούσε ότι, βάλε και πες ό,τι θέλεις, όση ώρα θέλεις και ας τελειώσουμε και το...απόγευμα. Να σημειώσω εδώ ότι, ειδικότερα τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από ασθένειες που (κανονικά) δεν του επέτρεπαν να παραμένει πολύ ώρα όρθιος και να κουράζεται γενικώς πάρα πολύ, δεδομένου ότι και τα χρόνια του ήταν πολλά. Όμως μου έδινε την εντύπωση πως η Θεία Λειτουργία τον ξεκούραζε, τον ανέβαζε στον Ουρανό, συλλειτουργούσε με τους Αγγέλους, (ίσως η βυζαντινή μουσική συνέβαλλε κατά πολύ (για εκείνον) στο σκοπό αυτό), προτιμούσε να φύγει από αυτή την πρόσκαιρη ζωή σε ώρα Θείας Λειτουργίας και θεωρούσε ότι κάθε Θεία Λειτουργία ήταν η πρώτη του και ταυτοχρόνως η τελευταία του.

Ένα περιστατικό που μου συνέβη και με ενθουσίασε ιδιαιτέρως είναι το εξής.

Είχα επιλέξει να ψάλλω το χερουβικό του πρώτου ήχου που έχει ο Λυκούργος Πετρίδης στις επιλογές του βιβλίου της Θείας Λειτουργίας του, το οποίο έχει και μεγάλο Τριάδι, ώστε να ευχαριστήσω το Δεσπότη που μου έλεγε "Ψάλλε βρε"... Την ώρα λοιπόν που άρχισα το Τριάδι, βγήκε και ο Δεσπότης να θυμιάσει στην ωραία πύλη, όμως πολύ γρήγορα τον βλέπω (σε 1 λεπτό περίπου) να μπαίνει ξανά μέσα στο ιερό (πράγμα βεβαίως που με παραξένεψε) όμως συνέχισα να λέω το Τριάδι (αααααα) με σκοπό, εάν τον δω να κινείται βιαστικά, να συντομεύσω παρακάτω.

Την ώρα λοιπόν που έλεγα, αααααα, (είπαμε το Τριάδι είναι μεγάλο) βλέπω ΠΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΕΚΠΛΗΞΗ, να ξαναβγαίνει στην ωραία πύλη με το θυμιατό και να θυμιάζει ΞΑΝΑ!!!!! Συνέχισα λοιπόν να λέω το Τριάδι με άνεση. Μετά από λίγο ξαναμπήκε στο ιερό και μετά από λίγο ΞΑΝΑΒΓΗΚΕ για να ξαναθυμιάσει! (Αυτό δηλαδή συνέβη τρείς φορές -την κανονική και ακόμα δύο), να σημειωθεί ότι το Τριάδι πρέπει να κράτησε γύρω στα πέντε λεπτά!!!

Όταν τελείωσε η Λειτουργία (εννοείτε ήταν η ώρα 12.15'μμ) πήγα μέσα στο ιερό να πάρω την ευχή του και του ζήτησα χίλια συγνώμη (νομίζοντας πως φταίω) διότι τον κούρασα ιδιαίτερα στο Χερουβικό! Η απάντησή του ήταν κάτι που δεν περίμενα, μου προξένησε πολλές απορίες και μου μεγάλωσε το σεβασμό και την αγάπη μου προς το πρόσωπό του...."Βρε, εσύ ακόμα Τριάδι να έλεγες....εγώ, ακόμα θα θύμιαζα". !!!!!!

Κόκαλο εγώ! (Συνειδητοποίησα ότι έμπαινε μέσα για να ξεκουραστεί λιγάκι ώστε να συνεχίσει μετά).....

Του είπα, Δέσποτα έχουμε και κάποιους ιερείς όμως που μπορεί να...βιάζονται. Και μου λέει "Άσ'τους αυτούς, ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ...."!!!!

