Αγνή Παρθένε Δέσποινα

Ωραίο βαλσάκι .
Δια πάσαν νόσον και πάσαν..
Το χω ακούσει από επικαλυπτικό ύμνο , κοινωνικό , χερουβικό , στο αντίδωρο , σε γάμο, σε βαφτίσια (σε κηδεία δεν τ άκουσα ακόμη ) ,συναυλίες , ραδιόφωνα .
Ο Γαϊτάνος ; Που είναι ο Γαϊτάνος ρε παιδιά; Δεν το ανακάλυψε ; Δεν το είπε ακόμα;
Πάντως άκουσα (εν είδη κουτσομπολιού, από μουσικό παραγωγό ) , ότι ετοιμάζει ένα μεγάλο project που θα κάνει θραύση σε μητροπόλεις...
 
Last edited:

Μανώλης Παπαδάκης

Πρωτοψάλτης Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Εξω Μουλιανών
Στίχοι μεν Αγίου Νεκταρίου, μελοποίησις;...
πάντως ψάξτε προς Ρουμανία πλευρά...

δεν το γνωρίζω, νόμιζα ο,τι και η μελοποίηση ήταν του Αγ.Νεκταρίου..
να το πάρει το ποτάμι!!!!:D
 

Μανώλης Παπαδάκης

Πρωτοψάλτης Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Εξω Μουλιανών
ἄκουε πολλά said:
Υποσκάζοντα έχουμε εδώ ή τρίσημο;

Ξέρω, ξέρω, εδώ είναι τρίσημος, στις Καταβασίες Κωνσταντινουπολίτικης παράδοσης υποσκάζων!

Παρακαλώ πολύ να μην ανοίξετε πάλι την γνωστή συζήτηση όπως κάνατε σε άλλο thread..αυτό το λέω και για τις δυο πλευρές..ας σεβαστούμε τα λόγια αυτα που απευθύνονται στην Παναγία μας...

ευχαριστώ για την κατανόηση, Χριστός Ανέστη!
 
ἄκουε πολλά said:
Υποσκάζοντα έχουμε εδώ ή τρίσημο;

Ξέρω, ξέρω, εδώ είναι τρίσημος, στις Καταβασίες Κωνσταντινουπολίτικης παράδοσης υποσκάζων!
Βαλτός είσαι ή κάτι (από κάπου με ) ξέρεις...
 

ἄκουε πολλά λάλει καίρια

Βίας Ι σ. 65,7 (Diels-Kranz)
Παρακαλώ πολύ να μην ανοίξετε πάλι την γνωστή συζήτηση όπως κάνατε σε άλλο thread..αυτό το λέω και για τις δυο πλευρές..ας σεβαστούμε τα λόγια αυτα που απευθύνονται στην Παναγία μας...

ευχαριστώ για την κατανόηση, Χριστός Ανέστη!

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς!
 

haris1963

παλαιότατο μέλος
Παπα Γρηγόρης Σιμωνοπετρίτης.

Κατά τα λεγόμενά του(ς), δε γράφηκε για χρήση στη θ. λατρεία.
 

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis
Παπα Γρηγόρης Σιμωνοπετρίτης.

Κατά τα λεγόμενά του(ς), δε γράφηκε για χρήση στη θ. λατρεία.

Υπάρχει μια Ρουμάνικη μελωδία που μάλλον την μιμείται. Δεν έχω κάτι πρόχειρο. Πάντως συμφωνούμε ότι δεν γράφηκε για χρήση στη Θ. Λατρεία.
 

dimitris

Παλαιό Μέλος
Βασίζεται πάνω σέ αὐτό τό τραγούδι ἀπό τό ὁποῖο ἔχει κάνει clopy right ὁλόκληρη γραμμή π.χ. στό 2:20'

Έκτός ἀπό Ζάχο νά δοῦμε τί ἄλλο θά ἀκούσουμε στήν ἐκκλησία.

Τό περίεργο εἶναι ὅτι ψάλλεται ἀπό μερικούς εἰκονολάτρες τῆς κλασικῆς βυζαντινῆς μουσικῆς οἱ ὁποῖοι εἶναι ταυτόχρονα εἰκονομάχοι τῶν νεωτέρων συνθέσεων μεγάλων ψαλτικῶν σχολῶν τοῦ περασμένου αἰώνα.

