Αγαπητοί φίλοι, θέλω να καταθέσω μία πρόταση.
Σκέφτηκα ότι μία από τις δυνατότητες που έχουμε σαν φόρουμ είναι η έκδοση βιβλίου(ων). Όσο και το μέλλον να δείχνει ότι ανήκει στα ηλεκτρονικά βιβλία, η ομορφιά του ξεφυλλίσματος ενός έντυπου βιβλίου, μα και η χρηστικότητα του, νομίζω ότι δεν μπορούν να αντικατασταθούν (εκτός αν αρχίσουμε να κουβαλάμε laptop στην εκκλησία!).
Για αρχή πιστεύω ότι μπορούμε να εκδώσουμε ένα συλλογικό έργο με νέες συνθέσεις, μελών του φόρουμ, οι οποίες αφού διαλεχτούν οι καλύτερες ή και όλες, αν δεν είναι πολλές, μπορούν να κριθούν και να βαθμολογηθούν από μία επιτροπή ή και από όλους μας. Αφού ορθογραφηθούν και δαχτυλογραφηθούν, μπορούν να εκδωθούν σε όσα αντίτυπα θέλουμε και να μοιραστούν δωρεάν, λύνοντας το οικονομικό, με τον παλιό πατροπαράδοτο τρόπο των συνδρομητών. Η θεματολογία του δεν χρειάζεται να υπάγεται στα στενά πλαίσια μιας μουσικής ενότητας, πχ δοξαστάριο ή θεία λειτουργία, αλλά ας είναι γενικής όπως πχ το "Εν Άνθος" του Κυριαζίδη ή ο "Ποιμενικός Αυλός" του Μαδυτινού.
Η δημιουργία ενός θέματος όπου ο καθένας θα καταθέτει συνθέσεις του και η περαιτέρω επεξεργασία αυτού του υλικού είναι βήματα που μπορούν να γίνουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Σε καμμία περίπτωση η δημιουργία συλλογής με νέα μαθήματα δεν μειώνει τη διαχρονική αξία των κλασσικών, αλλά πιστεύω ότι ένα τέτοια εγχείρημα θα δώσει μια παραπάνω πνοή στη μουσική που αγαπάμε και θα μας κάνει να γνωρίσουμε καλύτερα ο ένας των άλλο και μέσα από το λιθαράκι του.
Δόξα τω Θεώ σε αυτό το φόρουμ έχουμε και μελοποιούς (Γιάννου, Λιναρδάκης, Αρβανίτης κ.α.), ορθογράφους (Τσακίρογλου κ.α.), δακτυλογράφους (Ντόβα κ.α.), επιστήμονες (Γιαννόπουλος, Θεοδωράκης κ.α.) και πλείστους άλλους αξιολογότατους αδερφούς και πατέρες ημών (Συμεωνίδης, Κωστόπουλος, Σκρέκας, π.Μάξιμος και άλλοι που αν και ο χώρος δεν μου επιτρέπει να τους αναφέρω, δεν αναιρεί σε καμμία περίπτωση την αξία τους).
Η άμιλλα πιστεύω ότι είναι ένα καλό κίνητρο για τη δημιουργία νεοκλασσικών μουσικών μαθημάτων. Δεν ξέρουμε καν αν υπάρχει ένας νέος Μπερεκέτης (τρόπος του λέγειν φυσικά) ανάμεσά μας, ο οποίος δεν είχε τη δυνατότητα να εκφραστεί. Ελπίζω να μην ακούγομαι ρομαντικός και γραφικός...
Θεωρώ ότι το εγχείρημα αυτό είναι κάτι που αξίζει να γίνει, να έχουμε δηλαδή ένα βιβλίο τέτοιο στο αναλόγιο μας και πιστεύω ότι θα τονίσει περισσότερο αυτά που μας συνδέουν, παρά αυτά που μας χωρίζουν και σαφώς θα συσφίγξει τους δεσμούς μεταξύ των μελών του φόρουμ.
