Αν μου επιτρέπεις....να σου πω, αντί του Γιάννη.
Χερουβικό.
Τότε, στο Πατριαρχείο 15+ λεπτά (τις Κυριακές).
Τώρα ~3 λεπτά.
Τα "της εβδομάδος" είναι εξαίρετα, πάντα αυτά λέω, ωστόσο δεν τα έχω τελειώσει ποτέ (μαζί με το "Ως τον Βασιλέα". Βάζεις ένα του Ταλιαδώρου που κρατάει 3-5 λεπτά και καθάρισες.
Κοινωνικό.
Τότε, ~ 10 λεπτά.
Τώρα 1 λεπτό, κήρυγμα 15 λεπτά, μετα φόβου, και κατευθείαν σώσον ο Θεός τον λαόν σου, σύνολο 1 λεπτό (δεν κάνουν έτσι όλοι οι ιερείς, ευτυχώς).
Τα σύντομα του Πέτρου είναι εξαίρετα, ωστόσο αν ο ιερέας σου κάνει αυτό που περιγράφω παραπάνω....βάλε καλύτερα ένα μονόλεπτο Αινείτε του Σακελλαρίδη(!) και καθάρισες.
Θα μπορούσε να πάει μακριά η λίστα, ωστόσο, για να την συντομεύσουμε ας τελειώσουμε με....
Τους αναβαθμούς. Ο Πέτρος έγραψε τους στιχηραρικούς, κρατάνε κανα 10 λεπτο. Σήμερα αν τους πεις έτσι θα ψάχνεις για ψαλτήρι. Το ίδιο ισχύει και για τις στιχηραρικές Τιμιωτέρες, οι οποίες βέβαια υπάρχουν και σύντομες ούτως η άλλως στο σύντομο Αναστασιματάριο του Πέτρου, οπότε εντάξει.
Μια λύση, που εγώ κάνω, είναι να επιμένω ΚΛΑΣΙΚΑ, όντας όμως προετοιμασμένος, δλδ να κόβω από δω κ από κει σε κατάλληλα σημεία, προκειμένου να ακουστεί ένα όσο το δυνατόν ολοκληρωμένο αποτέλεσμα, χωρίς να ακούγομαι σαν να ψάλλω με fast forward.
Άλλος όμως....είπαμε....βάζει ένα νεώτερο, συντομότερο μάθημα...και καθάρισε. Κακό είναι; Όλα γράφτηκαν με βάση τις ισχύουσες λειτουργικές ανάγκες και πρακτικές.