Ἄσμα σέ ρυθμό βάλς τραγουδούμενο κυρίως σέ μονές καί μικρές ἐνορίες στίς ὁποῖες συχνάζουν οἱ εὐσεβέστεροι τῶν εὐσεβῶν μέ τή δικαιολογία ὃτι τό ἔγραψε ὁ Ἅγιος Νεκτάριος.

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος δέν ἔγραφε μουσική, ἔγραφε ἄλλα πού μακάρι νά τά μελετήσουμε γιά νά μείνουμε στήν παράδοση.
 

petrosgrc

Πέτρος Γαλάνης
Βασίζεται πάνω σέ αὐτό τό τραγούδι ἀπό τό ὁποῖο ἔχει κάνει clopy right ὁλόκληρη γραμμή π.χ. στό 2:20'

Έκτός ἀπό Ζάχο νά δοῦμε τί ἄλλο θά ἀκούσουμε στήν ἐκκλησία.

Τό περίεργο εἶναι ὅτι ψάλλεται ἀπό μερικούς εἰκονολάτρες τῆς κλασικῆς βυζαντινῆς μουσικῆς οἱ ὁποῖοι εἶναι ταυτόχρονα εἰκονομάχοι τῶν νεωτέρων συνθέσεων μεγάλων ψαλτικῶν σχολῶν τοῦ περασμένου αἰώνα.

Ἄσμα σέ ρυθμό βάλς τραγουδούμενο κυρίως σέ μονές καί μικρές ἐνορίες στίς ὁποῖες συχνάζουν οἱ εὐσεβέστεροι τῶν εὐσεβῶν μέ τή δικαιολογία ὃτι τό ἔγραψε ὁ Ἅγιος Νεκτάριος.

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος δέν ἔγραφε μουσική, ἔγραφε ἄλλα πού μακάρι νά τά μελετήσουμε γιά νά μείνουμε στήν παράδοση.

Μας θύμισες τώρα ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια του Δημήτρη Ζάχου... Πολύ αγαπημένο...

Σχετικά τώρα με το «Αγνή Παρθένε» ούτε κι εγώ είχα παρατηρήσει την ομοιότητά του με το ως άνω τραγούδι (το οποίο έχει βασισθεί σε ιταλικό τραγούδι) και όντως έχεις δίκιο. Τώρα βέβαια θα μπορούσε κάποιος να πει ότι και πολλές εκφωνήσεις ιερέων σε μινόρε και αντίστοιχα λειτουργικά παραδοσιακών ψαλτών ομοιάζουν επίσης με αυτό το τραγούδι.

Την σύνθεση πάντως δεν την καταδικάζω σαν ένα ψαλτοτράγουδο το οποίο σαφώς δεν υπάρχει λόγος να ψάλλεται σε εκκλησία. Κατά τα άλλα, έχει το ενδιαφέρον της και δεν καταλαβαίνω γιατί να είναι αρνητικό το γεγονός ότι βασίζεται σε ένα πολύ δημοφιλές και όμορφο τραγούδι.

Υ.Γ. Φοβάμαι ότι θα ακούσθω πολύ συναισθηματικός, αλλά αυτό το τραγούδι ήταν το αγαπημένο του παππού μου και το έχω σε ξεχωριστή θέση στα ακούσματά μου γιατί πάντοτε το τραγουδούσε σε γιορτές...
 
Last edited:

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Βασίζεται πάνω σέ αὐτό τό τραγούδι ἀπό τό ὁποῖο ἔχει κάνει clopy right ὁλόκληρη γραμμή π.χ. στό 2:20'

Έκτός ἀπό Ζάχο νά δοῦμε τί ἄλλο θά ἀκούσουμε στήν ἐκκλησία.

Τό περίεργο εἶναι ὅτι ψάλλεται ἀπό μερικούς εἰκονολάτρες τῆς κλασικῆς βυζαντινῆς μουσικῆς οἱ ὁποῖοι εἶναι ταυτόχρονα εἰκονομάχοι τῶν νεωτέρων συνθέσεων μεγάλων ψαλτικῶν σχολῶν τοῦ περασμένου αἰώνα.