Σημείωση: Δεν ήταν ποτέ αθυρόστομος όμως (για όσους τον γνώρισαν) χρησιμοποιούσε απλή γλώσσα στην επικοινωνία του και ό,τι έλεγε, το έλεγε μόνο με πολύ αγάπη.

Επίσης, μου έχει τύχει και περιστατικό με ιερέα που δεν προλαβαίνεις ούτε να πεις το Χερουβικό διαβαστά...! Διότι όταν λέει "΄Οπως υπό του κράτους σου", πιάνει το θυμιατό και μέχρι να τελειώσω το "Οι τα" βγαίνει για την μεγάλη είσοδο!! Όμως είναι πολύ καλός λειτουργός, αλλά ίσως έχει μάθει έτσι από αυτούς που του έδωσαν την γνώση της ακολουθίας.

Συγνώμη εάν σας κούρασα με την πολυλογία μου, όμως θεωρώ ότι η αλήθεια πρέπει να βρίσκεται κάπου στη μέση.

Μην ξεχνάμε ότι το ταγκαλάκι πολεμάει με λύσσα, πρώτα τους ιερείς που επιτελούν το μυστήριο και ταυτόχρονα τους ιεροψάλτες που μεταφέρουν λόγια πνευματικά και ωφέλημα.

Άραγε στον Ουρανό πόση ώρα να κρατάει ένα Χερουβικό; Ας μας αξιώσει ό Θεός να το μάθουμε κάποτε!!!

Εύχομαι, ιερείς και ιεροψάλτες να αρέσουμε στο Χριστό.


Καλή Σαρακοστή και καλή δύναμη!

Στέφανος Συμεωνίδης
 
Αγαπητοί συνάδελφοι χαίρετε,

Όπως φαίνεται ο κάθε ένας από εμάς (ιερείς και ιεροψάλτες) λειτουργεί στη Θεία Λειτουργία, ανάλογα με το, ποιά σχολή έχει τελειώσει, τι έχει διδαχθεί από τους διδασκάλους του, με ποιόν τρόπο έχει κατασταλάξει ότι θα πρέπει να γίνεται η Θεία Λειτουργία, με τα βιώματά του, με την θρησκευτικότητά του, με την προσευχή του.

Έχω ζήσει καταστάσεις με ιερείς που έχω συλλειτουργήσει που πολλές φορές με έχουν αφήσει άναυδο με την καλή αλλά και με την κακή έννοια.

Ο μακαριστός Αρχιερεύς Προκόπιος ο από Κεφαλληνίας (τον γνωρίσαμε πολλοί από εμάς και είναι κατά την γνώμη μου Άγιος) όποτε έτυχε να έρθει να μας λειτουργήσει μου έλεγε με την βαριά φωνή του... "Ψάλλε βρε!" και εννοούσε ότι, βάλε και πες ό,τι θέλεις, όση ώρα θέλεις και ας τελειώσουμε και το...απόγευμα. Να σημειώσω εδώ ότι, ειδικότερα τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από ασθένειες που (κανονικά) δεν του επέτρεπαν να παραμένει πολύ ώρα όρθιος και να κουράζεται γενικώς πάρα πολύ, δεδομένου ότι και τα χρόνια του ήταν πολλά. Όμως μου έδινε την εντύπωση πως η Θεία Λειτουργία τον ξεκούραζε, τον ανέβαζε στον Ουρανό, συλλειτουργούσε με τους Αγγέλους, (ίσως η βυζαντινή μουσική συνέβαλλε κατά πολύ (για εκείνον) στο σκοπό αυτό), προτιμούσε να φύγει από αυτή την πρόσκαιρη ζωή σε ώρα Θείας Λειτουργίας και θεωρούσε ότι κάθε Θεία Λειτουργία ήταν η πρώτη του και ταυτοχρόνως η τελευταία του.

Ένα περιστατικό που μου συνέβη και με ενθουσίασε ιδιαιτέρως είναι το εξής.

