Όσον αφορά τις εικόνες, χωρίς να είμαι καθόλου ειδήμων θεωρώ ότι είναι καθαρά άποψη τεχνοτροπίας και δεν έχει να κάνει με κάτι το Θεολογικό, ή το Λειτουργικά τακτικό. Την αντίθετη δε σύνθεση ακούσματος - εικόνας έχω δει σε παρουσιάσεις Γρηγοριανού μέλους όπου παρουσιάζονταν εικόνες ανατολικής νοοτροπίας. Κατανοώ την ένσταση, απλά θεωρώ υπερβολικό το να δογματίσουμε πάνω σ' αυτό. Στο φινάλε, τον Χριστό απεικονίζουν και αυτές οι εικόνες και όχι τον σατανά, με αυτή την έννοια το αναφέρω για να μην παρεξηγηθώ...
Λόγω του ότι είχα κάποια συνεργασία με τον κ. Γαϊτάνο στο παρελθόν με κάποιες συναυλίες στην Αμερική, μπορώ να πω με βεβαιότητα, ότι η φωνή που ακούμε δεν είναι ιδιαίτερα "φτιαγμένη" με τεχνικά μέσα, ο άνθρωπος έχει όντως φωνάρα, αλλά πέρα από αυτό, έχει και μία πολύπλευρη γνώση της μουσικής γενικότερα. Φανταστείτε, σε κάποιες πρόβες, για να δει την απόδοση του ήχου έψαλλε γρηγοριανό μέλος (!) και ούτε θα τον ξεχώριζε κανείς (τουλάχιστον μη γνώστης του αντικειμένου όπως εγώ). Για το ψάλσιμό του, θεωρώ ότι οποιοσδήποτε σφετερίζεται ή παρανομεί έναντι μεταξύ άλλων και του πολύ σημαντικού στοιχείου του ρυθμού (για μένα το σημαντικότερο) δεν υπηρετεί ορθά την μουσική που υποτίθεται ότι πρεσβεύει. Στα Χριστός Ανέστη δεν φαίνεται αυτό, αλλά γίνεται φανερό σε πολλές άλλες περιπτώσεις, κάτι που του το είχα θίξει και σε κατ' ιδίαν συζητήσεις...
Εν κατακλείδι, πιστεύω ότι έμμεσα προσφέρει στην τέχνη από την στιγμή που την κάνει προσφιλή στο ευρύ κοινό, χωρίς αυτό να σημαίνει φυσικά ότι ψάλλει με την έννοια που όλοι εδώ γνωρίζουμε από τα ακούσματα, αλλά και από την προσωπική πείρα του καθενός. Με τον τρόπο του, δίνει στον κόσμο αυτό που θέλει να ακούσει, με ότι αυτό συνεπάγεται (ρομαντισμό, επιδερμική συγκίνηση κ.α.) πάντα σε υπερβολικές ποσότητες, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τον τρόπο που πρέπει να βλέπει και να χρησιμοποιεί πνευματικά ο Ορθόδοξος Χριστιανός τις Εκκλησιατικές τέχνες γενικότερα. Όμως με τι πρότυπα να κρίνει και διαφορετικά; Και αλλού έχουμε κουβεντιάσει για τις δικές μας αυθαιρεσίες, οπότε αν κρίνουμε αντικειμενικά και συγκρίνουμε τις δύο καταστάσεις, μάλλον εμείς πρέπει να κριθούμε αυστηρότερα ως γνώστες και ασχολούμενοι με το αντικείμενο, παρά κάποιος ο οποίος, απλά προσπαθεί να το προσεγγίσει...
Υ.Γ. Μία διευκρίνιση, είμαι λάτρης του Γαϊτάνου σχεδόν σε οτιδήποτε έχει τραγουδήσει κατά καιρούς, εκτός φυσικά, σε οτιδήποτε έχει ψάλλει κατά καιρούς. Εντούτοις, θαυμάζω τη φωνή του, την οποία πρέπει να ξέρετε ότι διατηρεί και προσέχει επιμελώς, σε σημείο που μακάρι να τον μιμούμασταν...
) 