Ἄσμα σέ ρυθμό βάλς τραγουδούμενο κυρίως σέ μονές καί μικρές ἐνορίες στίς ὁποῖες συχνάζουν οἱ εὐσεβέστεροι τῶν εὐσεβῶν μέ τή δικαιολογία ὃτι τό ἔγραψε ὁ Ἅγιος Νεκτάριος.

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος δέν ἔγραφε μουσική, ἔγραφε ἄλλα πού μακάρι νά τά μελετήσουμε γιά νά μείνουμε στήν παράδοση.

Το Αγνή Παρθένε (που, αν και μη παραδοσιακό στη σύνθεσή και δομή του, όμως κατέληξε ίσως ο δημοφιλέστερος ύμνος παγκοσμίως και επαύξησε την ύμνηση της Θεοτόκου από τον απλό κόσμο) είναι μια σύνθεση που, έχοντας συμμετρική δομή άσματος και όχι ελεύθερη δομή ύμνου, θέλει να ανεβαίνει κλιμακωτά σε τρία στάδια - όσα και τα ζεύγη των στίχων που αποτελούν την κάθε μια στροφή του.
Σε μια τέτοια δομή είναι λογικό να χρησιμοποιεί κάπου (στο δεύτερο ζεύγος) και την ανάβαση:
ΠΑ ΒΟΥ ΓΑ ΔΙ ΚΕ -- ζω ΚΕ δι ΚΕ

Δεν χρειάζεται να είναι άσμα για να έχει αυτή την δομή ανάβασης. Πάμπολλοι ύμνοι του πλαγίου Α΄ ήχου τη χρησιμοποιούν. Αναφέρω μόνο: "Οι της κουστωδίας ενηχούντο υπό των παρανόμων (στιχηρό πλαγίου α΄, εσπέρας Σαββάτου)"

Στην απλοϊκή υπόθεση ότι ο μοναχός που το έγραψε βασίστηκε στη (μάλλον άγνωστη σε αυτόν) Βοσκοπούλα και όχι στην πληθώρα των ακουσμάτων του πλαγίου Α΄ από τα οποία είναι γεμάτα τα αυτιά, όχι ενός συνθέτη, αλλά ενός απλού πιστού (πράγμα που μοιάζει σαν να πηγαίνει κάποιος από Αθήνα στη Θεσσαλονίκη αεροπορικώς μέσω Ιταλίας) το μόνο που μπορώ να εντοπίσω είναι μια διάθεση μείωσης του άσματος. (Δεν σχολιάζω την ευκολία μιας δημόσιας υπόδειξης clopy-right).

Το ίδιο και οι ιδεολογικοί υπαινιγμοί περί "ευσεβέστερων των ευσεβών".

Το ίδιο και η επαναλαμβανόμενη χρήση της λέξης "βαλς" και "βαλσάκι", για έναν θεομητορικό ύμνο γραμμένο από άγιο (και μη μου πείτε ότι η λέξη είναι τάχα "δηλωτική ρυθμού" και όχι υπαινιγμός κοσμικότητας. Μη γελιόμαστε, η γλώσσα είναι ένας κόσμος προθέσεων).

Με καλύπτει απόλυτα ο Χάρης λέγοντας
Κατά τα λεγόμενά του(ς), δε γράφτηκε για χρήση στη θ. λατρεία.

Από κει και πέρα, αν το Αγνή παρθένε χρησιμοποιείται εντός της λατρείας, ή καθ' υπερβολήν, ή με τρόπο εμπορικό, αυτό είναι κάτι που μπορεί με κόσμιο τρόπο να επισημανθεί και ψεχθεί, χωρίς να μειώνεται το ίδιο το άσμα, οι δημιουργοί του, οι μονές, οι ενορίες και οι ευσεβείς ή μη πιστοί που το αγαπούν, και χωρίς να επινοούνται ανυπόστατες καταβολές του άσματος, για να το πλήξουν.
Κάποιοι άθελά τους συγχέουν τις υπερβολές σε κάτι με το ίδιο το "κάτι" και νομίζουν οτι χτυπώντας το "κάτι" χτυπούν και τις υπερβολές.
 