Είχα επιλέξει να ψάλλω το χερουβικό του πρώτου ήχου που έχει ο Λυκούργος Πετρίδης στις επιλογές του βιβλίου της Θείας Λειτουργίας του, το οποίο έχει και μεγάλο Τριάδι, ώστε να ευχαριστήσω το Δεσπότη που μου έλεγε "Ψάλλε βρε"... Την ώρα λοιπόν που άρχισα το Τριάδι, βγήκε και ο Δεσπότης να θυμιάσει στην ωραία πύλη, όμως πολύ γρήγορα τον βλέπω (σε 1 λεπτό περίπου) να μπαίνει ξανά μέσα στο ιερό (πράγμα βεβαίως που με παραξένεψε) όμως συνέχισα να λέω το Τριάδι (αααααα) με σκοπό, εάν τον δω να κινείται βιαστικά, να συντομεύσω παρακάτω.

Την ώρα λοιπόν που έλεγα, αααααα, (είπαμε το Τριάδι είναι μεγάλο) βλέπω ΠΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΕΚΠΛΗΞΗ, να ξαναβγαίνει στην ωραία πύλη με το θυμιατό και να θυμιάζει ΞΑΝΑ!!!!! Συνέχισα λοιπόν να λέω το Τριάδι με άνεση. Μετά από λίγο ξαναμπήκε στο ιερό και μετά από λίγο ΞΑΝΑΒΓΗΚΕ για να ξαναθυμιάσει! (Αυτό δηλαδή συνέβη τρείς φορές -την κανονική και ακόμα δύο), να σημειωθεί ότι το Τριάδι πρέπει να κράτησε γύρω στα πέντε λεπτά!!!

Όταν τελείωσε η Λειτουργία (εννοείτε ήταν η ώρα 12.15'μμ) πήγα μέσα στο ιερό να πάρω την ευχή του και του ζήτησα χίλια συγνώμη (νομίζοντας πως φταίω) διότι τον κούρασα ιδιαίτερα στο Χερουβικό! Η απάντησή του ήταν κάτι που δεν περίμενα, μου προξένησε πολλές απορίες και μου μεγάλωσε το σεβασμό και την αγάπη μου προς το πρόσωπό του...."Βρε, εσύ ακόμα Τριάδι να έλεγες....εγώ, ακόμα θα θύμιαζα". !!!!!!

Κόκαλο εγώ! (Συνειδητοποίησα ότι έμπαινε μέσα για να ξεκουραστεί λιγάκι ώστε να συνεχίσει μετά).....

Του είπα, Δέσποτα έχουμε και κάποιους ιερείς όμως που μπορεί να...βιάζονται. Και μου λέει "Άσ'τους αυτούς, ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ...."!!!!

Σημείωση: Δεν ήταν ποτέ αθυρόστομος όμως (για όσους τον γνώρισαν) χρησιμοποιούσε απλή γλώσσα στην επικοινωνία του και ό,τι έλεγε, το έλεγε μόνο με πολύ αγάπη.

Επίσης, μου έχει τύχει και περιστατικό με ιερέα που δεν προλαβαίνεις ούτε να πεις το Χερουβικό διαβαστά...! Διότι όταν λέει "΄Οπως υπό του κράτους σου", πιάνει το θυμιατό και μέχρι να τελειώσω το "Οι τα" βγαίνει για την μεγάλη είσοδο!! Όμως είναι πολύ καλός λειτουργός, αλλά ίσως έχει μάθει έτσι από αυτούς που του έδωσαν την γνώση της ακολουθίας.

Συγνώμη εάν σας κούρασα με την πολυλογία μου, όμως θεωρώ ότι η αλήθεια πρέπει να βρίσκεται κάπου στη μέση.

Μην ξεχνάμε ότι το ταγκαλάκι πολεμάει με λύσσα, πρώτα τους ιερείς που επιτελούν το μυστήριο και ταυτόχρονα τους ιεροψάλτες που μεταφέρουν λόγια πνευματικά και ωφέλημα.