Αναμένω απόψεις. Με εκτίμηση
Νίκος
Σκέφτηκα ότι μία από τις δυνατότητες που έχουμε σαν φόρουμ είναι η έκδοση βιβλίου(ων). Όσο και το μέλλον να δείχνει ότι ανήκει στα ηλεκτρονικά βιβλία, η ομορφιά του ξεφυλλίσματος ενός έντυπου βιβλίου, μα και η χρηστικότητα του, νομίζω ότι δεν μπορούν να αντικατασταθούν (εκτός αν αρχίσουμε να κουβαλάμε laptop στην εκκλησία!).
Για αρχή πιστεύω ότι μπορούμε να εκδώσουμε ένα συλλογικό έργο με νέες συνθέσεις, μελών του φόρουμ, οι οποίες αφού διαλεχτούν οι καλύτερες ή και όλες, αν δεν είναι πολλές, μπορούν να κριθούν και να βαθμολογηθούν από μία επιτροπή ή και από όλους μας. Αφού ορθογραφηθούν και δαχτυλογραφηθούν, μπορούν να εκδωθούν σε όσα αντίτυπα θέλουμε και να μοιραστούν δωρεάν, λύνοντας το οικονομικό, με τον παλιό πατροπαράδοτο τρόπο των συνδρομητών. Η θεματολογία του δεν χρειάζεται να υπάγεται στα στενά πλαίσια μιας μουσικής ενότητας, πχ δοξαστάριο ή θεία λειτουργία, αλλά ας είναι γενικής όπως πχ το "Εν Άνθος" του Κυριαζίδη ή ο "Ποιμενικός Αυλός" του Μαδυτινού.
Η δημιουργία ενός θέματος όπου ο καθένας θα καταθέτει συνθέσεις του και η περαιτέρω επεξεργασία αυτού του υλικού είναι βήματα που μπορούν να γίνουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Σε καμμία περίπτωση η δημιουργία συλλογής με νέα μαθήματα δεν μειώνει τη διαχρονική αξία των κλασσικών, αλλά πιστεύω ότι ένα τέτοια εγχείρημα θα δώσει μια παραπάνω πνοή στη μουσική που αγαπάμε και θα μας κάνει να γνωρίσουμε καλύτερα ο ένας των άλλο και μέσα από το λιθαράκι του.
Δόξα τω Θεώ σε αυτό το φόρουμ έχουμε και μελοποιούς (Γιάννου, Λιναρδάκης, Αρβανίτης κ.α.), ορθογράφους (Τσακίρογλου κ.α.), δακτυλογράφους (Ντόβα κ.α.), επιστήμονες (Γιαννόπουλος, Θεοδωράκης κ.α.) και πλείστους άλλους αξιολογότατους αδερφούς και πατέρες ημών (Συμεωνίδης, Κωστόπουλος, Σκρέκας, π.Μάξιμος και άλλοι που αν και ο χώρος δεν μου επιτρέπει να τους αναφέρω, δεν αναιρεί σε καμμία περίπτωση την αξία τους).
Η άμιλλα πιστεύω ότι είναι ένα καλό κίνητρο για τη δημιουργία νεοκλασσικών μουσικών μαθημάτων. Δεν ξέρουμε καν αν υπάρχει ένας νέος Μπερεκέτης (τρόπος του λέγειν φυσικά) ανάμεσά μας, ο οποίος δεν είχε τη δυνατότητα να εκφραστεί. Ελπίζω να μην ακούγομαι ρομαντικός και γραφικός...
Θεωρώ ότι το εγχείρημα αυτό είναι κάτι που αξίζει να γίνει, να έχουμε δηλαδή ένα βιβλίο τέτοιο στο αναλόγιο μας και πιστεύω ότι θα τονίσει περισσότερο αυτά που μας συνδέουν, παρά αυτά που μας χωρίζουν και σαφώς θα συσφίγξει τους δεσμούς μεταξύ των μελών του φόρουμ.
Αναμένω απόψεις. Με εκτίμηση
Νίκος