alexchrys

Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος
Το Αγνή Παρθένε (που, αν και μη παραδοσιακό στη σύνθεσή και δομή του, όμως κατέληξε ίσως ο δημοφιλέστερος ύμνος παγκοσμίως και επαύξησε την ύμνηση της Θεοτόκου από τον απλό κόσμο) είναι μια σύνθεση που, έχοντας συμμετρική δομή άσματος και όχι ελεύθερη δομή ύμνου, θέλει να ανεβαίνει κλιμακωτά σε τρία στάδια - όσα και τα ζεύγη των στίχων που αποτελούν την κάθε μια στροφή του.
Σε μια τέτοια δομή είναι λογικό να χρησιμοποιεί κάπου (στο δεύτερο ζεύγος) και την ανάβαση:
ΠΑ ΒΟΥ ΓΑ ΔΙ ΚΕ -- ζω ΚΕ δι ΚΕ

Δεν χρειάζεται να είναι άσμα για να έχει αυτή την δομή ανάβασης. Πάμπολλοι ύμνοι του πλαγίου Α΄ ήχου τη χρησιμοποιούν. Αναφέρω μόνο: "Οι της κουστωδίας ενηχούντο υπό των παρανόμων (στιχηρό πλαγίου α΄, εσπέρας Σαββάτου)"

Στην απλοϊκή υπόθεση ότι ο μοναχός που το έγραψε βασίστηκε στη (μάλλον άγνωστη σε αυτόν) Βοσκοπούλα και όχι στην πληθώρα των ακουσμάτων του πλαγίου Α΄ από τα οποία είναι γεμάτα τα αυτιά, όχι ενός συνθέτη, αλλά ενός απλού πιστού (πράγμα που μοιάζει σαν να πηγαίνει κάποιος από Αθήνα στη Θεσσαλονίκη αεροπορικώς μέσω Ιταλίας) το μόνο που μπορώ να εντοπίσω είναι μια διάθεση μείωσης του άσματος. (Δεν σχολιάζω την ευκολία μιας δημόσιας υπόδειξης clopy-right).

Το ίδιο και οι ιδεολογικοί υπαινιγμοί περί "ευσεβέστερων των ευσεβών".

Το ίδιο και η επαναλαμβανόμενη χρήση της λέξης "βαλς" και "βαλσάκι", για έναν θεομητορικό ύμνο γραμμένο από άγιο (και μη μου πείτε ότι η λέξη είναι τάχα "δηλωτική ρυθμού" και όχι υπαινιγμός κοσμικότητας. Μη γελιόμαστε, η γλώσσα είναι ένας κόσμος προθέσεων).

Με καλύπτει απόλυτα ο Χάρης λέγοντας


Από κει και πέρα, αν το Αγνή παρθένε χρησιμοποιείται εντός της λατρείας, ή καθ' υπερβολήν, ή με τρόπο εμπορικό, αυτό είναι κάτι που μπορεί με κόσμιο τρόπο να επισημανθεί και ψεχθεί, χωρίς να μειώνεται το ίδιο το άσμα, οι δημιουργοί του, οι μονές, οι ενορίες και οι ευσεβείς ή μη πιστοί που το αγαπούν, και χωρίς να επινοούνται ανυπόστατες καταβολές του άσματος, για να το πλήξουν.
Κάποιοι άθελά τους συγχέουν τις υπερβολές σε κάτι με το ίδιο το "κάτι" και νομίζουν οτι χτυπώντας το "κάτι" χτυπούν και τις υπερβολές.

Χαίρομαι που διαβάζω μια τέτοια άποψη!
Νομίζω ότι είναι ακριβώς η σωστή. Ειδικά η πρώτη και η τελευταία πρόταση...
Ναι μεν δεν πρέπει να ψάλεται σε ώρα λατρείας (καθότι ψαλτοτράγουδο), αλλά δεν είναι και για... πέταμα... Ούτε σαν μελωδία, ούτε (ακόμα περισσότερο) ως στίχος.
 
Top