Άραγε στον Ουρανό πόση ώρα να κρατάει ένα Χερουβικό; Ας μας αξιώσει ό Θεός να το μάθουμε κάποτε!!!

Εύχομαι, ιερείς και ιεροψάλτες να αρέσουμε στο Χριστό.


Καλή Σαρακοστή και καλή δύναμη!

Στέφανος Συμεωνίδης

Πολύ ωραία αυτά που γράφετε κε Συμεωνίδη αλλά επιτρέψτε μου να τα χαρακτηρίσω ακραία. Τη μια έχουμε αδικαιολόγητη αργοπορία: 5' διάρκεια του Τριάδι, 3 φορές θυμίαση λόγω κόπωσης του Αρχιερέα και περάτωση της Λειτουργίας 12:15μ.μ.! και την άλλη αδικαιολόγητη βιασύνη: μετά την εκφώνηση θυμίαση κατ'ευθείαν; η ευχή του χερουβικού ύμνου τί έγινε εξαφανίστηκε; Καλή Τεσσαρακοστή και καλόν αγώνα.
 

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Κάτι δὲν ἔχω καταλάβει μοῦ φαίνεται.

Ἀπὸ ποῦ κι ὡς ποῦ προκύπτει πὼς ὅποιος ἱερέας ἑπιτελεῖ σὲ σύντομο χρόνο τὴν Θ. Λειτουργία, σημαίνει πὼς βιάζεται;

Κι ἀπὸ ποῦ κι ὡς ποῦ προκύπτει πὼς ὅποιος ἱερέας ΔΕΝ κινεῖται σύντομα ἀλλὰ τὸ τραβάει σημαίνει πὼς λειτουργεῖ καλύτερα;

Ἄς μὴν κρίνουμε ἀπὸ τὴν δική μας ψαλτόλυσσα νὰ ψάλλουμε τὸ χερουβικὸ τοῦ 14ου αἰ., τὸ πὼςλειτουργεῖ ὁ ἐφημέριος.

Προσωπικὰ, ἄν ἡ Λειτουργία τελείωνε στὶς 12.15 καὶ παρακολουθοῦσα ἀπὸ κάτω θὰ εἶχα φύγει τρέχοντας καὶ θὰ πήγαινα γιὰ καφὲ μὲ τὸ ... «ταγκαλάκι» μου.:rolleyes:

Δηλαδὴ ὁ Ὄρθρος σημαίνει 7.00-7.30 καὶ τελειώνει ἡ Λειτουργία 12.15; :eek:
Θεωρῶ ἀντιποιμαντικὴ τὴν συγκεκριμένη διάρκεια καὶ ἐξαιρετικὰ προβληματικὴ τὴν αἰτιολόγησή της.

Μακριὰ ἀπὸ μένα καὶ ἀπὸ κάθε οἰκογενειάρχη εὔχομαι. Διαφορετικὰ τὸ «φεῦγε καὶ σώζου» παραμένει ἐπίκαιρο.:cool:

 

Λάτρης Β.Μ.

Παράφωνος ερασιτέχνης!

Όταν τελείωσε η Λειτουργία (εννοείτε ήταν η ώρα 12.15'μμ) πήγα μέσα στο ιερό να πάρω την ευχή του και του ζήτησα χίλια συγνώμη (νομίζοντας πως φταίω) διότι τον κούρασα ιδιαίτερα στο Χερουβικό! Η απάντησή του ήταν κάτι που δεν περίμενα, μου προξένησε πολλές απορίες και μου μεγάλωσε το σεβασμό και την αγάπη μου προς το πρόσωπό του...."Βρε, εσύ ακόμα Τριάδι να έλεγες....εγώ, ακόμα θα θύμιαζα". !!!!!!

Επίσης, μου έχει τύχει και περιστατικό με ιερέα που δεν προλαβαίνεις ούτε να πεις το Χερουβικό διαβαστά...! Διότι όταν λέει "΄Οπως υπό του κράτους σου", πιάνει το θυμιατό και μέχρι να τελειώσω το "Οι τα" βγαίνει για την μεγάλη είσοδο!! Όμως είναι πολύ καλός λειτουργός, αλλά ίσως έχει μάθει έτσι από αυτούς που του έδωσαν την γνώση της ακολουθίας.

Μην ξεχνάμε ότι το ταγκαλάκι πολεμάει με λύσσα, πρώτα τους ιερείς που επιτελούν το μυστήριο και ταυτόχρονα τους ιεροψάλτες που μεταφέρουν λόγια πνευματικά και ωφέλημα.




Ούτε το ένα ούτε το άλλο ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ!!!
Γενικώς, πρέπει να υπάρχει μια μεσότητα, έτσι ώστε και η ακολουθία να γίνεται μεν σε σχετικά σύντομο χρόνο, αλλά όλο αυτό να μην αποβαίνει εις βάρος των άλλων στοιχείων της ακολουθίας (τροπάρια, ευχές). Αν ο κάθε ένας μας, ψάλτες και ιερείς, απέφευγαν τον νωχελικό τρόπο ψαλμώδησης και εκφωνήσεων, ή αν ο ψάλτης ολοκλήρωνε ομαλά την ψαλμώδηση του Χερουβικού, χωρίς να μένει στα κρύα του λουτρού, επειδή ο λειτουργός έτρεχε σαν intercity, τι ωραία θα ήταν τα πράγματα!
Ας μη ξεχνάμε ότι υπάρχουν και άνθρωποι που δεν βρήκαν θέση να καθίσουν και στέκονται όρθιοι, ή μητέρες με μωρά στην αγκαλιά που θέλουν να τα κοινωνήσουν. Αυτούς τους κυνηγά πιο πολύ το ταγκαλάκι, όταν βλέπουν πως η λειτουργία αργεί αδικαιολόγητα. Γι’ αυτούς δεν πρέπει να υπάρχει μέριμνα;
Πάντως ούτε εγώ θα είχα πρόβλημα να έφευγα από τη σύναξη αν υπήρχαν τέτοιες συνθήκες που περιγράφηκαν πιο πάνω.
Φιλικά πάντα.
 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
Ὁ «μυστικὸς ὕμνος» εἰσήχθη τὸ ἔτος 574 γιὰ νὰ καλύπτει τὴν προσφορὰ τῶν δώρων καὶ ὄχι γιὰ νὰ διακόπτεται κατ’ αὐτήν.

Ἄλλοι καλυπτήριοι ὕμνοι εἶναι ἡ ἐπιλύχνιος εὐχαριστία «Φῶς ἱλαρὸν...» γιὰ τὴν προσφορὰ φώτων, τὰ ἀντίφωνα τῆς λειτουργίας γιὰ τὴν προσκομιδή, τὸ Ἀλληλουάριο γιὰ τὴν θυμίαση τοῦ Εὐαγγελίου, τὸ κοινωνικὸ γιὰ τὴν θεία μετάληψη, τὸ «Πληρωθήτω...» γιὰ τὴν ὑποστροφὴ τῶν σκευῶν στὸ σκευοφυλάκιο, τὸ στιχηρὸ τῆς ῥαντίσεως τοῦ μεγάλου ἁγιασμοῦ, οἱ ψαλμοὶ τῶν ἐγκαινίων γιὰ τὶς σχετικὲς διαδικασίες, τὸ «Δεῦτε τελευταῖον ἀσπασμὸν...» γιὰ τὸν ἀσπασμὸ τοῦ νεκροῦ, τὸ μεταγενέστερο «Ἄνωθεν οἱ προφῆται...» γιὰ τὴν ἔνδυση τοῦ ἀρχιερέως κ.ἄ.
 
Last edited:
Top